چقدر باید در روز پروتیین مصرف کرد/ مصرف زیاد پروتئین به کلیه آسیب می زند
تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۸۴۴۵۵
رکنا: پروتئین چه نقشی در عضلات و استحکام آن دارد و این تصور که عضلات از پروتیین تشکیل شده است یا نه درست است ؟
وقتی که موضوع رشد عضلانی مطرح می شود، احتمالا نخستین چیزی که در ذهن شما نقش می بندد افزایش مصرف پروتئین برای تحقق این هدف است. اما حتی پس از انجام این کار ممکن است نتایجی را که به واقع از تمرینات ورزشی خود در باشگاه انتظار داشته اید را در رشد عضلات خود مشاهده نکنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افرادی که در باشگاه تمرینات ورزشی انجام می دهند، اغلب به میزان فراوان پروتئین مصرف می کنند، زیرا انتظار دارند پروتئین مصرفی به عضله تبدیل شود. اثربخشی مصرف پروتئین، به ویژه شیک های پروتئینی از نظر علمی ثابت نشده اند. اگر به طور منظم شیک های پروتئینی مصرف کنید، احتمال دریافت بیش از اندازه پروتئین بسیار افزایش می یابد.
آیا پروتئین به عضله تبدیل می شود؟
بزرگترین تصور اشتباهی که درباره پروتئین وجود دارد، این است که عضلات به طور کامل از این ماده تشکیل شده اند. اما حقیقت این نیست.
این درست است که پروتئین در تشکیل عضله نقش دارد، اما این ماده حدود 20 درصد عضله را شکل می دهد و 80 درصد باقیمانده از اجزا دیگر، عمدتا آب، شکل گرفته است.
به ندرت پیش می آید که میزان عضلات خام بدن انسان بیش از 5 کیلوگرم در یک سال افزایش یابد. یک پنجم از این 5 کیلوگرم برابر با 1 کیلوگرم است. یک کیلوگرم پروتئین خام که عضلات شما به آن نیاز دارد. اگر این میزان پروتئین را بار دیگر در 365 روز سال تقسیم کنید، تنها به چند گرم می رسید. در حقیقت، میزان پروتئین مورد نیاز روزانه عددی تک رقمی می شود. بر همین اساس، برای تضمین رشد عضلانی تنها به چند گرم پروتئین اضافی در روز نیاز دارید.
پس این گونه که مشخص است، میزان پروتئین مورد نیاز شما برای رشد عضلانی بسیار کمتر از آن چیزی است که فکر می کنید. پروتئین اضافی که مورد استفاده قرار نمی گیرد به چربی تبدیل شده و در سلول های چربی ذخیره می شود.
چه میزان پروتئین در روز نیاز دارید؟
احتمال این که بیش از اندازه پروتئین مصرف کنید، بیشتر از کمبود آن است. اگر روزانه به میزان کافی کالری مصرف کنید با کمبود پروتئین نیز مواجه نخواهید شد.
برخی مطالعات نشان داده اند که یک فرد بزرگسال به حدود 0.8 تا 0.9 گرم پروتئین در روز نیاز دارد. بیشتر مردم ممکن است حتی به میزان کمتر برابر با 0.6 گرم پروتئین در روز نیاز داشته باشند، اما توصیه ها بر مبنای پوشش بیشترین میزان دامنه استوار هستند. ورزشکاران حرفه ای حتی ممکن است به پروتئین کمتری نیاز داشته باشند، زیرا برخی مطالعات نشان داده اند که بدن آنها در استفاده از پروتئین مصرفی عملکرد بهتری دارد.
جنبه منفی مصرف بیش از اندازه پروتئین
پروتئین می تواند بیش از آن که مفید باشد به ماده ای مضر تبدیل شود. یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین می تواند افزایش فعالیت کلیه ها را به همراه داشته باشد. افزایش حجم کار کلیه ها در زمینه پالایش مواد موجب افزایش استرس وارده به این اندام ها می شود. پروتئین بیش از حد در رژیم غذایی حتی ممکن است به نشت پروتئین در ادرار منجر شود. بر همین اساس، دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین در بلند مدت می تواند بروز مشکلات کلیوی را موجب شود. همچنین، پروتئین بیش از اندازه با خطر افزایش یافته ابتلا به سرطان، عملکرد ناقص کبد، و وخیمتر شدن بیماری عروق کرونر پیوند خورده است.
منبع: رکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۸۴۴۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مصرف زیاد غذاهای ناسالم باعث آسیب دائمی مغز میشود!
نتایج تحقیقات تازه نشان داده است که خوردن دراز مدت وعدههای غذایی پرچرب و شیرین میتواند منجر به بروز اختلالات پایدار در حافظه شود.
به گزارش یورونیوز، در سالهای اخیر تحقیقات زیادی داشتن رژیم غذایی ناسالم و مصرف غذاهای فرآوریشده را با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد در سنین بالاتر مرتبط دانستهاند. یکی از یافتههای دیگر چنین مطالعاتی این بود که این نوع غذاها اغلب بر حافظه تأثیر میگذارند، حتی اگر تنها گهگاهی مصرف شوند.
پژوهشگران در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا از خود پرسیدند که با توجه به نتایج تحقیقات پیشین، اگر افراد از سنین جوانی رژیم غذایی ناسالم داشته باشند این شیوه زندگی چه نتایجی را میتواند برای آنها در بر داشته باشد؟
برای یافتن پاسخ، یک تیم تحقیقاتی شماری از موشها را از سن ۲۶ تا ۵۶ روزگی تحت رژیم غذایی حاوی غذاهای پرچرب و شیرین قرار داد.
این بازه سنی برای موشها مشابه دوران نوجوانی در انسانها است؛ زمانی که مغز به طور قابل توجهی در مرحله رشد قرار دارد. گروه دیگری از موشهای صحرایی در همین سن به جای آن غذای سالم خوردند تا دانشمندان بتوانند تفاوت آنها را بهتر دریابند.
بعد از این بازه زمانی در آزمایشهای حافظه مشخص شد موشهایی که رژیم غذایی ناسالم داشتند، نمیتوانستند اشیاء جدید را در صحنهای که چند روز قبل کاوش کرده بودند شناسایی کنند. حتی اگر یک شیء آشنا کمی از جای خود تکان خورده بود.
این در حالی بود که گروه دیگر موشها، که از غذای سالم تغذیه کرده بودند، در شناسایی محیط جدید خود مشکلی نداشتند.
اسکات کانوسکی، عصبشناس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در این باره میگوید: «آنچه که ما در تحقیقاتمان میبینیم این است که اگر موشها با رژیم غذایی ناسالم بزرگ شوند، حافظه شان اختلالات پایدار پیدا میکند.»
مشکلات حافظه برای موشهای گروه اول حتی زمانی که به مدت ۳۰ روز به غذای سالم روی آوردند (یعنی مدت معادل دوره بزرگسالی در انسانها)، ادامه داشت.
آنا هیز، نویسنده ارشد و محقق تغذیه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، با اشاره به تخریب نقش یک انتقالدهنده عصبی کلیدی در مغز حیوانات به نام «استیل کولین» گفت: «سیگنال موسوم به استیل کولین سازوکاری است که به موشها کمک میکند تا رویدادها را رمزگذاری کرده و به خاطر بسپارند. این روند مشابه حافظه اپیزودیک در انسانها است که به ما امکان میدهد تا رویدادهای گذشته خود را به خاطر بسپاریم. به نظر میرسد که این سیگنال در حیواناتی که با رژیم غذایی چرب و شیرین رشد کردهاند، اتفاق نمیافتد.»
محققان میگویند تطابق دادن کامل نتایج این آزمایش با انسانها دشوار است و باید هنوز تحقیقات بیشتری در این خصوص انجام شود.