به نقل از «فارس»

گزارش فارس از شب هفتم جشنواره موسیقی فجر از کیفت نامطلوب صدای سالن اجراهای پاپ تا لغو کنسرت صهبایی

تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۴۲۶۳۱

به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، شب هفتم از سی و سومین جشنواره موسیقی فجر با اجرای 8 گروه موسیقی در پنج سالن شهر تهران برگزار شد.

سومین سال اجرای «فاو» در جشنواره

در اولین اجرای تالار وحدت در شب هفتم جشنواره ریکاردو ریبرو خواننده فادوی پرتغالی روی صحنه رفت. «فادو» یکی از آوازهای قدیمی کشور پرتغال است که غالبا با اشعار محزون همراه می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته امروز قطعات شادتری با اشعار متنوع در غالب فادو اجرا می‌شود و هر نوع شعر و موسیقی که از اصول و چهارچوب این سبک تبعیت کند یک موسیقی فادو خواهد بود. در کنسرت ریبرو نیز حاضران در سالن به تناوب شنونده قطعات شاد یا محزون بودند که بیانگر احساساتی متفاوت بود.

ریبرو یکی از خوانندگان فادو است که صدای گیرا و اجرای او تا حدی مخاطبان ایرانی را تحت تأثیر قرار داد. صدای خاص گیتار پرتغالی هم یکی از جذابیت‌های فادو است که در این اجرا برای مخاطب ایرانی تازگی داشت. گیتار پرتغالی اصلی‌ترین ساز فادو است؛ در فادوی قدیمی از یک گیتار پرتغالی و یک گیتار اسپانیایی برای همراهی خواننده استفاده می‌شد اما امروزه سازهای دیگری هم در کنار آن‌ها به کار می‌رود.

با برگزاری کنسرت دیشب ریکاردو ریبرو جشنواره موسیقی فجر برای سومین سال پس از اجرای «کمانه» و «آنتونیو زومباخو»، موسیقی «فادو» در شهر تهران جرا شد.

اجرای ارکستر تغمه باران به رهبری نزهت امیری

دومین اجرای تالار وحدت در شب هفتم جشنواره به اجرا ارکستر نغمه باران به رهبری نزهت امیری اختصاص داشت. امیری از نخستین زنانی است که در ایران رهبری ارکستر را انجام می‌دهد و حالا پس از سال‌ها دوباره در یک اجرای بزرگ روی صحنه رفت. او که سال 1384 چهار کنسرت را در سالن‌های تالار وحدت و فرهنگسرای بهمن با همکاری ارکستر حسین دهلوی رهبری کرده بود، از مرداد ماه همکاری خود را با ارکستر نغمه باران آغاز کرده است.

رپرتوار اجرا ارکستر نغمه باران از اساتید مختلف انتخاب شده بود؛ ازساخته‌های استاد همایون خرم و بزرگ لشگری وهمچنین قطعه «خاک مهر آئین» ساخته علی اکبر قربانی نیز در این کنسرت اجرا شد. علاوه بر اینها سه قطعه غیر آوازی نیز برای این اجرا درنظر گرفته شده که دو قطعه «شوشتری» یا همان به زندان و «کنسرتینو برای سنتور و ارکستر» از استاد دهلوی و «ماهور برای ارکستر و ویلن» از مرتضی حنانه نیز اجرا شدند.

در ارکستر نغمع باران علاوه بر سازهایی که به عنوان سازهای ملی شناخته می‌شوند، سازهای زهی ارکستر مجلسی و چهار گروه دیگری سازی از جمله سازهای بادی چوبی مورد استفاده قرار گرفته بود. به طور کلی رویکرد ارکستر در طی این مدت اجرای آثار قدیمی و جدید آهنگسازان ایرانی با تنظیم ارکسترال بوده است؛ اجرای دیشب گروه نیز در راستای همین رویکرد برگزار شد.

اجرایی که بدون اعلام قبلی لغو شد

ارکستر مجلسی ایران به رهبری منوچهر صهبایی نیز قرار بودو در سی و سومین جشنواره موسیقی فجر به اجرای برنامه بپردازد اما به دلیل کسالت منوچهر صهبایی رهبر ارکستر، این اجرا لغو شد. اما نکته جالب اینجاست که ستاد برگزاری جشنواره موسیقی فجرهیچ اطلاعیه‌ای در این باره صادر نکرد اما سایت بلیت‌فروشی جشنواره، فروش بلیت‌های این اجرا را متوقف کرده بود.

لغو برنامه ارکستر مجلسی برای دومین بار پیاپی است  که اتفاق می‌افتد. این ارکستر همچنین قرار بود روز دوشنبه 11 دی در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه برود اما بیماری منیژه صهبایی که مدیریت ارکستر را برعهده دارد، مانع از برگزاری کنسرت شد.

ارکستر سمفونیک صدا و سیما

ارکستر سمفونیک صدا و سیما در سی‌وسومین جشنواره موسیقی فجر پس از چندین سال دوری بار دیگر نام این ارکستر رسمی را که دوران طلایی فعالیتش در دهه هفتاد از یاد نرفته، زنده کرد. ارکسترسمفونیک صداوسیما از ماه‌ها قبل با حضور بیش از 75  هنرمندکارش را آغاز کرده و اکنون در کنار دیگر ارکسترهای حاضر در جشنواره، به اجرای برنامه پرداخت.

ارکستر صداوسیما با جرای هشت قطعه (سه کلاسیک و پنج ایرانی) برنامه خود را پی گرفت؛ دو قطعه «نیایش یزدان»، «رقص دایره» و «افق بیکران» از زنده‌یاد حشمت سنجری، قطعه «هزاردستان» از زنده‌یاد مرتضی حنانه و قطعه «ای ایران» از زنده‌یاد روح‌الله خالقی قطعات ایرانی در این کنسرت اجرا شدند.

ادامه بخش تلفیقی با اجرای گام و داتار

دو گروه گام و داتار آغازگر بخش تلفیقی جشنواره در شب هفتم بودند. اجرای گروه فضایی با ترکیب موسیقی غربی و قرون وسطایی و آوازهای قدیمی ایرانی و کمتر شنیده شده بود که طبیعتا نوازندگی و خوانندگی آنها نیز کار دشوار و سختی برای هنرمندان اجرا بود. آن دسته از مخاطبان جشنواره که برای شنیدن موسیقی تلفیقی به سالن مراجعه می کنند طبیعتا تماشاگران خاص تری هستند و می دانند وقتی به تالار میزبان گروه های بخش تلفیقی وارد می شوند، خیلی نباید از شنیدن یک موسیقی متفاوت غافلگیر شوند تلاش گروه گام هم بر همین مبنی بود و سعی کردن تجربه شنیداری متفاوتی را به مخاطبان جشنواره ارایه دهند.

گروه داتار نیز اولین کنسرت رسمی‌ خود را در جشنواره برگزار کرد؛ مفهوم کلی کارهای گروه «داتار» در این اجرا پرداختن به دغدغه‌ها و مسایلی بود که در زندگی روزمره همه قرار دارد. سام مومنی پور بَک وُکال و نوازنده گیتار آکوستیک، طاها مظاهری نوازنده گیتار الکتریک، کیوان موسوی نوازنده درامز، امین استاد نوازنده کیبورد، حامد فاضلی نوازنده گیتار بیس، محسن مهاجر نوازنده هارمونیکا، نیما رمضان تنظیم کننده و من به عنوان ترانه سرا، آهنگساز و نوازنده گیتار الکتریک گروه اجرایی کنسرت گروه «داتار» در جشنواره را تشکیل می‌دادند.

کیفیت بد صدای سالن ایرانیان

بخش پاپ جشنواره نیز به سیاق شب‌های گذشته و بدون اتفاق خاصی برگزار شد و گروه ماکان و گروه پازل اولین اجرای خود را در این رویداد تجربه کردند. تنها نکته قابل بیان این اجراها کیفیت بد صدابرداری و امکانات صوتی سالن همایش‌های ایرانیان بود. آنچه از اجراهایی که در این سالن و در قالب جشنواره برگزار شد برمی‌آید،‌ این موضوع است که فضا به لحاظ حرفه‌ای چندان مناسب برگزاری کنسرت نیست. البته با توجه به اینکه قبلا این مجموعه در اختیار یک نهاد ورزشی بوده، انتظاری چندانی هم از آن نمی‌رود. اما با توجه به شرایط کنونی این سالن، حضور دوباره آنها در اتفاقی مثل جشنواره موسیقی فجر طی سال‌های بعد بعید بنظر می‌رسد.

انتهای پیام/ 

منبع: فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۴۲۶۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا دانلود غیرقانونی آهنگ را دوست داریم؟

آفتاب‌‌نیوز :

نیما جوان (تهیه‌کننده موسیقی و مدیر نشر و پخش جوان)  درباره فعالیت‌های کنونی خود می‌گوید: با آغاز شیوع کرونا اتفاقات عجیب و غریبی در صنعت نشر رخ داد؛ به گونه‌ای که فعالیت بسیاری از همکاران رو به تعطیلی رفت و یا به کل تعطیل شد. پس از کرونا نیز شرایط سیاسی و اجتماعی سال ۱۴۰۱ تأثیر مستقیمی روی کار ما داشت. فعالیت خود من هم در حوزه نشر بود و هم پخش که بخش دوم در پی این اتفاق‌ها کلا تعطیل شد، ولی نشر را حفظ و سعی کردیم از انتشار فیزیکی به سمت انتشار دیجیتال در پلتفرم‌های بین‌المللی و داخلی برویم تا جریان نشر پویایی خود را حفظ کند.

او ادامه می‌دهد: البته نشر که از سمت مولف‌ها و هنرمندان صورت می‌گیرد، همچنان پویایی خود را حفظ کرده است، اما خب، هنرمندان بیشتر به سمت اجرا‌های صحنه‌ای، فستیوال‌ها یا انتشار آثار خود در پلتفرم‌های دیجیتال روی آورده‌اند.

درآمد هنرمندان از نشر موسیقی بیشتر نشده است!

در ادامه این مسئله را با او مطرح کردیم که برخی بر این عقیده هستند که وضعیت درآمد هنرمندان از طریق نشر اثر موسیقی به صورت دیجیتال در ایران بهتر شده است؛ آیا شما به این امر قائل هستید؟ که جوان پاسخ می‌دهد: باید دید منظور آن‌ها بهتر نسبت به چه چیزی است؟ اگر منظور نسبت به قبل باشد، بله وضع بهتر است، ولی نسبت به ایده عالی که باید اتفاق بیفتد، خیر! درحقیقت هنرمند موسیقی باید نسبت به هزینه‌هایی که برای ساخت یک اثر می‌کند یک آستانه امنیتی داشته باشد تا بدین صورت حداقل نسبت به اینکه هزینه‌های صرف شده برابر می‌شود یا با سود همراه باشد، دور نظری داشته باشد.

او ادامه می‌دهد: با این حال نشر موسیقی در ایران با حمایت مالی اسپانسر‌ها (که البته در این زمینه کم‌کار شده‌اند) یا با هزینه شخصی خود هنرمند صورت می‌گیرد که در هر دو مورد نه بازگشت مالی در کار است و نه سودی!

چرا پلتفرمی شبیه به اسپاتیفای نداریم؟

در همین راستا از او سوال می‌کنیم که چرا در ایران پلتفرمی مشابه اسپاتیفای برای پخش آنلاین موسیقی نداریم؟ چرا که تجربه پلتفرم‌های پخش آنلاین فیلم نشان داده که اگر بستری فراهم شود، مردم هم استقبال می‌کنند!

جوان می‌گوید: در حال حاضر پخش آنلاین موسیقی در دنیا حرف اول را به لحاظ درآمد اقتصادی برای هنرمندان موسیقی می‌زند. پیش‌تر تجربه سایت بیپ‌تونز را داشتیم که برای دانلود قانونی فایل‌های موسیقی موهبت بزرگی بود، ولی هیچ‌گاه به سمت پخش آنلاین موسیقی به صورت قانونی نرفته‌ایم. در صورتی که در پلتفرم‌هایی مانند اسپاتیفای مخاطبان به راحتی موسیقی گوش می‌کنند، بدون اینکه نیازی به دانلود آهنگ باشد.

او ادامه می‌دهد: دردسر دانلود موسیقی از سایتی مانند بیپ‌تونز باعث شده که آن بخش خیلی ضعیف‌تر از جریانی که در دنیا وجود دارد پیش برود، درحالی که اگر بیپ‌تونز به صورتی پیش می‌رفت که مخاطبان به صورت آنلاین آهنگ گوش کنند، وضع خیلی فرق داشت. ضمن اینکه بیپ‌تونز در ایران می‌توانست جای اسپاتیفای را بگیرد؛ زیرا اسپاتیفای به فیلترشکن نیاز دارد و خیلی وقت‌ها همان فیلترشکن هم کار نمی‌کند. به هر حال، چون تغییر شکلی در سیستم دیجیتالی ایران رخ نداده، گردش اقتصادی هم در موسیقی به جریان نیفتاده است.

ناامیدی بیپ‌تونز

از او سوال می‌کنیم که پس چرا پلتفرمی مانند بیپ‌تونز به سمت پخش آنلان موسیقی نرفته است؟ که جوان می‌گوید: علتش می‌تواند هزینه‌های بالای سرمایه‌گذاری و ناامید شدن پلتفرمی مانند بیپ‌تونز باشد. در حال حاضر کمتر کسی در ایران به سمت فروش دیجیتال می‌رود؛ چون فروشی ندارد. پلتفرمی مانند بیپ‌تونز هم می‌داند برای اینکه بستر جدیدی را برای پخش موسیقی فراهم کند، باید میلیاردی تبلیغ کند، بدون اینکه از نتیجه مطمئن باشند. البته اگر می‌بینیم که در دنیا حقوق مادی و معنوی آثار هنری رعایت می‌شود، به خاطر این است که آن‌ها از طریق رادیو و تلویزیون این مسئله را در بین مردم فرهنگسازی کرده و جا انداخته‌اند.

دو نظر مثبت و منفی درباره دو سانسی کنسرت‌ها

در بخش دیگری از این گفتگو با جوان درباره برگزاری کنسرت‌ها در دو سانس صحبت می‌کنیم و نظر او را جویا می‌شویم.

این ناشر موسیقی می‌گوید: اینکه اجرایی به سانس دوم کشیده می‌شود در نگاه اول مثبت است؛ چون نشان دهنده استقبال مردم است، ولی از طرف دیگر لطمه آن به خود اعضای گروه و خواننده وارد می‌شود. علت هم این است که خواننده‌ها در یک سانس خیلی بهتر و باکیفیت‌تر می‌توانند اجرا کنند و تعدد سانس احتمالا کیفیت کار را پایین می‌آورد.

او درباره علت این امر می‌گوید: علت برگزاری کنسرت‌ها در دو سانس حتما اقتصادی است؛ چون وقتی که برگزارکننده به برگزاری کنسرت در دو سانس علاقه‌مند باشد حتما برای درآمد بیشتر است. البته کنسرت‌های پاپ می‌توانند به یک سانس بسنده کنند، چون با یک سانس هم گردش مالی خوبی برای برگزارکننده اتفاق می‌افتد و شاید اگر فشار دو سانس کنسرت پشت هم از دوش گروه‌ها برداشته شود، کیفیت کار آن‌ها بالا برود.

دولت باید هزینه کمتری بابت سالن‌های کنسرت بگیرد

همچنین نظر او را درباره این مسئله که «با وجود دولتی بودن عمده سالن‌های کنسرت در ایران، ولی این سالن‌ها اجاره‌بهای کلانی را از تهیه‌کنندگان کنسرت دریافت می‌کنند که این امر موجب افزایش ناگزیر قیمت بلیت‌های کنسرت می‌شود» جویا می‌شویم که جوان می‌گوید: در مواقعی که هزینه‌های برگزاری کنسرت ناگزیر بالا می‌رود، دولت باید به برگزارکننده یا سالن‌دار کمک مالی دهد که البته در این مورد معنایی ندارد؛ چون اکثر سالن‌ها دولتی هستند و دولت باید حمایت کند که هزینه برگزارکننده پایین بیاید که بتواند بلیت‌ها را با قیمت منطقی‌تری در اختیار مخاطب قرار دهد.

او ادامه می‌دهد: در جریان موسیقی پاپ که عمده مخاطب آن‌ها نوجوان‌ها هستند، خانواده و والدین خود را مجبور می‌کنند که به کنسرت خواننده محبوب خود بروند؛ حال یک خانواده چهار نفره با هر بلیتی که میانگین قیمت آن ۷۰۰ هزار تومان است، باید هزینه بالایی باید پرداخت کند که شاید دفعات بعدی کنسرت را از لیست تفریحات خود حذف کند؛ بنابراین دولت باید کمک کند که هزینه‌ها پایین بیایند، ولی خب معلوم نیست این هزینه‌ها کجا صرف می‌شوند.

جوان در پاسخ به این پرسش که «سال گذشته در جشنواره موسیقی فجر، فرهنگسرای بهمن هم به سالن‌های برگزاری کنسرت اضافه شد که شروع فروش قیمت بلیت‌ها از ۹۵ هزار تومان بود. بهتر نیست این روند را طی سال هم داشته باشیم تا همه اقشار جامعه از حضور در کنسرت‌ها بهره‌مند شوند؟» می‌گوید: قطعا همین طور است. وقتی که جایی تبدیل به پاتوق فرهنگی می‌شود، مهم نیست که موقعیت مکانی آن کجاست؛ چراکه اگر آن محیط خدمات خوبی ارائه دهد آدم‌ها به رفتن به آنجا عادت می‌کنند. ضمن اینکه در تهران سالن اجرا خیلی کم داریم و اضافه شدن سالن‌های مختلف در سراسر سطح شهر بسیار کمک کننده خواهد بود.

جوان ادامه می‌دهد: فراموش نکنیم که بسیاری از هنرمندان، به خصوص جوان‌تر‌ها و تازه‌کار‌ها برای برگزاری کنسرت به خاطر کمبود سالن و البته هزینه‌های بالا به مشکل می‌خورند؛ چه بسا که بعضی از سالن‌ها برای یک سال توسط برخی از تهیه‌کنندگان رزو می‌شود.

این تهیه‌کننده موسیقی تصریح می‌کند: درحال حاضر سالن‌هایی داریم که در اختیار شهرداری هستند که از وقتی شهردار جدید روی کار آمده اجازه برگزاری کنسرت در این سالن‌ها را نمی‌دهد، مانند سالن‌های ایوان شمس، سالن کانون پرورش فکری کودکان و وزارت کشور! آخر چرا این سالن‌ها باید غیرقابل استفاده بمانند وقتی که پتانسیل اجرایی دارند؟ خیلی از فرهنگسرا‌ها نیز سالن‌های خیلی خوبی دارند که با صرف یک هزینه می‌توان آن‌ها را به سالنی برای اجرای موسیقی تبدیل کرد. این کار‌ها یک عزم دولتی و مدیر فرهنگی می‌خواهد که علت فعالیت نکردن این سالن‌ها را آسیب شناسی و رصد کند، در عین حال نیز استفاده از آن‌ها را مطالبه و در اختیار هنرمندان قرار دهد.

منبع: خبرگزاری ایسنا