خانم بازیگر: بیشتر در تئاتر زندگی میکنم تا درخانهام!
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۵۹۶۴۷
تماشا کردن نمایش ما ساده نیست. بوی خواب، نمایشی است که مخاطبان تئاتر آن را دوست خواهند داشت و شاید مخاطبان معمولی ترجیح دهند کارناوالهایی را که در سالنهای مختلف اجرا میشوند ببیند، اما مخاطب تئاتر با این اثر ارتباط برقرار میکند و من هم به قشقایی آمدهام تا تئاتر کار کنم. انتخاب من برای روی صحنه آمدن، شرکت در شوها و کارناوالها نیست، من در تئاتر روی صحنه میروم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جام جم: وقتی از شهره سلطانی میپرسیم چرا ایفای نقشی دشوار در نمایش «بوی خواب» را پذیرفته، پاسخی میدهد که از لابهلای آن میتوان به وجوه روانشناختی بازیگری پرتجربه هم نقب زد. او میگوید اگر نقشی آسان باشد، انتخابش نمیکند. این را میتوان در کارنامه تئاتری او پیگیری کرد و دید که پربیراه هم نیست.
نمایش بوی خواب را محمد چرمشیر نوشته و سهراب سلیمی آن را کارگردانی کرده است؛ نمایشی که از هفتم آبان در سالن قشقایی تئاتر شهر روی صحنه آمده است. با شهره سلطانی، بازیگر این نمایش به گفتوگو نشستهایم.
بازی در چند نقش، سختیهای خودش را دارد. چطور بازیهای مختلف برای این نقشها طراحی کردید؟
من باید به این توجه میداشتم که این چهار زنی که نقششان را بازی میکنم، نباید چندان دچار تغییر و تحول میشدند تا شخصیت جان براون را به شک بیندازند. دشواری کار هم در همین بود. در نتیجه ناچار بودم با اندک تفاوتی از نظر صدا، لباس و نوع رفتار، این چهار زن را از هم متمایز کنم. البته برای اینکه هم این چهار زن از هم تفکیک شوند و یکیبودن آنها را هم نشان دهم، کدی در نظر گرفتهام و حرکتی مشترک را در این چهار نفر میبینیم.
بازخورد تماشاگران را رصد کردهاید تا بدانید آنها درباره این که چقدر این شخصیتها توانستهاند شباهت را در عین تفاوت حفظ کنند، چه فکر میکنند؟
تلاش کردم این کاراکترها به بهترین شکل ممکن به نمایش گذاشته شود. نمیدانم چقدر موفق بودهام، اما بازخورد و برخورد مخاطبان بهگونهای بود که احساس غرور به من دست میدهد. هنوز این نقش برای من تمام نشده است و هر شب به این فکر میکنم چهکاری انجام دهم که این شخصیت بهتر و باورپذیرتر ایفا شود.
بنابراین به این که هر شب از اجرای یک نمایش میتواند با شب گذشته آن فرق داشته باشد باور دارید... از چه راهی به این تغییرات میرسید؟ بداهه؟
بحث بر سر تکمیل است. من هر شب تا آخرین اجرا تلاش میکنم شخصیت را تکمیل کنم. بخشی از این تحلیل در تمرینها به دست میآید، اما بخش اصلی، در پروسه اجرا شکل میگیرد. طبیعتا بعد از چند اجرا میتوانم کاملتر از شب نخست نقش را به تصویر بکشم. همین وجه از تئاتر برای ما جذابیت دارد. سالها قبل که بازیگران سینما، تئاتر را دوست نداشتند و تمایلی به تئاترکارکردن نداشتند، به من میگفتند از تکراری که در تئاتر جریان دارد و اینکه هر شب یک نقش تکرار میشود، خوششان نمیآید و من به آنها میگفتم در تئاتر، تکرار وجود ندارد! هر شب یک اتفاق جدید میافتد. این اتفاق جدید ربطی به تماشاگر ندارد، برای خود بازیگر اتفاق جدید میافتد.
در سینما و تئاتر بارها دیدهایم که حتی یک بازیگر بیش از 20 نقش را بازی میکند. در همه آن موارد، اما ما با تیپ مواجهیم و چندان به شخصیتپردازی نمیرسیم. این در حالی است که شما در این نمایش، برای هر چهار نقش، شخصیت ساختهاید. در نمایشنامه هم، اینقدر این چهار نفر، به شخصیت نزدیک شدهاند؟
حتما همین طور است. حتی اگر من توانسته باشم شخصیت بسازم، به درک درست از نمایشنامه و نقش مربوط میشود. هر بازیگر تا زمانی که یک نمایشنامه را به درستی درک نکند و متوجه خصوصیات کاراکتر خود نشود، نمیتواند درست آن را بازی کند و من هم از این قاعده مستثنا نیستم. همواره در زمانی که میخواهم نقشی را دربیاورم، با خود بسیار کنکاش میکنم. با وجود اینکه بسیار دیر و در زمانی که تنها ده روز به اجرا باقی مانده بود، به گروه اضافه شدم، بسیار اتود زدم تا شخصیت را پیدا کردم. گاهی سهراب سلیمی به من میگفت ما آنقدر فرصت نداریم که بخواهی اتود بزنی، اما به او میگفتم من باید به نقش برسم. البته راهنماییهای سهراب سلیمی هم بسیار به من کمک کرد. در واقع بخشی از پروسه درآوردن نقش به خاطر شخصیت بسیار جستوجوگر خودم است که سعی میکنم ریشهای تمام نکات شخصیت را برای خود تحلیل کنم. بخش دیگر به تجربه من در بازیگری مربوط میشود. همواره گفتهام در وهله نخست بازیگر تئاتر هستم چون از تئاتر کار خود را آغاز کردهام و خانه اول من تئاتر است. آنقدر که در تئاتر حضور داشتهام شاید در خانه خودم زندگی نکردهام! تمام دوران نوجوانی و جوانی من در تئاتر گذشته است.
دچار تغییر و تحولکردن یک شخصیت در آثار نمایشی، همیشه مبتنی بر قواعدی است؛ اما در نمایشی که چندان بلند نیست، کار سختی به نظر میرسد. بخصوص که تغییر و تحولی که در شما به وجود میآید باید به مرور زمان باورپذیر باشد. برای این باورپذیری چه کردهاید؟
اصولا نمایشی را انتخاب نمیکنم که قرار باشد نقشی آسان را در آن ایفا کنم! فارغ از کارگردانی، در بیش از 30 نمایش بازی کردهام و حتما در نمایشی که برای من اتفاق جدیدی را رقم نزند، وارد نمیشوم. امسال چند پیشنهاد برای بازی در تئاتر داشتم، برخی نمایشها با کار تصویر من تداخل داشتند؛ درنتیجه متن را نخواندم و پاسخ منفی دادم، اما برخی از متون دیگر را خواندم و آنها را رد کردم. برای من به عنوان بازیگری که شخصیتهایی با شرایط بسیار متفاوت را ایفا کردهام، یکی از دلایلی که تصمیم گرفتم در نمایش «بوی خواب» حضور داشته باشم، این بود که قرار بود یکی باشم، اما چهار آدم را نشان دهم و یک سیر تکاملی داشته باشم! شخصیتی که بازی میکنم، جاسوس و فاشیست است، اما درعینحال یک زن عاشق هم هست! وجوه مختلف این شخصیت، برای من بسیار جذاب بود هرچند میدانستم کاری بسیار دشوار را در پیش دارم، اما باید این آدم را پیدا میکردم. پس از آنکه این آدم را پیدا کردم، پروسه تکامل شخصیت طی شد.
کارناوال ببینیم یا نمایش؟
شهره سلطانی، عمری را در تئاتر سپری کرده و از لحنش مشخص است چندان دل خوشی از حضور گسترده اهالی سینما در تئاتر ندارد. وقتی درباره تفاوتهای نمایش «بوی خواب» و دیگر نمایشهایی که پر هستند از بازیگران چهره و مطرح سینما حرف میزند، میشود این دلخوری را بوضوح دید: «تماشا کردن نمایش ما ساده نیست. بوی خواب، نمایشی است که مخاطبان تئاتر آن را دوست خواهند داشت و شاید مخاطبان معمولی ترجیح دهند کارناوالهایی را که در سالنهای مختلف اجرا میشوند ببیند، اما مخاطب تئاتر با این اثر ارتباط برقرار میکند و من هم به قشقایی آمدهام تا تئاتر کار کنم. انتخاب من برای روی صحنه آمدن، شرکت در شوها و کارناوالها نیست، من در تئاتر روی صحنه میروم.»
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۵۹۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تجربه حضور «رویاباف و قاضی» در کانادا/ ماجرای خانم قاضی چیست؟
حسام اسلامی که این روزها برای نمایش مستند تازهاش «رویاباف و قاضی» به تورنتوی کانادا رفته تا فیلمش را روی پرده و همراه با تماشاگران جشنواره «هاتداکس» ببیند، درباره ایده اولیه این مستند به خبرنگار مهر گفت: برای من موضوع حفاری و جستجوی اجناس باارزش قدیمی جذاب بود. در مراحل تحقیق، متوجه شدم مازندران، به طور ویژه سوادکوه یکی از بالاترین آمار قضایی مربوط به حفاری های غیرمجاز را دارد. این پروندهها، فقط به حفاری ختم نمیشود، گاهی جرایم دیگر مثل قتل هم در این مسیر رخ میدهد یا ریزش چاه یا محل حفاری، باعث مرگ جستجوگر و حفار شده است. درگیریهای بین حفارها هم خودش ماجرایی است. این پروندهها و این حفاریها، ایده ساخت «رویاباف و قاضی» شد.
این کارگردان در بخش دیگری از صحبتهایش با اشاره به نقش پررنگ طبیعت در فیلم گفت: لوکیشن آن منطقه با طبیعت بکر و چشم نواز، بخش دیگری از جذابیت این ماجرا برای من بود. حفاری، گاهی در شهر یا منطقه مسکونی رخ میدهد، گاهی در دل طبیعت. طبیعت در چنین حفاریهایی یک شخصیت است و هویت دارد. طبیعت با دادن نشانههای اغلب مبهم، حفارها را گمراه، ترغیب یا سردرگم میکند. افرادی که در طبیعت دنبال گنج میگردند، هر سنگ، شی یا درختی برایشان معنا دارد و فکر میکنند، اینها نشانه هستند و باید بهشان توجه کرد.
اسلامی در پاسخ به این سوال که «رویاباف و قاضی» درباره مردم و رویاهایشان است، گفت: ما درباره یک موقعیت انسانی صحبت میکنیم که ریشهای دیرینه و تاریخی دارد. ما تمدنی باستانی داریم، این رویا و تمایل، برای دستیابی به گنج و میراث و ثروت گذشتگان در بسیاری از ما وجود داشته است. در ادبیات کلاسیک ما، داستانهای بسیاری با این مضمون وجود دارد. وقتی درباره امروز حرف می زنیم، این تمایل و رویا، تشدید میشود. هر چه شرایط اقتصادی سختتر میشود، گرایش به این رویا بیشتر میشود. مردم فکر میکنند، روی زمین نمیشود به این خواسته رسید اما زیر زمین میشود، آن را دنبال کرد.
کارگردان مستند «پروژه ازدواج» درباره شخصیت خانم قاضی در مستند «رویاباف و قاضی» گفت: من نمیدانستم در سیستم قضایی، قاضی خانم داریم. مجوزهای لازم برای فیلمبرداری در منطقه را گرفتیم، روز اول، متوجه شدم قاضی پرونده های میراث فرهنگی یک خانم است. ایشان بسیار مسلط بود، برای اولین بار در طی سالهای کارم، با چنین شخصیتی مواجه شدم که این قدر مقابل دوربین راحت بود و خیلی سریع، با حضور ما در دفترش، کنار آمد. در یک فضای مردانه و سختگیر قضایی، همه با احترام به خانم قاضی نگاه میکردند و ایشان محل رجوع و بسیار دقیق و حرفهای بود. این نکته برایم جذاب بود.
اسلامی با توجه به نمایش مستند «رویاباف و قاضی» در جشنوارههای «هاتداکس»، «ایدفا» و «تروفالس» و واکنش تماشاگران به حضور شخصیت قاضی خانم گفت: برای مخاطبان جالب بود که در ایران قاضی خانم فعالیت میکند، آنها تحت تاثیر فیلم و این شخصیت بودند. هم مخاطبان ایرانی خارج از کشور و هم تماشاگران خارجی، درباره این شخصیت سوال میپرسیدند و یکی از نکات جذاب فیلم، برایشان حضور، اقتدار و تسلط او بر کارش بود. به نظرم، فهم جامعه ایرانی و مسایل اجتماعی آن ساده نیست و با یک جمله و کلمه نمیشود درباره رخدادها، شخصیتها و موقعیتها صحبت کرد.
کارگردان «متهمین دایره بیستم» در پایان درباره لحن و فضای فیلم تازهاش «رویاباف و قاضی» گفت: یکی از جذابیتهای فیلم برای تماشاگران در جشنوارههایی که «رویاباف و قاضی» در آن روی پرده رفت، لحن طنزآمیز و فضای آن بود. موضوع اجتماعی و حال و هوای شخصیتها جدی و گاه تلخ است، اما فیلم از نظر مخاطبان سرخوش و طنازانه است. لحن طنز فیلم را میگرفتند، آن را دوست داشتند و در تمام نمایشها، واکنش نشان میدادند. امیدوارم در ایران هم، مخاطب با فیلم ارتباط برقرار کند. «رویاباف و قاضی» پر از حسهای متفاوت و رنگارنگ است، نه لزوما شکست و تلخی.
مستند «رویاباف و قاضی» فیلم تازه حسام اسلامی، روایتی است از تلاش مردم منطقه سوادکوه برای یافتن گنج. «رویاباف و قاضی» دوشنبه ۱۰ و پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه در جشنواره «هات داکس» کانادا روی پرده رفت و از آن استقبال شد.
«رویاباف و قاضی» آبان ۱۴۰۲ در جشنواره «ایدفا» به عنوان تنها فیلم ایرانی تولید شده در ایران، نمایش داده شد، این مستند پس از آن در جشنواره «تروفالس» میسوری آمریکا روی پرده رفت و اکران در «هات داکس» سومین حضور بینالمللی این مستند است.
این مستند، به زودی در جشنواره ژان روش پاریس و میلینیوم ورشو، نمایش داده خواهد شد.
عوامل مستند «رویاباف و قاضی» عبارتند از کارگردان: حسام اسلامی، فیلمبردار: حامد حسینی سنگری، تدوین: افسانه سالاری، صداگذار: مهرشاد ملکوتی، موسیقی: یونس اسکندری، تهیهکننده: حسام اسلامی.
حسام اسلامی، پیشتر مستندهای «محاکمه مصدق»، «پروژه ازدواج»، «متهمین دایره بیستم» و ... را کارگردانی کرده است.
کد خبر 6094478 آروین موذن زاده