بخش خصوصی یا بخشک های خصوصی- پدرام سلطانی*
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۳۲۵۰۶
تهران- ایرنا- بخش خصوصی تاکنون نتوانسته است سهم شایسته‌ای در اقتصاد داشته باشد؛ زیرا نیاموخته است که راه رشد و بالندگی از پیوستگی و همبستگی می‌گذرد و به جای کمک به یکدیگر، ترجیح می‌دهد کوره‌راهی برای رساندن بار خود به مقصد داشته باشد.
اینکه چرا بخش خصوصی ما تاکنون نتوانسته است سهم شایسته‌ای در اقتصاد کشور داشته باشد همه‌اش به دلیل نفت و اقتدار دولت‌ها و سهم بالای دولت و شبه دولتی‌ها در اقتصاد نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گرچه این دلایل و دهها دلیل بیرونی دیگر سهم زیادی در کوچک و ضعیف ماندن بخش خصوصی داشته و دارند، که درست است، اما نباید دلایل درونی این پس‌ماندگی را نادیده گرفت.
بخش خصوصی ایران چند ضعف بنیادین دارد:
یکم اینکه به دانش روز مدیریت مجهز نیست. دانش تخصصی بخش خصوصی در مدیریت راهبردی، مالی، منابع انسانی، بازاریابی و فروش، عملیات، ریسک؛ و سایر اجزای مدیریت پایین است. البته نسل جدید ما در این زمینه در حال پیشرفت است.
دوم اینکه خلاقیت و نوآوری در بخش خصوصی ایران پایین است. همه منتظرند دلاوری پیدا شود و دست به کار جدیدی بزند و سپس آنان فوج فوج از پی او روان شوند و آن‌قدر آن کار را تکرار کنند تا ظرفیت تولید چند برابر مصرف شود و بعد یکی پس از دیگری کرکره‌ها را پایین بکشند. و بازهم روزنه امید اینکه نسل جوان خلاق‌تر و در نوآوری جسورتر است.
سوم اینکه بخش خصوصی ایران جهانی نیست. مهارت‌ها و انگیزه‌های بخش خصوصی ایران برای تعامل جدی، پویا و کنشگرانه با همتایان خود در دنیا پایین است. این‌چنین است که بخش خصوصی حتی در زمانی که دولت به این نتیجه رسید که باید از جایگزینی واردات به توسعه صادرات روی آورد، هنوز در پی تولید برای بازار داخل بود و هنوز از سرمایه‌گذاری مشترک، تولید مشترک، تولید برون‌مرزی و انواع روش‌های جهانی‌شدن پرهیز داشت.
و چهارم اینکه بخش خصوصی از یکپارچگی گریزان است و آن را به ضرر خود می‌داند. بخش خصوصی ایران مجمع‌الجزایری است که هرکدام سعی دارند پرچم خود را بالاتر از دیگری نگه‌دارند و در نفی یکدیگر داد سخن بدهند.
این مجمع الجزایر این‌چنین است:
واردات: عموما واردکننده مذموم است. او مقصر ناکامی‌های تولید ملی و بیکاری کشور شناخته می‌شود. در این میان گروهی از واردکنندگان سعی می‌کنند به‌عنوان 'واردکنندگان مواد اولیه و ماشین‌آلات' دامن خود را از دیگر واردکنندگان منزه نگه‌دارند.
صادرات: صادرکنندگان در بادی امر گروه موجه‌تری اند اما در میانشان گروهی به نام 'پیله وران' به خراب کردن بازار صادراتی و صدور کالای بنجل متهمند. گروهی دیگر، یعنی 'صادرکنندگان مواد خام'، در عمل آورده‌ای برای کشور ندارند و ثروت ملی را به بهای اندک می‌فروشند و گروه بعدی که 'صادرکنندگان محصولات نفتی و پتروشیمی' باشند از رانت نفت و گاز ارزان بهره می‌برند.
خدمات: در بخش خدمات عده زیادی 'دلال' نامیده می‌شوند که هیچ ارزشی برای اقتصاد به وجود نمی‌آورند و متهم اصلی گرانی اند. عده زیاد دیگری در کار 'خدمات غیر مولد'ند که کسب‌وکارهای کاذب و مخرب اقتصاد ملی قلمداد می‌شوند. گروهی هم 'سوداگر' نامیده می‌شوند که از ناکارآمدی‌های بازار بهره می‌جویند و به 'سفته‌بازی' مشغولند.
تولید: تولیدکنندگان برترین گروه از بخش خصوصی شناخته می‌شوند اما فقط کسری از ایشان. زیرا در میان تولیدکنندگان نیز گروهی به‌عنوان 'تولیدکننده کالای بنجل و بی‌کیفیت' در مظان اتهامند و گروهی دیگر به دلیل عمق کمتر تولید، 'مونتاژکار' نامیده می‌شوند و کارشان واجد ارزش واقعی نیست.
این‌چنین است که بخش خصوصی یا در حال برچسب زدن به خودش است یا برچسب‌هایی را که از بیرون به او می‌زنند می‌پذیرد و ترویج می‌کند.
بخش خصوصی ما مرتب از بزرگ‌تر شدن سهم دولت در اقتصاد و سیطره بخش عمومی غیردولتی بر اقتصاد انتقاد می‌کند اما به این نکته توجه نمی‌کند که این 2بخش- آرام و بدون ستیز درونی و بدون اختلاف- سرشان به کارشان گرم است و در عین بهره‌وری کمتر از بخش خصوصی اما با فراغت از تضاد درونی بیشتر و بیشتر رشد می‌کنند و در محافل خود به مطایبه از هم می‌پرسند: 'کدام بخش خصوصی؟!'
و چون بخش خصوصی ما جهانی هم نشده، درنیافته است که همتایانش در دنیا خود را در این کلیشه‌ها گرفتار نکرده‌اند و هرکسی که در چارچوب 'قانون' فعالیت کند محترم و مقبول است. آنها همه زیر پرچم 'بخش خصوصی قانونمند' یک دل و یک‌صدا کار و همکاری می‌کنند.
داستان بخش خصوصی ما، یا مای بخش خصوصی، داستان غریب اما قریبی است.
ما همچون فرزندان خلف این ملت هیچ‌کدام یکدیگر را قبول نداریم. چون در فرهنگ خود از تفاوت‌های قومی، زبانی، دینی و مذهبی سرمایه نساخته‌ایم بلکه دستاویز اختلاف و نزاع به وجود آورده‌ایم، بیشتر در جست و جوی مایه‌های اختلافیم. نیاموخته‌ایم که راه رشد و بالندگی از پیوستگی و همبستگی می‌گذرد.
ازاین‌رو، به جای اینکه با کمک یکدیگر بزرگراهی برای رشد و توسعه بسازیم، ترجیح می‌دهیم کوره‌راهی اختصاصی برای رساندن بار خود به مقصد داشته باشیم.
..................................
* نایب‌رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۳۲۵۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت بسترساز جهش تولید است
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: دولت به عنوان کارگزار نظام باید کوشش کند تا بستر جهش را با مشارکت مردم فراهم کند و یکی از اقدامات مهم در این بین مانع‌زدایی، جلوگیری از مداخلات بی‌معنای ادارات در حوزه تولید و باز کردن قفل و زنجیرها است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، سید صولت مرتضوی امروز _یکشنبه نهم اردیبهشت_ همزمان با آغاز هفته گرامیداشت کار و کارگر، در مراسم «اعطای نشان اقتصاد مقاومتی به واحدهای تولیدی نمونه کشور و اظهار کرد: هنر نزد مردان و زنانی است که شیره جان‌شان را مصروف اعتلای عزت انسانی می‌کنند.
وی بیان‌داشت: کار و تولید برای انسان شرف، عزت، اقتدار و ثبات است و بستر بالندگی وی را فراهم می‌کند.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه دستان توانمند بانوان ایرانی قابل ستایش، تقدیر و تشکر است، ادامه‌داد: دنیا بداند که زن در فرهنگ و تمدن اسلامی و در احکام و آموزه‌های دینی ما از منزلت بالایی برخوردار است و بر اساس آنچه که از قرآن آموخته‌ایم در آیه ۱۳ سوره حجرات تفاوتی بین زن و مرد وجود ندارد.
مرتضوی تصریح‌کرد: یکی از جلوه‌های پرهیزکاری، تلاش، توسعه اشتغال، دستگیری از نیازمندان و کوشش است.
وی با بیان اینکه حضور بانوان در عرصه‌های مختلف اهمیت بسیار دارد، تاکید کرد: از مجموع ۱۶ میلیون و ۱۹۱ هزار نفر بیمه شده تأمین اجتماعی در بخش کارگری، حدود سه میلیون و ۷۹۵ هزار نفر کارگر زن داریم و در حوزه‌های آموزش و پرورش، پرستاران و اساتید دانشگاه نیز زنان جز سرآمدان جامعه هستند.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه‌کرد: در حوزه اقتصاد اسلامی و بر اساس اصول ۴۳ و ۴۴ قانون اساسی، اقتصاد ما به سه دسته تقسیم می‌شود؛ اقتصاد دولتی که دایره شمول آن بخش از اقتصادی است که به اقتدار و امنیت ملی ما برمی‌گردد. بخش‌های دیگر نیز اقتصاد خصوصی و تعاونی است. تقریباً می‌توان گفت از منظر قانون اساسی باید بیش از ۸۰ درصد اقتصاد کشور در دست توانمند بخش خصوصی باشد.
مرتضوی با یادآوری اینکه رهبر معظم انقلاب امسال را به «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کردند، اظهار داشت: رهبری فرمودند که جهش با رشد متفاوت است. یعنی یک حرکت بزرگ و خارق‌العاده که نشان از جهش و پرش داشته باشد و این کار نیاز به کوشش دارد.
وی بیان‌داشت: دولت به عنوان کارگزار نظام باید کوشش کند تا بستر جهش را با مشارکت مردم فراهم کند. یکی از اقدامات مهم که در این بین باید انجام شود مانع زدایی و رفع موانع تولید است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تصریح‌کرد: جلوگیری از مداخلات بی معنای ادارات در حوزه تولید، باز کردن قفل و زنجیرها نیز جز کارهایی است که دولت باید انجام دهد تا فرمایش رهبر معظم انقلاب به بهترین شکل انجام شود.
مرتضوی خاطرنشان‌کرد: ما به عنوان کارگزار دولت این آمادگی را داریم که دستان پرتوان کارآفرینان و کارگران را به گرمی در این حوزه بفشاریم.
وی افزود: موضوع دیگر مشارکت مردم است. جهش تولید بدون مشارکت مردم عملی نخواهد شد و اگر ما جهش تولید را به مردم بسپاریم، مفاسد و مشکلات اقتصادی پاک می‌شود، زیرا بخش خصوصی دلسوز سرمایه خود است و آستین همت بالا می‌زند و کار می‌کند.
در این مراسم از ۱۴ بانوی نمونه در واحدهای تولیدی با حضور وزیر تعاون تجلیل شد.
کد خبر 748730
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند