تحليل رسانه‌هاي غربي از راهبرد جديد ترامپ در قبال ايران + تصاوير و فيلم

خبرگزاري آريا - دولت ترامپ در پي اين است که با پيش کشيدن موضوعاتي که ربطي به برجام ندارد، توافق هسته‌اي را به زميني گسترده‌تر بکشاند تا بتواند به هدف اصلي‌اش برسد.
سرويس جهان مشرق - «دانلد ترامپ» -رييس جمهور آمريکا- در روز 13 اکتبر رسما راهبرد خود در قبال برجام را آشکار کرد و ضمن اينکه مسئله تصميم‌گيري در مورد رفتار آتي آمريکا با اين توافق بين‌المللي مورد تاييد سازمان ملل و همه امضاکنندگان را بر گردن کنگره آمريکا نهاد، تهديد کرد که در صورت عدم همراهي کنگره و اروپايي‌ها، برجام را به صورت يکجانبه لغو خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گزارش حاضر، به واکنش رسانه‌ها آمريکايي و انگليسي -اعم از جرايد و مجلات و پايگاه‌هاي تحليلي- نسبت به راهبر جديد ترامپ مي‌پردازد.
روزنامه اينديپندنتاينديپندنت انگليس در تحليل خود آورد: کار ترامپ، اصولا خرابکاري بوده است و لغو توافقي که اوباما به دست آورد، حماقتي است همان از آن دست که اثرات آن گريبانگير آمريکا و مردم‌اش خواهد شد. راهبرد جديد ترامپ در مورد ايران، قطعا اين تصور را براي جامعه بين‌المللي ايجاد کرده که سکان رهبري آمريکا در دست يک فرد خودخواه آلوده به تعصب کورکورانه افتاده و همين امر، موجب قدرتمندترشدن ايران و تضعيف آمريکا خواهد شد. وضعيتي که ترامپ به وجود آورده، ما را به ياد وضعيت‌هاي خلق‌شده توسط قيصر آلمان «ويلهم دوم» -که از دلايل بروز جنگ جهاني اول بود- و «شارل ششم» فرانسه و «هنري ششم» انگليس در قرون وسطي که هر دو کشور را درگير جنگ داخلي کرد، مي‌اندازد.

صراحتا بايد گفت که ترامپ دچار «نارسيسيم بدخيم» است. ايراني‌ها به خوبي مي‌دانند که از اين جنگ تمام‌عيار لفظ و لفاظي ترامپ، پيروز بيرون خواهند آمد. يک زمان بود که ديپلماسي اوباما، ايران را به انزوا برد اما اکنون اين آمريکاست که با اين هيمنه، در خطر انزوا قرار دارد. اين آمريکا بود که قدرت‌هاي بزرگ را براي مذاکره با ايران گرد هم آورد و نقش کدخدا را به خوبي ايفا کرد. حالا اين کدخدا که مدام بر طبل توافق مي‌زد، دارد زير ميز بازي مي‌زند و اين يعني اثر معکوس؛ و نهايتا، منزوي شدن آمريکا.
اروپايي‌ها هم کارشان را خوب بلدند. آنها، بر سر موضوع مخالفت با توافق هسته‌اي با ترامپ و دولت‌اش همراه نشدند اما همصدا با ترامپ، ايران را در تلاش براي بي‌ثباتي خاورميانه دانستند. شيطان ساختن از ايران و متهم کردن اين کشور به جاه‌طلبي و خرابکاري در خاورميانه، فقط از ذهن معيوب و بيمار ترامپ و همپالگي‌هايش برمي‌آيد. بيشتر سخنان ترامپ استفراغ همان چيزهايي است که در تل‌آويو و رياض در گوش‌اش زمزمه مي‌کنند.
رابطه ايران و آمريکا، از پس از انقلاب 1979 (1357) به وخامت گراييد و در طي جنگ ايران و عراق و سال‌هاي پس از آن به تداوم يافت؛ اما در برهه‌هايي نيز منافع مشترکي بين آنها تقسيم شد. وقتي صدام قدرت بيشتري گرفت، آنجا منافع به هم نزديک شد و زماني که آمريکا به افغانستان و عراق حمله کرد، فضا را براي تبديل ايران به يک قدرت منطقه‌اي ايجاد کرد. حتي انتخاب نوري المالکي و حيدرالعبادي به عنوان نخست‌وزيران وقت عراق، مورد تاييد هر دو طرف بود.
مرورگر شما از ويدئو پشتيباني نمي‌کند.
فايل آن‌را از اينجا دانلود کنيد: video/mp4
فيلم / اعلام موضع ترامپ
بگذاريد واقع‌نگر باشيم: ايران در خاورميانه از منافع خود دفاع مي‌کند و در اين مسير، نفوذ خود در کشورهاي داراي جمعيت شيعه همچون لبنان، عراق، سوريه، يمن، و افغانستان را گسترش مي‌دهد. اما آمريکا، اسراييل، و عربستان در تلاش‌اند تا ايران را به ايجاد بي‌ثباتي در منطقه متهم کنند؛ چيزي که در واقع با هدف ايران مغايرت دارد و خلاف واقع است. ترامپ در واقع سياست نمي‌داند. او هم‌اکنون قويا با راهبردهاي پنتاگون هماهنگ نيست و بلاتکليف و عجول و ناپخته عمل مي‌کند و بناي مخالفت خود را مخالفت با کشورهاي مخالف با شرکايش نظير عربستان گذاشته است که نهايتا هيچ چيز در عرصه سياست حاصل آمريکا نخواهد شد.
اکنون داعش که پيشتر در منطقه يکه‌تازي مي‌کرد، تحت محاصره وسيع ايران و متحدان‌اش قرار گرفته و تنها را اميد براي نجات و احياي خود را گزينه‌اي مانند ترامپ مي‌بيند. ايراني‌ها محاسبه کرده و به خوبي متوجه شده‌اند که در قبال صدماتي که به منافع آمريکا در خاورميانه وارد کرده‌اند، ترامپ را ياراي پاسخگويي نيست و فريادهاي بلند او هم تا بدين‌جا راه به جايي نبرده است. دشمن ثبات خاورميانه، ايران نيست بلکه خودِ ترامپ است.
مرورگر شما از ويدئو پشتيباني نمي‌کند.
فايل آن‌را از اينجا دانلود کنيد:
«ايندپندنت» فيلمي از ترامپ را در گزارش خود قرار داد و به کنايه نشان داد که رييس‌جمهوري که نمي‌داند بايد يک دستور اجرايي را امضا کند، چطور خود را بلدِ سياست خارجه مي‌داند؟
گارديندر اين برهه طلايي که توافق هسته‌اي با نام «برجام» تصادم دو کشور را تا سال‌ها به تعويق انداخته، ترامپ با ادبياتي سخيف و جنگ‌طلبانه پيدايش مي‌شود و بدون هيچ دليل موجهي، مقدمات يک جنگ را فراهم مي‌سازد. او، در پي تحريک ايراني‌هاست و اين در حالي است که ايران کاملا پايبند به توافق بوده و انباشته اورانيوم غني‌شده خود را به يک درصد آنچه که پيش از توافق داشت، رسانده است. ادعاها و مطالبات ترامپ، بسيار پوچ است. او مدعي است که حکومت ايران در آستانه سقوط بود و به همين دليل به سمت توافق آمد؛ يا ادعا دارد که ايران پول‌ مفت از آمريکا گرفت و اين در حالي است که آن پول‌ها، سرمايه و دارايي بلوکه‌شده خود ايراني‌ها بود. فقط در دو وهله، انباشت آب سنگين ايران از حد مجاز توافق‌شده در برجام بيشتر شد که آن هم ايراني‌ها بلافاصله به آن رسيدگي کردند. ادعاهاي ترامپ مبني بر تخلف ايران در مورد سانتريفيوژهاي پيشرفته از اساس پوچ است و حسن رفتار ايراني‌ها نشان داده که رآکتورهاي آنها، پلاتونيوم را فقط جهت مصارف عملي و صلح‌آميز توليد مي‌کنند.

