نارسايي کليوي چرا بوجود مي آيد؟ + راه هاي درمان
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۲۰۹۸۱
خبرگزاري آريا - کليه‌ها دو عضو لوبيايي‌شکل با ميليون‌ها واحد فيلترکننده به نام نفرون هستند که وظيفه دفع سموم و جذب مواد مغذي و شيميايي لازم براي متابوليسم بدن را برعهده دارند.
به گزارش گروه فضاي مجازيخبرگزاري ميزان، اگر اين نفرون‌ها به هر دليلي از جمله بيماري‌هاي کليه يا بيماري‌هاي زمينه‌اي دچار آسيب و تخريب شوند، کليه به سمت نارسايي پيش مي‌رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کليه‌ها دو عضو لوبيايي‌شکل با ميليون‌ها واحد فيلترکننده به نام نفرون هستند که وظيفه دفع سموم و جذب مواد مغذي و شيميايي لازم براي متابوليسم بدن را برعهده دارند. اگر اين نفرون‌ها به هر دليلي از جمله بيماري‌هاي کليه يا بيماري‌هاي زمينه‌اي دچار آسيب و تخريب شوند، کليه به سمت نارسايي پيش مي‌رود. در صورتي که حدود 90 درصد از نفرون‌ها از بين بروند، فرد در فاز انتهايي نارسايي کليه قرار مي‌گيرد و نيازمند دياليز مي‌شود. در اين وضعيت کليه‌ها قادر به دفع سموم و جذب مواد لازم نيستند و کارکرد تمامي ارگان‌هاي بدن را تحت‌تاثير قرار مي‌دهند. درنهايت نيز براي رهايي از مشکلات دياليز و بهبود کامل، فرد به پيوند کليه نياز پيدا مي‌کند. اين مقاله به مهم‌ترين عوامل، علائم و راه‌هاي تشخيص و درمان نارسايي کليوي مي‌پردازد.
نارسايي کليوي به حالتي گفته مي‌شود که در آن هر دو کليه سالم، کارکرد خود را از دست بدهند، اما اگر فقط يک کليه دچار اختلال کارکرد شود، کليه ديگر قادر به جبران وظايف آن خواهد بود. همان‌طور که بسياري از افراد به دليل فرايند اهدا يا بيماري‌هايي مثل تومور، سنگ يا عفونت يکي از کليه‌هاي سالم خود را از دست مي‌دهند و بدون هيچ مشکلي قادر به زندگي کردن هستند. در اين وضعيت، کليه سالم خود را با شرايط وفق مي‌دهد، به‌تدريج بزرگ‌تر مي‌شود و کل وظيفه فيلتر خون را برعهده مي‌گيرد.
عوامل دخيل در نارسايي کليه
بيماري‌هاي بسياري وجود دارند که باعث از دست رفتن کليه‌ها و نارسايي کليوي مي‌شوند؛ از جمله:
بيماري قند: ديابت کنترل‌نشده و بالا بودن قند به طور مداوم باعث آسيب به نفرون‌هاي کليه و از دست رفتن کارکرد آنها مي‌شود.بيماري‌هاي عروق و تنگي رگ‌هاي کليه: اين بيماري‌ها با اختلال در خونرساني به کليه‌ها باعث نارسايي کليوي مي‌شوند.عفونت‌هاي شديد: عفونت‌هايي که وارد خون مي‌شوند با تاثير بر کليه‌ها مي‌توانند منجر به نارسايي حاد آنها شوند، اما اگر عفونت فقط در يکي از کليه‌ها ايجاد شده باشد، باعث نارسايي کليوي نمي‌شود زيرا کليه ديگر به فعاليت خود ادامه مي‌دهد.بيماري‌هاي خودايمني: سيستم ايمني وظيفه دارد از بدن در برابر عوامل بيماري‌زاي خارجي و داخلي مثل سرطان‌ها دفاع کند، اما اين سيستم در بيماري‌هاي خودايمني، عليه بدن شروع به فعاليت مي‌کند و به بافت‌هاي سالم آسيب مي‌رساند. اين بيماري‌ها انواع مختلفي دارند و بخش‌هاي متفاوتي از بدن را تحت‌تاثير قرار مي‌دهند. براي مثال بيماري لوپوس مي‌تواند باعث ضعف و بي‌حالي کلي بدن و درگيري مفاصل، ريه، قلب، کليه، پوست و ... شود.