به نقل از «آنا»

حاج آقا مصطفی خمینی سرباز فداکار و بازوی توانای امام (ره) بود

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۱۷۳۶۳۳

شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی با صدور بیانیه‌ای، یاد و خاطره حاج آقا مصطفی خمینی (ره) در چهلمین سال شهادت وی را گرامی داشت.

به گزارش حوزه احزاب خبرگزاری آنا، شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی در بیانیهای به مناسبت چهلمین سالگرد ارتحال حاج آقا مصطفی خمینی (ره)، یاد و خاطره آن شهیدا والامقام را گرامی داشت.

متن کامل بیانیه به شرح زیر است:

«بسم‌الله الرحمن الرحیم

نخستین روز آبان‌ماه سالروز شهادت مبارز نستوه، دلسوخته نهضت، مجتهد وارسته، عالم عامل آیت‌الله حاج سیدمصطفی خمینی رضوان الله تعالی علیه ناشی از توطئه ناجوانمردانه دژخیمان دست‌نشانده آمریکای جنایتکار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شخصیتی عظیم‌الشأن که از آغازین ایام مبارزه روحانیت به زعامت رهبر کبیر انقلاب و بنیان‌گذار نظام مقدس اسلامی، حضرت امام خمینی قدس الله نفسه الزکیه نقش کلیدی و ارزشمندی در هدایت مبارزه علیه رژیم منحط پهلوی داشت و حساسیت شیطانی رژیم را برانگیخته و علیرغم زندان و تبعید به ترکیه و عراق تا آخرین لحظه عمر شریف هرگز از سازماندهی و پشتیبانی نیروی انقلابی فروگذار نبود و مهم‌تر از همه به‌عنوان سرباز فداکار، بازوی توانا و یار صمیمی، احیاگر اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم را همراهی و آنچنان صادقانه در خدمت والد مکرم بود که نور بصر و مهجه قلب امام بزرگوار محسوب می‌شد و با انتشار خبر شهادت در تبعیدش که به معنای واقعی کلمه از الطاف خفیه الهی بود و افشاگری‌های در مجالس ترحیم و بزرگداشت شهید، عاملی مؤثر و شتاب‌دهنده برای فراگیر شدن نهضت و رسیدن به پیروزی نهایی شد.

اینک در راستای تمهید برگزاری مراسم چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و بزرگداشت مناسبت‌های شاخص تأثیرگذار در این طریق الهی یاد و خاطره فراموش‌نشدنی آن عالم فرزانه در چهلمین سال از فراق غمبارش را گرامی می‌داریم که به فرموده مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله العالی: "تجلیل از مقام و منزلت حاج آقا مصطفی خمینی رضوان الله تعالی علیه در واقع احترام به حضرت امام خمینی قدس الله نفسه الزکیه و تجلیل از ارزش‌های اسلامی و انقلاب محسوب می‌شود."».

منبع: آنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۷۳۶۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟

به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

 
 

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»