به نقل از «خبرگزاری آریا»

دانستني هاي اختلالات شنوايي در کودکان

تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۱۴۷۵۴

خبرگزاري آريا -

کم شنوايي و ناشنوايي ممکن است سابقه وراثت داشته باشد
«قابليت هاي شنيداري» جزو اساسي ترين ارکان رشد کودکان محسوب مي شود که مديريت چالش ها و فرصت هاي زندگي در عين داشتن اعتماد به نفس بالا را در پي خواهدداشت. هرچه اين اختلالات شنوايي زودتر تشخيص داده شود، احتمال رشد طبيعي و سازگار متناسب با سن کودک افزايش مي يابد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زماني از اختلالات شنيداري صحبت مي شوند که فرد قادر به شنيدن صداها به خوبي يک فرد سالم نباشد و مي تواند خفيف، متوسط، شديد يا خيلي شديد باشد که به مورد آخر «ناشنوايي» گفته مي شود و فرد هيچ صدايي حتي با شدت بالا را نمي شنود. گرچه بيشتر کودکان با قدرت شنوايي طبيعي متولد مي شوند، اما از هر 1000 تولد 1 تا 3 نوزاد دچار ضعف شنوايي در يک يا هر دو گوش هستند و 10 تا 20 درصد ناشنوايي نيز در سنين خيلي پايين اتفاق مي افتد.
براساس آمار سازمان بهداشت جهاني، بيش از 5 درصد جمعيت جهان؛ يعني 360 ميليون نفر از اختلالات شنوايي ناتوان کننده رنج مي برند که 32 ميليون نفر آنها کودکان هستند که بيشتر آنها در کشورهاي با درآمد پايين يا متوسط زندگي مي کنند. اين در حالي است که با توجه به اعلام اين سازمان، حدود 60 درصد موارد مشکلات شنوايي کودکان به کمک اقدامات پيشگيرانه اجتناب پذير است. در موارد ديگر نيز اقدامات درماني و جراحي مناسب مي تواند به آموزش و کاهش پيامدهاي اجتماعي اين مساله کمک کند. مطلبي که در ادامه مي خوانيد، به همين موضوع مي پردازد.
علل شناخته شدن ضعف شنوايي در نوزادان و کودکان
گرچه حدود نيمي از موارد کم شنوايي يا ناشنوايي به عوامل خطري مانند زمينه ژنتيک، زايمان زودرس يا بيماري هاي دوران جنيني مربوط مي شود اما بقيه موارد بدون علت مشخصي بروز مي کنند.
از همين رو، انجام تست هاي شنوايي در زمان تولد براي همه نوزادان ضروري است تا مشکل در سريع ترين زمان شناسايي شود و درمان مناسب انجام گيرد.
ناشنوايي ژنتيکي: کم شنوايي و ناشنوايي ممکن است سابقه وراثت داشته باشد که معمولا مي تواند با ناهنجاري هاي کروموزومي مانند نشانگان داون نيز همراه باشد. البته عوامل ژنتيک ديگري نيز وجود دارد که زمينه ساز ضعف قدرت شنوايي و پيشرفت ناهنجاري هايي در عملکرد گوش داخلي و عصب شنوايي مي شود. اين ناراحتي ممکن است همراه با بعضي از بيماري هاي وراثتي تشخيص داده شود.
بيماري هاي دوران بارداري: مشکلات شنوايي کودک مي تواند در دوران بارداري اتفاق بيفتد، در حالي که هيچ زمينه ژنتيکي اي وجود ندارد. مصرف الکل و مواد مخدر، ابتلا به عفونت هاي باکتريايي و ويروسي مانند سرخجه، سيفليس و توکسوپلاسموز و بيماري هاي متابوليک از جمله شرايط خطر در دوران بارداري محسوب مي شوند.
کاهش شنوايي در زمان تولد: عوامل مختلفي طي روند زايمان نيز مي تواند ناشنوايي يا کم شنوايي نوزاد را رقم بزند. اين مشکل، به خصوص در صورت کمبود اکسيژن، خونريزي مغزي، نقايص فيزيکي هنگام تولد و زايمان زودرس ايجاد مي شود. همچنين مصرف بعضي داروها در عفونت هاي نوزادان، سل، سرطان و مالاريا نيز ممکن است با تحليل برگشت ناپذير شنوايي همراه باشد.
ناشنوايي در دوران کودکي: مشکلات شنوايي در کودکان 2 تا 6 سال اساسا ناشي از سرماخوردگي، اوتيت يا التهاب لوزه هاست. سرخک، اريون و سرخجه نيز از ديگر بيماري هاي زمينه ساز در اين سنين هستند.
ضعف شنوايي در نوجواني: صدا مهم ترين عامل تحليل قدرت شنوايي در نوجوانان است گوش دادن به موسيقي با صداي خيلي بلند، به خصوص با گوشي مهم ترين عادت پرخطر محسوب مي شود. اگر گوش ها به طور مداوم با فرکانس صداي خيلي بالا مواجه باشند، آسيب هاي هميشگي ممکن است بروز کند.
عوارض عدم تشخيص ناشنوايي در دوران نوزادي
تشخيص زودهنگام اختلالات شنوايي نوزادان براي اطمينان از طبيعي ترين روند رشد او ضروري خواهدبود. درواقع، نخستين سال هاي زندگي تاثير قطعي در رشد زبان و صحيت کردن دارد. کودکي که از مشکلات شنوايي حتي در جزيي ترين سطح رنج مي برد، در معرض خطرات تاخير در کسب مهارت هاي اجتماعي و همچنين يادگيري قرار دارد. تاثيرات ناشنوايي بر کودکان در همه سني کاملا جدي و حائز اهميت است که تشخيص به موقع مي تواند اين آثار منفي را کاهش دهد.

مشکلات شنوايي کودک مي تواند در دوران بارداري اتفاق بيفتد
علايم ضعف شنيداري در نوزادان و کودکان
• وادار کردن مخاطب به تکرار کلمات
• تلفظ نادرست يا اشتباه بعضي کلمات
• پيشرفت نداشتن يا عقب گرد در پيشرفت زبان آموزي
• ابتلا به او تيت
• نياز به افزايش صداي تلويزيون را راديو
• نداشتن واکنش طبيعي نسبت به صداهاي ضعيف، متوسط و شديد
• بي توجه و حواس پرت به نظر آمدن
• نداشتن واکنش نسبت به شنيدن نام
• عدم پاسخگويي نوزاد و کودک از پشت سر يا جايي ديگر که امکان ديدن فرد را ندارد.
• ناتواني در پيدا کردن شخصي که از فاصله اي دور در منزل او را صدا مي زند.
مشکوک شدن والدين به مشکلات شنوايي کودکان
مسلما هر کودکي خاص است و ويژگي هاي منحصر به فرد خود را دارد، اما توجه به مراحل مختلف رشد ارتباطي در نوزادان و کودکان در شناخت به موقع مشکلات شنيداري بسيار مهم است.
از زمان تولد تا 3 ماهگي
• با شنيدن صداي خيلي بلند ناگهان تکان بخورد
• با شنيدن سخنان اعضاي خانواده آرام شود.
• به صحبت هاي اعضاي خانواده توجه کند.
• براي نشان دادن نيازهاي مختلف به حالات مختلف گريه کند.
• صداهاي دلنشين و بامزه از خود بروز دهد. با توليد صداهايي مانند «آآآ» يا «اُاُاُ» خود را سرگرم کند.
از 3 تا 6 ماهگي
• با شنيدن صدا در زمان خواب بيدار شود يا تکان بخورد.
• با شنيدن نامش يا صدايي ديگر حتي مخاطب را نبيند، سر را برگرداند.
• با توليد صدا و آوازهايي که به تدريج به کلمات شبيه است خود را سرگرم کند.
از 6 تا 8 ماهگي
• نسبت به شنيدن نامش عکس العمل نشان دهد و سر را برگرداند.
• کلمات رايج مانند «نه» يا «باي باي» را درک کند.
• غان و غون کند و «ماماما» و «بابابا» بگويد.
از 8 تا 15 ماهگي
• کلمات و صداهاي ساده را تکرار کند.
• سعي در اشاره يا گرفتن وسايل منزل که به او نشان داده مي شود، داشته باشد.
• دستورهاي ساده را بفهمد.
• صداي حيوانات خانگي را تقليد کند.
• «بابا» و «مامان» را به درستي بگويد.
• مستقيما به سمت صدا بچرخد.
از 12 تا 18 ماهگي
• يک ساختار کلامي ساده را متوجه شود.
• به طور منظم از 7 کلمه يا بيشتر استفاده کند.
• در 18 ماهگي، کودک بايد تا 25 درصد بيان روشن و واضحي داشته باشد.
در 2 سالگي
• با شنيدن نام هر عضو بدن و بدون ديدن حرکات لب هاي شما، بتواند به هر کدام اشاره کند.
• به تدريج قادر به ترکيب بندي دو کلمه باشد.
