«آزمونی بزرگ» برای جلوگیری از تحریف
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۶۳۰۹۰
به گزارش جهان نيوز، در روزهای گذشته زمزمه‌هایی مبنی بر اکران فیلم سینمایی "عصبانی نیستم" ساخته "رضا درمیشیان" مجددا حواشی متعددی را به وجود آورد که همچون گذشته این حواشی بدل به محلی برای مناقشه‌ای دیگر میان نظرات متفاوت و متضاد در حوزه سینما شد.
* «از قلاده‌های طلا» تا «عصبانی نیستم»
فارغ از فرم و محتوای این اثر، در ابتدا موضوع این فیلم که دایرمدار حوادث مربوط به آشوب‌های خیابانی پس از انتخابات سال 88 است، خود نوید روزهای پر از موافقت و مخالفت را می‌داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بنظر می‌رسد اصلی‌ترین مسئله‌ای که در دل نوع پرداخت ویژه درمیشیان به فتنه سال 88 وجود دارد، این است که جریان شبه اپوزیسیون سینمای ایران با به تصویر کشیدن این محتوا در عصبانی نیستم به صورت رسمی شعار "انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است" را پذیرفته است. چرا که درمیشیان خواسته یا ناخواسته به بسط این مفهوم پرداخته است که اغتشاشات آن سال هر دلیلی که داشته باشد، اعتراض به وقوع "تقلب" در انتخابات، دلیل آن نبوده است. حال آنکه حوادثِ یاد شده، می‌خواهد شورش طبقه جنوب شهر نشین باشد یا هرچیز دیگری!
* واکنش‌ها به اکران «عصبانی نیستم»
اکران «عصبانی نیستم» در میان اقشار مختلف از جمله دانشجویان، هنرمندان و منتقدان نیز بازتاب‌های گسترده‌ای داشته که در این گزارش برخی از این واکنش‌ها و اظهارات می‌پردازیم. از بیانیه بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام می‌توان به عنوان مهم‌ترین واکنشی یادکرد که در روزهای اخیر در رابطه با اکران "عصبانی نیستم" در محافل دانشگاهی بروز پیدا کرد. دانشجویان این دانشگاه ضمن اعتراض به دریافت مجوز اکران این فیلم در بخش‌هایی از این بیانیه اظهار داشتند: "کسانی که به ساخت و یا حمایت از آثاری که به تطهیر آشوب کنندگان و بر هم زنندگان امنیت و آزادی در این کشور می پردازند دقیقا همان مسیری را می روند که اصل فتنه گران رفته اند."
این دانشجویان در ادامه این بیانیه نیز عصبانی نیستم را یک بیانیه سیاسی خواندند و در ادامه اضافه کردند: "واضح و روشن است در مواجهه با بیانیه سیاسیِ آقای درمیشیان و عملکرد وزارت ارشاد جایی برای نقد هنریِ اثر باقی نمی‌ماند." همچنین بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق در پایان این بیانیه با دعوت از مدیران وزارت ارشاد و سازندگان این فیلم مدعی شدند: "این بار هم اعلام می کنیم برای اثبات حقانیت ادعای خود حاضریم با حضور اهالی اندیشه و اصحاب رسانه، میزبان عوامل فیلم و مسئولین وزارت ارشاد در دانشگاه امام صادق (ع) برای نقد محتوایی فیلم مذکور باشیم.
* تحلیل «جلیلی» و «آذرپندار» درباره اثر درمیشیان
زمزمه اکران این اثر برخی منتقدین را نیز به واکنش وا داشته که در همین راستا وحید جلیلی منتقد سینما طی اظهاراتی محتوای فیلم را مورد انتقاد قرار داد و با اشاره به نوع نگاه درمیشیان به فتنه سال 88 جنبش سبز را "فتنه اشراف" خوانده و اظهار داشته است: "یادمان باشد هیچ دروغی از کسی که سابقه‌ی "تقلب، تقلب، ابطال انتخابات" را در کارنامه دارد بعید نیست". همچنین مهدی آذرپندار دیگر منتقد سینما نیز از منتقدین این فیلم است و وی نیز فیلم «عصبانی نیستم» را مشابه کنفرانس برلین دانسته و گفته است: "این فیلم، تلاشیست مذبوحانه برای آن که به دروغ اثبات کند فتنه۸۸ محصول اعتراض طبقات محروم به نظام است."
بنظر می‌رسد که اکران یا عدم اکران "عصبانی نیستم" بدل به آزمونی نسبتا بزرگ برای سید عباس صالحی وزیر ارشاد شده است و باید منتظر ماند و قضاوت کرد که آیا وی اراده لازم برای مقابله با تحریف تاریخ در سینما را دارد یا خیر؟!
منبع:خبرنامه دانشجویان ایران
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۶۳۰۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مردم ایران عصبانی و بیش از اندازه حسود هستند، اگر به زنی نگاه کنی کشته می‌شوی!
زیسان: یوهان اشترویس، دریانورد بخت برگشته هلندی در عصر حکومت شاه سلیمان صفوی (اسفند ۱۰۲۶ – ۸ مرداد ۱۰۷۳ خورشیدی/ فوریه ۱۶۴۸ – ۲۹ ژوئیه ۱۶۹۴ میلادی) به عنوان برده وارد ایران می‌شود. او روایتی خواندنی را درباره تعصب مردان ایرانی نسبت به زنان‌شان در ۴۰۰ سال قبل نقل می‌کند که در نوع خود بسیار قابل توجه است.
به گزارش «زیسان»، یوهان اشترویس در ۱۶۲۸ م / ۱۰۳۸-۱۰۳۷ ق یا ۱۶۲۹ م / ۱۰۳۹-۱۰۳۸ ق در روستایی به نام رومر در نزدیکی آمستردام هلند متولد شد. او روایتی جالب از تفاوت رفتار ایرانیان در قیاس با ترک‌ها و سایر ملل با بردگان را نقل می‌کند.
او پس از چند مرحله گشت و گذار در شرق آسیا، مدیترانه، اروپا و شمال آفریقا، از بد روزگار در جریان سکونت در روسیه تزاری، با شورش قزاق‌ها مواجه شد. او و همراهانش برای فرار از دست شورشیان از آستراخان فرار و رهسپار ایران شدند که در میانه راه از سوی تاتار‌ها به اسارت در آمدند.
تاتار‌ها اشترویس را به بازرگان ایرانی به نام حاجی محمد صالح فروختند. این بازرگان نیز در سال ۱۶۷۰ این دریانورد هلندی را به عنوان برده به تاجر ثروتمند دیگری به نام حاجی بایران علی از اهالی دربند می‌فروشد. اشترویس در جریان اقامت در ایران اطلاعات ارزشمندی را از ایران آن دوران (عصر شاه سلیمان صفوی) ارائه می‌دهد.
گزارش‌هایش در مورد خودکشی، قتل، اعدام، روسپی‌گری، دزید، راهزنی و رباخواری و... تصویری گویا از مسائل ایران آن دوران به خصوص در شهر‌های شماخی و دربند است. البته اشتروس توصیفی جالب و خواندنی را از شمال تا جنوب ایران -از اردبیل تا گمبرون (بندرعباس) - ارائه می‌دهد.
نکته قابل توجه روایت‌های این هلندی بخت برگشته این است که او به عنوان برده در ایران حضور داشته و هیچ‌گونه فرصتی برای ارتباط با اصحاب قدرت نداشته است. روایت او تصویری واقعی از بطن جامعه ایران حدود ۴۰۰ سال قبل است.
در ادامه روایت اشترویس درباره تعصب مردان ایرانی نسبت به زنان‌شان در ۴۰۰ سال قبل را می‌خوانید:
«مردم اینجا ذاتاً مستعد خشم و عصبانیت و بیش از اندازه حسودند. اگر برده‌ای به زنی لبخند بزند یا دوستانه به او نگاه کند، از نظر آنها کاری غیر عادی انجام داده است. در این مورد هیچ دلیلی برای شکایت از اربابم نداشتم ولی همسایه ما به میزان زیادی به این رفتار مشوش و آشفته معتاد بود.
چون برای استفاده از هوای خنک تخت خوابم در پشت بام خانه قرار داشت به خوبی حیاط و باغ همسایه را می‌دیدم چند زن در باغ و حیاط قدم میزدند و بدون حجاب با یکدیگر بازی می‌کردند آن مرد چندین بار مرا دید. من نیز او را، دیدم ولی نمیدانست چگونه مانع من شود؛ بنابراین به اربابم گفت برده‌ات به سوی زنانم سنگ پرتاب کرده است.
با در نظر گرفتن سنگ، شرایط من و سایر برده‌ها این سخن نادرست بود. اربابم به او گفت باور نمی‌کنم که چنین ادعایی درست باشد. وی گفت برده ات را ببر وگرنه او را پایین می‌کشم؛ اربابم به من هشدار داد که مواظب باش و پایین را نگاه نکن، زیرا نمی‌دانم چه اتفاقی رخ می‌دهد. چون بسیار کنجکاو بودم تا بدانم که او برای پایین کشیدن من از چه ابزاری استفاده می‌کند، به پشت بام برگشتم و چند قبضه تفنگ لوله بلند را دیدم که بیرون از پنجره آماده شلیک بودند بی درنگ برگشتم و خیلی زود صدای شلیک تفنگ‌ها را شنیدم ولی برخلاف انتظار هیچ آسیبی ندیدم.»
tags # تاریخ ایران ، صفویان سایر اخبار
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت