به نقل از «تین نیوز»

◄ همکاری مشترک جایگزین ادغام خودروسازان

تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۸۰۷۳۸

تین‌نیوز | 

  سعید مدنی: اقتصاد جهانی در سه دهه گذشته مبحث ادغام را راهکاری برای بقای شرکت‌های بزرگ تولیدی دانسته است. بر همین اساس، بسیاری از شرکت‌های بزرگ خودروساز برای کاهش هزینه و افزایش توان رقابتی‌ خود با خودروسازان دیگر، طرح ادغام با شرکت‌های دیگر را اجرا کردند.

همسو با تحولات جهانی در صنعت خودرو، بحث ادغام شرکت‌های خودروساز در ایران نیز از موضوعات مورد توجه سیاست‌مداران شد، به طوری که در دهه‌های گذشته، شاهد مطرح شدن بحث ادغام دو شرکت ایران‌خودرو و سایپا برای حل مشکلات ساختاری آنها بودیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حال در شرایطی که صنعت خودروی کشور در دوره پساتحریم تصمیم دارد به واسطه همکاری با خودروسازان خارجی، توسعه زیرساختی و فناورانه خود را دنبال کند، طرح بحث ادغام دو شرکت بزرگ خودروساز نمی‌تواند اثرات مثبتی بر این صنعت داشته باشد؛ زیرا بارها تکرار کرده‌ایم که توسعه صنعت خودروی ایران در شرایط کنونی از مسیر جذب سرمایه خارجی و انتقال دانش روز جهان به شرکت‌های خودروساز صورت می‌گیرد.

از سوی دیگر، واقعیت این است که یکی از مشکلات کشور مدیریت واحدها و بنگاه‌های بزرگ اقتصادی است. در کشور توان و دانش مدیریت این بنگاه‌ها را نداریم، بنابراین بحث ادغام نمی‌تواند اثربخش باشد.

این موضوع در شرایطی است که شرکت‌های خودروساز بدون ادغام در یکدیگر نیز دارای ساختار به شدت بزرگ و پیچیده‌ای هستند. هرچه بنگاه کوچک‌تر و متعلق به بخش خصوصی باشد، مدیریت بهتری خواهد داشت، بنابراین اگر بتوانیم از ساختار موجود شرکت‌های خودروساز کم کنیم، عملکرد بهتری پیدا خواهند کرد.

نکته مهم دیگر اینکه ادغام خودروسازی‌ها در دنیا در سطح سهام‌داری اتفاق می‌افتد. یعنی شرکت خودروسازی که توان بالاتری دارد، با خرید بخشی از سهام شرکت دیگر با آن شرکت ادغام می‌شود. این شیوه ادغام موجب می‌شود که هر یک از شرکت‌ها شخصیت حقوقی مجزایی داشته باشند.

بر این اساس، هر یک از شرکت‌ها طرح، دیدگاه و برنامه‌های خود را داراند و مدیریت آنها نیز متفاوت است. در حالی بحث ادغام خودروسازان مطرح است که به نظر می‌رسد، اجرای این برنامه در صنعت خودروی ایران اثرات مطلوبی را به دنبال نخواهد داشت، زیرا همکاری شرکت‌های خودروساز در قالب برنامه‌های اشتراکی همچون برنامه پلت‌فرم مشترک رنو نیز موافقیت‌آمیز نبوده است.

در پروژه تندر ۹۰، اختلاف بین دو  خودروساز باعث شد این طرح به نتیجه‌ای مطلوب نرسد و مدل‌های متنوعی که قرار بود خودروسازان از روی پلت‌‌فرم تندر۹۰ بسازند، هیچ‌گاه به مرحله تولید نرسند. بنابراین در صورتی که دو شرکت در یکدیگر ادغام شوند، به نظر نمی‌رسد اتفاقات مثبتی صورت بگیرد.

ادغام موجب می‌شود شرکت‌های خودروساز به یک بنگاه بزرگ خودروسازی تبدیل شوند، بنابراین بهتر آن است که به جای این پروژه، وزارت صنعت، معدن و تجارت برنامه افزایش همکاری میان این شرکت‌ها را در برخی زمینه‌ها آغاز کند. به عبارت بهتر، دو خودروساز بزرگ کشور می‌‌توانند همکاری در سرمایه‌گذاری مشترک را دنبال کنند.

اتفاقی که برای شرکت‌های بزرگ خودروساز نیز می‌افتد. به طوری که بسیاری از خودروسازان به غیر از سهام‌داری در یکدیگر، در امور تحقیقاتی و سرمایه‌گذاری هم مشارکت می‌کنند تا هزینه‌های خود را کاهش دهند. بنابراین خودروسازان در بخش‌های عمومی به خصوص امور تحقیقاتی با شرکت‌های دیگر همکاری دارند.

ساختار مدیریت دو شرکت بزرگ خودروساز داخلی با چالش همراه است، بنابراین بهتر است این شرکت‌ها در زمینه برنامه‌هایی چون پلت‌فرم مشترک یا سایر امور تحقیقاتی مهم که در توسعه صنعت خودرو نقش جدی دارد و بسیار هزینه‌بر و زمان‌بر است با یکدیگر همکاری کنند و یک برنامه مشترک برای آن تعریف شود. در این صورت، شرکت‌های خودروساز می‌توانند موفق عمل کنند.

در چنین شرایطی هر شرکت به سیاست کلان خود ادامه می‌دهد. حال آنکه مدیریت یکسان این شرکت‌ها مسائل را پیچیده‌تر می‌کند. این موضوع از آن‌رو حائز اهمیت است که هر یک از شرکت‌های خودروساز رویکرد خاص خود را دارد.

هر یک از شرکت‌ها استراتژی خود را دارد و مدیریت آنها مبتنی بر رویکرد از پیش تعیین‌شده آنهاست و دولت نیز نقش سیاست‌گذار را دارد، بنابراین از فعالیت‌های مشترک این دو حمایت می‌کند؛ اما ادغام آنها نمی‌تواند مثبت باشد.

اگر دو خودروساز بزرگ کشورمان به سمت پلت‌فرم مشترک بروند، هزینه‌های آنها در بخش‌هایی چون آزمایشگاه، تحقیقات و... کاهش پیدا می‌کند.

حال آنکه اگر هر یک از شرکت‌ها بخواهد به تنهایی روی برخی پروژه‌های تحقیقاتی کار کند، قطعاً این موضوع زمان‌بر و هزینه‌بر خواهد بود. در حال حاضر، شرکت‌هایی که به صورت سهامی در هم ادغام شده‌اند، مثل پژو و سیتروئن یا رنو و نیسان، از پلت‌فرم‌ها، موتور و گیربکس مشترک بهره می‌برند، زیرا این موضوع کاهش هزینه در این شرکت‌ها را به دنبال داشته است.

قطعاً، اگر خودروسازان ایرانی نیز در همکاری با یکدیگر بتوانند در بحث قوای محرکه و پلت‌فرم مشارکت کنند، شاهد تحولات جدی در صنعت خودرو خواهیم بود. اما اینکه این دو شرکت زیر نظر یک مدیریت واحد قرار بگیرد اصلاً اتفاقات خوبی را به دنبال نخواهد داشت.

ادغام در مجموع بر اساس تجربیاتی که در ایران وجود دارد، نمی‌تواند موفق باشد، زیرا ما قدرت اداره واحدهای بزرگ را نداریم و زیرساخت‌های این موضوع نیز فراهم نیست. اما همکاری مشترک در زمینه پروژه‌ها به خصوص پلت‌فرم مشترک موفقیت‌آمیز خواهد بود.

لینک خبر

منبع: تین نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۸۰۷۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پزشکان می‌گویند آسانسورسواری عمر را کوتاه می‌کند؛ جایگزین استفاده از راه‌پله!

 استفاده از آسانسور صرفا برای راحتی در جابه‌جایی عمودی نیست. همه دانشجویان رشته‌های علوم پایه و مهندسی در درس فیزیک، اصل هم‌ارزی نسبیت عام را خوانده‌اند که حرکت شتابدار در آسانسور معادل حضور در میدان گرانشی است و زمان در حضور میدان گرانشی، کندتر می‌گذرد. این یافته اینشتین در آثار علمی‌تخیلی برجسته‌ای مانند «میان‌ستاره‌ای» اثر کریستوفر نولان نیز به‌زیبایی نشان داده شده است.

با این حال به نقل از ایسنا، استفاده از آسانسور هیچ کمکی به طول عمر شما نمی‌کند و درمقابل، انتخاب راه‌پله می‌تواند به شما کمک کند تا زندگی طولانی‌تری داشته باشید. به طور مشخص، بالا رفتن از چند پله در روز، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ را کاهش می‌دهد حتی اگر سابقه مشکلات قلبی داشته باشید.

دکتر سوفی پادوک(Sophie Paddock)، نویسنده این مطالعه از دانشگاه آنگلیا شرقی و بنیاد بیمارستان دانشگاه نورفولک و نورویچ می‌گوید: «اگر هر دو گزینه پله‌ها یا آسانسور را دارید، به سراغ پله‌ها بروید، زیرا این کار به قلب شما کمک می‌کند. حتی فعالیت‌های بدنی کوتاه‌مدت تأثیرات مفیدی بر سلامتی دارد، و دوره‌های کوتاه بالا رفتن از پله‌ها می‌تواند یک هدف دست یافتنی برای فعالیت‌های روزانه باشد».

بیماری‌های قلبی عروقی علت اصلی مرگ‌ومیر در بسیاری از کشورهای جهان ازجمله ایالات متحده هستند، اما محققان می‌گویند که ورزش منظم می‌تواند به پیشگیری از آن کمک کند. متأسفانه، مطالعه جدیدی که در مجله ESC Preventive Cardiology ۲۰۲۴ ارائه شد، نشان می‌دهد که از هر چهار فرد بزرگسال در سراسر جهان، یک نفر از سطوح توصیه شده فعالیت بدنی برخوردار نیست.

در ایالات متحده، بزرگسالان باید هر هفته حدود ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط داشته باشند که این میزان، معادل ۳۰ دقیقه پیاده‌روی سریع روزانه در ۵ روز از هفته است. همچنین اضافه کردن دو روز فعالیت‌های تقویت عضلانی توصیه می‌شود که در آن، همه گروه‌های عضلانی اصلی از جمله پاها، باسن، پشت، شکم، سینه، شانه‌ها و بازوها درگیر شوند.

جزئیات پژوهش

دکتر پادوک خاطرنشان می‌کند که بالا رفتن از پله‌ها، ورزشی آسان و قابل‌دسترس است که افراد می‌توانند در هر مکانی انجام دهند، از ساختمان آپارتمانی خود گرفته تا پارک‌های شهری. با در نظر گرفتن این موضوع، این مطالعه جدید به بررسی تأثیر بالا رفتن از پله بر طول عمر و سلامت قلب پرداخته است.

این گروه ۹ مطالعه قبلی را در مورد بالا رفتن از پله‌ها با بیش از ۴۸۰ هزار شرکت‌کننده‌ جمع‌آوری کرد. این مطالعات مجموعه وسیعی از شرایط را مورد بررسی قرار داد و درمورد تعداد پله‌هایی که شرکت‌کنندگان از آن بالا رفتند یا سرعتی که از آن پله‌ها بالا رفتند، تفاوتی قائل نشد. این ۹ گزارش شامل افراد سالم و همچنین افراد مبتلا به بیماری شریانی محیطی یا سابقه حملات قلبی بود. شرکت کنندگان از ۳۵ تا ۸۴ سال سن داشتند.

به طور کلی، این مطالعه جدید نشان داد که بالا رفتن از پله‌ها با کاهش ۲۴ درصدی خطر مرگ به هر دلیلی ارتباط دارد. شرکت کنندگان همچنین ۳۹ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی قرار گرفتند. علاوه بر این، بالا رفتن از پله‌ها به این شرکت‌کنندگان کمک کرد تا از برخی از عوارض عمده بیماری‌های قلبی عروقی، از جمله حمله قلبی، نارسایی قلبی و سکته جلوگیری کنند.

دکتر پادوک می‌گوید: «بر اساس این نتایج، ما مردم را تشویق می‌کنیم که پله‌نوردی را در زندگی روزمره خود بگنجانند. مطالعه ما نشان داد که هرچه فردی از پله‌ها بیشتر بالا برود، مزایای بیشتری دارد. بنابراین، چه در محل کار، چه در خانه و چه در جای دیگر، از پله‌ها استفاده کنید».