آیا شما نیز افکاری در مورد خودکشی داشته اید؟

دو دختر نوجوان خود را از روی پل به سمت پایین رها می کنند. یک ماه بعد به سختی نوجوان دیگری را از این حماقت روی همان پل نجات می دهند. پیرمردی خود را در خانه‌ی تنهایی‌اش حلق آویز می کند ... .

طی گزارشی در بیمارستان لقمان تهران، از ساعت ۸ شب تا هشت صبح ۳۳ مورد خودکشی موفق و ناموفق ثبت می شود. سربازی اسلحه در درون دهان نهاده و با زندگی وداع می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قرص برنج، مرگ موش و... چرا؟ 

صحبت درباره ی موضوع خودکشی اصلا ساده نیست. در واقع همین الان که در حال خواندن این مطلب هستید نیز پزشکان و روانشناسان برای معرفی صحیح این معضل دست و پنجه نرم می کنند. 
 

قرار نیست، این مقاله ذهن شما را تاریک و اندوهگین کند بلکه بالعکس.
 مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ ممکن است اندکی امید برای کسانی که با وسوسه ی پایان دادن به عمر خود درگیرند به ارمغان آورده باشد. این کمک می تواند از طرف پزشکان سلامت روان، آزمایش ام‌آر‌آی یا شش کلمه ی ساده عرضه شود. 

شیوه ی استاندارد یک پزشک این است که از بیمار بپرسد، آیا افکاری در مورد خودکشی داشته یا دارند؛ اما طی تحقیقی که در سال ۲۰۰۳ انجام گرفته است، هیچ گونه شیوه ی کاملی برای کمک به شخص وجود ندارد، مگر اینکه پاسخ او به این پرسش یک بله‌ی صریح باشد. ۸۰ درصد بیمارانی که مرتکب خودکشی می شوند طی آخرین تماسی که با یک مختصص سلامت روان داشته اند، داشتن این گونه افکار را رد کرده اند. 

اولین کاری که برای کمک به بیماران باید انجام دهیم، بهبود توانایی خود در جهت ارزیابی خطر است. 

مقاله ای در سال ۲۰۱۷ عنوان می کند که راه حلی نجات بخش برای موضوع انکار افکار مربوط به خودکشی توسط بیماران یافته است؛ باز هم تکنولوژی. 
 

محققان افراد را درون دستگاه ام‌آر‌آی قرار داده و از آنها خواستند، سی کلمه‌ی مثبت، منفی و ساده را در ذهن خود تصور کنند. در این بین فعالیت مغزی آنها تحت نظر گرفته می شد. به این طریق، محققان می توانستند افراد متمایل به خودکشی را با دقت ۹۱ درصد تشخیص دهند. این مهم با پاسخ مغز آنها به شش کلمه حاصل می شد؛ مرگ، ظلم، دردسر، بیخیالی، خوب و ستایش.      

در این مطالعه، هفده تن منکر افکار متمایل به خودکشی و هفده تن معترف به این موضوع شرکت داشتند. داوطلبانی که معترف بودند هنگام شنیدن کلماتی چون مرگ و ظلم، با فعالیت ناحیه های از مغز که مربوط به خودشناسی می شود خود را لو می دادند. 

با استفاده از یک الگوریتم کامپیوتری به دست آمده از این تحقیق، محققان به درستی ۱۵ تن از ۱۷ تن معترف و ۱۶ تن از منکران خودکشی را شناسایی کردند. 

این امید و آینده ای روشن پیش روی ما می گذارد؛ اما کامل و تمام و کمال نیست. مثلا استفاده ی انبوه از تجهیزات عظیم و سنگین و گرانی چون ام‌آر‌آی عملی نیست‌. به علاوه قدرت ذهن خوانی ام‌آر‌آی از حالت ایده آل بسیار فاصله دارد، چون اگر کسی نخواهد دیگران افکار او را بدانند، می تواند به آنها در آن لحظه فکر نکند و کار پزشک را با مشکل مواجه کند. می توان گفت این روش در مورد افراد داوطلب یا کسانی که آگاهانه درخواست کمک می کنند کاربرد دارد. بیماران می توانند همکاری نکنند. احتمالا هیچ گاه روشی برای نفوذ به افکار افراد بدون تمایل خودشان امکان پذیر نباشد. اما شایان ذکر است که همین فهم تفاوت فعالیت مغز افراد متمایل به خودکشی با افراد عادی، گام بزرگی در جهت نجات زندگی افراد بیشتر و بیشتری است.

      

منبع: اکوفارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۰۳۸۵۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر ۱۰ روز یک پزشک خودکشی می‌کند

 

به گزارش تابناک ، اخبار خودکشی پزشکان این روزها بیش از هر زمان دیگری رسانه‌ای می‌شود. فاصله زمانی بین این خودکشی‌ها از ابتدای امسال تاکنون به ۱۰ روز رسیده و اگر این روند ادامه پیدا کند، تا پایان سال آمار تکان‌دهنده‌ای به جا خواهد ماند.

تجارت نیوز نوشت:تنها ۴۷ روز از آغاز سال گذشته و طبق آمارهای رسمی پنج پزشک خودکشی کرده‌اند. سوال اساسی اینجاست که عوامل پیدایش چنین اتفاقات تلخی آن هم در حوزه‌ای که با جان انسان‌ها سروکار دارد چطور باید بررسی شود.

بی‌توجهی وزارت بهداشت و درمان به این اخبار و واکنش نشان ندادن وزیر بهداشت و دیگر مسئولان این حوزه چه پیغامی به همراه دارد؟ چرا نباید این مساله به صورت اورژانسی بررسی شود؟ چرا در تمام این مدت هیچ‌کدام از مسئولان حوزه بهداشت و درمان هیچ واکنشی به انتشار این اخبار نشان نداده‌اند؟

نکته مهم دیگر رخ دادن این اتفاق در بین پزشکانی است که عموماً مشغول گذران طرح خود در مناطق دورافتاده هستند. از طرف دیگر مسائل مالی به خدمت گرفتن این پزشکان با مبالغ ناچیز در بیمارستان‌های دولتی و فشار کاری که به دلیل حضور نداشتن پزشکان متخصص به این قشر وارد می‌شود همه و همه دست به دست هم می‌دهند تا این پزشکان جوان را به جای اینکه در مسیر ترقی و پیشرفت قرار دهند به مرگ خودخواسته تشویق کنند.

سکوت وزارت بهداشت مایه‌ شرمساری است
سیدحسن هاشمی، وزیر پیشین بهداشت و درمان، سکوت وزارت بهداشت دراین‌باره را مایه شرمساری خواند و در گفت‌وگویی اعلام کرد: «وظیفه وزیر بهداشت و سایر همکاران اوست که این مسائل را با کمک جامعه‌شناسان، روانشناسان و دیگر صاحب‌نظران بررسی کنند و هرچه سریع‌تر راهکاری برای جلوگیری از این اتفاق شوک‌آور پیدا کنند.»

خودکشی هر انسانی مایه تاسف است
در این شرایط حتی نمایندگان مجلس هم از اظهارنظر مستقیم دراین‌باره اجتناب می‌کنند. همایون سامه‌یح نجف‌آبادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه این دست مشکلات در بین قشرهای مختلف وجود دارد و خودکشی هر انسانی مایه تاسف و تاثر است.»

او در پاسخ به این سوال که چرا مجلس دراین‌باره توضیحی از وزیر بهداشت و درمان نمی‌خواهد می‌گوید: «مجلس در حال رصد کردن این موضوعات است. متاسفانه هر اظهارنظری که شتابزده باشد موجب بروز حاشیه می‌شود و به همین خاطر شخصاً نمی‌توانم دراین‌باره نظری بدهم.»

سامه‌یح ادامه می‌دهد: «مسائلی از این دست باید ریشه‌یابی و بررسی شوند. متاسفانه آمار این اتفاقات رو به افزایش است و باید برای رفع آن چاره‌ای اندیشیده شود. مساله اینجاست که سیاست‌های کلی باید به سمتی برود که از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.»

این نماینده مجلس درباره این موضوع که چرا وزیر بهداشت در سخنرانی‌های خود هیچ اشاره‌ای به مشکلات و کمبودهای این حوزه نمی‌کند توضیح می‌دهد: «متاسفانه این مساله در بین اکثر وزرا باب شده و همه بیشتر از آنکه به قبول مشکلات موجود و رفع آن بپردازند در حال ارائه دستاوردهایی هستند که شاید خیلی هم درست و دقیق نباشند.»

هیچ آمار رسمی‌ای درباره خودکشی پزشکان وجود ندارد
محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار، به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه هیچ آمار رسمی‌ای در مورد خودکشی پزشکان منتشر نمی‌شود. این اتفاق در سال‌های گذشته هم رخ می‌داده اما حالا به مدد فضای مجازی خبرها خیلی زود دست به دست می‌شوند؛ اما مساله اینجاست که بعضی از این اتفاقات اصلاً در فضای مجازی هم منتشر نمی‌شوند و به همین دلیل نمی‌توانیم با اطمینان خاطر درباره آمارهای موجود اظهارنظر کنیم.»

او اضافه می‌کند: «بی‌توجهی وزارت بهداشت به وضعیت پزشکان جوان و رزیدنت‌ها به یک رویه تبدیل شده و در این بین اعتراض این قشر هم کاری از پیش نبرده و حالا دیگر برخی از این افراد با اینکه سال‌ها تلاش و تحصیل کرده‌اند به نقطه‌ای می رسند که مرگ را بر ادامه زندگی ترجیح می‌دهند.»

مشکلات معیشتی و بی‌حرمتی، عامل اصلی خودکشی پزشکان است
شریفی‌مقدم ادامه می‌دهد: «دو عامل مهم در بروز چنین اتفاقات تلخی دخیل است: یکی مشکلات و مسائل معیشتی و دیگری بی‌حرمتی به این پزشکان از سوی رؤسای بیمارستان‌ها، همراه بیماران و... فشار کاری به اندازه‌ای زیاد هست که این افراد را از پا دربیاورد اما وقتی عوامل بیرونی هم به فرد فشار می‌آورند چنین اقدامات شوک‌آوری نیز رخ می‌دهد.»

عوامل بروز خودکشی در پزشکان از زبان خودشان
طی روزهای گذشته بسیاری از پزشکان نیز دراین‌باره دست‌به‌قلم شدند و مساله حذف دوره طرح پزشکان و پیراپزشکان، اصلاح نظام آموزش پزشکی و به‌کارگیری ارزان پزشکان در دوران دانشجویی، رزیدنتی و دوره طرح به علت تعهداتی که از آنان هنگام قبولی گرفته می‌شود، مطرح شد، مساله‌ای که تقریباً برای همه دانش‌آموختگان دانشگاه‌های علوم پزشکی از جمله پرستاران و پیراپزشکان هم مطرح است.

دوری از خانواده، جدایی زوجین برای متاهل‌ها، در این دوران سخت و پراسترس،‌ مشکلات مالی، نداشتن حق کار در جای دیگر و برخوردهای نه‌چندان محترمانه کادر آموزشی و درمانی در برخی بیمارستان‌ها و... نشان‌دهنده ابعاد گسترده این مساله است که کار را به افسردگی و خودکشی جوانان نخبه کشور رسانده است.