24درصد مردم دچار اختلال روانی هستند/ تعاملات اجتماعی بهترین راه درمان اختلالات
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۱۰۴۹۴۹
به گزارش جام جم آنلاین ،از آنجا که بهداشت روان دانشی است برای بهتر زیستن و رفاه اجتماعی همه انسانها ، سازمان جهانی بهداشت، بهداشت روان را قابلیت ارتباط هماهنگ با دیگران، تغییر و اصلاح محیط فردی و اجتماعی و حل تضادها و تمایلات شخصی به طور منطقی، عادلانه و مناسب تعریف کرده است.درواقع هنری است که به افراد کمک میکند تا با ایجاد روش هایی صحیح از لحاظ روانی و عاطفی بتوانند با محیط خود سازگاری نموده و راه حل های مطلوبتری را برای حل مشکلاتشان انتخاب کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بدون تردید آرامش اولین شرط روان سالم است و در سایه آن میتوان به شکل متعادلی به سایر امور زندگی و پیشرفت رسید. هرچند که در دنیای امروز، هیچکس بدون دغدغه و گرفتاری نیست، اما نکته مهم این است که فرد بتواند به درستی شرایط را ارزیابی و برای رفع و کاهش این نگرانیها اقدام کند و در صورتی هم که مشکلات قابل حل نیستند بهگونهای با آنها کنار بیاید، نه اینکه گرفتاریها، عملکرد و زندگی او را تحتتاثیر قرار دهند و باعث سلب آرامش او شوند.از این رو خانم دکتر مریم رسولی روانپزشک و رییس انجمن روانپزشکان ایران خود مراقبتی و محافظت از خود را پایه واساس سلامت روان و رسیدن به آرامش می داند و معتقد است هرچقدر آگاهی انسان از خود ورفتارهایش بیشتر باشد به همان میزان بهتر می تواند به سلامت روان و تعادل در زندگی دست یابد.مشروح این گفت وگو را می خوانید:
شما به عنوان رییس انجمن روانپزشکان کشور وضعیت سلامت روان جامعه را چگونه ارزیابی می کنید؟
آمارهایی که این روزها به مناسبت هفته سلامت روان مطرح می شود حاکی از شیوع 24درصدی اختلالات روانپزشکی در جامعه دارد یعنی از هر چهار نفر یک نفر دچار این نوع اختلالات است.البته وقتی صحبت از اختلالات روانپزشکی می شود منظور هر دونوع خفیف و شدید آن است. نکته مهم نیزتشخیص و شناخت علائم آن است به میزانی که افراد در درجه اول در خودشان و در درجه دوم در اطرافیانشان این علائم را شناسایی کنند و سپس با کمک متخصصین در جهت درمان آن اقدام کنند.
چه بخشی از این آمار 24درصدی را اختلالات روانی خفیف و چه بخشی را اختلالات روانی حاد تشکیل می دهد؟
اختلالات خفیف همان مشکلاتی نظیر استرس ،اضطراب ووسواس است که شیوع گسترده ای دارد و بخش اعظم آمار 24درصد را شامل می شود این نوع اختلالات تاثیر زیادی برزندگی وعملکرد فرد ندارد ولی شناسایی و توجه ومداخله به موقع ومناسب آن می تواند زندگی فرد واطرافیانش را تغییر دهد. اختلالات شدید روانپزشکی نیز که همان روان پریشی یا سایکو است، حدود 2 الی 3درصد آمار24 درصد را شامل می شوند وماهیت بیماریشان نیز این است که اکثراین افراد بصیرت وآگاهی لازم را نسبت به بیماری خود ندارند.
اماافرادی که دچار اختلالات خفیف هم هستند بیماری خود را باور ندارند؟
بله چون آگاهی وشناخت ندارند وعلت اصلی آن نیز فرهنگ جامعه ،نبود سواد سلامت روان ونگرش منفی نسبت به اختلالات روان است. البته ما این پدیده را در بیماریهای جسمی هم تاحدودی می بینیم به عنوان مثال به فردی که قند خونش کمی بالاست می گوییم بیماری قند داری می گوید نه چیز مهمی نیست کمی قند خونم بالاست واین نوع رفتار بخاطر این است که انسانها تمایل دارند سلامت باشند و بیماری خود را نبینند. لذا به میزانی که آگاهی افراد بالا برود و بیماری بصورت فاجعه در نیاید نیاز به مداخله ضروری است.از طرفی بیماریهای خفیف با تغییر سبک زندگی نظیر ورزش کردن ،گفت وگو و ارتباط جمعی قابل درمان است خصوصا ارتباط جمعی که نقش موثری دارد و می تواند اضطراب وافسردگی را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش دهد.درواقع یک محیط حمایت شده ، یک دوست خوب و یک والدینی که طرف را درک می کنند می توانند بسیار موثر باشند.فراموش نکنیم که نباید نقش تعامل اجتماعی را در بهبود اختلالات روانی افراد نادیده بگیریم. حتی در جوامع پیشرفته بدلیل فضای عمومی جامعه که توام با آرامش و تعامل است تسلط افراد برخودشان ورفتارشان کاملا مشهود است.
اصولا چه عواملی باعث بروز اختلالات روانپزشکی در افراد می شود؟
یکی از عوامل آن افزایش استرس در افراد است .وقتی یکسری از مسائل ومشکلات زندگی به جای اینکه حل شود لاینحل باقی می ماند آن وقت استرس ها افزایش می یابد فضای عمومی جامعه، فقر، بیکاری،نبود امنیت شغلی و دغدغه های ذهنی همه اینها نقش استرس را بازی می کنند ومی توانند باعث بروز افسردگی واضطراب شوند. عامل دیگر انتظارات زیادی است که افراد جامعه از خودشان دارند. بطورکلی عوامل بروز اختلالات روانپزشکی را می توانیم به دو دسته عوامل فردی و اجتماعی تقسیم کنیم عوامل فردی همان عامل بیولوژیک درون محیط خانواده است که درفرد رشد کرده است و خود فرد باید آن را حل کند عوامل اجتماعی را نیز دولتمردان باید برنامه ریزی کنند تا جامعه ای سالم تر داشته باشیم البته این دو عامل از هم جدانیستند زیرا ما نمی توانیم وظایف مردم را به خودشان یادآوری کنیم درحالیکه فقر وبیکاری درحال افزایش است آن وقت به مردم بگوییم استرس خود را کنترل کنید .قطعا هرفردی یکسری وظایف فردی دارد اما اگر وظایف اجتماعی نیز پابه پای وظایف فردی حرکت نکند آن وقت نمی توان از شیوع اختلالات روانی پیشگیری کرد.احساس امنیت ،احساس آرامش ، تسلط برخویشتن مسائلی است که درسطح کلان باید فرهنگ سازی شود .
بنظر شما اختصاص روزهایی در سال برای چنین پدیده هایی نظیر سلامت روان چه تاثیری بر روی بهبود شرایط زندگی مردم دارد؟
هدف از تعیین هفته وروز برای این است که آن موضوع به فضای عمومی جامعه انتقال یابد. وقتی ما یک هفته برای این روز اختصاص می دهیم یعنی اهمیت موضوع را گوشزد می کنیم. لذا اختصاص چنین روزهایی بسیار مهم است زیرا سبب ارتقاسواد سلامت روان مردم می شود وحساسیت مردم را نیز نسبت به این موضوعات افزایش می دهد نظیر همین مصاحبه ای که شما انجام می دهید که تاثیر آن را بر افزایش اطلاعات و آگاهی مردم نمی توان منکر شد ومردم باید بدانند که چگونه از خودشان مراقبت کنند.ناگفته نماند این افزایش آگاهی صرفا برای مراقبت از خود یا اطرافیان است نه برای برچسب زدن به دیگران.
اما اغلب مردم چندان تمایلی برای مراجعه به پزشک از جمله روانپزشکان در این خصوص ندارند حتی اگر به مشکلات روحی وروانی خود نیز باور داشته باشند. چون فکر می کنند در صورت مراجعه باید تا آخر عمر خود دارو مصرف کنند و مصرف طولانی مدت این داروهارا به لحاظ اعتیادآور بودن مضر می دانند؟
چنین تصوری ناشی از نبود آگاهی است. یک باوری در جامعه ما وجود دارد مبنی براینکه تنها افرادی که دچار بیماری شدید روحی وروانی هستند باید به پزشک مراجعه کنند.درحالیکه این نگاه درستی نیست یعنی ما صرفا بخاطر اینکه زندگی فلاکت باری نداشته باشیم باید به پزشک مراجعه کنیم ؟ یا نه برای اینکه زندگی بهتر و مطلوب تری داشته باشیم .همانند گرفتن معلم خصوصی برای یک دانش آموز است .درگذشته فقط برای دانش آموزان ضعیف معلم خصوصی گرفته می شد ولی اکنون دانش آموزان زرنگ ودرسخوان هم معلم خصوصی دارند چرا؟به این خاطر که شرایط تحصیلی خود را ارتقابدهند.از طرفی همه ما می دانیم که خوب مطلق خداوند متعال است بنابراین همه آدم ها تا حدودی در رفتار خود دچار مشکل هستند.حال اگر فردی به این آگاهی برسد که در برخی از مقاطع زندگی اش دچار استرس می شود واین استرس سازگاری اش با محیط را کم کرده و روابط اجتماعی اش دستخوش تغییرات شده است آن وقت یک کمک حرفه ای نظیر روانپزشک می تواند شرایطش رابهبود ببخشد و به هیچ وجه نیز بارمنفی ندارد.از طرفی همانطور که ما بخاطر مشکلات جسمی خود دارو می خوریم چه اشکالی دارد برای مشکلات روان خود نیز دارو بخوریم .این نکته را هم یادآوری کنم که برخی اختلالات روحی با خوردن دارو برای مدت محدود نظیر شش تا یک سال درمان می شود ودیگر نیاز به ادامه آن نیست و برای برخی بیماریها نیز باید تا پایان عمر دارو داده شود.علاوه براین راهکارهای غیر دارویی نیز برای پیشگیری از اختلالات روانی وجود دارد که افراد می توانند آن را دنبال ومدیریت کنند و چنانچه پزشک تشخیص مصرف دارو داد آن وقت مصرف کنند
منبع: جام جم آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۰۴۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایش سلامت روان ایرانی ها/ رتبه افسردگی در کشور
به گزارش خبرگزاری مهر، حامد مصلحی افزود: مهمترین استاندارد ما پیمایش ملی سلامت روان است که ۱۰ سال یکبار بررسی میشود که پژوهش بسیار سنگین و پُر هزینهای است که با نمونه گیری گسترده در کشور در سال ۱۴۰۱ به نتیجه رسیده و سال ۱۴۰۲ تحلیل دادههای آن انجام شده است.
وی در پاسخ به این سوال که نتایج پیمایش ملی سلامت روان چه زمانی منتشر میشود، گفت: ما امیدواریم که بتوانیم این پژوهش را اوایل تابستان به نتیجه قطعی برسانیم و چون انتشار بین المللی خواهد داشت در کشور هم اعلام خواهیم کرد و با انتشار آن میتوانیم آمار دقیق افسردگی و دیگر اختلالات روانی را به طور رسمی اعلام کنیم.
مدیرکل دفتر سلامت روان وزارت بهداشت افزود: آنچه را اکنون به طور قطعی میتوان عنوان کرد این است که بار بیماری افسردگی به تنهایی دومین رتبه را در بار بیماریهای بعد از بیماریهای اسکلتی عضلانی در کشور دارد و وقتی بار بیماری افسردگی با اختلالات اضطرابی که در رتبه ششم بار بیماریهای کشور است، جمع شود؛ این دو بیماری در مجموع بار بیماریهای روانی را در کشور به خود اختصاص میدهند که این موضوع نیاز به یک تمرکز ویژه دارد.
مصلحی با بیان اینکه وضعیتهای جهانی بر اساس مرزهای جغرافیایی و سیاسی تقسیم نمیشوند بلکه بر اساس فرهنگها تقسیم میشوند، افزود: به طور مثال در خصوص آسیب روزافزون و بسیار جدی مثل مساله خودکشی در همه کشورهای جهان از جمله کشور ما در حال افزایش است، اما به کشورهای اسلامی که میرسد ناگهان میبینیم که یک اختلاف معناداری در میزانش هست، رشدش شبیه هم است، اما اگر آنجا ۱۶ در صد هزار است اینجا حدود ۶ تا ۷ در صد هزار نفر است و علتش این است که اینجا باورهای مذهبی و عقاید دینی به عنوان عامل محافظت کنندهای است که ممکن است فرد آرزوی پایان زندگی کند، اما اقدام را به تأخیر میاندازد. در منطقه ما گزارشها به نحوی است که به طور جدی ما را مستثنی از کل دنیا نمیکند.
وی ادامه داد: وضعیت سلامت روان ما مثل سایر کشورهای دنیا نیاز به مداخله و ورود جدی دارد، اما در عین حال باید با شاخصهای یکسانی کشورها را با هم مقایسه کرد، چراکه ممکن است گزارشی بر اساس ملاکهای سبک زندگی و کیفیت زندگی باشد که این یک عددی در میآید که باید با کشورهای دیگر مقایسه کرد، اما ممکن است گزارشی مثل پیمایش ملی سلامت روان بر اساس اختلالات متعدد و اختلالات خفیف و شدید و متوسط باشد که دادههای جهانی دقیقاً مبتنی بر این سنجه نیست، بنابراین برای آنکه ما وضعیت را به درستی بفهمیم نیاز داریم که وضعیت کشورمان را با یک مقیاس واحدی با کشورهای مختلف دنیا بفهمیم به همین خاطر ما باید گزارشهای سازمان جهانی بهداشت را مورد تاکید بیشتری قرار دهیم.
مدیرکل دفتر سلامت روان وزارت بهداشت، با عنوان این مطلب که مسئولان کشور ما به خصوص مسئولان وزارت بهداشت باید در خصوص سلامت روان جامعه و افراد اهتمام کامل داشته باشند، گفت: در چهار سطح باید از عوامل خطر سلامت روانی اجتماعی جلوگیری کرد؛ اول، سطح حاکمیتی با توزیع متوازن ثروت و رفع تبعیضها؛ دوم، سطح مردمی با مشارکت فعال در جلوگیری از عوامل خطر؛ سوم، در سطح خانواده با آموزش مهارتهای زندگی و فرزند پروری و چهارم، سطح فردی با انتخابهای بازدارنده به جای انتخابهای پرخطر است.
مصلحی با بیان اینکه توجه به سلامت روان با تحت پوشش بیمه قرار دادن خدمات این حوزه در دستور کار وزارت بهداشت قرار دارد، افزود: برای نخستین بار یک روز از هفته سلامت، با هدف توجه دادن جامعه و مسئولان به اهمیت سلامت روان به نام «سلامت خانواده؛ سلامت روانی و اجتماعی» نامگذاری شد.
وی با بیان اینکه افزایش تعداد مراکز سراج به منظور افزایش دسترسی افراد به خدمات سلامت روان از جمله مهمترین برنامههای وزارت بهداشت است، گفت: اعتبارات حوزه سلامت روان به ۵ برابر افزایش پیدا کرد ما برنامهای به عنوان سراج (سلامت روانی اجتماعی) داشتیم، مراکزی که خدمات رایگان سلامت روانی اجتماعی طولانی مدتی را ارائه میدهند، این مراکز در گذشته ۲۳ مرکز بود در ۶ ماه گذشته ما تعهد ایجاد ۱۰۰ مرکز را از وزارت بهداشت داشتیم که تا الان تا ۳ برابر افزایش پیدا کرده و تا ماههای آینده به ۱۰۰ مرکز افزایش مییابد.
کد خبر 6088257 حبیب احسنی پور