چاپ سه‌بعدی اندام‌های مصنوعی با جوهر زیستی جدید
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۱۰۰۱۱
جوهرهای زیستی جدید راه را برای چاپ سه‌بعدی زیستی هموار کرده‌اند، نوع خاصی از ژلاتین توسط محققان کانادایی معرفی شده است که بدون نیاز به حرارت شکل می‌‍‌پذیرد.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا از مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، این یافته می‌تواند به منزله رفع مشکل ناپایداری حرارتی ساختار هیدروژل‌ها باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیماران نیازمند پیوند عضو با واقعیتی تلخ مواجه‌اند: براساس آمار سازمان فراهم‌آوری و پیوند عضو، تنها در آمریکا 116 هزار نفر در انتظار دریافت عضو هستند، این در حالی است که تاکنون، یعنی در سال 2017، فقط 10866 دهنده عضو وجود داشته است. از این‌رو، ارائه یک نوآوری جدید، به واسطه تولید بافت‌ها و اندام‌های انسانی از طریق جوهرهای زیستی، قادر به تغییر این وضعیت خواهد بود.
در مهندسی بافت سه نوع رویکرد برای جایگزینی یا تحریک بافت‌های هدف وجود دارد که این‌ها شامل 1) استفاده از سلول‌ها به تنهایی، 2) استفاده از مواد زیستی سازگار با بدن و 3) ترکیب سلول با مواد زیستی است. یکی از این مواد زیستی ارزشمند، جوهرهای زیستی هستند که سطح امیدواری را برای تغییر واقعیت‌های موجود افزایش داده‌اند.
سلول‌ها و مواد زیستی از طریق فرایندهای متنوعی در درون داربست‌ها ترکیب می‌شوند. سه روش اصلی و غالب که تا به امروز جهت چاپ زیستی ارائه شده‌اند، شامل استفاده از روش جوهر افشان، روش به کمک لیزر و روش رانشی می‌باشند، هر چند که هر کدام دارای یک سری مزایای اختصاصی، ضعف‌ها و محدودیت‌هایی می‌باشند. روش طراحی چاپگرهای زیستی، نوع جوهر زیستی استفاده شونده و کنترل وضعیت چاپگر در طول فرایند ساخت از عواملی هستند که بایستی برای تولید یک عضو در نظر گرفته شوند.
به تازگی محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا نوعی جوهر زیستی از جنس ژلاتین را معرفی کرده‌اند که بدون نیاز به حرارت قابل انحلال است و به صورت یک جز ساختمانی در هیدروژل‌های مجاور سلول‌های زنده عمل می‌کند تا قالبی برای تهیه بافت‌های سه‌بعدی چاپی ایجاد کند. کارایی هیدروژل‌های جدید بهتر از موارد ساخته شده از پوست خوک یا ماهی است و داربست‌های بافتی سالمی را برای رشد سلول‌های جدید شکل می‌دهند، در حالی که در دمای اتاق پایدار باقی می‌مانند.
بنابه گفته یکی از اعضای این گروه تحقیقاتی، یک اشکال بزرگ هیدروژل‌های معمول ناپایداری حرارتی آنها است و حتی تغییرات دمایی کوچک موجب بروز تغییر قابل توجهی در گرانروی یا ضخامت آنها می‌شوند. ژلاتین‌‌های با دمای انحلال پایین ارزان هستند و این مساله آنها را به عنوان یک جایگزین بسیار ارزان در قیاس با سایر روش‌های معمول پیوند عضو مطرح می‌سازد.
این پژوهشگران امیدوارند که جوهر زیستی حاضر در ساخت بهتر اندام‌های مصنوعی به محققان کمک کند و در ادامه در زمینه‌هایی همچون تولید بهتر داروها، مهندسی بافت و درمان‌های بازساختی موثر واقع شود.
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۱۰۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نحوه تاثیر آسپرین در پیشگیری از سرطان روده بزرگ
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که آسپرین چگونه در برابر سرطان روده بزرگ عمل می‌کند.
طبق یافته‌های منتشر شده، به نظر می‌رسد آسپرین جنبه‌های پاسخ ایمنی بدن را در برابر سلول‌های سرطانی تقویت می‌کند.
دکتر «مارکو اسکارپا»، محقق ارشد و جراح عمومی دانشگاه پادووا در ایتالیا، گفت: «مطالعه ما مکانیسم مکمل پیشگیری یا درمان سرطان با آسپرین را در کنار مکانیسم دارویی کلاسیک آن که شامل مهار التهاب است، نشان می‌دهد.»
برای این مطالعه، محققان نمونه‌های بافتی را از ۲۳۸ بیمار که بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ تحت عمل جراحی سرطان روده بزرگ قرار گرفته بودند، به‌دست آوردند. از این تعداد، حدود ۱۲ درصد مصرف‌کننده آسپرین بودند.
به گفته محققان، نمونه‌های بافتی از مصرف‌کنندگان آسپرین، گسترش کمتر سرطان به غدد لنفاوی و فعالیت تهاجمی‌تر سلول‌های ایمنی در برابر تومورها را نشان داد.
در آزمایشگاه، آنها کشف کردند که قرار دادن سلول‌های سرطانی روده بزرگ در معرض آسپرین، توانایی سلول‌های ایمنی را برای هشدار به یکدیگر در مورد وجود تومورها افزایش می‌دهد.
به طور خاص، سلول‌های ایمنی شروع به بیان بیشتر پروتئینی به نام CD۸۰ کردند. به گفته محققان، در بیماران مبتلا به سرطان رکتوم، مصرف‌کنندگان آسپرین بیان CD۸۰ بالاتری در بافت‌های سالم داشتند که نشان می‌دهد آسپرین توانایی سیستم ایمنی را برای جستجو و از بین بردن سلول‌های سرطانی افزایش می‌دهد.
اسکارپا گفت: «گام بعدی یافتن راهی برای ورود آسپرین به عمق روده و تقویت اثرات ضد سرطانی آن خواهد بود.»
کد خبر 6090456
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»