وزارت خارجه آمريکا، حرفه‌اي عمل کرد و زير بار فشار کاخ سفيد براي «تروريست» خواندن سپاه پاسداران ايران نرفت. تنها وزارت خزانه‌داري آمريکا اقدام به چنين عملي کرد. «رکس تيلرسن» -وزير خارجه آمريکا- به خوبي مي‌داند که اتصاف اين لقب به سپاه، مي‌تواند حد تنش بين ايران و آمريکا در سوريه و ديگر نقاط منطقه را بالا ببرد. از سوي ديگر، ديپمات‌هاي اروپايي در باطن خود از راهبرد اعلامي ترامپ خرسند شدند. چرا که دست‌کم، با پاس دادن تصميم‌گيري در مورد برجام به کنگره، اين توافق مي‌تواند از تيررس دشمني و ديوانگي ترامپ در امان بماند. کنگره به قدر کافي بر سر تصميم‌گيري در مورد برجام دچار اختلاف‌نظر و شکاف هست که نتواند کار خاصي بکند.
ترامپ، بلافاصله پس از سخنراني خود، از کنگره خواسته تا شرايط را به گونه‌اي رقم بزنند که تحريم برنامه‌ موشکي ايران-با وجود اينکه در چارچوب برجام نيست- موجه به نظر بيايد. حتي اگر کنگره موفق شود که تحريم‌هاي جديد را به امضاي 60 سناتور برساند، ايران به آن کوچک‌ترين توجهي نمي‌کند. آن وقت است که حرف ايراني‌ها خريدار دارد و اروپايي‌ها را ياراي دفاع از يک مرد ديوانه بهانه‌جو نيست. «جيمز اکتون» کارشناس ارشد مسائل هسته‌اي و صلح بين‌الملل در انديشکده «کارنگي» معتقد است که ايران به هيچ وجه زير بار شروط يک‌جانبه آمريکا نخواهد رفت و اگر آمريکا دست به نقض برجام بزند، منزوي خواهد شد. انتهاي اين انزوا، از بين رفتن اعتبار آمريکا در نزد دوستان خواهد بود و برنامه‌ هسته‌اي ايران در مسير رفع بسياري از محدوديت‌ها قرار خواهد گرفت.