بيماري‌هاي مادرزادي: بعضي از بيماري‌هاي مادرزادي مي‌توانند بافت کليه را از دوران جنيني تحت‌تاثير قرار دهند. اين بيماران در صورت زنده ماندن مي‌توانند در سنين بالاتر داوطلب جراحي پيوند شوند.بيماري‌هاي کيستيک کليه: کليه‌ها در حالت طبيعي ممکن است چند کيست داشته باشند، اما با افزايش تعداد اين کيست‌ها، بافت کليه و نفرون‌ها از کيست پوشيده مي‌شوند و کارکرد کليه کاهش مي‌يابد. در اين وضعيت بيمار براي دياليز و جراحي پيوند داوطلب مي‌شود.فشارخون: فشارخون بالا يکي از عواملي است که خونرساني را در کليه‌ها دچار اختلال مي‌کند. در اين وضعيت خون با فشار مناسب به کليه‌ها و واحدهاي فيلترکننده نمي‌رسد و باعث تخريب نفرون‌ها مي‌شود. با افزايش تعداد نفرون‌هاي تخريب‌شده نيز فرد به سمت نارسايي کليه پيش مي‌رود.
درگيري کليه در بيماري لوپوس
در صورتي که لوپوس کليه‌ها را درگير کند، نفرون‌هاي کليه از بين مي‌روند. اين حالت که تحت‌عنوان نفريت لوپوسي شناخته مي‌شود، يکي از دلايل نارسايي کليه است. بيماري‌هاي خودايمني توسط متخصصان روماتولوژي تحت‌درمان و کنترل قرار مي‌گيرند. اگر اين متخصصان متوجه شوند فرد به سمت نارسايي کليه پيش مي‌رود بايد هر 3 ماه يکبار خون و ادرار او را از لحاظ دفع پروتئين و کراتينين بررسي کنند. دفع پروتئين در ادرار نشانه اختلال در عملکرد واحدهاي فيلترکننده کليه است. اگر ميزان پروتئين دفع‌شده از يک حدي بالاتر برود، بيمار بايد به متخصص نفرولوژي يا داخلي کليه مراجعه کند. در اين وضعيت تا حد ممکن از دارو استفاده مي‌شود، اما اگر نمونه‌برداري از کليه نشان‌دهنده نفريت لوپوسي با التهاب کليه بر اثر لوپوس باشد، فرد داوطلب دياليز مي‌شود. درنهايت نيز با پيدا شدن کليه مناسب، داوطلب جراحي پيوند خواهد شد.
علائم باليني نارسايي کليه
در نارسايي حاد کليه، ميزان سموم بدن مثل کراتينين ظرف مدت کوتاهي در خون بالا مي‌رود و به دنبال آن سطح اوره افزايش پيدا مي‌کند. درنتيجه فرد دچار تورم در اندام‌ها مي‌شود. البته تورم در نارسايي مزمن کليه شايع‌تر است زيرا اين نوع نارسايي به تدريج اتفاق مي‌افتد و فرصت بيشتري براي تورم ايجاد مي‌کند. با اين حال تورم در نارسايي حاد نيز مي‌تواند اتفاق بيفتد. از ديگر علائم نارسايي حاد کليه مي‌توان به بي‌اشتهايي، تهوع، استفراغ و کاهش هوشياري اشاره کرد. علائم نارسايي مزمن کليه نيز مشابه نارسايي حاد است اما از آنجايي که آسيب در اين نوع نارسايي به تدريج اتفاق مي‌افتد، بدن خود را با شرايط وفق مي‌دهد و علائم را ديرتر نشان مي‌دهد. به همين دليل ممکن است فرد علائم بي‌اشتهايي، تهوع و استفراغ را خيلي تجربه نکند. در نارسايي مزمن فرد بيشتر متوجه تورم در اندام‌هاي فوقاني يا تحتاني، پلک‌هاي پاييني و ... مي‌شود. البته بايد توجه داشت تورم در اندام‌ها مي‌تواند دلايل مختلفي از جمله مشکلات قلبي، تيروئيد و ... داشته باشد، بنابراين نمي‌توان آن را هميشه به مشکلات کليوي ربط داد. دفع پروتئين در ادرار يا بالا رفتن کراتينين در خون از ديگر علائم نارسايي کليوي هستند.
