چرا جامعه مشکلات ورزشی را نمیبیند و تنها به دنبال آسیبشناسی هیئتهای مذهبی است
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۹۰۲۷۹
حجتالاسلام والمسلمین سیدحسین مؤمنی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به رمز جاودانی و ماندگاری پیرغلامان اهل بیت(ع) اظهار کرد: حضرت سیدالشهدا(ع)، از جد بزرگوارشان و ایشان از خدا میفرمایند، که «خدا به هفت مطلب من را توصیه کرده است که اولین و دومین آن این است که هم در خفا و هم در منظر مردم اخلاص به خرج دهیم»، لذا رمز جاودانی مداحان قدیمی و پیر غلامان اهل بیت(ع) این است که برای خدا نفس میزدند، برای خدا اشک نمیریختند و برای خدا میگرداندند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به خاطرهای از مرحوم شیخ رجبعلی خیاط، ادامه داد: ایشان به محضر آیت الله بروجردی رسیدند و گفتند آقا این همه شاگرد چگونه در کلاس درس شما جمع شدهاند، که آیت الله بروجردی گفتند: «یک بار بدون اخلاص و بدون قربة الله به کلاس درس نرفتم». لذا این نفس ماندگار نمیماند مگر اینکه مصداق وجه رب شود یعنی نفس هم که میزند برای خدا بزند.
این استاد مطرح حوزه با تاکید بر اینکه اگر دید انسان، دید اخلاصی باشد و کار را برای خدا انجام دهد، یقینا جاودان و ماندگار خواهد شد، افزود: آنچه که امروز برای جوانترها بسیار حائز اهمیت است زانو زدن در محضر استاد است؛ لذا چه از جهت فنی و چه از نظر اخلاقی از هر دو مطلب نباید غفلت شود. جوانان ما باید در محضر استاد زانوی ادب بزنند و کسب فیض کنند.
واعظ و سخنران مشهور آستان اهل بیت(ع) با بیان اینکه افراد باید شانیت جایگاه ذاکری را داشته باشند تا بتوانند به مقامات بالایی برسند، تصریح کرد: شرایط امروز جامعه شرایط بسیار خاصی است. با وجود هجوم به فرهنگ ما، مهمترین نقش را در برابر این قتل وعام فرهنگی که در حال انجام است، ذاکرین اهل بیت(ع) دارند. آنها باید با بیان مناقب و فضائل اهل بیت(ع) و خواندن اشعار فاخری که معارف اهل بیت(ع) در آن وجود دارد سطح معرفت مخاطب را بالا ببرند. این کار بسیار ارزشمند و عظیمی است که به دست مداحان و ذاکران اهل بیت(ع)، سپرده شده است.
حجتالاسلام والمسلمین مؤمنی تاکید کرد: جوانان هر مقدار که در وادی ذاکری اهل بیت(ع)، در محضر استاد زانوی ادب بزنید باز هم کم است؛ ریزهکاریهایی در این عرصه وجود دارد که آن هم راز رو رمز کار است و تنها در محضر استاد آنها را میتوان فرا گرفت. این عرصه بسیار حساس است و آیت الله وحید خراسانی در این رابطه بیان فرمودند که «وقتی میکروفن دستتان است، آن را محترم بشمارید چراکه، ممکن از دست شما بگیرند». همینطور که فرصتها و نعمتها زیاد است تهدیدها هم زیاد است. مبادا با اندک اشارهای و یک کار خطا ما را از این عرصه بیرون کنند؛ ما آبروی اهل بیت(ع) و زینت هستیم، از این جهت اگر این زینت را رعایت نکنیم شاید ما را بیرون نکنند، ولی در سیاهی لشکر قرار میدهند.
وی در پاسخ به این سوال که آسیبهای موجود در جامعه مداحی و برخی هیئتها در چه ریشه دارد و چگونه میتوان آنها را از بین برد، گفت: آسیبی در هیئتها و در بحث مداحی نمیبینیم؛ اتفاقاتی هم که رخ داده و دیده شده بخاطر حساسیتی است که این مطلب دارد، اما اگر شما این آسیب را نسبت به ورزش بسنجید قابل مقایسه نیست؛ چرا جامعه آنها را آسیبشناسی نمیکنند و تنها به دنبال آسیبشناسی هیئتهای مذهبی میآید.
این استاد مطرح حوزه تصریح کرد: اگر در عرصه مداحی در نظر بگیرید که به طور مثال 100 مورد وجود داشته باشد از این تعداد 2 مورد آسیب خواهد داشت و ما منکر این نیستیم. اما آنقدر هم جدی نیست که بخواهیم به آنها بپردازیم. خوشبختانه امروز آسیبهای عرصه مداحی به حداقل رسیده و جدی نیست، اگر هم هست ما باید ببینیم که چه خوارکی دادهایم که انتظار آن داریم و یا چه فرهنگی را حاکم کردهایم که انتظار همان فرهنگ را هم داشته باشیم.
حجتالاسلام والمسلمین مؤمنی اظهار کرد: وقتی افراد میخواهند با سرعت رشد کنند و رسانه در رشد آنها کمک میکند نباید انتظاری هم جز این داشت. جوان ذاکر ما ممکن این مسئله در ذهنش باشد که وقتی رسانه فردی را بدون استاد در یک محل و مکانی که جایگاهش نیست قرار میدهد، چرا باید محضر استاد برود، پس چه انتظاری باید داشت.
وی تصریح کرد: اگر کار دست کاردان باشد این اتفاق رخ نمیدهد، اما آسیبها حداقل است. گاهی میگویند در هیئت امام حسین(ع) وقتی برنامه هیئت تمام میشود، هیئتیها کف خیابان زباله میریزند، چطور کسی متعرض این همه زباله و تخریبی که بعد از بازیهای فوتبال در ورزشگاههای کشور وارد میشود نمیشود ولی این مسئله را متعرض میشوند؟ البته ما به این مسئله اعتقاد داریم اما من هیئتی باید بروم و هیئتی را نقد کنم و به کسی اجازه نمیدهم هیئتی را نقد کند، چون خودم هیئتی هستم.
واعظ و سخنران مشهور آستان اهل بیت (ع) با بیان اینکه نوع انتقادهایی که به هیئتیها میشود بیشتر از ناحیه کسانی است که اصلا در این فضاها نیستند، گفت: ما در جلساتی که میرویم مسائل را بیان میکنیم و امسال آسیبها و مشکلات این عرصه به حداقل رسیده و موردی نبوده که با بیانات مقام معظم رهبری منطبق نباشد. ممکن است در یک جریان عدهای کاری بکنند ولی ما با آن عده کاری نداریم و آنها را هیئتی نمیدانیم. اینها کسانی هستند که لباس هیئتیها را به تن میکنند و به دنبال اغراض شخصی خودشان هستند.
منبع: ایکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۹۰۲۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جامعهشناختی تفکرات اجتماعی
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا،در میدان مطالعات جامعهشناسی کشور ما با مسأله و چالشی به نام مفاهیم و نظریههایی که برساختۀ پژوهشگران و جامعهشناسان بومی نیست مواجه هستیم.
سیدحسین نبوی (استادیار جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی) در مقالهای به عنوان «بومی نبودن نظریههای غربی و مدرننبودن تفکرات اجتماعی ایرانی و اسلامی» به این موضوع میپردازد که پژوهشگران مفاهیم و نظریهها را فقط برای هدفی کارفرماپسند یا داورپسند، به کار میگیرند، و به ژرفاندیشی و بازاندیشی در مفاهیم و نظریههای رایج نمیپردازند. تعداد بیشتری از پژوهشگران نیز به علت آشنایی ضعیف با نظریهها، اساساً در موقعیتی نیستند که بتوانند به نقد و بازاندیشی در نظریهها بپردازند.
* تاثیر شناخت جامعه برارائه پژوهشهای تجربی کاربردی
این استاد جامعهشناسی در این مقاله مینویسد: اگر بتوانیم پژوهشگران را متقاعد سازیم که همانند یک انسانشناس (نه بهعنوان یک انسانشناس) به شناخت دقیق جامعۀ خود اقدام کنند و مطابق با اصول صحیح نظریهسازی، به برساخت نظریه -در سطح خُرد یا متوسط، یا کلان بپردازند کمکی ارزشمند به پژوهشهای تجربی کاربردی و کارآمد کردهایم.
نبوی ادامه میدهد که بهرسمیت شناختهشدن نظریه و بهکارگرفتن آن، خود به فرایند جداگانهای در اجتماع علمی نیاز دارد که به تغییر باورها و هنجارها در این گروه اجتماعی مربوط میشود.
* آموزش تفکرات اجتماعی ایرانی و اسلامی
باید آموزش نظریهها، نقد و تلفیق نظریهها و بهویژه برساخت نظریه نه از شیوه میانبُر، بلکه از راه مطالعۀ عمیق مفاهیم و استدلالهای منطقی نظریههای اصلی در جریان اصلی در اولویت قرار گیردنبوی در این مقاله به این مهم اشاره میکند که آموزش کاملا مؤثر و کارآمدِ نظریهها و تفکرات اجتماعی به دانشجویان، بهویژه به دانشجویان مقاطع تکمیلی بسیار راهگشا و کارآمد در ارائه هرچه بهتر نظریات کاربردی است.
این پژوهش توضیح میدهد که برای این هدف چند کار باید صورت گیرد: تحقیق و تدریس نهتنها نظریهها، بلکه تفکر اجتماعی ایرانی-اسلامی، منظور از تفکر اجتماعی ایرانی و اسلامی شامل اندیشههای معاصر روشنفکران ایرانی و عرب و مسلمانان جنوب شرق آسیا و دیگر صاحبنظران اسلامی (برعهده متخصصین نظریهها و نظریهشناسان و نظریهدانان گذاشته شود.
به زعم این پژوهشگر به نظر میرسد کسانی که بهطور تخصصی بر روی نظریهها متمرکز هستند و پژوهشهایی را متمرکز بر نظریه یا نظریهها به انجام رساندهاند، آثار کیفی متمایزی را در این حوزه منتشر ساختهاند.
* جامعهشناختی ساختن تفکرات اجتماعی
مقاطع تکمیلی، علاوه بر آموزش نظریهها، آموزش نقد نظریهها، تلفیق نظریهها، و بهویژه برساخت نظریه نه از شیوه میانبُر و کمزحمت، بلکه از راه مطالعۀ عمیق مفاهیم و استدلالهای منطقی نظریههای اصلی و مطرح در جریان اصلی در اولویت قرار گیرد و بهطور جدیتر، -جدیتراز قبل- و معطوف به بومیسازی نظریههای جامعهشناختی غربی و جامعهشناختی ساختن تفکرات اجتماعی متفکران ایرانی و مسلمان آموزش داده شود.
این پژوهشگر در نهایت اینگونه جمعبندی میکند که با توسعۀ رشتههای خاص در دوره دکتری بهتر بتوان به این هدف دست یافت. از سوی دیگر با به اصطلاح گفتمانسازی، فضای فرهنگی و فکری خاصی برای صاحبنظران حوزه جامعهشناسی شکل بگیرد؛ طوریکه انگیزه جدی برای برساخت نظریهها برای آنها به وجود آید.
نبوی در پایان به این نکته اشاره میکند که در شکلدادن به این فضای فرهنگی و گفتمانی، نهادهای مهم علمی مانند انجمن جامعهشناسی و گروههای آموزشی و پژوهشی جامعهشناختی و علوم اجتماعی در سراسر کشورو روشنفکران خارج از نهادهای علمی نقش مؤثری خواهند داشت.
انتهای پیام/