به نقل از «رکنا»

یازدهمین جشنواره سینماحقیقت برگزیدگان خود را شناخت

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۱۷۰۲۷

مراسم اختتامیه یازدهمین جشنواره سینما حقیقت با حضور اهالی رسانه در سالن اندیشه حوزه هنری برگزار شد.

بخش مسابقه بین الملل

در بخش مسابقه کوتاه و نیمه‌بلند جایزه ویژه شامل هیات داوران شامل تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 2000 دلار) به «محمدرضا وطن‌دوست» کارگردان مستند «لوتوس» اهدا شد.

جایزه بهترین فیلم مستند کوتاه شامل تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 3000 دلار به «افسانه سالاری» کارگردان مستند «هیچکستان» از پرتغال و فرانسه اهدا شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جایزه بهترین فیلم مستند نیمه‌بلند تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 4000 دلار) به «الخاندرو جی. سالگادو» کارگردان مستند «بولینگو، جنگل عشق» از اسپانیا اهدا شد.

در بخش مسابقه ‌بلند هم جایزه ویژه هیات داوران(تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 2000 دلار) به «عزت‌الله پروازه» کارگردان مستند «مادرم ایل من» اهدا شد.جایزه بهترین فیلم مستند ‌بلند(تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 5000 دلار) به «رضا فرهمند» کارگردان مستند «زنانی با گوشواره‌های باروتی» اهدا شد.

جایزه شهید آوینی

داوران بخش «جایزه شهید آوینی» سینماحقیقت، ویژه‌ی آثار مستند با موضوع انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و حوزه مقاومت، متشکل از آقایان مرتضی سرهنگی، محمدمهدی عسگرپور و رضا برجی برگزیدگان این بخش را به شرح ذیل معرفی و مورد تقدیر قرار دادند:

تقدیر هیات داوران: تندیس شهید آوینی، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 50 میلیون ریالی به «سیداحسان عمادی» کارگردان «رزم‌آرا: یک دوسیه مسکوت» اهدا شد.

جایزه ویژه هیات داوران: تندیس شهید آوینی، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 80 میلیون ریالی به «مصطفی رزاق‌کریمی» کارگردان «بانو قدس ایران» اهدا شد.

ابراهیم حاتمی کیا که برای تقدیر از مصطفی رزاق کریمی به روی سن آمده بود با عنوان اینکه سینمای مستند و فیلم مستند برای او محترم و مقدس است گفت: من برای سینمای مستند بسیار ارزش قائل هستم و آن را مادر سینمای داستانی می دانم. هر کجا که مستندسازان باشند با افتخار حاضر می شوم و سر تعظیم در مقابلشان فرو می آوردم.

او درباره مصطفی رزاق کریمی گفت: من آقا مصطفی را از وین می شناسم و با اینکه اصرار دارد شبیه خارجی ها باشد و گاهی من از دستش عصبانی می شوم انسان بسیار نازنینی است .

حاتمی کیا اضافه کرد:دوستی ما از وین و با فیلم «از کرخه تا راین» شروع شد و با خاکستر سبز هم ادامه پیدا کرد. امروز که فیلم «بانو قدس ایران» را از ایشان دیدم بسیار خوشحال شدم و گریه کردم چرا که هم از ساخت چنین مستدی خوشحال شدم و هم دیدم چقدر برای ساخت این گونه مستندها دیر شده است.

او در توصیف مصطفی رزاق کریمی او را مرد محرمی دانست که سالهاست آرزوی ساخت جانبازان شیمیایی را دارد و گفت: هنوز جایگاه مصطفی (رزاق کریمی) در سینمای مستند کشف و دیده نشده و امیدوارم او که درد معاش هم ندارد این فیلم را بسازد.

حاتمی کیا اضافه کرد: هر جا که نام جنگ و صلح و آسیب های جنگ باشد نام او می درخشد.

بهترین فیلم مستند کوتاه (کارگردانی): تندیس شهید آوینی، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 100 میلیون ریالی به «احمد زائری» کارگردان «همشهری جنگ» اهدا شد.

بهترین فیلم مستند بلند (کارگردانی): تندیس شهید آوینی، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 120 میلیون ریالی به «رضا فرهمند» کارگردان «زنانی با گوشواره‌های باروتی» اهدا شد.

بخش ملی

سودابه مجاوری پژوهشگر «وه انتیوک شاپور» برنده تندیس سینماحقیقت، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 70میلیون ریالی بهترین پژوهش شد.

میلاد محمدی نویسنده گفتار متن «عشق شمعدانی ها» برنده دیپلم افتخار بهترین نویسنده گفتار متن و جایزه نقدی 60 میلیون ریالی مسابقه ملی شد.

