به نقل از «پارس نیوز»

کم آبی بدن با مغزتان چکار می کند؟

تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۹۲۵۰۱

به گزارش پارس نیوز،

بنابراین، در طول روز مطمئن شوید آنقدر آب نوشیده اید که بدن تان هیدراته است. بهترین راه برای هیدراته ماندن، نوشیدن جرعه های کوچک آب در هر ساعت است. در غیر این صورت شاهد ۵ عارضه جانبی کم آبی بر روی مغز خواهید شد:

کاهش عملکرد مغز: توازن دقیق میان آب و عناصر دیگر بدن، برای بهبود عملکرد مغز ضروری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکته ای که باید به آن آگاهی داشته باشید، نوشیدن آب بلافاصله بعد از بیدار شدن از خواب است چون در این زمان سلول های مغز نیاز به هیدراتاسیون دارند. شما ۷ تا ۹ ساعت را صرف خوابیدن می کنید و حتی اگر عرق نکنید، باز هم بدن تان مقادیری آب از دست می دهد. در واقع تنفس در خواب منجر به کاهش رطوبت بدن می شود. بعد از بیدار شدن از خواب آب و یا میوه های آبدار را برای جلوگیری از کم آبی بدن انتخاب کنید.

کاهش تمرکز: کم آبی شدید بدن خود را با سرگیجه یا خشکی شدید پوست نشان می دهد و البته یک عارضه دیگر هم دارد و آن از دست دادن چابکی حافظه است. در این زمان مغز شما به سرعت به محرک ها پاسخ نمی دهد. در این زمان نوشیدن قهوه یا چای شاید تا حدی کمک کننده باشد ولی شما نمی توانید تمام روز از این نوشیدنی ها استفاده کنید. شما نیاز به نوشیدن جرعه های آب هر ۴۵ دقیقه یکبار دارید تا بتوانید به افزایش تمرکزتان کمک کنید.

افت خلق و خوی: ممکن است برای شما عجیب باشد که نوشیدن آب کافی با بهبود سلامت روان ارتباط مستقیم دارد. همانطور که شنیدن صدای آب منجر به بهبود خلق وخوی می شود، نوشیدن آب نیز با کاهش و دفع سموم از بدن، و از بین رفتن سلول های مرده منجر به سلامت روان می شود. نوشیدن آب کافی همچنین باعث تعادل فرایندهای شیمیایی می شود که علت راه اندازی مجدد ذهنی هستند.

کاهش کیفیت خواب: حتی اگر فقط نیم لیوان آب، قبل از رفتن به رختخواب بنوشید، به کیفیت خواب شبانه خود کمک زیادی کرده اید. آب جریان خون به مغز را افزایش می دهد و منجر به افزایش اکسیژن رسانی به مغز می شود.

ضعف حافظه: کم آبی منجر به عدم تعادل هموستاتیک و به عبارت دیگر شروع یک سری از اختلالات در بدن می شود؛ از جمله کاهش حافظه. بنابراین برای فعال نگه داشتن حافظه خودنیاز به نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب در روز دارید. زمانی که بدنتان دچار کمبود آب می‌ شود، نمی ‌توانید درست فکر کنید ضمن این که دچار سردرد نیز می شوید.

 

منبع: پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۹۲۵۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیاره مشتری به شکل‌گیری قمر زمین کمک کرده است

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، به نظر می‌رسد که رویداد موسوم به بی‌ثباتی بزرگ که هرج و مرج را در بین سیارات ایجاد و غول‌های گازی را در مدار‌هایی که امروز می‌شناسیم مستقر کرد، بین ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید رخ داده است. 

دانشمندان بر این باورند که سیاراتی نظیر مشتری با بی‌ثبات کردن مدار یک پیش سیاره به شکل گیری قمر زمین منجر شده باشند.

به لطف مطالعات ترکیبات و مکان انواع مختلف سیارک‌ها و دنباله‌دارها، دانشمندان دریافته‌اند که این حادثه در اوایل تاریخ منظومه شمسی رخ داده است. با این حال، هنوز پازل‌هایی درباده اینکه چگونه همه چیز دقیقاً از بین رفته یا شکل گرفته، حل نشده است.

به عنوان مثال، دانشمندان دریافته‌اند که اجرام منظومه شمسی که امروزه می‌بینیم، از جمله زمین، به دور خورشید از قرصی از گاز و غبار تشکیل شده‌اند. با این حال، برخی از آن اجرام، یعنی سیارک‌ها و دنباله‌دارها، به نظر می‌رسد که از موادی تشکیل شده‌اند که در قرص وجود نداشته‌اند. حداقل، این مواد نباید در مکان‌هایی که آن اجرام در حال حاضر در آن قرار دارند، وجود داشته باشد و منطقی‌تر است که این اجرام قبل از پراکنده شدن در نقاط دورتر به خورشید نزدیک‌تر شده باشند. 

به عبارت دیگر، همه این بررسی‌ها صورت گرفته تا نشان دهد که مشارکت مشتری در شکل‌گیری قمر زمین اهمیت زیادی داشته است.

یکی از فرضیات این است که در دوران اولیه تشکیل منظومه شمسی، برهم‌کنش‌های گرانشی بین مشتری و سیاره‌های دیگر انجام می‌شد که در نهایت منجر به تشکیل موج‌هایی در ابرمولکول‌های حاوی میلیون‌ها سیاره کوچک شد که به آرامی گرد و خاک بیشتری تشکیل دادند و در نهایت به شکل‌گیری سیاره‌ها و قمر‌ها منجر شد.

در این فرضیه، نقش سیاره مشتری بسیار مهم بوده چراکه با جذب و کشش گرانشی خود، این سیاره بزرگ منجر به کاهش سرعت چرخش ابرمولکول‌های حاوی ذرات کوچک شده و این کاهش سرعت، منجر به اتصال و ادغام این ذرات بزرگ‌تر و تشکیل شهاب‌سنگ‌ها، سیاره‌ها و حتی قمر زمین شده است.

مطالعات همچنین نشان می‌دهد که مشتری در کمک به تشکیل قمر زمین نقش مهمی ایفا کرده است و هرچه فرایند تشکیل ماه پیش می‌رفته، نقش سیاره مشتری افزایش نیز تفزایش یافته است.

انتهای پیام/