ممنوعيت پيوند کليه براي افراد خاص
جراحي پيوند کليه براي گروهي از افراد ممنوعيت دارد. افراد مبتلا به سرطان منتشر در کل بدن، عفونت وسيع و فعال و بيماري‌هاي زمينه‌اي قلب و کبد جزو اين بيماران هستند. درواقع، بدن فرد بايد توانايي تحمل اين جراحي بزرگ را داشته باشد و از طرف ديگر با مصرف داروهاي سرکوب‌کننده سيستم ايمني دچار مشکل نشود. از آنجايي که کليه اهدايي يک جسم خارجي براي بدن محسوب مي‌شود، سيستم ايمني سعي مي‌کند آن را از بدن دفع کند، بنابراين لازم است اين بيماران پس از جراحي پيوند براي هميشه از داروهاي سرکوب‌کننده سيستم ايمني استفاده کنند. حال اگر فرد دچار بيماري سرطان، عفونت و ... باشد، با مصرف داروهاي سرکوبگر ايمني دچار پيشرفت اين بيماري‌ها مي‌شود، بنابراين داوطلب مناسبي براي عمل پيوند نيست. مبتلايان به بيماري ايدز نيز نمي‌توانند تحت‌عمل جراحي پيوند قرار بگيرند. اين افراد خود دچار ضعف سيستم ايمني هستند و از داروهاي تقويت ايمني استفاده مي‌کنند، بنابراين نمي‌توان براي آنها از داروهاي سرکوبگر ايمني استفاده کرد.
شرايط لازم براي گيرندگان کليه
افرادي که داوطلب جراحي پيوند کليه مي‌شوند بايد از لحاظ سلامت ساير ارگان‌هاي بدن در وضعيت مناسبي قرار داشته باشند. بعضي‌ها معتقد هستند افراد مسن نبايد اين جراحي را انجام دهند، اما برخي منابع اين عمل را در هر سني مجاز اعلام کرده‌اند، البته به شرطي که بدن بيمار سالم و قادر به تحمل عمل باشد. افراد گيرنده کليه بايد از لحاظ وجود بيماري سرطان در کل بدن بررسي شوند تا با تجويز داروهاي سرکوبگر ايمني دچار رشد بيماري نشوند. براي مثال خانم‌ها قبل از عمل پيوند حتما بايد از لحاظ سلامت گردن رحم يا سرويکس و پستان‌ها بررسي شوند. علاوه بر اينها، گروه خوني و فاکتورها و آنتي‌ژن‌هاي خون بايد مشخص شود تا بتوان از قرابت يا سازگاري با فرد دهنده اطمينان حاصل کرد.
شرايط لازم براي اهداکنندگان کليه
فردي که قصد اهداي کليه دارد نبايد دچار بيماري‌هاي زمينه‌اي مثل ديابت، فشارخون بالا، سنگ کليه، بيماري‌هاي خودايمني، قلبي و کبدي باشد زيرا ممکن است در آينده به کليه خود نياز پيدا کند. حتي اگر کليه او در زمان حال سالم باشد نبايد آن را اهدا کند، اما اگر فرد کاملا سالم باشد و داوطلب اهداي کليه شود بايد حتما قبل از عمل از عروق کليه آنژيوگرافي يا سي‌تي‌آنژيوگرافي انجام دهد تا مشخص شود کليه کدام سمت از لحاظ آناتومي براي اهدا و پيوند مناسب‌تر است.
دريافت کليه از فرد زنده يا بيمار مرگ مغزي
کليه اهدايي در دو حالت براي فرد گيرنده فراهم مي‌شود؛ از فرد زنده يا فردي که به هر دليلي دچار مرگ مغزي شده است. مشخصات خوني افرادي که داوطلب جراحي پيوند هستند توسط انجمن پيوند کليه در فهرست پيوند قرار داده مي‌شود. سپس با فراهم شدن کليه اهدايي، شرايط خوني آن با تمام افراد داوطلب در فهرست انتظار سنجيده مي‌شود. در کشورهايي مثل آمريکا گاهي حتي 2 سال طول مي‌کشد تا کليه مناسب براي بيمار پيدا شود زيرا کليه‌هاي اهدايي اغلب از طرف افراد خانواده يا افراد با مرگ مغزي اهدا مي‌شوند، اما خوشبختانه صف انتظار در ايران کوتاه‌تر است زيرا تعداد افراد اهداکننده زنده بيشتر است.
مراحل جراحي پيوند کليه
با تقسيم‌بندي تنه به 3 قسمت سينه، شکم و لگن مي‌توان گفت کليه‌ها در قسمت انتهايي و پاييني شکم (به سمت پشت) قرار گرفته‌اند. در جراحي پيوند کليه معمولا کليه خود فرد از بدن خارج نمي‌شود، بلکه کليه اهدايي به آن پيوند زده مي‌شود، مگر اينکه کليه نارسا، پلي‌کيستيک و اندازه آن بزرگ شده باشد. درواقع، اگر کليه افزايش اندازه پيدا کرده و باعث ايجاد فشار داخل لگن شده باشد، جاي زيادي براي کليه اهدايي باقي نمي‌گذارد و بايد از بدن خارج شود. در هر صورت، کليه اهدايي معمولا داخل شکم و در قسمت قدامي آن قرار داده مي‌شود. برش اين جراحي معمولا به صورت مايل در سمت راست شکم ايجاد مي‌شود. فرد پس از جراحي تا 2 روز تحت‌مراقبت‌هاي ويژه در بخش پيوند باقي مي‌ماند. سپس با توجه به نظر جراح و سير بهبود ممکن است 1 تا 2 هفته در اتاق ايزوله بخش پيوند نگهداري شود. مصرف داروهاي سرکوب‌کننده ايمني بايد بعد از عمل آغاز شود زيرا سيستم ايمني بدن در همان ساعت‌هاي اوليه پس از پيوند نسبت به پس زدن کليه دريافتي اقدام مي‌کند. اين داروها با پايين آوردن سطح ايمني بدن باعث مي‌شوند کليه به عنوان يکي از اعضاي بدن پذيرفته شود. مصرف داروهاي سرکوبگر ايمني بايد براي هميشه ادامه يابد، فقط ممکن است طي زمان از ميزان دوز آنها کاسته شود.
مراقبت‌هاي پس از عمل
پس از جراحي پيوند، فرد بايد تحت‌نظر متخصص تغذيه قرار بگيرد و مصرف گوشت قرمز و نمک را کاهش دهد. همچنين بايد 6 تا 7 هفته بعد از عمل از بلند کردن اشياي سنگين‌تر از 5 کيلوگرم خودداري کند تا زخم ديواره شکم بهبود يابد. ورزش نيز طي اين مدت فقط بايد در حد پياده‌روي باشد. ضربه به شکم، ورزش‌هاي شديد و بلند کردن اشياي سنگين در دوران نقاهت همگي فرد را در معرض خطر پارگي ديواره شکم قرار مي‌دهند. فعاليت‌هاي طبيعي و زندگي عادي را مي‌توان از 2 ماه بعد از عمل آغاز کرد.
پس زدن کليه پيوندي
کليه پيوندي در بعضي موارد طي روزهاي اول توسط بدن پس زده مي‌شود. در اين وضعيت، سيستم ايمني با ترشح مواد خاص باعث ايجاد تب مي‌شود. علاوه بر تب، فرد ممکن است دچار ورم کلي بدن شود که به علت عدم کارکرد کليه و تجمع سموم در خون ايجاد مي‌شود. يکي ديگر از نشانه‌هاي پس زدن کليه، نکروز يا گانگرن بافت کليه و درد شديد است. با بررسي فاکتورهاي خون مثل کراتينين و اوره نيز مي‌توان به پس زدن کليه پي برد. درواقع، بالا رفتن ناگهاني اين فاکتورها مي‌تواند نشان‌دهنده پس زدن کليه باشد. افزايش ناگهاني وزن در روزهاي بعد از عمل از ديگر نشانه‌هاي دفع کليه اهدايي است که به علت تجمع مايعات در بدن ايجاد مي‌شود. اگر پس زدن کليه در مراحل اوليه باشد شايد بتوان با تغيير دارو آن را متوقف کرد. در غير اين صورت فرد بايد کليه اهدايي را از بدن خارج کند و تا پيدا شدن کليه جديد تحت‌درمان با دياليز قرار بگيرد. گاهي اوقات نيز پس زدن کليه به تدريج و در ماه‌ها يا سال‌هاي آينده اتفاق مي‌افتد. در اين شرايط، ميزان اوره و کراتينين به تدريج بالا مي‌رود و مزمن مي‌شود. همچنين فرد آرام‌آرام دچار تورم مي‌شود. اين بيماران نيز ممکن است داوطلب دياليز شوند و مجدد در فهرست پيوند قرار بگيرند.
