به نقل از «طرفداری»

بولت در خصوص دعوت به تمرینات دورتموند: تلاش خواهم کرد که یکی از بهترین ها باشم

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۰۲۴۳۳

اسطوره دو 100 متر جهان، یوسین بولت، با این که 31 سال دارد اما هنوز هم رویای فوتبالیست بودن را از سر خود خارج نکرده است.

طرفداری- یوسین بولت جاماییکایی که از پر افتخار ترین ورزشکاران رشته دو و میدانی به شمار می رود، رویای فوتبالیست حرفه ای بودن را در سر می پروراند و آن را هدف بعدی خود می داند.

به نقل از بیلد، وی در خلال مسابقات فرمول 1 که در ایالت تگزاس برگزار می شود، پیرامون علاقه‌اش برای حضور در فوتبال گفت:

این هدف شخصی من است و واقعا هم اهمیت نمی دهم که مردم درباره آن چه فکری می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با وجود تغییر سرمربی در بروسیا دورتموند، بولت می تواند تمریناتش را در این تیم آغاز کند. این دونده جاماییکایی که از هواداران پر و پا قرص منچستر یونایتد به شمار می رود، به واسطه شرکت پوما که اسپانسر دورتموند و خود بولت است به تمرینات دورتموند دعوت شده اما مصدومیت او در مسابقات قهرمانی جهان در لندن، حضور او در زمین فوتبال را عقب انداخت. وی در پایان آن مسابقات از دنیای دو و میدانی خداحافظی کرد و حالا به سمت فوتبال آمده است. بولت گفت:

 آن ها به من گفتند که این دعوت سر جای خود باقی است. پس موضوع فقط رهایی از مصدومیت و کسب آمادگی مجدد است. من تلاش خود را خواهم کرد که یکی از بهترین ها باشم. دروغ نمی گویم، اگر ببینم که نمی توانم انجامش دهم، خواهم گفت:" فراموشش کن." و از گفتن آن خجالت نمی کشم.

رویای او این است که به عنوان یک بازیکن پا به زمین فوتبال بگذارد:

این فصل جدیدی از زندگی من است که واقعا مشتاق شروع شدن آن هستم. اگر رویایی دارید یا واقعا می خواهید کاری را انجام دهید، باید تلاش کنید تا ببینید که چگونه پیش خواهد رفت.

رویای تبدیل شدن او به یک بازیکن درجه یک شاید کمی دور از انتظار به نظر برسد اما برنامه های آینده او برای همکاری با فدراسیون دو و میدانی واقع بینانه تر به نظر می رسد. یوسین بولت در این خصوص اضافه کرد:

 می خواهم مانند یک سفیر از اسمم استفاده کنم تا جایگاه این ورزش را بالاتر ببرم.

 

بولت که لقب سریع ترین مرد جهان را یدک می کشد و رکورددار المپیک نیز است، در مسابقات لندن و آخرین حضورش در رقابتی جهانی، در کمال ناباوری به مدال برنز رسید. 

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۰۲۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گفتگو با ستاره 19 ساله خاص‌ترین تیم جام حذفی

به گزارش "ورزش‌ سه"، مرحله یک هشتم رقابت‌های فوتبال جام حذفی باشگاه‌های ایران برگزار و در یکی از این دیدارها تیم چادرملوی اردکان با درخشش گلر 19 ساله خود یعنی «امیرحسین آسیابان پور» که به‌ تازگی نیز به اردوی تیم تیم ملی فوتبال دانشجویان کشور دعوت شده‌ است، داغ صعود را به دل کرمانی‌ها گذاشت و راهی مرحله یک چهارم شد.

این تیم رویایی که در پیکارهای لیگ فوتبال دسته اول باشگاه‌های ایران گرفتار تساوی‌های کمرشکن شده و در حالت برزخی به سر می‌برد، با غلبه بر تیم مس کرمان در چارچوب جام حذفی، نشان داد که برای بازگشت به شرایط ایده‌آل خود و اخذ سهمیه لیگ برتر فوتبال کشور آمادگی لازم را دارد.

شاگردان «سعید اخباری» در این بازی خارج از خانه با شکست فاصله‌ای نداشتند؛ اما امیدشان را حفظ کردند و در واپسین دقایق بازی گل خورده را جبران و اجازه ندادن تا میزبان کرمانی به هدفش برسد. در نهایت سرنوشت این بازی به ضربات پنالتی کشیده شد؛ و «امیرحسین آسیابان پور» گلری دهه 80 چاردملو که بدون اغراق ستاره بی‌چون‌ و چرای میدان بود؛ ناجی چادرملو شد و سند صعود تیمش به عنوان تنها تیم لیگ دسته یکی به مرحله یک چهارم جام حذفی را با مهار ضربه پنالتی مسی‌ها امضا کرد.

بعد از پیروزی ۴ بر ۶ تیم چادرملو اردکان در ضربات پنالتی «سعید اخباری» سرمربی تیم چادرملو اردکان درباره نقش دروازه‌بان جوان تیمش در این پیروزی گفت: «امیرحسین آسیابان‌پور را سال گذشته که دروازه‌بان تیم جوانان بود در گزینش و تست به تیم آوردم؛ و زیر نظر طباطبایی مربی دروزاه‌بان‌های تیم که به عنوان بهترین‌ دروازه‌بانان ایران شناخته می‌شود, شبانه‌روز تمرین کرد. امروز او ۱۹ ساله است و خوشحالم که به این اعتماد جواب داد؛ ما سه گلر خیلی خوب داریم که «حجت صدقی» مقداری مصدومیت داشت و این فرصت به امیرحسین رسید و این سومین بازی او بود. امیر حسین در این بازی خیلی مسلط کار کرد؛ و امیدوارم قدرشناس موقعیتی که بهش داده شده و همچنین قدر مربی خودش را بداند. مسیر رو به رشدی برای او مهیا است و همه چیز بستگی به خودش دارد.»

به سراغ این ستاره آینده دار رفتیم؛ امیرحسین در خصوص قرار گرفتن در مسیر دروازه‌بانی به خبرنگار ورزش سه گفت: «همه چیز از فوتبال بعد از مدرسه در کوچه و خیابان شروع شد؛ و هر روز علاقه من به فوتبال و گلری بیشتر و بیشتر می‌شد تا جایی که با حمایت خانواده برای شرکت در تست‌های آکادمی کیا به تهران سفر کردم.»

*چگونه به چادرملو رسیدی؟ 
زمانی به تهران سفر کردم 12 سالم بود و شرایطم برای پسری 12 ساله در شهر غریب سخت بود؛ و توانایی زندگی در استانی به بزرگی تهران را نداشتم و مجبور شدم برگردم یزد؛ چند سالی در یزد ادامه دادم و یک بار برای برای همیشه تصمیم گرفتم برای رسیدن به آرزویی که دارم مجددا به تهران سفر کنم. در تهران به صورت کاملا اتفاقی از مراحل تست گیری آکادمی چادرملو سردرآوردم و در کمال ناباوری و زمانی که مات و مبهوت بودم گفتند در تست قبول شدم.»

او گفت: «آغاز کار حرفه‌ای من در پست دروازه‌بانی از اینجا شروع شد خداروشکر با دلسوزی و تلاش مربی آقای «حامد طباطبایی»، دعای پدرو مادرم و تحمل تمام سخت‌هایی به جان خریدم امروز به اینجا رسیدم و می‌دانم که مسیر پر فراز نشیب و طولانی را در پیش دارم. واقعا در این دنیا برایم چیزی با ارزش‌تر از اشک شوق مادرم نیست!

*در چند بازی اخیر ستاره میدان و ناجی تیم بودی؛ نظرت در این مورد چیست؟ 
باعث افتخار من است که به عنوان کوچیک‌ترین عضو مجموعه باشگاه چادرملو در این تیم حضور دارم و توانستم به‌ عنوان تنها بازیکن بومی برای تیم مفید باشم؛ این موفقیت در چند بازی اخیر را به سرمربی و مربیان تیم و تمام کسانی ک به من باور داشتند مدیونم؛ و امیدوارم که در آینده نیز سربلند باشم و جواب بخشی از تمام زحمت‌هایی که تا به امروز برایم کشیده‌اند را بدهم.

*به نظرت در آینده چه جایگاهی در فوتبال ایران به دست خواهی آورد؟

آینده رو حقیقتا نمی‌توانم پیش بینی کنم؛ اما امیدوارم به جایگاهی برسم که موجب خوشحالی دل پدر و مادرم باشم؛ چرا که همیشه برای من خیلی زحمت کشیدن و هیچ چیز برای من با ارزش‌تر از این نیست.

*چه آرزویی داری؟
آرزوی من رسیدن به تیم ملی بزرگسالان و پوشیدن پیراهن تیم ملی است و امیدوارم یک روزی  به این درجه برسم که برای مردم ایران افتخار آفرین باشم.