• دايره واژگاني بالغ بر 50 تا 250 کلمه داشته باشد.
• در 2 سالگي بيان کودک به طور طبيعي 50 تا 75 درصد واضح است.
در 3 سالگي
• بتواند هر چيزي را با يک کلمه معرفي کند.
• با خود يا اسباب بازي هايش حرف بزند و ارتباط برقرار کند.
• دايره واژگانش به 450 کلمه برسد.
• جملاتي 4 يا 5 کلمه اي بسازد.
• قادر به دنبال کردن گفت و گو باشد.
• در 3 سالگي، بيان کودک به طور طبيعي 85 تا صد در صد واضح است.
• در صورت تاخير يا مشکل در هر مرحله رشد کلامي و شنيداري فرزندتان حتما با متخصص شنوايي سنجي مشورت کنيد.
اقدامات موثر در اختلالات شنوايي
از آنجا که بسياري از اختلالات شنوايي ممکن است تا ماه ها پس از تولد شناخته نشود يا والدين اطلاعات کافي در اين زمينه نداشته باشند، همه نوزادان در بدو تولد تحت انجام تست هاي شنوايي سنجي (اديومتري) قرار مي گيرند که معمولا ممکن است در ماه هاي ديگر نيز تکرار شود. اين آزمايش به هيچ وجه براي نوزاد آزاردهنده نيست و بيشتر آنها در اين زمان حتي از خواب بيدار نمي شوند. در اين صورت به کمک دستگاه کوچکي امواج صدا به گوش فرستاده مي شود که پس از دريافت در گوش داخلي، بازتاب آنها ثبت خواهدشد. اين اقدامات به تشخيص زودهنگام مشکل و ارائه بهترين و موثرترين اقدامات درماني کمک مي کند. در اين آزمايش ها سطح شنوايي اندازه گيري مي شود و در صورت بروز مشکل به متخصص ارجاع داده مي شود.
استفاده از وسايل کمک شنوايي
وسايل کمک شنوايي مانند سمعک، ميکروفون تعبيه شده در زير فرش براي افزايش صداي افراد، سيستم هاي مادون قرمز افزايش صداي تلويزيون بدون تغيير در شرايط کلي و... به کودکان امکان مي دهد ارتباط مطلوب و بهتري با دنياي صداها برقرار کند. اين وسايل براي کودکان با قدرت شنوايي پايين و حتي در سنين خيلي کم نيز کاربرد دارد.
کاشت حلزون
در صورت ضعف شنوايي شديد در هر دو گوش و پس از عدم موفقيت در کاربرد روش هاي ديگر، پروتز کاشت حلزوني تجويز مي شود. پروتز کاشت حلزوني، ابزاري الکترونيکي است که از طريق جراحي در گوش داخلي قرار مي گيرد و به طور مستقيم حلزون گوش را تحريک مي کند. در اين باره متخصص گوش و حلق و بيني تصميم مناسب را خواهدگرفت.
تکنيک هاي ارتباطي
راهکارهاي مختلف ارتباطي وجود دارد که مي تواند به تسهيل امور روزمره کودک کم شنوا يا ناشنوا کمک کند. اين توصيه ها همچنين براي والدين اين کودکان نيز مفيد است و به تقويت ارتباطات آنها کمک خواهدکرد.

«قابليت هاي شنيداري» جزو اساسي ترين ارکان رشد کودکان محسوب مي شود
برخي از مهم ترين آنها عبارتند از:
• عادت دادن کودک به نگاه کردن هميشگي مخاطب هنگام صحبت کردن
• آموزش به او براي درخواست تکرار در صورت عدم فهم کلمات
• هم راستا قرار گرفتن پدر و مادر با کودک براي صحبت کردن با او
• کاهش صداهاي محيط با دوري از صداهاي زمينه ساز عدم درک مکالمات
ترفندهايي که مي تواند به پيشرفت زباني کودک کمک کند
• واکنش نشان دادن نسبت به غان و غون و صداهاي توليدي کودک
• تقليد صداهاي کودک و سرگرم شدن با او به کمک ايجاد صداهاي مختلف و حرکات لب ها
• زمزمه شعرها و ترانه ها براي کودک يا هم آوايي با او
• صحبت کردن با کودک به طور طبيعي در مورد آنچه انجام مي دهيد، مي بينيد و آنچه کودک مي بيند و انجام مي دهد.
• خريد اسباب بازي هاي آوايي البته بدون ايجاد سر و صداي زياد
• خطاب قرار دادن کودک با نام خودش
• بردن کودک به مکان هاي جديد و معرفي شرايط جديد
• بازي با فرزند
• پخش فيلم ها و موسيقي هاي کودکانه
• آموزش نام اشياي منزل و افرادي که معمولا مي بيند.
• خواندن کتاب داستان جذاب و تعريف کردن داستان
• اختصاص زماني به کودک هنگامي که شما را مخاطب قرار مي دهد.
• ترغيب او به تعريف کردن داستان ها و ماجراهاي مختلف
• تشويق کودک در صورت تلاش براي برقراري ارتباط
پيشگيري از اختلالات شنوايي در کودکان
نوزادان و کودکان هميشه بايد در برابر صداهاي شديد محافظت شوند. گوش بچه ها بسيار حساس تر از گوش بزرگسالان است، به خصوص هنوز نمي توانند مفهوم و لحن بلند را تشخيص دهند. اين در حالي است که بزرگ ترها مي توانند در شرايط سر و صدا از گوش خود محافظت کنند، اما کودکان چنين توانايي اي ندارند. همچنين بايد در انتخاب اسباب بازي ها دقت کافي داشت. بعضي از جغجغه ها، تفنگ هاي اسباب بازي يا ديگر وسايل سرگرم کننده معمولا صداهاي آزاردهنده اي دارند که براي گوش حساس کودکان بسيار بلند است.
لازم است آموزش هاي لازم براي محافظت از گوش ها به کودکان يادآوري شود. به عنوان مثال هدفون يکي از بدترين مخرب ترين وسايل است که امروزه، در دسترس بچه هاست و به تدريج مشکلات شنوايي در پي خواهد داشت. سرماخوردگي و عفونت هاي مکرر گوش نيز مي تواند به طور موقت شنوايي را تحليل دهد. در اين صورت هوا به خوبي در گوش جريان نخواهدداشت و منجر به جمع شدن مايعات در گوش مي شود که نياز به اقدام درماني مناسب براي پيشگيري از مزمن شدن مشکل خواهدبود. اگر کودک از درد گوش شکايت داشته باشد يا والدين احساس کنند به خوبي نمي تواند صداها را تشخيص دهد، لازم است به پزشک متخصص مراجعه شود.
نقش تغذيه در تقويت شنوايي
مهم ترين مواد غذايي موثر در شنوايي از اين قرارند:
ويتامين D: اين ويتامين جذب کلسيم را که ماده اي ضروري براي استخوان هاي محکم است، آسان مي کند. کمبود ويتامين D در بزرگسالان زمينه ساز پوکي استخوان مي شود که سخت شدن و تخلخل استخوان هاي گوش را در پي دارد.
توصيه مي شود ماهي، به خصوص ماهي هاي آزاد، قزل آلا و ساردين 2 بار در هفته ميل شود. روغن ماهي، جگر و زرده تخم مرغ از ديگر منابع اين ويتامين هستند.
ويتامين هاي A, C, E و منيزيم: اين ريزمغذي ها خواص آنتي اکسيداني عالي دارند و مي توانند نقش محافظ در برابر تحليل شنوايي ناشي از سر و صدا داشته باشند. همچنين مانع از عملکرد راديکال هاي آزاد مي شوند که در شرايط آلودگي صوتي ايجاد مي شوند. ويتامين C همچنين به کاهش عفونت هاي گوش کمک مي کند و قدرت دفاعي بدن را افزايش مي دهد.
