رمزگشایی از پروژه لندن برای کادرسازی در ایران
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۰۸۵۹۰
هر سال در همین ماه آبان فراخوان ثبتنام برنامهای را اعلام میکند و میگوید کل یا بخشی از هزینههای تحصیل در یک دوره تحصیلات تکمیلی (معمولا دوره فوقلیسانس یک ساله) در رشتههای مختلف را پرداخت میکند تا بتوانید در یکی از دانشگاههایشان تحصیل کنید.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، مگر میشود دانشجوی ایرانی باشی و به ذهنت نرسیده باشد که یک دوره دانشگاهی یا دستکم یک دوره آموزشی را در خارج از ایران بگذرانی؟ خیلی مهم نیست که رتبه دانشگاهها و مراکز آموزشی ما در جهان چگونه است، همه ما تصور داریم که وقتی میخواهیم وارد بازار کار بشویم یا حتی یک استارتآپ راه بیندازیم، کافی است کارفرما یا مشتری ما بداند که فلان گواهینامه بینالمللی را از فلان مرکز آموزشی خارج از کشور دریافت کردهایم، آن موقع است که همه قبول دارند ما توانمندی لازم را داریم و در رقابت با رقبایمان چند پله جلوتر میافتیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برنامه لندن برای «رهبرسازی»
اسم این برنامه چیست؟ «چیونینگ». پادشاهی بریتانیا از سال 1983 این برنامه را آغاز کرده و مستقیما هم وزارت امور خارجه بریتانیا مدیریت آن را برعهده دارد و هزینههایش را پرداخت میکند؛ نمایندگیهای این بخش از دولت انگلیس که سفارتخانهها در سراسر جهان هستند هم وظیفه دارند افراد ذیصلاح برای شرکت در این برنامه به اصطلاح آموزشی را انتخاب و معرفی کنند. هدف این برنامه چیست؟ به گفته خودشان «تربیت رهبران جهانی» است؛ یعنی شما در صورتی مستحق هستید از این مزایای کشور انگلیس استفاده کنید که چشمانداز آینده شما روشن باشد و لندن بداند در آینده میتوانید در کشورتان از پست و سمت کلیدیای که تاثیرگذار باشد، برخوردار شوید.
تفاوت بورسهای تحصیلی
وبسایت «چیونینگ» اینگونه توضیح میدهد: «این برنامه به دانشپژوهان ممتاز و دارای تواناییهای مدیریتی سراسر دنیا برای تحصیل در دانشگاههای بریتانیا بورس اهدا میکند. در ایران هم برای تکمیل یک دوره کارشناسیارشد یک ساله در دانشگاههای بریتانیا به رهبران نوپای ممتاز تعلق میگیرد. این بورس تحصیلی موقعیت ویژهای برای رهبران، تصمیمگیرندگان و تاثیرگذاران آینده فراهم میکند تا «از لحاظ حرفهای و تحصیلی» پیشرفت کنند، با شبکهای از افراد ارتباط برقرار کنند، فرهنگ بریتانیا را تجربه و رابطههای پایدار و مثبتی با بریتانیا ایجاد کنند.» طی سالهای اخیر اگر شما ایرانی باشید و بخواهید در این برنامه شرکت کنید باید در یکی از رشتههای زیر سابقه کاری داشته باشید و البته مهمتر آن که لندن را متقاعد کنید میتوانید بعد از طی دوره آموزشی یکی از عناصر فعال و تاثیرگذار این حوزه در جامعه ایران باشید: اقتصاد، حقوق بشر، خبرنگاری، حقوق و محیطزیست.
چرا انگلیس ما را دوست دارد
شاید مهمترین سوالی که به ذهن میرسد، این باشد که چرا دولتی که به نوشته «بیبیسی» دوسوم کودکانش با فقر دست و پنجه نرم میکنند یا میزان فقر مردمش به گزارش روزنامه «ایندیپندنت» در سال 2016 بالاتر از فرانسه، ایرلند، آلمان، فنلاند و سوئد است، باید بیاید و خرج تحصیل من و شما را بپردازد. در حالی که آمارهای موسسات انگلیسی حاکی است تا سال 2020 چندین میلیون انگلیسی که حالا هم با ریاضت اقتصادی روبهرو هستند، وضعیت اسفناکی پیدا میکنند. حالا چرا لندن از 144 کشور دنیا داوطلبانی را میپذیرد و تمامی هزینههایشان را نیز تقبل میکند تا به «تربیت رهبر» برای سایر کشورها بپردازد؟ مخصوصا که خودشان هم ظاهرا از شرکتکنندگان این دوره نفعی نمیبرند؛ چراکه یکی از شروط شرکت در این برنامه این است که شرکتکنندگان تضمین بدهند پس از پایان دوره یک ساله به کشور خودشان باز میگردند. (بماند که این برنامه مختص کشورهایی مانند ایران است و مثلا دانشجویان و دانشآموختگان آمریکایی نمیتوانند در آن شرکت کنند!)
تاریخ تکرار میشود
تاسیتوس، سناتور و تاریخنگاری رومی در کتاب خود درخصوص شیوههای زمامداری امپراتور روم توضیح میدهد که چگونه این افراد سرزمینها را تسخیر میکردند. او در بخشی از کتابش مینویسد: «آگریکولا (یکی از فرماندهان روم) غیررومیها را به سبک زندگی رومی عادت میداد، در این راستا به تاسیس معابد، میدانهای عمومی و خانههای خوب در سرزمین هدف کمک میکرد، فرزندان سران آنها را در هنرهای لیبرال تعلیم میداد؛ نتایج این خدمات این بود که جامعه هدف به ارزشها و هنجارهای رومی علاقهمند میشد؛ مثلا سبک لباس رومی رواج مییافت. جالب آن که اغلب بریتانیاییها (جامعه هدف آگریکولا) این خصوصیات را «تمدنسازی» میدانستند در حالی که تنها بنده روم میشدند.» هدف لندن از این «دلسوزی» چیست که پوندهای خودشان را صرف من و شما کنند؛ با این برنامه نسلی از فعالان اجتماعی تربیت میشوند که دستکم به سلیقه انگلیسیها مدیریت امور را در دست میگیرند و از پشت یک عینک انگلیسی مسائل بینالمللی و مسائل داخلی کشورشان را نظاره میکنند؛ عینکی که در خوشبینانهترین نگاه، قطعا عرف و شرع حاکم بر یک مملکت اسلامی را نمیشناسد.
منبع:فرهیختگان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها
R41383/P41383/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۰۸۵۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گذر زمان بر پل زمانخان سامان
به گزارش خبرگزاری صدا و سیماچهارمحال و بختیاری، تخریبهای ناشی از عوامل طبیعی و غیر طبیعی بر سازهی پل تاریخی زمانخان، موجب نگرانیهای بسیاری شده است که در گذر زمان کمرنگ میشود.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: در سال ۱۳۹۹ شرکت آب منطقهای به دلایلی اقدام به ساخت و ساز در عرصه پل زمانخان کرد که همین موضوع موجب شکایت ما از این شرکت شد.
جیلان افزود: طبق نظر مشاوران و کارشناسان مرمت پل زمانخان، اقدام شرکت آب منطقهای موجب حذف حوضچه آرامش ضلع غربی سازه شده که به همین دلیل، فشار آب ورودی بر پایهها به ویژه پایه میانی افزایش یافته است.
وی گفت: در دوسال گذشته هم به دلیل عوامل طبیعی برف و سرما، بخشی از نواحی سطحی پایهها آسیب دیده اند.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان افزود: به همین منظور با تشکیل یک گروه از کارشناسان با تجربه از خارج استان و تخصیص ۱۵ میلیارد ریال اعتبار، کار مطالعات مرمت پل زمانخان در دست انجام است.
جیلان گفت: کار مرمت پل در دو بخش اظطراری برای سطوح سنگی و اساسی برای قسمت زیرین پل میانی انجام خواهد شد.
پایههای پل تاریخی زمانخان در زمان ساسانیان با تغییر مسیر رودخانه به محل فعلی، بر روی یال سنگی کوه مجاور به تعداد یک دهانه تراشیده شد.
در دوره صفوی با ایجاد دهانه دوم، سازه اصلی فوقانی به دست زمانخان، در دوره قاجار به دست خوانین ایلبگی و در دوره پهلوی دوم به دست عبدالحسین قزوینی حاکم روستای چم عالی مرمت اساسی شد و اکنون آنچه به سرعت بر پل زمانخان میگذرد، مساله زمان است.