پيوند کليه، لوپوس را خاموش نگه مي‌دارد
از آنجايي که درمان بيماري‌هاي خودايمني مثل لوپوس با استفاده از داروهاي سرکوبگر سيستم ايمني انجام مي‌شود، اين بيماري‌ها پس از جراحي پيوند کليه تا مدت‌ها خاموش باقي مي‌مانند زيرا براي جلوگيري از دفع کليه پيوندي از مقادير بالاي داروهاي سرکوب‌کننده ايمني استفاده مي‌شود، اما بايد به خاطر داشت بيماري لوپوس به غير از کليه مي‌تواند ساير ارگان‌هاي بدن را نيز درگير کند. اختلال در اين ارگان‌ها نيز خود ممکن است منجر به اختلال در کارکرد کليه پيوندي شود. براي مثال اگر لوپوس بر کارکرد قلب تاثير گذاشته باشد با اختلال در خونرساني به کليه پيوندي مي‌تواند سلامت آن را در معرض خطر قرار دهد يا براي مثال اگر دستگاه تنفس بيمار به دنبال لوپوس دچار درگيري شده باشد، با اختلال در اکسيژن‌رساني به بافت‌ها مي‌تواند کليه پيوندي را دچار مشکل کند. علاوه بر اينها، افرادي که کليه پيوندي دريافت مي‌کنند حتما بايد به طور مرتب از لحاظ رشد بيماري‌هاي سرطاني در ارگان‌هاي مختلف بررسي شوند. تمامي اين عوامل مي‌توانند کليه پيوندي و حيات بيمار را در معرض خطر قرار دهند، بنابراين افراد بايد پس از پيوند کليه هميشه تحت‌نظر پزشک باشند تا به محض وقوع اولين علائم نسبت به رفع آن اقدام کنند.
پيشگيري از نارسايي کليه
افراد مبتلا به لوپوس براي پيشگيري از نارسايي کليه بايد تحت‌نظارت دقيق و منظم پزشک قرار داشته باشند تا در صورت بروز علائم درگيري، کليه را تحت‌درمان حمايتي قرار دهند. مصرف منظم داروهاي لوپوس و انجام به‌موقع آزمايش‌هاي دوره‌اي به پيشگيري از اختلالات کليه در اين بيماران کمک مي‌کند. افراد مبتلا به ديابت نيز براي اين منظور بايد هميشه قندخون را در محدوده طبيعي نگه دارند و داروهاي خود را به طور مرتب استفاده کنند. در اين صورت درگيري کليه را مي‌توانند به تعويق بيندازند يا به طور کلي از بروز آن جلوگيري کنند. مبتلايان به فشارخون بالا نيز بايد هميشه فشارخون را تحت‌کنترل داشته باشند.
منبع: بهداشت نيوز
انتهاي پيام/
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۲۰۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زالو درمانی؛ انجام بدهیم یا نه؟
به گزارش خبرآنلاین، تقریبا همه با «زالو درمانی» آشنا هستیم و بسیار در این مورد شنیده‌ایم یا خود نیز این روش درمانی را امتحان کرده‌ایم. اصولا آیا زالو درمانی، درمان است؟ آیا مورد تایید علم روز پزشکی است؟ عوارض دارد یا خیر؟
ایسنا در گزارشی نوشت: بشر قرن بیست و یکم بیش از هر زمان دیگری در تاریخ به دنبال ارتقاء سطح کیفیت زیست فردی و اجتماعی‌ست. سطح رفاه ارتقاء یافته و همین امر علی‌رغم تمامی مواهبش دارای مشکلاتی جدی نیز هست. امروزه دخالت بیمار در نوع انتخاب روش درمان و مصرف دارو به معضلی تبدیل شده که خسارات جبران‌ناپذیری به همراه دارد. از عمل‌های زیبایی گرفته تا درمان‌های متنوع و مختلف سنتی و طب گیاهی آنقدر در این روزها شایع شده که لزوم شناخت و آگاهی از شرایط درمانی یا برعکس، آسیب‌رسان بسیاری از این روش‌ها بیش از پیش نمود یافته است. از اینرو در شماره‌هایی سریالی به اطلاع‌رسانی در خصوص پرکاربردترین روش‌های درمانی از این دست خواهیم پرداخت.
تقریبا همه با «زالو درمانی» آشنا هستیم و بسیار در این مورد شنیده‌ایم یا خود نیز این روش درمانی را امتحان کرده‌ایم. اصولا آیا زالو درمانی، درمان است؟ آیا مورد تایید علم روز پزشکی است؟ عوارض دارد یا خیر؟
این روزها خبرهایی مبنی بر انتقال بیماری‌هایی نظیر هپاتیت و ایدز از طریق زالو درمانی شایع شده است. اهمیت این موضوع ما را بر آن داشت تا در این خصوص با دکتر مریم مقیمی متخصص طب سنتی گفت‌وگو کنیم که در ادامه می‌خوانید:
در آغاز گفت‌وگو درباره مبنای علمی زالودرمانی و این که در علم پزشکی چه قدر مورد تایید است، بفرمایید؟
اکثر کشورهای دنیا از زالودرمانی استفاده می‌کنند. اگر کسی بخواهد مطمئن شود، کلمه leech therapy را سایت‌های معتبر پزشکی مثل google scholar و pubmed جستجو کند، می‌بیند که چه قدر مقالات در طب رایج در زمینه زالو درمانی در بسیاری از کشورهای دنیا نوشته شده است.
تاثیرات زالو درمانی در مکانیسم بدن چگونه است؟
زالو مواد زائد در خون را می‌مکد. همچنین در بزاق زالو موادی وجود دارد که تا مدتی در بدن می‌ماند و مانع از لخته شدن خون می‌شود. در کشورهای دیگر بیشتر در پیوندهای پوستی و جراحی‌ها از زالودرمانی استفاده می‌شود تا مانع لخته شدن خون شود و عمل پیوند به درستی صورت بگیرد. در طب سنتی ایرانی علاوه بر موارد بالا، در موارد دیگری هم از زالودرمانی استفاده می‌شود. یکی از این موارد خارج کردن مواد زائد از یک موضع است. برای مثال کسی که جوش صورت دارد بعد از پاکسازی کلی بدن و استفاده از داروهای خوراکی ممکن است در موضع‌هایی از صورت هنوز جوش باقی مانده باشد، روی آن مواضع زالو می‌گذاریم، تا زالو آن موضع را از مواد زائد پاک کند. البته مریض باید شرایط لازم مانند نداشتن کم‌خونی و توانایی انجام آن را داشته باشد.
در بسیاری از موارد مریض با علامت سردرد به ما مراجعه می‌کند در اینجا درمان ما فقط زالو درمانی نیست. یعنی اول پاکسازی کلی بدن انجام می‌دهیم تا مواد زائد به طور کامل از بدن پاک شود. سپس برای فردی که سردرد دارد پشت گوش‌اش زالو می‌گذاریم تا زالو مواد زائدی که در پاکسازی کلی از بدن خارج نشده است از موضع سر خارج کند. زالو معمولا تا شعاع ۲۰ سانتی خود را پاکسازی می‌کند. بنابراین برای پاکسازی موضع‌ای از زالو استفاده می‌کنیم. خیلی‌ها فکر می‌کنند بسیاری از بیماری‌ها فقط با زالو درمانی، درمان می‌شود. اما این گونه نیست قبل از زالو درمانی یک پاکسازی قوی به طور معمول لازم است بعد زالو را روی آن موضع قرار می‌دهیم تا اگر ماده‌ای باقی مانده باشد آن موضع پاکسازی شود.
درباره بیماری‌های دیگری که می‌توان از زالو درمانی برای آنها استفاده کرد توضیح دهید؟
برای انواع مختلف بیماری‌های پوستی، سردردها، مشکلات چشمی، دیابت یا کسانی که مشکل عروقی دارند معمولا بعد از پاکسازی کلی، از زالو درمانی استفاده می‌کنیم. برای مثال فردی که در اثر دیابت چشم‌اش دچار مشکل شده بعد از پاکسازی کلی و کنترل دیابت، زالودرمانی هم می‌توانیم در ناحیه چشم‌اش انجام دهیم.
زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آنها زالو درمانی است.
کسانی که در قسمت‌های مختلف بدن‌شان مشکل عروقی دارند. برای مثال کسانی که زخم پای دیابتی دارند. برای این افراد در ابتدا قند را کنترل می‌کنیم، پاکسازی کامل را انجام می‌دهیم زخم را اگر بافت مرده داشته باشد حتما بافت مرده باید خارج شود. یک زخم تمیز را علاو بر این که درمان‌های موضعی انجام می‌دهیم برای خون رسانی بهتر زالو درمانی هم انجام می‌دهیم. چرا که یکی از مشکلاتی که در دیابت داریم عدم خون رسانی خوب است.
همان‌طور که قبلا هم گفتم زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آنها زالو درمانی است. خیلی وقت‌ها در گرفتگی‌های عروق قلبی و بیمارهای قلبی مریض اول باید به پزشک متخصص قلب مراجعه کند تا موارد اورژانسی رد شود. اگر دکتر قلب داروهاش را داد بیمار داروهای پزشک قلب‌اش را مصرف می‌کند. افرادی که گرفتگی عروق دارند می‌توانیم در کنار طب رایج، زالو درمانی هم روی قفسه سینه برای آنها انجام دهیم تا کمک کند خون رسانی عروق بیشتر شود و مشکل گرفتگی عروق حل شود.
چه کسانی نمی‌توانند از زالو درمانی استفاده کنند؟
بستگی به شرایط بیمار دارد. برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد. ما قوَت را با توجه به شرایط مزاج و نبض مریض می‌سنجیم کسی که نیرو و توانایی خوبی داشته باشد و کم‌خونی نداشته باشد معمولا می‌تواند از زالو درمانی استفاده کند.
اهمیت سن افراد در زالودرمانی چیست؟
سن افراد مهم است. برای مثال برای نوزادان معمولا زالو درمانی انجام نمی‌دهیم یا در افرادی که خیلی پیر هستند و در اثر کهولت سن بسیار کم توان باشند ممکن است نتوانیم از زالو درمانی استفاده کنیم. بنابراین در این افراد، معمولا از راههای درمانی دیگر استفاده می‌کنیم بنابراین اگر لازم باشد و فرد توانایی انجام آن را داشته باشد زالو درمانی را انجام می‌دهیم .در بچه‌های ۲سال به بالا اگر ضرورت داشته باشد انجام می‌دهیم.
برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد.
افراد مسنی که مشکلات واریس دارند زالو درمانی مفید است؟
زالو درمانی یکی از راههای درمان واریس است. منتها در قدم اول پاکسازی کلی انجام می‌دهیم. بعد مریض ۱۰ یا ۲۰ روز داروهاش را که استفاده کرد زالو درمانی را شروع می‌کنیم. در سنین بالا بستگی به قوت مریض و تشخیص پزشک دارد. اگر مریض کم خونی دارد یا قوت لازم را ندارد. معمولا برای این افراد زالو درمانی انجام نمی‌دهیم سعی می‌کنیم ازدرمان‌های دیگری استفاده کنیم.
شایعاتی وجود دارد که بیماری‌های ایدز و هپاتیت از طریق زالودرمانی انتقال می‌یابد؟
زالو درمانی اگر در مراکز پزشکی معتبر انجام شود، هر زالو برای یک نفر استفاده می‌شود. بعد از اینکه زالو خون را مکید و کارش تمام شد جلوی چشم بیمار از بین می رود. این گونه نیست که زالو نگهداری شود و برای کس دیگری استفاده شود. در صورتی باعث انتقال بیماری‌های خونی می‌شود که یک زالو برای چند نفر استفاده شود. این موضوع ممکن است در مراکزی که معتبر نیستند و افرادی که تحصیلات لازم را ندارند یا اطلاعات نداشته باشند یا صرف مسائل مالی بیایند یک زالو را برای چند نفر استفاده کنند، باعث انتقال بیماری شود.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901301
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند