استرس دير شدن مدرسه و آثار آن بر روحيه و درس فرزند شما
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۰۸۹۹۴۷
خبرگزاري آريا -
خيلي از پدر و مادرها ، بچه هايشان را خودشان به مدرسه مي رسانند. در اين حالت يک اتفاق مي تواند رخ بدهد و حتي بعد از مدتي به يک روال تبديل شود: کاهلي پدر و مادر و در نتيجه تأخير فرزند در رسيدن به مدرسه.
وقتي با تأخير حرکت مي کنيد يا حساب ترافيک را نمي کنيد و در نتيجه دير به مدرسه مي رسيد، در تمام اين مدت، چشم فرزندتان به ساعت است و تمام طول مسير را در حالت استرس طي مي کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وقتي شما او را مقابل در مدرسه پياده مي کنيد، کارتان را تمام شده مي شماريد در حالي که فرزندتان در آن لحظات در اوج استرس است زيرا با تأخير وارد مدرسه شده است. البته ديگر مثل قديم ها، خبري از تنبيه بدني و برخوردهاي آنچناني نيست ولي براي کودکان و نوجوانان چيزي بدتر از تحقير شدن نيست. شايد اين جمله خانم يا آقاي معلم که" به به! چه عجب رسيدي!" يا " تو هم که باز دير کردي" ، براي بزرگ ترها چندان سنگين نباشد ولي براي بچه ها ، بسيار شکننده است و دانش آموز احساس حقارت مي کند. اين حس وقتي تشديد مي شود که دانش آموز همان گونه که دارد حرف معلم را مي شنود زير چشمي نگاهي به همکلاسي هايش دارد و در دلش غوغاست که آنان اکنون در دل خود چه مي گويند.
بعضي از مدارس هم از سيستم کسر امتياز براي دانش آموزان استفاده مي کنند و دانش آموزي که با تأخير وارد مي شود در همان اول صبح احساس مي کند که چيزي را باخته است.
دانش آموزي که از دقايق قبل از حرکت در خانه مدام مي گويد " دير شد " و بعد همه مسير را با استرس طي مي کند و سپس در همان لحظات اوليه ورود به مدرسه با اضطراب مضاعف مواجه مي شود، حتماً نمي تواند تمام توانمندي هايش را براي يادگيري به کار ببندد و در نتيجه آرام آرام دچار افت تحصيلي مي شود و بدتر از آن ، استرس ، در وجودش نهادينه مي شود.
جالب اينجاست که خيلي از مشاوران و روان شناسان نيز ممکن است در مراجعات احتمالي به نزدشان، نتوانند تشخيص دهند که علت استرس دائمي و افت تحصيلي دانش آموز چيست.
بنابراين ، اگر خودتان فرزندتان را به مدرسه مي بريد، تنبلي نکنيد و از فردا ، ساعت تان را براي نيم ساعت زودتر کوک کنيد. اگر هم فرزندتان خودش به مدرسه مي رود يا با سرويس راهي مي شود، حتماً کمي زود تر از موعد مقرر آماده اش کنيد تا او روز خود را يا استرس شروع نکند.
اين نکته بسيار ساده اي است اما اجراي آن، اثر شگفت انگيزي در تقويت روحيه فرزندتان دارد.
منبع:khanevadeirani.ir
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۰۸۹۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند ترفند تربیتی کاربردی برای جلوگیری از لجبازی کودک
بچهها به دلایل مختلفی بدرفتاری میکنند، اما شایعترین دلیل آن بی حوصلگی و کسل شدن است. آنها متوجه میشوند که رفتارشان تأثیرگذار است، بخصوص اگر بتوانند با استفاده از آن به چیزی که میخواهند برسند. گاهی هم میل به قدرت داشتن، دلیل بدرفتاریهای آنها است، چرا که این روشی است برای کودک تا بتواند تلاش کند و قدرت کنترل خود را اثبات کند. به همین دلیل مهم است که نحوهی صحیح مدیریت این رفتارها را بلد باشید.
به گزارش روزیاتو، راهکارهایی که در ادامه از آنها صحبت خواهیم زندگی شما به عنوان پدر و مادر را سادهتر خواهند کرد.
۱- با آرامش و خونسردی بیشتری با او برخورد کنیدبچهها اغلب از رفتار والدین خود تقلید میکنند، بنابراین باید با آموزش حفظ آرامش و خونسردی به فرزندتان، به رفتار او شکل دهید. اگر زمانی که شروع به جیغ و داد میکند، شما هم سرش فریاد بکشید، این رفتار برای عادی و طبیعی خواهد شد. بنابراین، به جای این کار، به او روش دیگری برای مدیریت احساساتش نشان دهید.
۲- به او حق انتخاب دهید تا بتوانید تصمیم بگیرد که دوست دارد چه کاری انجام دهدحق انتخاب دادن به کودک کمک میکند نیاز به قدرت داشتن و کنترل داشتن روی امور خود در او ارضا شود؛ بنابراین مثلاً اگر باید هم اسباب بازی هایش را جمع میکرد و هم دندان هایش را مسواک میزد، از او بپرسید که دوست دارد اول کدام را انجام دهد.
۳- همیشه تنقلات همراه خود داشته باشیدبدرفتاری کودک بسیاری از اوقات ناشی از گرسنگی او است، بنابراین اگر قرار بود با کودک تان بیرون بروید، با همراه داشتن تنقلات میتوانید جلوی جیغ و داد کردنش را بگیرید و او را خوش خلق نگه دارید.
۴- او را از پیامدهای منفی احتمالی کارهایش آگاه کنید«چون من میگویم!» پاسخ خوبی به کودکی نیست که میخواهد بداند چرا نباید کاری را انجام دهد. همیشه سعی کنید با فرزندتان صحبت کنید و برایش توضیح دهید که اگر بدرفتاری کند چه اتفاقی ممکن است و چرا نباید برخی کارها را انجام دهد. او را از عواقبی که کارهایش ممکن است داشته باشند آگاه کنید تا بتواند یاد بگیرد و در آینده تصمیمات بهتری برای خود بگیرد.
۵- یک برنامهی روزانه برایش تنظیم کنید و بابت عمل به آن به او جایزه دهیدبه فرزندتان کمک کنید که یک برنامهی روزانهی مناسب برای خود داشته باشد، مثلاً ممنوعیت تماشای تلویزیون از یک ساعت مشخص به بعد، کمک به شستن ظرف ها، مسواک زدن و رفتن به رختخواب در ساعتی مشخص؛ و اگر دوست دارید خلاق باشید، میتوانید برای کل ماه برنامه تنظیم کنید و به فرزندتان بگویید که اگر تمام ماه (یا یک یا ۲ هفته) طبق برنامه عمل کند، میتواند به انتخاب خودش جایزهای از شما بگیرد.
۶- تنبیههای معقولی برای قانون شکنی هایش تعیین کنیدبرای برخی بدرفتاریهای کودک تان تنبیههای معقولی در نظر بگیرید. مثلاً اگر فرزندتان در برابر خوردن سبزیجات مقاومت کرد، به او اجازهی خوردن تنقلات ندهید. یا اگر نمیخواست اسباب بازی هایش را جمع کند، اجازه ندهید بقیهی روز را با آنها بازی کند. این شیوه برای کودکانی مناسب است که انجام برخی کارها برایشان دشوار است. با این حال، از تعیین تنبیههای نامعقول خودداری کنید. مثلاً اگر نمیخواست غذایش را بخورد، او را مجبور به شستن لباسها نکنید.
۷- حواسش را پرت کنیدبچهها گاهی به این دلیل بدرفتاری میکنند که احساس بی حوصلگی یا کسل شدن میکنند یا کار بهتری برای انجام دادن سراغ ندارند. به همین دلیل، اگر کاری برایش پیدا کنید، بخصوص چیزی که او سرگرم و درگیر کند، حواسش پرت چیز خوبی خواهد شد و دیگر بدرفتاری نخواهد کرد.
۸- از او دربارهی نظرش و و راه حل هایش برای مشکلات بپرسیدوقتی فرزندتان شروع به بدرفتاری میکند، از او بپرسید که آیا مشکلی دارد یا آیا چیزی اذیتش میکند. اگر مشکلی وجود داشت و کودک تان آن را با شما در میان گذاشت، وقت بگذارید و با او دربارهی آن صحبت کنید. از فرزندتان بپرسید که نظر و فکری دارد یا به عقیدهی او چظور میتوان آن مشکل را برطرف کرد. اگر پاسخی نداشت، کمی به او کمک کنید، اما یادتان باشد که باید به او این احساس را دهید که این خود اوست که دارد مشکل را حل میکند و شما باید حامی و مشوق او باشید.
۹- احساساتش را بپذیرید و سعی کنید به او کمک کنیدبه جای اینکه به فرزندتان بگویید بچهی بدی شده یا دارد بدرفتاری میکند، میتوانید به او نشان دهید که او و احساسی که دارد را درک میکنید. از آنجایی که احساسات نقش مهمی در رفتار کودک دارند، همیشه پذیرای آنها باشید. مثلاً جملهی سادهای مانند این میتواند کمک زیادی به فرزندتان کند: «می فهمم که از اینکه امروز نمیتوانیم برویم پارک ناراحت هستی، اما هوا خوب نیست».