15 توصیه فوق العاده متخصصان پوست به ورزشکاران

ورزش و فعالیت بدنی ارتباط نزدیکی با زندگی سالم و سلامت افراد دارد ولی ورزشکاران با مشکلاتی هم روبرو هستند. گاهی ورزش، تکنیک های نادرست و رعایت نکردن نکات بهداشتی می تواند برای سلامت ورزشکار مضر باشد. این مطلب در مورد ورزشکارانی است که دچار مشکلات پوستی مرتبط با ورزش و محیط ورزشی می شوند. مشکلات پوستی ای که با کمی دقت و رعایت نکات بهداشتی و مراقبتی می توان از بروز آنها جلوگیری کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

1. نکته مهمی که ابتدا باید به آن اشاره کنیم، وجود تعریق در ورزشکار است. میزان آبی که از پوست تبخیر می شود زیاد است و فرد آب زیادی را حین ورزش از دست می دهد. عرق انسان حاوی سدیم است و تجمع نمک روی پوست باعث قرمزی و سوختگی و حساسیت می شود. به همین دلیل است که ورزشکاران باید بعد از هر بار فعالیت بدنی استحمام کنند.

2. ورزشکارانی که در محیط پررطوبت هوا فعالیت می کنند، این شرایط محیطی به نفع رشد میکروارگانیسم هاست و احتمال بروز بیماری های قارچی و تشدید سایر بیماری های پوستی در آنها زیاد می شود. همچنین باید به این نکته توجه داشت که پاهای ورزشکار ساعت ها داخل کفش می ماند که محیطی مرطوب و بدون جریان هواست که این مساله نیز به رشد باکتری ها و قارچ ها کمک زیادی می کند. بنابراین یک ورزشکار همواره باید به بهداشت پاهای خود، پوشیدن جوراب نخی و شستن مدام آن با آب و صابون و شستن مرتب پاها دقت داشته باشد.

3. بعضی از ورزشکاران رشته های ورزشی ای مانند فوتبال، دوندگی، دوچرخه سواری و... را انتخاب می کنند که فرد باید در فضای باز و زیر نور آفتاب ورزش کنند. این ورزشکاران در معرض مستقیم اشعه آفتاب و تاثیر سوء آن روی پوست هستند. همچنین ورزش های کوهستانی مانند اسکی، کوهنوردی و... نیز ورزشکار را در معرض سرمازدگی قرار می دهد. البته سرما و گرمای زیاد می تواند باعث خشکی و تاول در پوست هم شود. حفاظت از پوست با کلاه، ضدآفتاب و پوشیدن دستکش هنگام سرما برای جلوگیری از عوارض سرما و گرما کمک کننده است.

4. هر چقدر لباس کمتر شسته شود، احتمال بروز عفونت های پوستی بیشتر می شود. لباس کثیف محل تجمع باکتری و آلودگی است و در این افراد ممکن است بیماری های پوستی عفونی دیده شود.

5. همچنین در ورزش کشتی که تماس بدن دو فرد با هم زیاد است، بیماری های مختلف قارچی، تبخال پوستی، کورک، زردزخم و... دیده می شود. بعضی از بیماری های پوستی از طریق تماس پوست با پوست قابل انتقال هستند. کورک نباید ترکانده شود چون عفونت به اطراف پوست گسترش پیدا خواهدکرد. بهترین راه این است که منطقه به خوبی با آب و صابون شستشو داده شود.

6. گاهی هم به دلیل اصطکاک بین لباس و پوست ناشی از فشار حریف ورزشی یا سطح جسم سخت ایجاد می شود. اصطکاک می تواند موجب قرمزی و از بین رفتن سطح پوست، تاول و... شود. در این مواقع ناحیه باید تمیز نگه داشته شود و تا بهبود آن ورزش انجام نشود. همچنین این ورزشکاران باید از لباس های نخی با بافت محکم و نرم استفاده کنند تا احتمال سایش کمتر شود.

7. در ورزشکاران نوعی آکنه دیده می شود که به نام «آکنه مکانیکال» معروف است. این نوع آکنه نیز در اثر اصطکاک در ورزشکارانی که ورزش هاکی یا فوتبال انجام می دهند، دیده می شود. افرادی که ورزش اصطکاکی دارند باید پوست بدن را نرم نگه دارند و از مرطوب کننده های قوی استفاده کنند تا لایه محافظی روی پوست تشکیل شود. برای پاها نیز می توان از ضدعرق حاوی کلراید آلومینیوم استفاده کرد که باعث کاهش عرق و رطوبت می شود.

8. ورزشکاران باید کفش های مخصوص همان ورزش را تهیه کنند و در اندازه آن دقت کنند. کفش های کوچک و نامناسب باعث تاول در پا می شود. وقتی تاول ایجاد می شود به هیچ وجه نباید تاول بترکد و پوست تاول نیز باید باقی بماند. پوست روی تاول بهترین و استریل ترین پانسمان است.

9. در ورزش هایی مانند بدنسازی و وزنه برداری احتمال انتقال بیماری های پوستی زیاد است چون همه ورزشکاران باید از یک وسیله مشترک استفاده کنند. به همین دلیل توصیه می شود ورزشکار هنگام حضور در باشگاه از یک حوله تمیز شخصی استفاده کند که مدام همراه خودش است. درواقع سطح دیگر حوله باید در تماس با وسایل بدنسازی باشد. همچنین سایش در اثر تماس میله وزنه ها نیز ممکن است دیده شود که با پوشیدن جوراب های ضخیم و وسایل محافظتی می توان سایش را به حداقل رساند.

10. زخم ها و بریدگی هایی که روی بدن وجود دارد باید هنگام ورزش کاملا پوشانده شوند. زخم باز می تواند محل تجمع باکتری و آلودگی باشد که این شرایط وضعیت زخم را بدتر خواهدکرد.

11. بعد از ورزش پوست باید بررسی شود تا هرگونه تورم، تغییر رنگ و ساییدگی درمان شود.

12. قبل از ورود به استخر فرد باید به خوبی بدن را با آب و صابون و موها را با شامپو بشوید. این کار احتمال انتقال بیماری های پوستی را از طریق استخر کاهش خواهدداد. گرچه آب حاوی کلر است ولی تعداد افراد داخل استخر زیاد است و احتمال بیماری وجود دارد.

13. اگر حوله یا لباس روی زمین افتاد، از استفاده مجدد آن خودداری کنید. به هیچ وجه از حوله دیگران استفاده نکنید.

14. افرادی که ورزش سوارکاری انتخاب کرده اند، دقت کنند سایش بیشتر در ناحیه داخلی ران ها اتفاق می افتد. همچنین رطوبت در این محل به دلیل تماس مداوم با زین اسب زیاد است پس احتمال عفونت های قارچی بالاست. برای جلوگیری از این بیماری سوارکار باید از پودرهای جاذب عرق استفاده کند و شلوار نخی مناسب داشته باشد. همچنین ورزشکاران بهتر است به محض این که احساس کردند لباسشان خیس شده لباس دیگری بپوشند.

15. بعضی از بیماری های پوستی ممکن است با ورزش تشدید شوند. بیماری اگزما جزو این بیماری هاست. آب استخر حاوی کلر است و در اثر تماس با پوست دارای اگزما باعث تشدید التهاب اگزما خواهدشد. البته این مساله به این معنا نیست که افراد مبتلا به اگزما اصلا نمی توانند شنا کنند. این افراد بهتر است قبل از ورود به استخر از کرم مرطوب کننده قوی استفاده کنند. مرطوب کننده سطح پوست را از خشک شدن محافظت می کند. بهتر است زمانی وارد آب شوید که چند ساعتی از کلر زدن آب گذشته است زیرا غلظت کلر با گذشت زمان کمتر می شود.

 

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۰۸۴۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ورزش و کاهش وزن نخستین اقدام برای درمان کبد چرب

آفتاب‌‌نیوز :

از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بهزاد حاتمی افزود: کبد چرب الکلی در پی مصرف طولانی الکل ایجاد می‌شود و کبد چرب غیرالکلی عمدتا در زمینه سندرم متابولیک مثل چاقی، دیابت و چربی خون بالا فرد را مبتلا می‌کند.

وی با اشاره به این که کبد چرب یعنی رسوب چربی در کبد به میزانی که بیش از پنج تا ۱۰ درصد وزن کل آن را تشکیل می‌دهد، اظهارداشت: پیشرفت رسوب چربی در کبد ممکن است باعث ایجاد التهاب در سلول‌های کبدی و به دنبال آن به مرور باعث ایجاد فیبروز پیشرفته کبدی و سیروز شود.

این فوق تخصص بیماری‌های کبد و گوارش، ادامه داد: کبد چرب در اکثر موارد علامتی ندارد و بیمارانی که غالبا به طور اتفاقی سونوگرافی شکم به دلایل دیگر انجام می‌دهند متوجه چرب بودن کبد خود می‌شوند و یا در طی بررسی علت افزایش آنزیم‌های کبدی، کبد چرب تشخیص داده می‌شود.

وی با بیان این که کبد چرب در صورتی که علامت‌دار شود با نشانه‌هایی، چون احساس کسالت و خستگی، تهوع و درد یا ناراحتی مبهم در سمت راست بالای شکم خود را نشان می‌دهد، تاکید کرد: در صورتی که کبد چرب باعث التهاب و آسیب پیشرونده کبد شود می‌تواند منجر به بیماری پیشرفته کبدی یا سیروز شود.

وی ادامه داد: کبد چرب شایع‌ترین علت بیماری مزمن کبدی در کشور‌های غربی به حساب می‌آید و شیوع آن بین ۱۰ تا بیش از ۴۰ درصد (بطور متوسط ۲۵ درصد) است.

حاتمی در ادامه به شیوع بالای کبد چرب در ایران اشاره کرد و توضیح داد: این بیماری در کشور حتی از متوسط جهانی بالاتر است، طبق برخی آمار موجود شیوع کبد چرب در ایران حدود ۴۰-۳۰ درصد در جمعیت بالای ۱۸ سال است.

وی شایع‌ترین سن بروز کبد چرب را دهه چهارم و پنجم زندگی عنوان کرد و گفت: بیماری کبد چرب در مردان شایع‌تر است، ولی در عین حال برخی مطالعات نیز شیوع بالاتر کبد چرب در زنان را گزارش کرده‌اند.

این فوق تخصص بیماری‌های کبد و گوارش بالغین، ادامه داد: با توجه به سیر روزافزون شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان، به نظر می‌رسد که سن شیوع کبد چرب پایین‌تر شده است و افزایش شیوع کبد چرب در کودکان زنگ خطری است که باید توجه جدی به آن معطوف داشت.

وی افزود: پیروی از سبک غلط زندگی، کم تحرکی و استفاده روزافزون از تنقلات و غذا‌های آماده پر کالری (فست فود) از عوامل مهم افزایش شیوع کبد چرب در کودکان و بزرگسالان است.

استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان این که اضافه وزن و چاقی، دیابت، چربی خون بالا و سندرم متابولیک از عوامل خطر عمده ابتلا به کبد چرب هستند، توضیح داد: برخی بیماری‌ها نیز از جمله کم کاری تیروئید، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، آپنه انسدادی در موقع خواب ممکن است با کبد چرب همراه باشند. همچنین برخی دارو‌ها نیز ممکن است باعث ایجاد کبد چرب شوند. عوامل ژنتیکی و تفاوت‌های قومی نژادی نیز در ایجاد کبد چرب نقش دارند.

وی همچنین درباره ضرورت درمان بیماری کبد چرب گفت: کبد چرب در صورت عدم درمان علاوه بر این که ممکن است باعث آسیب پیشرونده کبدی، سیروز کبدی، نارسایی کبدی و بالاخره سرطان کبد شود، به عنوان عامل خطر عمده برای بیماری‌های قلبی عروقی نیز به شمار می‌رود. نخستین و اساسی‌ترین اقدام درمانی برای کبد چرب، ورزش و کاهش وزن است.

حاتمی با اشاره به این که بیمارانی که اضافه وزن یا چاقی دارند باید با اصلاح شیوه زندگی خود، ورزش و رژیم غذایی به کاهش وزن مبادرت کنند، اضافه کرد: در این افراد کاهش وزن سریع به هیچ وجه توصیه نمی‌شود؛ به طوری که حتی ممکن است باعث تشدید آسیب کبدی نیز شود.

وی ادامه داد: میزان توصیه شده مجاز برای کاهش وزن ۰.۵ تا یک کلیوگرم در هفته است و در عین حال بهتر است این افراد روزانه حداقل ۴۵-۳۰ دقیقه ورزش متوسط (حداقل پنج روز در هفته) داشته باشند.

به گفته وی، در درصدی از افراد که اضافه وزن و چاقی نیز دارند (حدود ۲۰-۱۰ درصد) ممکن است کبد چرب ایجاد شود که در این گروه نیز ورزش منظم به بهبود کبد چرب کمک می‌کند.

حاتمی با تاکید بر کنترل مناسب قند خون در بیماران دیابتی و کنترل فشار خون و چربی خون به مبتلایان کبد چرب توصیه کرد: در برخی موارد نیز با تجویز پزشک استفاده از درمان دارویی ضرورت دارد.

وی ادامه داد: توصیه می‌شود افراد مبتلا به کبد چرب از مصرف غذا‌های پرکالری و پرچرب و به ویژه پرکربوهیدرات مانند فست فود، شیرینی جات و نوشابه‌های گازدار و خصوصا الکل اجتناب کنند. مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه در این بیماران توصیه می‌شود، البته باید توجه داشته باشند مصرف بیش از حد میوه‌هایی که محتوای فروکتوز بالایی دارند نیز باید خودداری کنند.

حاتمی با بیان این که مصرف قهوه نیز در بیماران مبتلا به کبد چرب مفید است، گفت: البته مصرف بیش از حد قهوه به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

منبع: خبرگزاری ایرنا