آیا روسیه و ترکیه برخلاف نظر سوریه و ایران توافق می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۱۳۳۲۴
آغاز عملیات نظامی احتمالی جدید ترکیه در خاک سوریه می‌تواند نگرانی‌ها درباره اوضاع این کشور را افزایش دهد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ روزنامه «نیزاویسیمایا گازیتا»، چاپ مسکو نوشته است: ترکیه در حال آماده کردن خود برای اجرای عملیات نظامی جدیدی در شمال سوریه است. "رجب طیب اردوغان" رئیس جمهوری این کشور اعلام کرده که نیروهای نظامی ترکیه طی چند روز آینده از مرزهای جنوبی کشور عبور کرده و عملیات نظامی در مناطق تحت کنترل شبه نظامیان کرد در عفرین سوریه انجام خواهند داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته ناظرین، آغاز عملیات نظامی جدیدی از سوی ترکیه در سوریه می تواند به استان ادلب، در جنوب عفرین، هم کشیده شود که نیروهای دولتی سوریه به همراه شبه نظامیان شیعه متحد خود در حال تنگ کردن حلقه محاصره بر واحدهایی از نیروهای مخالفان مسلح در منطقه هستند.
مقامات ترکیه از خطر ازسرگیری بحران پناهجویان دیگری در نتیجه این اقدامات سخن گفته اند. آغاز عملیات تهاجمی ارتش سوریه علیه مخالفان باعث شد که هفته گذشته سفرای روسیه و ایران به وزارت خارجه ترکیه فراخوانده شوند. دولت ترکیه نیروهای دولتی سوریه را به نقض آتش بس در استان ادلب که بر اساس توافقات آستانه، منطقه کاهش تنش اعلام شده، متهم کرده اند. به عقیده مقامات آنکارا، ایران و روسیه بعنوان کشورهای ضامن آتش بس باید به تعهدات خویش در این خصوص پایبند باشند، در غیر این صورت برای چه کنگره گفت‌وگوهای ملی سوریه در سوچی قرار است برگزار شود یا هدف از ادامه مذاکرات در ژنو چیست.
امکان توافق مسکو و آنکارا، برخلاف دیدگاه دمشق و تهران
در محافل کارشناسی روسی معتقدند که عدم اجرای عملیات نظامی در استان ادلب، برای دمشق هم در نهایت منافعی خواهد داشت. "آنتون مارداسوف" مدیر بخش تحقیقات خاورمیانه در موسسه توسعه نوآورانه و کارشناس شورای امور بین الملل روسیه به این روزنامه گفته است که به عقیده وی، استان ادلب سوریه که در جریان مذاکرات آستانه به چند منطقه کاهش تنش تقسیم شده و در بخش شرقی آن در حال حاضر ارتش سوریه در حال اجرای عملیات نظامی است، باید منطقه «غیرنظامی» و نه منطقه تحت پوشش آتش بس، اعلام شود و در آن شوراهای محلی حفظ و توسط نیروهای مردمی اداره شود. به گفته وی، عملیات نظامی در این منطقه باعث افزایش سیل پناهجویان و همچنین امکان اتحاد بین نیروهای مخالف میانه رو و تندروی سوری خواهد شد و همه این عوامل باعث نگرانی مقامات ترکیه شده است.
به گفته این کارشناس، احضار سفرای روسیه و ایران نیز به این خاطر صورت گرفت تا آنکارا توجه شرکای خود در مسکو و تهران را به این مشکلات جلب کند. مارداسوف می گوید: «البته روسیه و ترکیه ممکن است در هر صورت به توافق برسند، حتی در مورد کردهای منطقه عفرین یا مناطق کاهش تنش. ولی مسئله این است که مقامات دمشق و تهران ممکن است با چنین توافقاتی موافق نباشند. در واقع مسکو از نظریه کنترل کامل اوضاع در مناطق کاهش تنش در سوریه حمایت می کند، ولی نمی تواند مانع از اقدامات ارتش سوریه و متحدان ایرانی آنها شود. و چنین روند اوضاعی ممکن است در اتحاد سه جانبه روسیه، ترکیه و ایران، شکاف جدی بوجود آورد.»
این کارشناس روس معتقد است که مبارزه ارتش سوریه با گروه تندروی «هیئت تحریرالشام» که در روسیه نیز عامل جبهه النصره شناخته شده، در بخشی از استان ادلب از سوی مردم ساکن منطقه نیز مورد حمایت قرار دارد. ولی عملیات نظامی علیه گروه‌های میانه روتر در منطقه که در میان آنها عناصر «القاعده» نیز حضور دارند، ممکن است باعث شود تا گروه «القاعده» نیروهای خود در خاک سوریه را سازمان دهی کرده و دست به اقداماتی علیه نیروهای دولتی بزند.
منبع: تسنیم
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۱۳۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشاگری دی‌ولت از سند محرمانه‌ای که می‌توانست به جنگ اوکراین پایان دهد
نشریه آلمانی دی ولت شرح مفصلی از پیش‌نویس یک پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ بین اوکراین و روسیه بر اساس توافقنامه استانبول منتشر کرده که هرگز در بهار ۲۰۲۲ امضا نشد. این نشریه می‌نویسد: حتی با اینکه دو سال گذشته، این معامله همچنان سودآور به نظر می‌رسد.
به گزارش ایسنا، در مقاله دی‌ولت از این سند آمده است: هر دو طرف متخاصم تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ تقریباً روی همه نکات توافق داشتند، بجز چند مورد که باید شخصاً توسط ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیسان جمهور روسیه و اوکراین در نشست سران مورد بحث قرار می‌گرفت، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.
براساس این گزارش، طبق ماده یک پیش نویس معاهده، اوکراین متعهد به «بی‌طرفی دائمی» می‌شد. بنابراین، کی‌یف از هرگونه عضویت در ائتلاف‌های نظامی از جمله ناتو، خودداری می‌کرد؛ همچنین هرگز به دنبال «دریافت، تولید یا دستیابی» سلاح‌هسته‌ای نمی‌رفت، به نیروهای خارجی اجازه ورود به کشورش را نمی‌داد و زیرساخت‌های نظامی خود از جمله فرودگاه‌ها و بنادر دریایی را در اختیار کشور دیگری قرار نمی‌داد. علاوه بر این، کی‌یف از برگزاری مانورهای نظامی با مشارکت خارجی و از شرکت در هرگونه درگیری نظامی خودداری می‌کرد. طبق ماده سه این سند، هیچ چیز مستقیماً مانع از عضویت کی‌یف در اتحادیه اروپا نمی‌شد و در مقابل، روسیه قول می‌داد که دیگر به اوکراین حمله نکند.
در این توافقنامه تاکید شده بود: برای اینکه کی‌یف بتواند از این موضوع مطمئن شود، مسکو موافقت می‌کرد که پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد - ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و خود روسیه - تضمین‌های امنیتی جامعی را به اوکراین ارائه دهند. در ماده پنج پیش نویس معاهده، کی‌یف و مسکو بر روی مکانیزمی به توافق می‌رسیدند که یادآور مقررات کمک ناتو است. در صورت «حمله مسلحانه به اوکراین»، کشورهای ضامن متعهد می‌شوند که از کی‌یف در حق دفاع از خود، که در منشور سازمان ملل آمده است، حداکثر به مدت سه روز حمایت کنند. این کمک می‌توانست با «اقدام مشترک» تمام یا یکی از قدرت‌های ضامن انجام شود.
براساس این گزارش، طبق ماده ۱۵، این معاهده باید توسط هر یک از کشورهای امضا کننده به تصویب می‌رسید تا از قدرت الزام آور تحت قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل شود. با این حال، ضمانت‌های امنیتی روی میز در بهار ۲۰۲۲ نیاز به تایید ایالات متحده، چین، بریتانیا و فرانسه داشت.
در بخش دیگری از این توافقنامه، ماده ۸ می‌گوید که کریمه و بندر سواستوپل از ضمانت‌های امنیتی مستثنی هستند. بنابراین، کی‌یف در واقع کنترل شبه جزیره را به روسیه می‌داد. در این سند مشخص نیست که کدام بخش از شرق اوکراین باید از وعده‌های کشورهای ضامن در مورد حفاظت حذف شود و بر این اساس تحت کنترل روسیه باقی بماند. اما بیانیه استانبول نشان می‌دهد که کی‌یف موافقت کرده است که بخش‌هایی از مناطق دونتسک و لوهانسک را که روسیه پیش از شروع جنگ کنترل می‌کرد، تحت اختیار داشته باشد. در حالی که روسیه خواستار تعیین مرزهای دقیق در نشست پوتین و زلنسکی بود، کی‌یف با تاکید بر این که این مرزها بر اساس تفسیر اوکراینی باشد، امتناع کرد.
دی ولت نوشته است: در جریان مذاکرات، روسیه به صراحت اعلام کرد که آماده خروج از اوکراین است، اما نه از کریمه و آن بخش از دونباس که باید از ضمانت‌های امنیتی مستثنی شود. یعنی روسیه باید در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیروها را اساساً از اوکراین خارج می‌کرد. سران کشورها باید جزئیات خروج نیروها را مستقیماً بررسی می‌کردند. مسکو درخواست اوکراین مبنی بر اینکه کشورهای ضامن می‌توانند در صورت حمله، منطقه پرواز ممنوع بر فراز اوکراین ایجاد کنند، رد کرد.
به نوشته این روزنامه، اندازه آینده ارتش اوکراین نیز حل نشده باقی ماند. کی‌یف تا حدی به درخواست‌های روسیه برای غیرنظامی‌سازی پاسخ می‌داد. بر اساس ضمیمه یک، مسکو از کی‌یف می‌خواست ارتش خود را به ۸۵ هزار سرباز کاهش دهد و اوکراین یک گروه ۲۵۰۰۰۰ سرباز را پیشنهاد کرد. در مورد میزان تجهیزات نظامی نیز نظرات متفاوت بود. روسیه خواستار کاهش تعداد تانک‌ها به ۳۴۲ تانک شد، در حالی که کی‌یف می‌خواست آن را به ۸۰۰ دستگاه برساند. اوکراین فقط می‌خواست تعداد خودروهای زرهی را به ۲۴۰۰ دستگاه کاهش دهد. در حالی که روسیه خواستار باقی ماندن تنها ۱۰۲۹ دستگاه بود. تفاوت در مورد توپخانه نیز بسیار زیاد بود. مسکو ۵۱۹ توپ را برنامه‌ریزی کرده بود، کی‌یف - ۱۹۰۰. کی‌یف می‌خواست ۶۰۰ سامانه موشک پرتاب چندگانه با برد تا ۲۸۰ کیلومتر را حفظ کند. طبق برنامه روسیه، باید ۹۶ عدد از آنها با حداکثر برد ۴۰ کیلومتر وجود داشته باشد. به درخواست روسیه، تعداد خمپاره‌ها باید به ۱۴۷ و موشک‌های ضد تانک - به ۳۳۳، به درخواست کی‌یف - به ترتیب به ۱۰۸۰ و ۲۰۰۰ کاهش یابد. علاوه بر این، قرار بود نیروی هوایی اوکراین کاهش یابد. مسکو خواستار ترک ۱۰۲ جنگنده و ۳۵ هلیکوپتر بود، کی‌یف بر ۱۶۰ هواپیما و ۱۴۴ هلیکوپتر اصرار داشت. بر اساس پیشنهاد روسیه، نیروی دریایی اوکراین باید دو ناو جنگی می‌داشت، طرف اوکراینی - هشت فروند می‌خواست.
در این گزارش آمده است: اوکراین با بخشی از خواسته‌های فدراسیون روسیه موافقت نکرد - تبدیل زبان روسی به عنوان دومین زبان رسمی در اوکراین، لغو تحریم‌های متقابل و انصراف از دعاوی در دادگاه‌های بین‌المللی. اما حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که برخی از نکات بحث برانگیز باقی مانده بود، پیش نویس توافق نشان می‌دهد که طرفین چقدر به توافق صلح احتمالی در آوریل ۲۰۲۲ نزدیک بودند. قرار بود پوتین و زلنسکی در یک گفتگوی شخصی اختلافات باقی مانده را حل کنند.
به نوشته دی‌ولت، حتی پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ، این توافق همچنان یک معامله خوب به نظر می‌رسد. یکی از اعضای هیئت مذاکره کننده اوکراینی به دی ولت گفت: «این بهترین معامله‌ای بود که می‌توانستیم انجام دهیم. اوکراین چندین ماه است که در حالت تدافعی قرار گرفته و متحمل خسارات سنگینی شده است. با نگاهی به گذشته، اوکراین در آن زمان در موقعیت مذاکره قوی‌تری نسبت به اکنون قرار داشت.
این نشریه می‌نویسد: مذاکره کنندگان در آن زمان تصور می‌کردند که زلنسکی و پوتین این سند را در آوریل ۲۰۲۲ امضا می‌کنند. دیوید آراخامیا، مذاکره کننده اوکراینی در نوامبر ۲۰۲۳ در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که چرا پوتین و زلنسکی هرگز در نشست نهایی صلح مورد انتظار ملاقات نکردند. او گفت بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس در ۹ آوریل به کی‌یف آمد و گفت لندن هیچ چیزی با پوتین امضا نخواهد کرد و اوکراین باید به جنگ ادامه دهد. جانسون بعداً این ادعا را رد کرد. با این حال، دلایلی برای شک وجود دارد که پیشنهاد ارائه تضمین‌های امنیتی به اوکراین در توافق با روسیه در این مرحله شکست خورد.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»