ترامپ، تصميم‌گيري را به کنگره وانهاده اما در عين حال تهديد کرده که اگر کنگره‌نشينان شرايط جديد را به تصويب نرسانند، خود به اراده‌اش، دست به لغو توافق خواهد زد. آن وقت است که اروپايي‌ها اگر بخواهند راه خودشان را بروند و جهت جلوگيري از تنش با ايران، به برجام وفادار بمانند، به احتمال فراوان شرکت‌هاي اروپايي از هراس از دست دادن بازارهاي آمريکا، به ايران نزديک هم نخواهند شد و اين اقدام، تنش ديگري را خواهد آفريد. چيزي که مشخص است اين است که -بنابر تجربه گذشته- ترامپ تا چندي پيش کره شمالي را دائما تهديد مي‌کرد اما پس از مدتي که ديد ثمري ندارد، حالا دم از امکان گفتگو و مذاکره با آن کشور مي‌زند. ايران نيز خيلي زيرکانه اين تجربه را دريافته و قلدرمآبي‌هاي ترامپ که از تحريکات عربستان، اسراييل، و امارات متحده نشات مي‌گيرد را چندان جدي برنمي‌شمارد.
راشاتودياين شبکه خبري از قول «ميخائيل اوليانوف» -رييس اداره کنترل و بازداري گسترش سلاح وزارت خارجه روسيه- در تحليل راهبرد جديد ترامپ نوشت: منش و رفتار ترامپ نشان داد که آمريکا شريکي غير قابل اطمينان در برجام براي ما و حکومتي بي‌ثبات در وفاي به عهد است. رويکرد ترامپ، قطعا جامعه بين‌الملل را دچار مشکل خواهد کرد. وقتي آمريکا زير ميز يک توافق بين‌المللي که طرف مقابل به شدت پايبند آن بوده و تعهداتش را عمل کرده مي‌زند، کره شمالي درمي‌يابد که هيچ عقلانيتي در مذاکره نيست و به سمت مقاومت بيشتر مي‌رود. برجام، در بالاترين سطح بين‌المللي امضا شد و ترامپ به راحتي به توافق مورد وثوق سازمان ملل پشت کرده است. اوليانوف، مراتب افسوس خود از چرخش رفتار آمريکا در قبال برجام را ابراز داشت و بر اين تاکيد کرد که اگر ايران در صورت عهدشکني آمريکا، در مقام ادعا و مطالبه برآيد، حق دارد.

همچنين «سرگي ريابکوف» -معاون وزير خارجه روسيه- ترامپ را به سوءاستفاده از موضوع برجام براي منحرف کردن اذهان مردم آمريکا و منتقدان‌ از قصورات‌اش متهم کرد. وي، توافق هسته‌اي را يک توافق مهم بين‌المللي خواند که نبايد دستخوش و ابزار کنگره و کاخ سفيد براي فريب دادن مردم آمريکا شود. ريابکوف، نسبت به خطر سقوط برجام به خاطر کارشکني‌ها آمريکا اخطار داد و بر اين موضوع تاکيد کرد که دولت ترامپ در پي اين است که با پيش کشيدن موضوعاتي که ربطي به برجام ندارد، توافق هسته‌اي را به زميني گسترده‌تر بکشاند تا بتواند به هدف اصلي‌اش برسد. اين مقام ارشد وزارت خارجه روسيه، مراتب نگراني شديد خود از راهبرد جديد ترامپ را يادآور شد.

راشاتودي به نقل از وزير خارجه آلمان خطر بلادرنگ جنگ در صورت نقض برجام از سوي آمريکا را متذکر شد
راشاتودي در ادامه آورد: رويکرد ترامپ، واکنش مخالف بسياري از کشورها را در بر داشت و نگراني از وقوع يک جنگ را بيشتر کرد. «فدريکا موگريني» -مسئول سياست خارجه اتحاديه اروپا- نيز بر اين موضوع تاکيد کرده که اين توافق، يک توافق دوجانبه نيست و آمريکا حق ندارد که اقدام به لغو آن نمايد. همچنين، انگليس، فرانسه، و آلمان در يک بيانيه مشترک اعلام کرده‌اند که برجام در جهت منافع مشترک امنيت ملي آنهاست. اين در حالي است که عربستان و اسراييل مواضع ترامپ را ستوده و آنها را شجاعانه خوانده‌اند.
نيوزويکمجله نيوزويک در تحليل خود از قول «بن رودز» -مشاور امنيت ملي اوباما- آورد: «راهبرد جديد ترامپ، هم اروپايي‌ها را از ما دور مي‌سازد و هم مسير را براي اقدام تلافي‌جويانه ايراني‌ها باز مي‌کند. واضح است که اگر توافق از سوي ما لغو و يا نقض شود، ايران نيز به سمت رويکرد نظامي هسته‌اي خواهد رفت و آنگاه ديگر کشورهاي خاورميانه هم به تکاپوي هسته‌اي مي‌افتند و پتانسيل درگيري بسيار بالا مي‌رود».

نيوزويک در ادامه به يکصدايي اروپا براي لزوم حفظ برجام اشاره کرد و کنايه «امانوئل ماکرون» -رييس جمهور فرانسه- را که ترامپ را به يک کارشکني ديگر پس از «توافق پاريس» متهم کرده را پر رنگ کرد و نوشت: هشدارهاي وزراي خارجه روسيه و چين به «رکس تيلرسن» -وزير خارجه آمريکا- نشانه‌هاي جدي است. «وندي شرمن» -معاون سياسي وزارت خارجه اوباما- معتقد است که ترامپ، اروپا را بين منافع آمريکا و منافع روسيه و چين و ايران که که دل خوشي از آمريکا نداشته و منافع اين کشور در خاورميانه را محدود کرده‌اند گرفتار و معذب مي‌کند و اين اصلا خوب نيست چرا که چهره ديپلماتيک آمريکا را دچار خدشه مي‌کند و اروپايي‌ها را به طرف مثلث مخالف آمريکا سوق مي‌دهد.
اسپوتنيکخبرگزاري اسپوتنيک به نقل از «فيليپ گيرالدي» -مامور سابق سازمان CIA- نوشت: «ترامپ به دنبال تحريک ايران براي جنگ نيست بلکه مي‌خواهد ايراني‌ها را بر سر ميز مذاکره دوباره بنشاند. دريغ از اينکه اين فشار راه به جايي نمي‌برد. تمامي تلاش‌ها و فريادهاي ترامپ آن چيزي است که اسراييل، عربستان، و جنگ‌طلبان کنگره مي‌خواهند: محدود کردن توان ايران و کنترل اين کشور». گيرالدي در ادامه پيش‌بيني کرد که «اعلام راهبرد ترامپ، در ايام آينده با تحريم‌هايي از سوي آمريکا عليه ايران و حضور دريايي و هوايي اين کشور در آب‌هاي نزديک به حريم آب‌هاي ايران دنبال خواهد شد. آمريکا به دنبال فشار بيشتر خواهد رفت و ايران هم حضور جدي در تنگه هرمز خواهد داشت؛ اگر ترامپ به سمت حضور بيشتر در نزديک آب‌هاي ايران برود، وقوع يک درگيري و يا حتي جنگ محتمل است».

اين مامور سابق CIA‌ و رييس اجرايي کنوني شوراي منافع ملي آمريکا، در پايان متذکر شد که ترامپ از تجربه‌هاي تاريخي آمريکا و شکست‌هايي که در حمله به افغانستان و عراق طعم تلخ آن را چشيد، درس نگرفته و به‌واقع، مفهوم برد و باخت در عالم سياست را نمي‌داند و گفت: «رييس‌جمهور متوجه نيست که 16 سال تمام در افغانستان گير کرديم و هزينه داديم. ايران که حکايت خود را دارد و مواجهه با آن بسيار سخت است».
بلومبرگپايگاه تحليلي بلومبرگ در تحليل خود از اعلام راهبرد جديد ترامپ نوشت: ترامپ بر خلاف توصيه تيلرسن، متيس، و مک‌مستر که وزير خارجه، وزير دفاع، و مشاور امنيت ملي وي محسوب مي‌شوند، چشم خود را بر روي 8 گزارش آژانس بين‌المللي انرژي هسته‌اي در مورد پايبندي ايران به تعهدات‌اش در برجام بسته است. اکنون، اروپا حضور تدريجي خود در بازار ايران را تجربه مي‌کند و دامنه مبادلات تجاري در حال گسترده شدن است. اگر ترامپ و يا کنگره آمريکا به سمت تحريم و تحريک ايران برود، آنگاه احتمال بروز يک شکاف بين اروپا و آمريکا زياد است و ادعاي ايران در مورد قلدرمآبي هميشگي آمريکا هم مصداق پيدا مي‌کند. اکنون آمريکا 75 سال است که نظام امنيتي جهان را به ميل خود تعريف کرده و عملکرد اشتباه ترامپ تا بدين لحظه هم به هيمنه و قواره آمريکا ضربه زده است و در صورت تداوم اين اشتباه، ضربات بيشتري هم وارد خواهد آمد.

آيا ترامپ بر اين باور است که با تهديد تهران، «کيم جونگ اون» جا مي‌زند؟ ايران که به مراتب کمتر از کره شمالي رويکرد تند داشته و نشان داده که با زبان گفتمان برابر مي‌شود با اين کشور کنار آمد. اگر ترامپ نتواند به اندازه همين تهديداتي که اکنون بيان مي‌کند، از خود چيزي نشان دهد، آن وقت اعتماد بنفس مخالفان و دشمنان آمريکا بسيار بالا مي‌رود و از سوي ديگر، مردم ايران نيز به گفتگو با آمريکا تا ساليان دراز بي‌اعتماد مي‌شوند. در هر حال، اگر ترامپ به سمت نقض برجام برود، متحدين آمريکا را از اين کشور دور مي‌سازد و شرايط را براي بي‌اعتباري بين‌المللي آمريکا مهيا مي‌سازد.
نشنال اينترستپايگاه نشنال اينترست، با توجه به طيف فکري مشخص‌اش، يکي از معدود رسانه‌هايي بود که از راهبرد جديد ترامپ حمايت کرد. به اعتقاد اين پايگاه تحليلي، همين که ترامپ پس از اعلام موضع از کنگره خواسته که تحريم‌هايي خارج از چارچوب برجام عليه ايران وضع کنند، نشاندهنده اين است که وي به دنبال بهانه‌جويي و اصطلاحا گِروکشي نيست. اين در حالي است که غالب رسانه‌ها و انديشکده‌ها با دلايل متقن اثبات نموده‌اند آمريکا عملا ياراي وضع تحريم در چارچوب برجام را ندارد چرا که دچار نقد شديد و انزوا خواهد شد.

نشنال اينترست به شدت به ايران تاخت و توافق هسته‌اي را حاصل ترس ايران از منزوي شدن تا اندازه‌هاي کره شمالي، تلاش جمهوري اسلامي براي بقا، و ميل شديد ايران به ورود به تجارت بين‌الملل دانست و رويکرد ترامپ را شجاعانه خواند و ستود. اين پايگاه تحليلي، در پايان، پايبندي ايران به برجام را نشانه ذکاوت و حيله‌گري ايران براي جذب حمايت ديگر امضاکنندگان برجام دانست و اروپايي‌ها را به بها دادن به اين ترفند ايراني‌ها متهم کرد.
فارين افرزفارين افرز در تحليل خود آورد: سال‌هاست که آمريکا در جريان خصومت بين دو کشور، تلاش دارد که ايران را از دو جهت محدود و منزوي کند. هم با توسل بر تحريم‌هاي کمرشکن و هم با اتکا بر ائتلاف سني-عربي عليه حکومت ايران. اما بايد توجه داشت که حقايق جاري جهاني، عقلانيت رفتار ايران در منطقه را توجيه مي‌کند.

اين مجله تحليلي در ادامه آورد: از اين پس، آمريکا، سه گزينه در قبال ايران در پيش خواهد گرفت و به يکي از آنها عمل خواهد کرد. اول، به زور تحريم‌ها و با اتکا بر ائتلاف ضد ايراني به رهبري عربستان، ايران را به شدت تحت فشار قرار خواهد داد. دوم، توان خود را صرف تغيير حکومت در ايران خواهد کرد. و سوم، يکسري محرک‌هاي رفتاري را جهت حفظ موازنه قدرت در خاورميانه به کار خواهد گرفت. سومين گزينه، از حيث سياسي در آمريکا محبوب نيست چرا که زمان بسيار بيشتري مي‌برد و انجام‌اش سخت‌تر است. البته گزينه «خطر و پاداش» نسبت به ايران هم در بين سياستمداران آمريکايي مطرح است.
واشينگتن‌ پستواشينگتن پست، در دو مقاله تحليلي خود به طور مجموع آورد: اقدام ترامپ مبني بر عدم تاييد پايبندي ايران به توافق هسته‌اي، اشتباه بزرگي است که راه هر گونه مذاکره با کره شمالي را مي‌بندد. اکنون رهبران کره شمالي به رفتار رييس جمهور ما مي‌نگرند و آن اندک اعتمادي که در فضاي مذاکره احتمالي مي‌ديدند هم در ذهنشان از بين رفت.

بهتر است که ترامپ را «خرابکار بزرگ» بدانيم. واقعيت اين است که ايران به تعهدات خود پايبند بوده و هر گونه تحريک اين کشور براي بروز رفتاري خطرناک و آن روي بد قضيه، حماقت است. در رابطه با مواضع اروپايي‌ها هم بايد گفت که از دو جنبه اهميت دارد: اول اينکه ترامپ حمايت آنها براي اعمال فشار عليه ايران را مي‌خواست که اصلا چنين نشد و او عملا دست‌خالي و تنها ماند؛ دوم اينکه ايران تهديد کرده بود که در صورت همراه شدن اروپايي‌ها با اقدام نامنصفانه ترامپ، رويکرد ديگري اتخاذ خواهد کرد و از آنجايي اروپايي‌ها به دنبال دردسر نيستند، ترجيح دادند که ضمن عواقب بعدي که ممکن است از سوي دولت ترامپ شامل حالشان شود، توافق را حفظ کنند. هم وزراي ترامپ که در اين مدت چندين بار به او اخطار دادند و هم رهبران اروپايي، به خوبي از پتانسيل تنش بين منافع آمريکا و اقدامات تلافي‌جويانه ايران در لبنان، سوريه، عراق، و يمن آگاه هستند و اينجاست که بيانيه مشترک سه رهبر اروپايي در حمايت از برجام تعبير و توجيه مي‌يابد. اکنون ديگر توجهات و تمرکزات اروپايي‌ها و حتي کنگره، بيش از اينکه بر رفتار ايران در قبال برجام باشد، بر رفتار ترامپ است و شايد هم اين چيزيست که خودِ «خرابکار بزرگ» مي‌خواهد.
نيويورک تايمزروزنامه نيويورک تايمز در تحليل خود آورد: مقابله با حسن رفتار ايران در قبال تعهدات‌اش براي ترامپ بسيار سخت است. او، تلاشش را کرد تا ايران را به انزوا بکشاند اما در نهايت با اظهارات سخيف روز 13 اکتبر، سيلي محکم‌تري به صورت خود زد. سپس توپ را به زمين کنگره و اروپايي‌ها انداخت و به احتمال بسيار زياد، در اين مدت 60 روز تا تصميم‌گيري کنگره در قبال برجام، به سراغ يک دستاويز دندان‌گير براي مجاب کردن کنگره به اعمال تحريم‌هاي جديد عليه ايران خواهد رفت.
ترامپ چندين مرتبه اوباما را به اين متهم کرده که در آستانه فروپاشي حکومت ايران در اثر تحريم‌هاي کمرشکن، اقدام به رفع تحريم‌ها کرده و همه فرصت‌ها را نابود ساخت. اما حقيقت اين است که بايد با ايران گفتمان کرد. دهه‌ها دشمني ما نتوانست کشوري که 8 سال در جنگ سخت با عراق از خود پوست‌کلفتي نشان داد و چندين سال تحريم‌هاي کمرشکن را طاقت کرد را مطيع سازد.

ترامپ مدام از آن «بيش از 100 ميليارد دلار» که آمريکا به ايران بازگرداند سخن مي‌گويد گويي که آمريکا از جيب خود پرداخت کرده است. مگر نه اينکه آن پول، متعلق به فروش نفت و سرمايه مردم ايران بود؟ آيا اگر کشوري پول‌هاي بلوکه‌شده خودش را بازپس بگيرد، جرمي مرتکب شده است؟
مفاد توافق و هر انچه که در مورد تعهدات ايران در آن قيد شده مشخص است و آژانس بين‌المللي انرژي هسته‌اي هم چندين بار پايبندي اين کشور به تعهدات‌اش را تاييد کرده؛ ديگر مشکل چيست؟ ترامپ، برجام را «يک تاخير کوتاه‌مدت براي رقابت هسته‌اي ايران» مي‌خواند؛ آيا براستي اين تعبير مضحک نيست؟ در متن توافق امده که محدوديت‌ها براي ظرفيت غني‌سازي ايران به مدت 10 الي 15 سال است و رييس‌جمهور ما به آن مي‌گويد توقف کوتاه‌مدت!!!

حضور مخالفان درگيري با ايران در مقابل کاخ سفيد در روز اعلام راهبرد جديد ترامپ
ترامپ، تهديد کرده که در صورت عدم همراهي کنگره و اروپايي‌ها، توافق هسته‌اي را بصورت يکجانبه لغو خواهد کرد. اين يعني انزواي آمريکا؛ يعني کاري که با مخالفت اروپايي‌ها همراه خواهد شد و سپس ترامپ اقدام به تحريم‌ها آنها که نزديکترين شرکاي ما هستند خواهد کرد و آنها را از ما دورتر خواهد نمود. آنگاه اين ايران است که پيروز قضيه خواهد بود و ديپلماسي ما با صورت بر زمين خواهد خورد. آنگاه، وقتي که اعتبارمان در جامعه بين‌المللي خدشه‌دار شود، بايد منتظر بر هم خوردن توافقات مشترکمان با اروپا شويم و لذا، امنيت‌مان در آينده به خطر خواهد افتاد.
کنگره به هيچ وجه نبايد زير بار رويکرد و راهبرد ترامپ برود. اگر آمريکا مي‌خواهد که ايران را محدود کند، بايد با ديپلماسي و از راه حفظ دوستي و همکاري با اروپايي‌ها و بخصوص شرکاي خود در منطقه پيش برود.
رويترزخبرگزاري رويترز نيز در تحليل خود آورد: در حالي که ترامپ رسما کنگره و اروپايي‌ها را تهديد کرده که در صورت عدم برخورد محکم با ايران، به صورت يکجانبه توافق را لغو خواهد، «نيکي هيلي» -نماينده دائمي آمريکا در سازمان ملل- اعلام کرده که منظور دولت ترامپ اين نيست که توافق بر هم بخورد بلکه آمريکا خواستار اين است که اقدامات ايران در منطقه که توسط جامعه بين‌المللي و به علت ترس ناشي از رفتار تلافي‌جويانه ايران در صورت لغو برجام ناديده گرفته مي‌شود، کنترل شود.

رويترز در پايان آورد: ظاهرا اظهارات و راهبرد جديد ترامپ براي دولت وي هزينه‌ساز بوده و مقامات ارشد دولت وي خطر انزوا را احساس کرده و در تلاش‌اند تا با چکش‌کاري اظهارات‌ وي و روکش کشاندن بر آنها، فضا را به نفع ترامپ عوض کنند.
منابع:
http://www.independent.co.uk/voices/donald-trump-iran-deal-decertify-middle-east-destablisation-nuclear-weapons-a7999361.html
https://www.theguardian.com/us-news/2017/oct/13/trump-iran-deal-jcpoa-sanctions-congress
https://www.cfr.org/interview/will-decertification-spike-iran-nuclear-accord
https://www.rt.com/news/406643-russia-us-iran-deal
http://www.newsweek.com/trump-war-iran-us-allies-side-russia-china-684426
https://sputniknews.com/analysis/201710141058224704-cia-iran-nuclear-deal-trump
https://sputniknews.com/world/201710141058224361-bitter-abusive-trump-rogue-iran
https://www.bloomberg.com/view/articles/2017-10-13/trump-aims-at-iran-hits-the-u-s
http://nationalinterest.org/feature/the-real-danger-decertifying-the-iran-deal-22711
https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2017-09-06/reset-iran-and-united-states?cid=int-fls&pgtype=hpg
https://www.washingtonpost.com/news/theworldpost/wp/2017/10/13/weekend-roundup-trumps-unraveling-of-the-iran-deal-dashes-negotiations-with-north-korea/?utm_term=.30257f90d90b
https://www.washingtonpost.com/blogs/post-partisan/wp/2017/10/13/trump-is-dealing-with-iran-the-same-way-he-always-dealt-with-business/?utm_term=.195014534d8f
https://www.nytimes.com/2017/10/13/opinion/trump-false-narrative-iran.html
http://www.reuters.com/article/us-iran-nuclear-usa/u-s-officials-try-to-ease-concerns-trump-may-quit-iran-deal-idUSKBN1CK0KX?il=0

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۰۴۰۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رویکرد بایدن در قبال تظاهرات ضد صهیونیستی دانشجویان در آمریکا

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: دانشگاه‌های سراسر آمریکا بعد از آگاهی از جنایات پرشمار رژیم اشغالگر قدس علیه مردم غزه و کشتار حدود ۳۵ هزار انسان بی‌گناه، عرصه اعتراض علیه سیاست‌های این رژیم و دولت آمریکا به عنوان مهم‌ترین حامی آن تبدیل شده است. در این بین یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که با گسترش اعتراضات به مراکز دانشگاهی مختلف آمریکا جلب توجه می‌کند، سیاست‌های دولت آمریکا و پلیس این کشور است. دولت و پلیس در این کشور بدون توجه به خواسته‌های معترضین، تنها سیاست سرکوب و بازداشت گسترده را در پیش گرفته است.