کلم بروکلي، کدو، اسفناج، شلغم، هويج، طالبي، سيب زميني شيرين، زردآلو، جگر، شير، کره، پنير و تخم مرغ منابع غني ويتامين A هستند. ويتامين C نيز در کلم بروکلي، انواع فلفل، گل کلم، کلم قمري، کلم برگ، آناناس، توت فرنگي و مرکبات وجود دارد. براي تامين ويتامين E مورد نياز بدن نيز مي توان جوانه گندم، سبزيجات برگ دار، مارگارين و روغن هاي گياهي را مصرف کرد. لبنيات، گوشت، ماهي، مرغ و سبزيجات نيز سرشار از منيزيم هستند.
ويتامين B12: اين ويتامين با تنظيم تشکيل گلبول هاي قرمز که در متابوليسم هوموسيستئين و پيشگيري از وزوز گوش نقش دارد، قدرت شنوايي را بهبود مي بخشد.
هوموسيستئين نوعي اسيدآمينه سازنده پروتيين است که مقدار زياد آن در خون به ديواره عروق آسيب مي زند و علت بعضي ناشنوايي ها شناخته مي شود. لبنيات، تخم مرغ، گوشت گاو بدون چربي و فراورده هاي دريايي منابع سرشار ويتامين B12 هستند.
اسيد فوليک: اسيد فوليک نيز علاوه بر کاهش توليد هوموسيستئين، جريان خون را به ساختارهاي داخلي گوش آسان مي کند.
مصرف جگر، اسفناج، مارچوبه، نخود، کلم بروکلي، آووکادو، کاهو، بادام زميني، گوجه فرنگي، تخم مرغ، توت فرنگي، طالبي و موز نياز بدن را به اسيد فوليک تامين مي کند.
منگنز: منگنز با تسهيل در شکل گيري بافت هاي همبند و استخوان ها قدرت شنوايي را بهبود مي دهد. همچنين براي عملکرد مطلوب مغز و اعصاب نيز ضروري است.
کمبود اين ماده مي تواند خطر وزوز گوش را افزايش دهد. سيب، زردآلو، آووکادو، لوبيا، آناناس، انواع توت ها، کشمش، تخم مرغ، کرفس، سبزيجات و دانه هاي کاج را مي توان خوراکي هاي سرشار از منگنز دانست.
غربالگري مشکلات شنوايي
از سال 200 ميلادي که کميته مشترک شنوايي نوزادان آمريکا (شامل انجمن هاي پزشکي تخصصي گوش و حلق و بيني، اطفال، شنوايي و گفتار آمريکا و مراکز مرتبط) منشور مطرح جامع بيماريابي جهاني شنوايي نوزادان يا UNHS (Universal Newborn Hearing- Screening…) را تصويب کردند (و تاکنون چند بار ويرايش و تکميل شده است)، بر غربالگري شنوايي تمامي نوزادان و شيرخواران بلافاصله پس از تولد تاکيد شده است. در آخرين ويرايش اين منشور، روش غربالگري استفاده توام از دو دستگاه AABR و TEOAE تعيين شده و در حال حاضر تمام نوزادان و شيرخواران در آمريکا بلافاصله پس از تولد در زايشگاه با روش هاي ذکرشده آزمايش مي شوند.
در روش TEOAEيک پروب کوچک داخل مجراي گوش نوزاد قرار مي گيرد و دستگاه به صورت يک اسکن شنوايي به طور اتوماتيک صدايي را وارد گوش نوزاد کرده و بازتاب آن را پردازش مي کند. در صورت سلامت مسير انتقال صدا به گوش مياني و وجود نداشتن هرگونه عفونت در گوش مياني و نيز سلامت سيستم حلزون شنوايي، نتيجه تست TEOAE (گذر) خواهدبود و در صورت وجود مشکل در هر يک از قسمت هاي فوق نتيجه REFER (ارجاع) گزارش مي شود.
حين آزمايش هيچ گونه درد يا احساس ناخوشايندي براي نوزاد ايجاد نمي شود و در صورت خواب بودن نوزاد آزمايش براي هر گوش فقط 2 دقيقه طول مي کشد.
در آزمايش AABR چند الکترود سطحي کوچک روي سر و پشت گوش ها چسبانده مي شود و اين بار مسير عصب شنوايي از حلزون تا ساقه مغز مورد بررسي قرار مي گيرد. اين آزمايش نيز ساده، بدون ناراحتي براي نوزاد و سريع (حدود 15 دقيقه براي هر دو گوش) است.
مجددا در صورت سلامت مسير عصب شنوايي به طور اتوماتيک عبارت (گذر) و در غير آن صورت بيمار ارجاع مي شود. نوزادي سالم است که نتيجه در هر دو آزمايش Pass (گذر) باشد و در صورت نتايج ارجاع (Refer) آزمايش هاي تخصصي تشخيص محل ضايعه و سنجش آستانه شنوايي انجام و نوزاد براي معالجه يا توانبخشي ارجاع مي شود.
منابع:
polycliniquedloreille.com
tout-ouie.ch
bartarinha.ir


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۱۴۷۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کودکان از چه سنی می‌توانند ماست بخورند؟

نوزادان از شش ماهگی می‌توانند ماست را امتحان کنند. ماست یک راه مفید برای اطمینان از دریافت برخی از مواد مغذی مورد نیاز کودک شما است و تطبیق پذیری آن باعث می‌شود که زمینه مناسبی برای معرفی میوه‌ها و سبزیجاتی باشد که برای تمام عمر از آنها لذت خواهند برد.

ماست، پروتئین و مواد مغذی ضروری مانند کلسیم برای ساخت استخوان‌ها و ماهیچه‌های قوی، «روی» برای حمایت از رشد و عملکرد سیستم ایمنی بدن و «ب ۱۲» برای رشد مغز و تولید گلبول‌های قرمز سالم را دارد. ماست، بافت لطیفی دارد و برای کسانی که برای اولین‌بار این ماده غذایی را تجربه می‌کنند به‌راحتی پذیرفته می‌شود. ماست به دلیل فرآیند تخمیری که طی می‌کند، کیفیت خوبی دارد. بیشتر ماست‌ها با کشت‌های زنده و فعال تهیه می‌شوند، بنابراین پروبیوتیک‌ها (باکتری‌های خوب) را برای سلامت دستگاه گوارش فراهم می‌کنند.

در شش ماهگی، شیر مادر و در شرایط خاص شیر خشک همچنان منبع اصلی تغذیه کودک هستند و این در طول سال اول زندگی او نیز خواهد بود و سپس آماده می‌شوند تا از غذا‌های دیگری مانند ماست لذت ببرند. در شش ماه اول زندگی، شیر مادر یا شیر خشک غنی شده با آهن باید تنها منبع تغذیه کودک به حساب می‌آید. 

بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، ماست ساده، بهترین انتخاب برای کودک است، زیرا در عین حال سرشار از مواد مغذی و فاقد قند‌های افزوده است و می‌تواند پایه و اساس ماجراجویی طعم عالی بعدی کودک باشد.

 افزودن میوه‌ها یا سبزیجات پوره شده به ماست ساده یک راه جذاب و مناسب برای معرفی طعم‌ها است؛ هلو یا موز پوره شده را برای یک تجربه شیرین با ماست مخلوط کنید. همچنین برای یک غذای خوش طعم، سیب زمینی شیرین پوره شده را با ماست مخلوط کنید. ماست را با منبع پروتئین دیگری مانند پوره مرغ یا لوبیا جفت کنید.

از ۱۲ تا ۲۳ ماهگی، کودک در حال رشد شما می‌تواند مصرف لبنیات را تا مجموع دو وعده در روز افزایش دهد. این می‌تواند ترکیبی از شیر گاو، ماست و پنیر باشد. با پزشک اطفال خود در مورد اینکه چه زمانی و چه مقدار غذا باید به کودک خود برای رشد و تکامل سالم معرفی کنید، مشورت کنید.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک