کارگردان«شنل»: نیمه اول سال فیلم کمدی سلطنت کرد!
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۴۷۴۶۷
حسین کندری کارگردان فیلم سینمایی «شنل» درباره نحوه اکران فیلم «شنل» در سینماها گفت: معادلات شورای نمایش پیچیدگی خاص خود را دارد و فرمولش قابل پیش بینی نیست. اتفاق ناگواری برای فیلم رخ داد و فیلم در جشنواره فیلم فجر از بخش مسابقه بیرون گذاشته شد و در بخش جنبی در روز به نمایش درآمد. این فیلم اصلاً در جشنواره دیده نشد و طبیعتاً گپ و گفت درباره فیلم کمتر صورت گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برنامه شورای صنفی نمایش قابل پیشبینی نیست
وی ادامه داد: وقتی صحبت درباره فیلم صورت میگیرد و نقد نوشته می شود دردیده شدن فیلم تاثیر دارد که این مهم برای فیلم رخ نداد . از سوی دیگر برنامه شورای نمایش قابل پیش بینی نیست. نیمه اول سال تمام فیلمها کمدی است هجمه فیلم های جدی و اجتماعی در نیمه دوم سال دیده می شود و همه در صف اکران مانده اند و این آثار با آثاری که از سالها قبل مانده اند کشتی میگیرند تا سر گروه پیدا کنند.
رقابت در اکران سالم نیست/ نیمه اول سال کمدی سلطنت می کرد
کارگردان فیلم «اینجا کسی نمی میرد» در ادامه تاکید کرد: در شرایط فعلی امکان رقابت سالم و برابر وجود ندارد. سینمادارها روی چهرههای خاص سینمایی توجه دارد و شرایط خوب پیش نمی رود. ما هم به دنبال چهره های خاص در فیلم نبودیم. فقط از این جهت که فیلم برای اکران سال آینده نماند و فرصت اکران داشته باشد راضی به اکران فیلم شدیم . در این فصل فیلمهای خوب و جدی رقابت میکنند که پنج سالن داشته باشند یا شش سالن اما در نیمه اول سال کمدی سلطنت می کرد!
کندری در ادامه درباره تبلیغات کم فیلم در فضای شهری گفت: ناگهان یک یا دو فیلم فضای تبلیغات شهری را پر کردند و جایی نمی ماند که فیلم تبلیغ شود و خیلی سخت می توان اطلاع رسانی کرد. باکس تلویزیون به فیلم ما اختصاص یافته اما باکس ها در زمانهای مناسب نیست و تاثیرگذار کمی دارد . رقبای ما به دلیل وجود اسپانسر تبلیغات قدرتمندی دارندو در این میان فیلم های مستقلی چون «شنل» به شدت متضرر می شوند.
اکران آزاد با محدودیتهای زیادی مواجه هستیم
وی درباره تعداد هفته قرارداد فیلمهای اکران آزاد گفت: از روز گذشته تبلیغات شهری فیلم آغاز شده اگر زمان بیشتری داشتیم اتفاق بهتری رخ می داد و مخاطبین بیشتری فیلم را می دیدند . براساس جمعیت آماری تماشاگران از فیلم رضایت دارند و از فیلم ناراضی نیستند اما اطلاعی از اکران ندارند. اکران آزاد چند محدودیت دارد اول این که 15 سالن بیشتر نمی توانیم داشته باشیم. بیش از سه یا چهار سانس در یک روز نداریم . محدودیت امکان نمایش باعث فشار مضاعف می شود. اگر تایم اکران بیش از دو هفته بود شرایط برای این گروه به مراتب مطلوب تر بود.
سیاستگذاری اشتباه باعث شد نیمه اول سال کمدی سلطنت کند
کندری درباره اکران در گروه آزاد گفت: در شرایط فعلی اکران در گروه آزاد یک نوع تراژدی شبیه خودسوزی است. زیرا با یک آگاهی کامل از زمان فیلم مجبور به اکران می شویم زیرا فیلم با مشکل فراموشی مخاطب هم مواجه می شود و ممکن است فرصت اکران پیدا نکند. چنین اتفاقی می افتد و موقعیت دیگری نیست . اگر به فیلم های تولید شده توجه خواهند از همین الان می توان تمام فیلم های سه ماه اول سال آینده را پیش بینی کرد. اگر فیلمساز بخواهد فیلم خوب بسازد با چه پشتوانه ای باید فیلم بسازد. سیاستگذاری اشتباهی وجود دارد پیش از این دو فیلم کمدی و سه فیلم جدی در یک برهه زمانی در اکرانها کنار هم قرار می گرفت امسال در اکرانها نیمه اول سال متفاوت بود.
ش
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۴۷۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مستندی نیمساعته که ساختش ۱۶ سال زمان برد
مستندی نیمساعته که ساختش ۱۶ سال زمان برده به سوالهای ثابتی که پدری هر سال در روز تولد دخترش از او پرسیده اختصاص دارد. دختر از کودکی به جوانی میرسد و هر سال با این سوالات پدر مواجه میشود.
به گزارش همشهری آنلاین، این ۴ مستند در ۴ ژانر مختلف تماشاگر را با جنبههایی از جنگ، روابط انسانی، سینما و قتل و مرگ آشنا میکند که در یک کلام میتوان آنها را چهار پرده مختلف از زندگی دانست.
آنها نباید پیر شوند
کارگردان: پیتر جکسون
سال ساخت: ۲۰۱۸
این فیلم با استفاده از فیلمهای اصلی گرفتهشده از جنگ جهانی اول، محفوظ در آرشیو موزه سلطنتی جنگ که بیشترشان تاکنون دیده نشدهاند، به همراه صداهای ضبطشده توسط بیبیسی و مصاحبههای آیدبلیوام که از بریتانیاییهای حاضر در نبرد گرفته شده، ساخته شده است. بیشتر این فیلمها رنگی شده و با استفاده ابزارها و تکنیکهای مدرن تبدیل شدهاند و برای اثرگذاری بیشتر و هرچه نزدیکتر شدن به تجربه واقعی سربازان از نبرد، از جلوههای صوتی و صداپیشه در آن بهره برده شده است. سازندگان فیلم ۶۰۰ ساعت مصاحبه با ۲۰۰ کهنهسرباز و ۱۰۰ ساعت فیلم ویدئویی اصلی را برای ساخت فیلم بازبینی و بررسی کردند.
یکسال را چطور اندازه میگیرید؟
کارگردان: جِی روزنبلات
سال ساخت: ۲۰۲۱
این مستند درباره رابطه یک پدر و دخترش به وسیله فیلمهای خانگی است. پدر هر سال در روز تولد دخترش از او فیلم میگیرد و سوالات یکسانی میکند. دختر از طفلی نوپا به زنی جوان با همه زیبایی و مراحل ناخوشایندش در این میانه تبدیل میشود در حالی که رابطه پدر و دختر با تمام پیچیدگیهایش تکامل مییابد. پدر تولدهای دختر را از ۲ سالگی تا ۱۸ سالگی با دوربین ثبت کرده و از آن مستندی ساخته که تماشاگر را به اندیشیدن درباره زندگی خودش وامیدارد. ساخت این فیلم نیمساعته که در مراسم اسکار نودوپنجم نامزد جایزه بهترین مستند کوتاه بود، ۱۶ سال زمان برده.
کینگ بر پرده سینما
کارگردان: دافنه بایویر
سال ساخت: ۲۰۲۲
استیفن کینگ پادشاه داستاننویسانی است که آثارشان از صفحات کاغذی به پرده نقرهای سینما رسیده است. حتی کارگردان سختگیری مثل استنلی کوبریک هم از یکی از داستانهای کینگ اقتباس کرد و فیلم درخشان «درخشش» را بر اساس کتابی از کینگ به همین نام ساخت؛ هرچند کینگ هر جا که فرصتش را پیدا کرده، نارضایتی خودش را از اقتباس کوبریک اعلام کرده و هیچ خودش را در محذورات قرار نداده که خیلی رُک و علنی فیلم کوبریک را نکوبد. از سال ۱۹۷۶ تاکنون بیش از پنجاه کارگردان از آثار این نویسنده اقتباس کردهاند. این مستند به بررسی آثار این کارگردانان، اقتباسها و منابع آنها میپردازد.
قاتل هیلساید: شیطان در لباس مبدل
کارگردان: الکسا دانر
سال ساخت: ۲۰۲۲
اعمال آدم همیشه دنبال آدم میروند. هرقدر هم کسی بخواهد از کارهایی که کرده و تاثیرات مخربی که روی زندگی دیگران داشته دوری کند و خیال کند که نتیجه اعمالش دور از او باقی میماند، کسانی هستند که واقعیت را فراموش نمیکنند. «قاتل هیلساید» درباره قاتلی سریالی به نام کنت بیانچی است که فکر نمیکرد بابت کارهایش محاکمه شود. ویدئوهای به جای مانده از ماههای منتهی به دستگیری وی در این مستند استفاده شده که روانشناسی جالبی نه صرفا از ذهن یک قاتل زنجیرهای، بلکه از ذهن آدمی است که خود را محق به انجام هر کاری میداند، اما ذهن بسته و دیکتاتورمآبش اجازه نمیدهد بفهمد که بالاخره کابوس مجازات به سراغش میآید.