نابغه آمریکایی کشتی جهان: ایران را دوست دارم/ رضا یزدانی الگوی من است
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۴۲۶۴۴
کایل اسنایدر که به همراه تیم تایتان مرکوری قهرمان دوره قبل کشتی آزاد جام باشگاههای جهان برای حضور در چهارمین دوره این رقابتها به ایران آمده است، در گفتگو با ایسنا، درباره حضور در ایران اظهار کرد: ایران را دوست دارم و از حضور در ایران بسیار خوشحالم. سال گذشته نیز برای حضور در جام جهانی کرمانشاه به ایران سفر کردم و خاطرات خوبی در ذهن همه ما به یادگار ماند چرا که مردم استقبال بسیار خوبی از ما داشتند و به گرمی پذیرای ما بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دارنده ۲ طلای جهان و یک طلای المپیک با اشاره به علاقه بسیار زیاد مردم ایران به رشته کشتی گفت: کشتی گرفتن در حضور تماشاگران پرشمار ایرانی که با شوق و اشتیاق زیادی کشتی گیران را تشویق میکنند احساس بسیار خوبی است که در هیچ کجای جهان نظیر ندارد. از اینکه بار دیگر این شانس را پیدا کردهام که مقابل تماشاگران ایرانی کشتی بگیرم بسیار خوشحالم. با وجود اینکه هزاران مایل از ایران دور هستم اما بسیاری از مردم ایران به کشتی های من علاقه دارند و نتایجم را دنبال میکنند و از این بابت احساس خوبی دارم.
وی درباره صعود تیم تایتان مرکوری به مرحله نیمه نهایی چهارمین دوره رقابتهای کشتی آزاد باشگاه های جهان گفت: دیروز(پنج شنبه) دور مقدماتی این مسابقات برگزار شد و کار چندان سختی برای پیروزی مقابل رقبا نداشتیم اما در روز دوم و پایانی باید ابتدا در نیمه نهایی برابر تیم مغولستان کشتی بگیریم که کار چندان راحتی در پیش نداریم. البته هدف ما دومین قهرمانی متوالی در این رقابت هاست و امیدوارم به خواسته مان برسیم.در صورت صعود به فینال نیز باید با یکی از تیم های ستارگان یا ایزی پایپ مصاف کنیم که قطعا این دیدار بسیار زیبا و البته سخت برای هر دو تیم خواهد بود.
اسنایدر در گفتگو با ایسنا، درباره سطح کیفی این دوره از رقابت ها نیز خاطرنشان کرد: ۱۶ عنوان دار جهان و المپیک در این مسابقات حاضر شدند و همین امر نشان دهنده سطح بالای مسابقات است. همچنین سه تیم بسیار خوب از ایران در این مسابقات حاضر شدند که بیمه رازی حریف اصلی ما مقابل دیگر تیم ایرانی شکست خورد و به نیمه نهایی نرسید اما بدون شک مصاف با یکی از دو نماینده ایران در دیدار فینال با وجود تشویق های طرفداران ایرانی حاضر در سالن کار آسانی نخواهد بود اما ما هدفی جز قهرمانی نداریم.
نابغه کشتی آمریکا و جهان که چند ماه پیش در دیدار فینال مسابقات جهانی پاریس در مبارزه ای جذاب برابر عبدالرشید سعدالله یف ملقب به تانک روس به برتری رسیده بود، درپاسخ به این سوال که آیا دوست دارد بار دیگر با او مبارزه کند گفت: بله حتما. حاضرم هر کجا که او دوست دارد باز هم با او کشتی بگیرم. البته در این مسابقات متاسفانه این فرصت فراهم نشد چرا که آن ها به مراحل بالاتر نرسیدند و سعدالله یف یک وزن پایینتر از من کشتی گرفت.
نابغه ۲۲ ساله کشتی جهان و دارنده ۳ مدال طلای جهان و المپیک در پایان درباره رضا یزدانی آزادکار وزن ۹۷ کیلوگرم ایران و دارنده ۲ مدال طلای جهان نیز خاطرنشان کرد: از دوران کودکی او الگوی من بود و همیشه علاقه زیادی به سبک کشتی او داشتم. اگر این امکان روزی فراهم شود که مقابل یزدانی کشتی بگیرم بسیار خوشحال خواهم شد.
انتهای پیام
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۴۲۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!
آفتابنیوز :
حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روزهای ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیهای از تمرینش با کشتیگیری به مراتب سبکوزنتر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیش از این در تلویزیون وعدهای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را میبرد و هم طلا میگیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آنها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزهاش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سالهای اخیر بهخوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابلهای این دو هم بهخوبی گواه برتری تیلور در تقابلهای رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی اینها همگی در گرو محققشدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان میدهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و بهتازگی به تشک برگشته. او آنقدر درگیر فیزیوتراپی و آمادهسازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازیهای المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ بهویژه اینکه پیشتر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتیگیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتیگیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نهتنها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازیها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازیهای المپیک، به رقابتهای کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخدهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر میرسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر دادهاند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایتها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاریهای نزدیک به دولت از این شایعه نوشتهاند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقهای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پارهای دیگر هم از این میگویند که رقابتهای مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ بهویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.
چنین تحلیلهایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقهمندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونهای رفتار میشود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتیگیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور میتواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازیهای المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم میکنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محکخوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجهای اسفبار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخگوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا بهموقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که میگفتند او برای رسیدن به پاداش بازیهای آسیایی، جراحیاش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آنها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیبدیدهاش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
اینها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقهای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس میشود و بسیاری را امیدوار میکند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتیگیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیلشدن احساسات باید دربارهاش تصمیمگیری شود. حسن هم تا رقابتهای مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفتهاش را بازیابد و خودش را در غیاب گربهسیاه آمریکاییاش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرونآمدن از آن میتواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشمبسته روی کتف آسیبدیده حسن قمار کند.
منبع: شرق