کیومرث محمدچناری صدابردار و حسن مهدوی طراح و ترکیب صدا مستند«زنانی با گوشواره‌های باروتی» برنده تندیس سینماحقیقت، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 60 میلیون ریالی بهترین صدا شدند.

علی شیلاندری فیلمبردار مستند «دیدن و بودن» برنده تندیس سینماحقیقت، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 60 میلیون ریالی بهترین فیلمبردار شد.

دیپلم افتخار بهترین تدوین به حمید نجفی راد برای فیلم «در جستجوی فریده» تعلق گرفت.

فتح‌الله امیری و نیما عسگری برای کارگردانی محیط بان و پلنگ جایزه بهترین کارگردانی فیلم کوتاه مستند دریافت کردند.

رضا فرهمند برای کارگردانی «زنانی با گوشواره های باروتی» نشان فیروزه کارگردانی گرفت.

مؤسسه فرهنگی هنری عروج تهیه‌کننده بانو قدس ایران برنده جایزه بهترین تهیه کنندگی تندیس سینماحقیقت، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 140 میلیون ریالی شد.

جایزه ویژه هیات داوران یازدهمین جشنواره بین المللی سینما Cinema حقیقت مشترکا به علی همراز و محمد کارت اهدا شد.

آزاده موسوی و کوروش عطائی کارگردانان مستند در جستجوی فریده» برنده جایزه ویژه دبیر جشنواره شامل تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 100 میلیون ریالی شدند.

افشین عزیزی آهنگساز «در جستجوی فریده» برنده تندیس سینماحقیقت، دیپلم افتخار و جایزه نقدی 60 میلیون ریالی بهترین آهنگسازی شد.

منبع: رکنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۱۷۰۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جایزه‌ای به نام اکبر زنجانپور اهدا شود/آرزوی نویدمحمدزاده چه بود؟

به گزارش خبرنگار مهر، نوزدهمین مراسم «شب کارگردان» انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران و آئین نکوداشت اکبر زنجانپور، عصر یکشنبه ۹ اردیبهشت در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

محمد سلوکی اجرای این مراسم را بر عهده داشت و محمود دولت‌آبادی، فریبرز گلبن، اسماعیل خلج، اصغر همت، ایرج راد، حبیب رضایی، مسعود دلخواه، مهدی میامی، کاظم هژیرآزاد، مجید امرایی، محسن بهرامی، از جمله حاضران در آن بودند.

در ابتدای این مراسم شهرام گیل‌آبادی رئیس انجمن صنفی کارگردانان تئاتر گفت: امروز روز تولد استاد حمید سمندریان است. خاطرات فراوانی با نام بردن از حمید سمندریان به عنوان نشانه و تلنگر در ذهن ما ایجاد می‌شود. هیچ لحظه‌ای در تئاتر ایران ایشان از ذهن ما فراموش نمی‌شود.

وی اظهار کرد: انجمن با مرور ملاک‌های مختلف در طول سال به این نتیجه رسید که مدالیوم و نشان عالی خود را به استاد اکبر زنجانپور چهره تأثیرگذار تئاتر ایران اهدا کند. انجمن به دلایل حمایتی قصد دارد به خاطر منش فکری و کاری‌شان از ژاله علو، علیرضا کوشک‌جلالی و علی شمس نیز قدردانی کند.

وی ادامه داد: خوشحال و خرسندیم که با سختی در کنار دوستان‌مان ایستادیم و هیچ تحمیلی را نپذیرفتیم و با استقلال و به پشتوانه بزرگان تئاتر پیش می‌رویم. تئاتر عرصه نقد، تحلیل و حقانیت است.

گیل‌آبادی یادآور شد: سال قبل مدالیوم انجمن به آتیلا پسیانی اهدا شد که دیگر در میان‌مان نیست. یادش را گرامی می‌داریم.

سپس تصاویری از مراسم هجدهمین «شب کارگردان» و سخنان زنده‌یاد آتیلا پسیانی پخش شد.

در ادامه احسان حاجی‌پور دبیر مراسم متن لوح قدردانی از علی شمس را قرائت کرد و سپس با حضور صدرالدین زاهد از علی شمس قدردانی شد.

علی شمس گفت: ممنونم که انجمن به یاد من بود. من حرفی نمی‌زنم که جشن امشب به حاشیه نرود. امیدوارم مسیر چرخ روزگار به شکل دیگری بچرخد که هر کدام از ما تئاتر مدنظر خود را روی سحنه ببریم و هیچ رنج و عذابی گریبان‌مان را نگیرد.

در ادامه آرش دادگر عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی کارگردانان تئاتر روی صحنه رفت و ضمن قرابت متن لوح قدردانی علیرضا کوشک‌جلالی، گفت: یک سال پیش تماس تلفنی داشتم و کارگردان بزرگی با من تماس گرفت. از لقب استاد برای او استفاده کردم ولی او گفت که از واژه استاد استفاده نکن. علیرضا کوشک جلالی برای من همچنان استاد است و اعتبار بین‌المللی به تئاتر ایران داده است.

سپس علیرضا کوشک‌جلالی که روی ویلچیر نشسته بود در سخنانی کوتاه گفت: آرزو دارم که دیگر خبر اعدام نشنویم.

در ادامه پیام صوتی ژاله علو برای حاضران در مراسم پخش شد. وی در ابتدای این پیام از اینکه به دلیل کسالت نتوانسته در جمع حضور پیدا کند، عذرخواهی کرد.

وی در ادامه پیام خود یادآور شد: هنر والای تئاتر برای من ارزشمند بوده و با اشتیاق تمام کار هنر را دنبال کردم. من کار تئاتر را از ۱۳۲۷ در تئاتر تهران شروع کردم. سپس در تئاتر فردوسی و پس از آن در تئاتر فرهنگ به ایفای نقش پرداختم.

وی به ذکر نام کارگردان‌ها و نمایش‌هایی که همکاری داشت پرداخت و یادآور شد: در ادامه در سینما و رادیو نیز فعال شدم.

علو تاکید کرد: فکر می‌کنم بزرگترین ارزش برای هر هنرمندی این است که نتیجه کارهای خود را توسط مردم ببیند. خوشحالم کارهایی کردم که همچنان بین مردم به نیکی از آن یاد می‌شود و خوشحالم کارهایی کردم که مردم از آن‌ها راضی هستند.

در ادامه اصغر همت لوح قدردانی از کوشک‌جلالی را به وی اهدا کرد.

سپس محمد رحمانیان روی صحنه حضور پیدا کرد و بخشی از نمایش رادیویی «روزهای رادیو» را که اشاره‌ای به ژاله علو و رقیه چهره‌آزاد داشت، خواند.

وی خطاب به کوشک‌جلالی گفت: حضور تو برای تئاتر ایران مانند یک معجزه است، بمانی برای‌مان.

سپس متن لوح قدردانی از ژاله علو را قرائت کرد و ایرج راد به نمایندگی از ژاله علو لوح و نشان مدنظر را دریافت کرد.

در این بخش از مراسم، هایده حائری خطاب به حاضران در مراسم گفت: من از مردم قدردانی می‌کنم که قدر هنرمندان‌شان را می‌دانند و در این مراسم حضور پیدا کردند. هنرمندان تلاش می‌کنند با فعالیت‌های خود هنر را پیش ببرند گرچه همه چیز بر علیه‌شان است.

حائری در ادامه به طنز بیان کرد: حیف است که جایزه ژاله علو عزیز را ۲ آقا بگیرند، به همین دلیل آمدم و جایزه ژاله علو عزیز را می‌گیرم.

در این بخش از مراسم تصاویری از گفت‌وگوی محمد رحمانیان با اکبر زنجانپور پخش شد که طی آن زنجانپور به ذکر خاطراتی از نحوه حضور خود در عرصه بازیگری و تجربه همکاری با حمید سمندریان و جمیله شیخی پرداخت.

سپس محمود دولت‌آبادی روی صحنه رفت و یادی از مهدی فتحی به عنوان دوست مشترک خود و زنجانپور کرد و گفت: روزی مهدی به اکبر گفت کسانی که هنر کار نمی‌کنند چه می‌کنند؟ من در عجب بودم از افقی که پیش روی این ۲ عزیز شکل گرفته است. اکبر سعی کرده که همیشه هنر بورزد ولی موانع خیلی وقت‌ها اجازه نداده است. این اجتماع به نشانه دوستی و ارادت به هنرمندان تئاتر تشکیل شده و بسیار گرامی است.

وی یادآور شد: لازم نیست که حتماً چیزی بشود. همین که سرپا هستید و همین شب‌ها را برپا می‌کنید یعنی شدن. امیدوارم همیشه پاینده باشید.

سپس محمد رحمانیان مجدداً روی صحنه رفت و گفت: اولین بار استاد را در «آتش بدون دود» و سپس در کارهای تلویزیونی دیدم. بعد از آن تماشای نمایش «همه پسران من» به کارگردانی اکبر زنجانپور باعث شد بفهمم که در زندگی به جای درستی رسیده‌ام. کار درخشانی بود که لحظه‌لحظه‌اش کلاس درس بود.

وی خطاب به زنجانپور تاکید کرد: از صمیم قلبم خیلی از شما متشکرم آقای زنجانپور.

سپس تصاویری از نمایش «چشم اندازی از پل» به کارگردانی حمید سمندریان در سال ۱۳۵۱ پخش شد که اکبر زنجانپور در جوانی خود در آن به ایفای نقش پرداخته بود.

در ادامه مسعود دلخواه نیز روی صحنه رفت و گفت: اکبر زنجانپور مثل هیچ کسی نیست؛ بازیگر و کارگردانی توانا و از همه مهمتر انسانی شریف و دوست‌داشتنی است.

وی تاکید کرد: اکبر زنجانپور بودن ساده نیست و دشوار است، از این رو صحبت کردن درباره او هم دشوار است.

دلخواه یادآور شد: وقتی نمایش «سیزوئه بانسی مرده است» با کارگردانی رکن‌الدین خسروی را دیدم، بازی اکبر زنجانپور حیرت‌زده‌ام کرد.

وی تصریح کرد: حق اکبر زنجانپور این است که جایزه‌ای به نام وی به بازیگران تئاتر اهدا شود.

نوید محمدزاده دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: وقتی قرار باشد درباره استاد صحبت کنم، خجالت می‌کشم. خیلی دوست‌تان دارم. امیدوارم قسمت باشد تا روی صحنه با شما نفس بکشم و قسمت باشد روی صحنه تئاتر از شما یاد بگیرم.

سپس شهرام گیل‌آبادی مجدداً روی صحنه رفت و عنوان کرد: در بیش از ۳۰ سالی که در رادیو بودم، صدای رامین فرزاد از گوشم خارج نمی‌شود که ته مانده غذاها را به گربه‌ها می‌داد و برای‌شان «هملت» می‌خواند. سعادت این را داشتم که تجربه حضور در خدمت بزرگان را داشته باشم. مهدی فتحی روبه‌روی دیوار می‌ایستاد و دیالوگ‌های خود را مرور می‌کرد. ما با حکمت‌های مختلف از جمله آموزش در رادیو مواجه بودیم.

وی یادآور شد: دیدن حرکات معلم بزرگی چون اکبر زنجانپور درس‌های بزرگی برای من داشت. چیزی که از این نسل بزرگ عاید من شد این بود که نظم توسعه فکری، دانایی و درایت، سکوت را به همراه می‌آورد. استاد زنجانپور با اندیشه و آثار خود عالم دیگران را ارتقا داد. اکبر زنجانپور در عالم هنر از آبروهای زمین است.

در ادامه پرویز ممنون روی صحنه حضور پیدا کرد و گفت: من از خاطرات هنرجویی و دانشجویی اکبر می‌گویم. اولین بار که دعوت شدم برای تدریس در دانشگاه، نمایشی را از بهمن فرسی دیدم و اکبر زنجانپور نقش اصلی را بازی می‌کرد. مونولوگی طولانی داشت و من تحت تأثیر صدا و بیان اکبر زنجانپور قرار گرفتم.

وی یادآور شد: اکبر از جمله ۴ نفری بود که در دانشگاه به آن‌ها عشق می‌ورزیدم و آخری آذر فخر بود که رفت. من و اکبر اختلاف سنی زیادی نداشتم.

ممنون تاکید کرد: زنجانپور بدون شعار کار می‌کرد. فردی با شخصیت بود که برای هم حرمت قائل بودیم. اکبر همیشه محترم و بسیار جدی بود.

اکبر زنجانپور در ادامه و در میان تشویق همگان روی صحنه رفت و گفت: این تعریف‌ها مسؤولیت آدم را زیاد می‌کند، اینکه هنر و نخ مرتبط هنر یعنی مخاطب را جدی بگیریم. ما تلاش می‌کنیم تا ارتباط نانوشته و ناگفته را در تئاتر ایجاد کنیم.

وی تاکید کرد: وظیفه ما هنرمندان تئاتر این است که تصویری که دیده نمی‌شود بسازیم و آنچه شنیدنی نیست بشنویم و به مخاطب ارائه دهیم. زمانی به این مهم می‌رسیم که کمتر حرف بزنیم.

زنجانپور تصریح کرد: هنریک ایبسن می‌گوید قوی‌ترین انسان کسی است که تنهاترین است. بگردیم و تنهایی‌های خود را پیدا کنیم.

در پایان گیل‌آبادی متن لوح قدردانی از زنجانپور را قرائت کرد و نکوداشت اکبر زنجانپور با حضور محمود دولت‌آبادی، محمد رحمانیان، پرویز ممنون، ایرج راد، اسماعیل خلج و چند تن از چهره‌های هنری برگزار شد.

کد خبر 6091406 فریبرز دارایی