اعتراض‌های دانشجویان در حمایت از فلسطین

از روزهای ابتدایی حمله های رژیم صهیونیستی به غزه، جامعه آمریکا عرصه واکنش‌های مختلف به این رویداد بود. نظرسنجی‌های مختلف نشان از افزایش بی‌سابقه حمایت آمریکایی‌ها از مردم غزه دارد. طبق نظرسنجی گالوپ در مارس ۲۰۲۴ اکثر آمریکایی‌ها اقدامات رژیم اشغالگر در غزه را تایید نمی‌کنند. تعداد مخالفان با اقدامات رژیم صهیونیستی از ۴۵ درصد در نوامبر ۲۰۲۳ به ۵۵ درصد افزایش یافت. دموکرات‌ها ۷۵ درصد دیدگاه منفی نسبت به اقدامات تل‌آویو دارند. رائد جرار از اندیشکده دموکراسی برای جهان عرب معتقد است که نظرسنجی فوق نشان از جدایی بین سیاست‌ دولت بایدن و دیدگاه اکثر آمریکایی‌ها درباره اقدامات رژیم اشغالگر در غزه دارد و سیاست خارجی دولت آمریکا با انتظارات رای‌دهندگان هماهنگ نیست.

حمایت جوانان آمریکایی‌ از فلسطینیان آشکارتر شده است. نظرسنجی پیو (PEW) در آوریل ۲۰۲۴ نشان داد که یک سوم از افراد بزرگسال زیر ۳۰ سال آمریکایی با مردم فلسطین همدردی می‌کنند و تنها ۱۴ درصد این احساس را نسبت به صهیونیست‌ها دارند. جوانان آمریکایی نسبت به مردم فلسطین نظر مساعدتری نسبت به صهیونیست‌ها دارند و از هر ۱۰ فرد زیر ۳۰ سال، شش نفر دیدگاه مثبتی نسبت به مردم فلسطین دارند. در میان آمریکایی‌های جوان، ۳۴ درصد دلایل حماس برای مبارزه با رژیم صهیونیستی را معتبر می‌دانند.

اعتراض‌های دانشجویان آمریکایی در حمایت از مردم فلسطین، ابتدا از دانشگاه‌های کلمبیا و هاروارد آغاز شد. دانشجویان معترض با صدور بیانیه‌ای مشترک، رژیم اشغالگر را به عنوان مسئول کامل جنگ معرفی کردند. این اعتراض‌ها به تدریج به شمار زیادی از دانشگاه‌های این کشور نظیر آموری، میشیگان، براون، پلی‌تکنیک هومبولت، برکلی، کالیفرنیای جنوبی، نیویورک، ییل، کلمبیا، ماساچوست، تگزاس، مینه‌سوتا و غیره گسترش یافت به گونه‌ای که تاکنون ۷۹ دانشگاه آمریکا درگیر اعتراض علیه رژیم اشغالگر قدس شده است. علاوه بر حضور دانشجویان، در برخی از دانشگاه‌ها اساتید حامی فلسطین نیز عمدتا در اعتراض‌ها مشارکت فعال دارند.

خواسته‌ اصلی دانشجویان آمریکایی، همبستگی با ملت فلسطین است که در چارچوب آن خواستار آتش‌بس دائمی در غزه، اتمام کمک‌های نظامی دولت آمریکا به رژیم اشغالگر، قطع همکاری دانشگاه با مجتمع‌های تسلیحاتی و کنار گذاشتن روند سرمایه‌گذاری دانشگاه‌ها در سرزمین‌های اشغالی شده‌اند. با اوج‌گیری اعتراض‌ها، مدیران برخی از دانشگاه‌ها درصدد توافق با دانشجویان برآمدند. برای مثال مسئولان دانشگاه براون ایالت رودآیلند اعلام کردند که با دانشجویان حامی فلسطین به توافق رسیده که در اکتبر ۲۰۲۴ توقف سرمایه‌گذاری در فلسطین اشغالی را به رای بگذارد. دانشجویان نیز ضمن پایان دادن به تحصن خود، این توافق را یک پیروزی بی‌سابقه و امتیازی بزرگ برشمردند.

رویگردانی جامعه آمریکا از سیاست‌های بایدن

نظرسنجی آوریل ۲۰۲۴ پیو (PEW) نشان داد که تنها ۱۲ درصد از جوانان آمریکایی سیاست‌های دولت بایدن را باعث ایجاد تعادل در جنگ غزه می‌دانند. نتایج نظرسنجی ماه مارس گالوپ نیز نشان داد محبوبیت بایدن برای مدیریت اوضاع در منطقه خاورمیانه به ۲۷ درصد رسیده است. در این شرایط سیاست‌های دولت آمریکا در بین بسیاری از حامیان آن به ویژه قشر جوان نیز با دشواری روبرو است. در واقع سیاست‌های ضعیف بایدن در عدم پیشبرد آتش‌بس و بی‌عملی در کمک به غیرنظامیان فلسطینی بوده که دولت را در تنگنا قرار داده است. بر این اساس از یک طرف باید اعتراض‌های دانشجویی را یک جلوه از پشتیبانی جوانان آمریکایی از فلسطین دانست. از طرف دیگر نیز بعد از سیاست‌های ناکارآمد بایدن که به خودی خود، دولت کنونی را درگیر چالش عمیق کرده، این اعتراضات نیز ضربه محکم دیگری به بایدن در سال منتهی به انتخابات است.

این در حالی است که بایدن در چهارم می و در اولین واکنش به اعتراض‌ها اظهار داشت: «این اعتراض‌ها تغییری در سیاست‌های من در خاورمیانه نخواهد داد. با ورود گارد ملی به دانشگاه‌های‌مان مخالفیم. تظاهرات مسالمت‌آمیز در ایالات متحده مورد قبول است، اما خشونت ضدقانون است. آسیب زدن به دارایی‌های عمومی جزئی از آزادی بیان نیست.» در ارتباط با این اظهارات ذکر دو نکته ضروری است.

افزایش حساسیت جامعه آمریکا در برابر بی‌تفاوتی دولت

اعتراض‌های این چنینی در دهه ۱۹۶۰ در جنگ ویتنام نیز جامعه آمریکا را درنوردید، اما تاثیر چندانی در سیاست‌ دولت نداشت. سخنان بایدن مبنی بر آنکه این اعتراض‌ها تغییری در سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا ایجاد نمی‌کند موید همین است. علی‌رغم این که دولت به همراه شبکه‌های خبری جریان اصلی آمریکا از ابتدا تلاش کردند تا دیدگاه‌ «دفاع از خود اسرائیل» را در ذهن مردم این کشور نهادینه کنند، اما واقعیت جامعه آمریکا چیز دیگری است. جورج اوچنسکی از رسانه Daily Montanan که بخشی از State Newsroom بزرگترین سازمان خبری غیرانتفاعی آمریکا است می‌نویسد: «سیاستمداران ما دانشجویان معترض را تحقیر می‌کنند و در مورد اینکه دانشجویان باید به کلاس‌های خود بازگردند صحبت می‌کنند. دانشجویان حق دارند از اینکه کنگره و رئیس جمهور ۲۶ میلیارد دلار دیگر برای ادامه کشتار به اسرائیل فرستادند، خشمگین شوند. اکنون مانند نیم قرن پیش (جنگ ویتنام) نیست که وطن‌پرستی با اهتزاز بزرگ‌ترین پرچم یا بلندترین صدا تعریف ‌شود، زیرا اکنون وطن پرستی مستلزم داشتن شجاعت کافی برای ایستادگی در برابر دولت و منافع عمیق مجتمع‌های نظامی-صنعتی است. به این می‌گویند انسانیت. میهن‌پرستان واقعی حق دارند از دولت خود سیاست‌ها و اقدامات انسانی را مطالبه کنند.»

سیاست سرکوب پلیس در برابر اعتراضات

بایدن در بخشی از واکنش خود به این اعتراض‌ها، خشونت را ضدقانون دانست و اظهار کرد که با ورود گارد ملی به دانشگاه‌ها مخالف است. به نظر می‌رسد در کنار بی‌تفاوتی و واکنش دیرهنگام، بازی با کارت پلیس حربه دیگر بایدن برای کاستن از آثار منفی این اعتراضات بر وجهه دولت است. واقعیت این است که استفاده غیرقانونی از زور علیه غیرنظامیان توسط پلیس آمریکا امری رایج است. طبق آمار Mapping Police Violence یک گروه تحقیقاتی غیرانتفاعی، در سال ۲۰۲۳ دست کم ۱۲۳۲ نفر (تقریبا روزانه سه نفر) توسط پلیس آمریکا کشته شدند. در اعتراض‌های اخیر آمریکا درگیری بین پلیس و دانشجویان از دانشگاه کلمبیا آغاز شد و خشونت پلیس باعث شد تا دیگر دانشگاه‌ها نیز اعتراضات منظمی را ترتیب دهند.

در تمام دانشگاه‌های درگیر در این اعتراضات، پلیس تاکنون بیش از دو هزار نفر را بازداشت کرده است. این میزان بالای خشونت، حمایت برخی از شخصیت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی از معترضین را نیز به همراه داشت. از جمله عفو بین‌الملل با محکومیت این رفتار خشن، بر اهمیت حق اعتراض تاکید کرد. آنگونه که اوچنسکی می‌گوید: «در کشوری که بر پایه حقوق آزادی بیان و مخالفت علیه اقدامات دولت بنا شده، آنچه اکنون شاهد هستیم، اقدامات خشونت‌آمیز پلیس و خیانت کامل به دموکراسی است.»

نتیجه

دانشگاه‌های آمریکا روزهاست که عرصه اعتراضات کم‌سابقه در حمایت از مردم فلسطین است. هر چند شاید این اعتراض‌ها تاثیری بر سیاست دولت نداشته باشد، اما جامعه آمریکا را فعالانه در پی ایجاد تغییر در روندهای تصمیم‌گیری و اجرا نشان می‌دهد. دولت نسبت به این اعتراض‌ها رویکرد بی‌تفاوتی را در پیش گرفته و پلیس نیز دست به سرکوب معترضان می‌زند. در این وضعیت آنگونه که گاردین اشاره دارد، سرکوب دانشجویان منجر به اعتراض پایدارتر و مشارکت گسترده‌تر می‌شود.

سجاد مرادی کلارده؛ پژوهشگر روابط بین‌الملل

کد خبر 6096055