ویژگی‌های پژوهش‌های آکادمیک فلسفی در غرب
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۴۱۴۳۸
یک پژوهشگر فلسفه در انگلستان گفت: بسیاری از آثار دانشگاه‌های ما برای ژورنال‌های غربی نوشته می‌شود و اگر رد می‌شود، به دلیل عدم آشنایی ما با پژوهش‌های آکادمیک فلسفی در غرب و نحوه ارائه آنها است.
به گزارش ایسنا، دکتر سید خلیل طوسی استاد و پژوهشگر فلسفه در نشست تخصصی گروه فلسفه علوم انسانی که در مجمع عالی حکمت اسلامی مشهد برگزار شد، در خصوص ویژگی‌های پژوهش‌های آکادمیک فلسفی در غرب، اظهار کرد: بسیاری از آثار دانشگاه‌های ما برای ژورنال‌های غربی نوشته می‌شود و اگر رد می‌شود، به دلیل نحوه ارائه آن ها است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: یکی از لوازم و ضروریات جذب مخاطب این است که ناشرین، دانشگاهیان و اساتید استانداردهای ارائه مطلب را بالا ببرند، به طور مثال چاپ مقاله باید حدود 2000 خواننده داشته باشد و اگر کسی توانست تمام استانداردهای ارائه مطالب را رعایت کند، هم به اهمیت مقاله و کتاب و هم به تعداد مخاطبان خود افزوده می‌شود و اگر نویسنده، مقاله را به دو سه نفر ارجاع دهد، نام نویسنده در لیست ناشرین در غرب اضافه می شود. بنابراین در صورت ارجاع، محتوا اهمیت خود را از دست می دهد.
این پژوهشگر فلسفه در انگلستان، یکی از شروط اصلی برای قبولی در یک رشته آکادمیک را نوشتن مقدمه خوب دانست و عنوان کرد: مقدمه‌ی هر کتاب و مقاله باید به گونه‌ای باشد که وقتی خواننده به مقدمه کتاب نگاه می‌کند، دیگر کتاب را زمین نگذارد، یعنی نویسنده باید خواننده را از ابتدای کتاب با خودش همراه کند و برای تعریف یک کتاب ادعاهای خود را در مقدمه کتاب خواننده را در زمینه‌های مختلف علمی از جمله علوم انسانی، فلسفه و غیره بایستی مورد توجه ادعاهای خود کنیم.
طوسی تصریح کرد: در مقدمه، نویسنده بایستی به صورت مختصر تمام آنچه که مورد بحث قرار می‌دهد را باید به صورت منظم، خلاصه و منطقی ذیل چند صفحه، بسته به حجم کتاب به خواننده بگوید تا یک مقدمه‌ی اجمالی را به خواننده بدهد و سپس به سراغ سوال اول ادعای خود که قرار است خواننده در پایان کتاب به آن پاسخ دهد، برود.
وی اضافه کرد: مقدمه حکم شناسنامه‌ی کتاب را دارد، بنابراین کتابی که مقدمه خوبی نداشته باشد، مورد نقد قرار نمی‌گیرد و این نقطه آغاز شکست یک اثر است. البته مقاله هم به همین صورت است در مقدمه‌ی مقاله بایستی کلمات کلیدی و تعریف شده حتما در مقدمه ذکر شود و در صورت ذکر نشدن کلمات کلیدی، به متن صدمه می‌زند و موجب عدم فهم خواننده می‌شود؛ بنابراین نویسنده باید برای نوشتن یک مقدمه چندین ماه وقت بگذارد، آنقدر بخواند تا کل پیام کتاب را در چند پاراگراف یا نصف صفحه ارائه دهد.
این استاد فلسفه گفت: در نتیجه گیری کتاب تمام آنچه را که در کل کتاب یا مقاله گفته ایم باید با قلمی دیگر در یک صفحه خلاصه کنیم، نویسنده باید بتواند یک مطلب واحد را به زبان‌های گوناگون بنویسد و سپس مطالبی را که ما نتیجه گیری کرده ایم، توسط عدله و شواهدی که در کتاب آمده است حکایت شود. در نتیجه گیری به هیچ عنوان نباید وارد یک موضوع جدید شویم و در همه‌ی بخش‌های کتاب باید منابع را ذکر کنیم. یکی از رقابت‌های ژورنال‌های آکادمیک در غرب این است که اگر کسی می خواهد کتابش تاثیر گذار باشد، باید میان بخش‌های کتاب ارتباط برقرار کند.
طوسی خاطرنشان کرد: مقدمه باید فاخر باشد، اما اصل کتاب بایستی بر پایه ساده نویسی استوار باشد؛ به طور مثال نویسنده سخنی از ابن سینا نقل می کند ولی ارجاع نمی دهد که کجا حرف ابن سینا تمام شده است، از سوی دیگر در موضوعات علمی ما یک غلط رایج که گفته می‌شود، بقیه نیز همین غلط را در مباحث خود ارجاع می‌دهند. بنابراین ما باید منابع دست اول را بشناسیم.
وی یادآور شد: نویسنده بایستی به خواننده بفهماند که با منابع دست اول سروکار داشته باشد، بنابراین شخصی که درباره کسی صحبت می‌کند باید از یک منبع شناسی دقیق استفاده کند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۴۱۴۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفتگو با نویسنده و بازیگر نمایش‌های طنز رادیو
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، اجرای نمایش‌های طنز یکی از بخش‌های مراسم آغازین جشنواره ملی مستند رادیویی پژواک بود.
آقای حمید پارسا، نویسنده و بازیگر رادیو با حضور در استودیوی شبکه خبر گفت: من و آقای عضد در اسفند ماه سال گذشته نمایش کوتاهی را به مناسبت سالگرد تاسیس رادیو جوان اجرا کردیم که با استقبال ویژه مخاطبان و مسئولانی که در آن مراسم حضور داشتند؛ مواجه شد که در افتتاحیه سومین جشنواره ملی مستند رادیویی پژواک از ما درخواست کردند که دوباره آن نمایش را اجرا کنیم، با توجه به مهمان‌های آن مراسم مدل کار و شوخی‌ها را تغییر دادیم و حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کار را تغییر دادیم که مجدد در آن مراسم با استقبال مدیران و مخاطبان روبرو شد.
وی ادامه داد: نوشتن بسیار سخت‌تر از اجرا کردن است، چوت پایه اولیه کار با نویسنده است و اگر کار خوب از کار در نیاید، نویسنده را مقصرمی دانند و مثلا نمی‌گویند بازیگر‌ها به درستی کار نکردند ویا کارگردان خوب کارگردانی نکرده و همه آن را به متن تعمیم می‌دهند، متن اگر خوب باشد کار خوب پیش می‌رود (نویسندگی عرق ریزان مغز است) و نویسنده همیشه نمی‌تواند بلافاصله بنویسد و به این شکل نیست که بتوان در لحظه نوشت و همین طور باید بگویم که نوشتن طنز هم به مراتب سخت‌تر است، چون در طنز باید نویسنده کاری کند که مخاطبان بخندند.
پارسا افزود: بازیگری طنز هم سخت است، من سعی می‌کنم که تیپ نگیرم، چون من خودم را بازی می‌کنم و همین طور بازیگری طنز هم سخت‌تر است از بازی جدی، چون در طنز باز شما باید بتوانید لبخند و خنده را بر لبان مخاطبان بیاورید، یک نکته دیگری که باید بگویم این است که من فقط متنی که خودم نوشته باشم اجرا می‌کنم، چون کار باید از جنس ما باشد و از شوخی‌های خودمان فقط استفاده کنیم و همین طور بهتر است که بازیگر خودش نویسنده باشد یا شم نویسندگی داشته باشد.
وی ادامه داد: من و آقای امیر عضد خیلی سال است که با هم کار می‌کنیم و در برنامه‌های مختلف رادیویی با هم کار کردیم، تهیه کننده‌ها متوجه شدند که ما می‌توانیم به عنوان یک زوج کار‌های طنز انجام دهیم و الان چند سالی است که با هم کار می‌کنیم و یک تیم هستیم.
این نویسنده و بازیگر طنز رادیو در خصوص طنز و هجو گفت: هجو هم نیاز است، ولی متنی از حالت هجو در می‌آید که هدفی پشت آن باشد و یک تلنگری به جایی بزند، کلا طنز شکلی از شوخ طبعی است و یک مفهومی در درون خودش دارد و کار طنز نویس اصلاح نیست بلکه قصدش اصلاح است.
وی ادامه داد: من برای نوشتن بسیار مطالعه می‌کنم و علاوه بر کتاب روزنامه هم خیلی مطالعه می‌کنم و از دل آنها سوژه در می‌آورم و باید بگویم که روزنامه خیلی بیشتر از کتاب به کار ما کمک می‌کند.
پارسا در پایان گفت: دوران رادیو نگذشته و تازه شروع شده، رادیو همچنان رسانه گرم است و مردم اغلب صبح‌ها که به سر کار می‌روند و بعد ازظهر‌ها که از سر کار برمی گردند، اغلب به رادیو گوش می‌دهند و برنامه‌های رادیو همچنان طرفداران خودش را دارد.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد