بازیگری که نمی‌خواهد از صحنه تئاتر دور شود
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۹۳۷۵۵
فرهنگ > تئاتر - ایسنا نوشت:صدیقه کیانفر که بعد از حدود ۳ سال دوری از تئاتر این روزها دوباره با بازی در نمایش «هایلایت» به صحنه بازگشته است، گفت، وقتی سوسن پرور به عنوان کارگردان این نمایش با من تماس گرفت و از من دعوت کرد، گریه‌ام گرفت و با کمال افتخار قبول کردم چون نمی‌خواستم در سن ۸۵ سالگی از صحنه دور باشم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
صدیقه کیانفر بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر با اشاره به اینکه تقریبا 3 سال از آخرین باری که به روی صحنه رفته است می‌گذرد، گفت: «تقریبا بعد از 3 سال و بازی در نمایشی به کارگردانی ندا هنگامی، اکنون دوباره به دعوت خانم سوسن پرور به صحنه بازگشته‌ام. به نظر خودم و همچنین آن‌طور که از صحبت‌های خانم پرور مشخص است با دعوت از من برای بازی در نمایش «هایلایت»خواسته‌اند که یک قدردانی از من بشود، در حالی که من هم بیمارم و هم از نظر جسمی ناتوان هستم.»
او ادامه داد: «وقتی خانم پرور با من تماس گرفت و از من دعوت کرد تا در این نمایش حضور داشته باشم، گریه‌ام گرفت و با کمال افتخار قبول کردم چون نمی‌خواستم در سن 85 سالگی از صحنه دور باشم. این خانم بسیار قدرشناس و مهربان است و برای من در نمایش یک جایگاهی باز کرده است، من فقط در صحنه حضور و تعدادی دیالوگ نیز دارم.»
کیانفر درباره نقش و حضورش در نمایش «هایلایت» گفت: «این نمایش داستانی اجتماعی دارد و نقش من در واقع یک خانمی است که به آرایشگاه می‌رود تا موهایش را درست کند اما سر از کار همه هم در می‌آورد و از همه چیز آگاه می‌شود به طوری که خودش هم در نمایش می‌گوید؛ من هر روز به اینجا می‌آیم و صدها داستان می‌شونم. من نقشم را دوست دارم زیرا جمله‌هایی دارد که دور از شخصیت خود من نیست و به گونه‌ای نیست که منطبق بر شخصیت من نباشد و در عین حال بسیار زیبا است. این داستان خیلی واقعی است و ما در جامعه‌ی‌مان فراوان از این نمونه‌ها داریم بنابراین از دل جامعه آمده است.»
این بازیگر قدیمی خاطر نشان کرد: «من الان نمی‌توانم در سینما یا تلویزیون کار کنم چون از تیر ماه که خونریزی معده کردم پاها و زانوهایم ناراحت است و نمی‌توانم به راحتی بنشینم یا بلند شوم و گرنه من را برای تصویر دعوت کردند ولی نتواستم بروم. درواقع نخواستم به آنها دروغ بگویم و بعد وقتی سر فیلمبرداری رفتیم، نتوانم آن کار را انجام بدهم. الان من نه می‌توانم بنشینم و نه می‌توانم بلند شوم. به کارگردانان گفتم اگر کاری است که با صندلی چرخ دار می‌توان آن را انجام داد با کمال میل قبول می‌کنم.»
کیانفر اضافه کرد: «الان همه‌اش جوانان کار می‌کنند و از پیرها دعوت نمی‌کنند. ببیننید خانم پرور چقدر مهربان و با درک بود و اینقدر خوب است که اصلا نمی‌توانم کلمه‌ای برای توصیف‌اش پیدا کنم که قبول کرد من باتمام ناتوانی‌ام در صحنه باشم. من در این مدت که توانایی جسمی‌ام کاهش پیدا کرده فقط در رادیو فعالیت داشتم و آنها مرا برای اجرای نمایشنامه‌های گوناگون دعوت می‌کردند.من از آقای میکائیل شهرستانی تشکر می‌کنم زیرا که او در این نمایشنامه 30 قسمتی رادیویی‌اش به من اعتماد کرد و یک چنین نقشی را در رادیو به من داده است، اینها همه برای من ارزش دارد.»
او درباره وضعیت امروزه تئاتر با اشاره به تئاترهایی که دیده است،گفت: «کار آقای شهاب الدین حسین پور به نام «طپانچه خانم» را دیدم که بازیگر مشترکی هم با نمایش «هایلایت» دارد. این بازیگران همه از دوستان من هستند، وضعیت تئاتر امروز با توجه به جمعیتی که از تماشاچیان در حیاط و سالن انتظار حضور داشتند خوب است. ای کاش 10 تا از این آدم‌ها در سینما بودند و فیلم می‌دیدند. باور بفرمایید که اصلا در سالن تئاتر جایی برای نشستن نبود. این نشان می‌دهد که مردم تئاتر را شناخته‌اند این میزان از استقبال برای این است که تئاتر زندگی است، زنده اجرا می‌شود و تماشاچی و بازیگر با هم ارتباط نزدیکی دارند تماشاچی از طریق گوش و چشم و بازیگر از طریق بازی با هم در ارتباط هستند که این خیلی مهم است.»
این بازیگر یادآور شد: «من چون پایه کارم از سال 1338 در تئاتر بوده است به آن بیشتر علاقه دارم. من روی صحنه زندگی می‌کنم حتی اگر نقش کوتاهی داشته باشم.»
صدیقه کیانفر گفت: «الان مردم متوجه شده‌اند که تئاتر چیست و آن را شناخته‌اند. تئاتر خوشبختانه در شرایطی است که کسی بی‌اطلاع به آن وارد نمی‌شود. کسی که وارد می‌شود باید تئاتر را بشناسد، بیان را به خوبی بداند که چطور در صحنه صحبت کنند. بچه‌هایی که الان روی صحنه هستند بازیگرانی نیستند که تازه کار باشند یا در خیابان و فقط به خاطر اینکه چشمشان رنگی است انتخاب شده باشند، اینها کار کشته تئاتر هستند، تحصیلات خوب دارند و قبلا بازی کرده‌اند.»
سوسن پرور در نمایش «هایلایت» با نگاهی آسیب‌شناسانه و با رویکردی طنازانه به از بین رفتن مفهوم خانواده می‌پردازد. «هایلایت» روایت زندگی زناشویی چند زن در یک آرایشگاه است و این سوال را مطرح می کند که چرا زندگی‌های متاهلی در حال حاضر چندان موفق نیستند. چرا میانه راه عشق فراموش می‌شود، آنها که عاشق هم بودند به هم عادت می کنند و یا اینکه زندگی‌شان شامل روزمرگی می‌شود و گذر زمان باعث می‌شود خوبی‌های یکدیگر را فراموش کنند و فقط ایرادهای یکدیگر را ببینند.
«هایلایت» را ریحانه حسن‌زاده و سوسن پرور نوشته‌اند که آذرماه در تماشاخانه باران روی صحنه می‌رود.
بازیگران این نمایش به ترتیب حروف الفبا عبارتند از سوسن پرور، غزاله جزایری، شراره درشتی، منا شمس‌الدینی، سمیه شوقی، مرضیه صدرایی، بیژن قهرمانی، شی‌ماء ملکیان، فاطمه هاشمی و صدیقه کیانفر. سوسن پرور بازیگر تاتر، سینما و تلویزیون پیش از این با نمایش «پالت» به کارگردانی محمد حاتمی روی صحنه رفته بود. پرور نمایش‌های «توالت»، «شوک»، «اشتب با ه گرد تنها» و ... را پیش از این نمایش کارگردانی کرده است.
58244
کلید واژه‌ها : بازیگران سینما و تلویزیون ایران - تئاتر -
منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۹۳۷۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بزرگداشت اکبر زنجان پور و دو جای خالی
حمید سمندریان که با شوق فراوان نظاره‌گر کار دانشجویان خود بود، استعداد و توانمندی این دانشجو را کشف کرد و اول بار در نمایش «نگاهی از پل» با او همکاری کرد. اکبر زنجان‌پور در این نمایش به عنوان استعدادی درخشان ظاهر شد و این اولین گام‌های او در جاده موفقیت بود.
به گزارش ایسنا، این خاطره به دهه ۵۰ بازمی‌گردد و حالا دانشجوی سابق قرار است همزمان با زادروز استاد خود و در مراسمی که کانون کارگردانان خانه تئاتر برگزار می‌کند، تقدیر شود.
دانشجوی سابق اما سال‌هاست که خانه‌نشین است و شرایط را برای به صحنه بردن اثری تازه، مناسب نمی‌داند.
هرچند نسل جدید تماشاگران تئاتر نتوانسته‌اند هنرنمایی زنجان‌پور را روی صحنه ببینند، اما قدیمی‌های تئاتر نمی‌توانند حضور تاثیرگذار و استعداد شگرف او را در نمایش‌های «نگاهی از پل» و «ملاقات بانوی سالخورده» فراموش کنند
شاید اولین بازی حرفه‌ای او در تئاتر در نمایش «نگاهی از پل» بود که در کنار سوسن‌فرخ نیا به عنوان یکی دیگری از دانشجویان مستعد دانشکده هنرهای زیبا درخشید و بار دوم بود که خود را به عنوان استعدادی غیرقابل انکار اثبات کرد؛ در نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» نوشته فردریش دورنمات و کار حمید سمندریان. او در آن نمایش نقش آالفرد ایل را بازی کرد که یکی از کارکترهای مهم نمایشی است و تفاوت سنی زیادی با آن داشت.
به انگیزه این تجلیل و به یاد حمید سمندریان، بخشی از صحبت‌های او را درباره زنجان‌پور مرور می‌کنیم:
«زنجان‌پور بسیار قابل قبول و باورپذیر بازی کرد. هرچند که آالفرد ایل از سن او دور بود ولی او نقش را به خوبی درک کرد. من استعداد زنجان پور را در کلاس‌های دانشگاه شناختم. زمانی که شاگرد من بود، او را در اجراهای دانشگاهی دیده بودم و هیجان‌ها و انرژی‌های او را می‌شناختم. همان طور که در «نگاهی از پل» قدرت و انرژی خود را به نمایش گذاشت، در «ملاقات بانوی سالخورده» نیز به درونیات و عمق آلفرد ایل پی برد. دو نقش متفاوت و با بازی فراموش‌نشدنی زنجان‌پور. من برای رسیدن او به آلفرد ایل هیچ گونه درگیری نداشتم. زنجان‌پور به شدت خودش را متمرکز کرده بود تا به نقش برسد و آن طوری که من می‌خواهم بازی کند. او هم در بیرون و هم در درون به نقش رسید و خودش را هماهنگ کرد و به روح لحظه به لحظه نقش مسلط شد.
اما بخت با تماشاگران دهه هشتاد هم همراه بود تا یک بازی به یادماندنی دیگر از زنجان‌پور ببینند؛ در نمایش «شب هزار و یکم» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی. نمایشی که در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و در سه اپیزود گوناگون، نگاهی تازه به هزار و یک شب داشت. زنجان‌پور با همراهی مژده شمسایی و ستاره اسکندری در اپیزود دوم این نمایش بازی کرد تا برای تماشاگران نسل‌های بعدی تئاتر نیز خاطره زیبای دیگری از بازی‌های خود بسازد.
حالا این بزرگداشت همزمان با زادروز استاد او در خانه هنرمندان ایران، روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه برپا می‌شود. حمید سمندریان، استاد او سال‌هاست که از دنیا رفته و بهرام بیضایی نیز به دلیل دوری از وطن، نخواهد توانست در این برنامه شرکت کند و این بزرگداشت با دو جای خالی همراه می‌شود.
بزرگداشت زنجان‌پور به کوشش کانون کارگردانان خانه تئاتر ایران، ساعت ۱۷ روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.
انتهای پیام
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