کنجکاوی را از تئاتر گرفته‌ایم
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۴۳۲۳۵
حتی اگر نه به بازی‌های ستاره اسکندری بلکه به دستاوردهای کارنامه بازیگری او نگاهی بیندازیم، تئاتر را مهم‌ترین عرصه‌ای می‌بینیم که او در آن ایفای نقش کرده است؛ این را دو تندیسی که او تاکنون در ادوار جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به خانه برده ثابت می‌کند؛ بازیگری که کارگردانان بزرگی چون بهرام بیضایی و علی رفیعی ناظر بر بازی‌هایش بر صحنه‌ها بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایران آنلاین /از همان موقع که با بازی‌اش در «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» در واپسین سال دهه هفتاد شمسی، چاره‌ای جز اعطای تندیس برای هیأت داوران جشنواره فجر نگذاشت تا سال 1393 که بعد از مدت‌ها دوباره به تئاتر بازگشت و این بار هم مورد توجه قرار گرفت. از آن روز تاکنون، اسکندری سعی کرده در نمایش‌هایی روی صحنه برود که خطی جز جریان غالب تئاتر امروز ایران را دنبال می‌کنند. تازه‌ترین مورد، مربوط به حضورش در نمایش «نفر دوم» است که این شب‌ها در تماشاخانه ایرانشهر با بازی او روی صحنه است. ستاره اسکندری در گفتوگو با «ایران» از تئاتر و نمایش «نفر دوم» می‌گوید.
حرف حساب این نمایش به زعم شما چیست؟ تبعات جنگ، روابط عاشقانه شکست‌خوردهیا چه؟
نمایش «نفر دوم»، روایت زندگی دو خواهر در جامعه‌ای پرفراز و نشیب است؛ جامعه‌ای که تک‌تک اتفاقاتش، در زندگی و بر روابط آنها تأثیر می‌گذارد. از این منظر در واقع «نفر دوم»، روایت چگونگی رسوخ تبعات اجتماعی رویدادها در چند دهه به داخل خانواده‌ها و خانه‌هاست.
در بستر همین روایت، می‌بینیم که یک بازیگر زن، نقش‌های مرد را بازی می‌کند. «نفر دوم» با این تمهید چه لایه‌های پنهانی می‌خواهد به نمایش اضافه کند؟
ابتدای اجرا توضیح داده می‌شود که مهین صدری که نویسنده و کارگردان این نمایش است، چگونه حضوری به‌عنوان بازیگر در این اثر خواهد داشت. او مردهای غایب را بازی می‌کند که آنها از یک منظر در اثر حضور داشته باشند. خودش به‌عنوان نویسنده و کارگردان این نقش‌ها را بازی می‌کند که یک نگاه ناظر بر رویدادهای این نمایش باشد.
اتفاقاً از بیان و لحن او نیز پی می‌بریم که هیچ تلاشی برای بازی ندارد...
بله، او اساساً وارد بازیگری در این نمایش نمی‌شود. حضور او، به‌عنوان یک ناظر از منظر مردان غایب است.
ساختار روایی این نمایش به‌اصطلاح گاهشمارانه است. این گاهشمار زندگی شخصی نویسنده به نظر شما توانسته وجوه مشترک و عمومی با مخاطبش بیابد؟
من موافق نیستم که گاهشمار زندگی شخصی است. اینکه نویسنده خود در ابتدا می‌گوید برای من نویسندگی چیزی نیست جز توانایی به یادآوردن زخم‌ها، می‌خواهد ما را وقتی همه‌مان تنهاییم و عادت به گفتن نداریم، دعوت کند به بیان دردها، بیان کردن حالا با هر عمق نگاهی. تسلط این نوع نگاه در زمانه‌ای که ما ناچار از تأثیرپذیری از وقایع اجتماعی و سیاسی هستیم، مهم است. به طور مثال همین ناآرامی‌های اخیر را ببینید... همین باعث شد، تئاتر چند روزی با سالن‌های خالی مواجه باشد. می‌بینیم که تأثیر یک اتفاق در خیابان، به سالن تئاتر کشیده شد. پس همه چیز تحت تأثیر جامعه است. این نگاه در این نمایش تازه است. از همین‌رو شاید برای تماشاچی آشنایی‌زدایانه باشد و کمی تأمل او را بطلبد. طبعاً در روزگاری همه چیز را برای مخاطب قابل فهم کرده‌ایم، کار ما با چنین نمایشی سخت است. ما پیش از اینها در تئاتر، با تماشاگر کنجکاوتری مواجه بودیم. حالا تماشاچی بیشتر شده اما این ارتقا متأسفانه فقط کمی بوده است. من بسیار دوست دارم درباره آثار نمایشی نقد نوشته شود؛ نقد با آنالیز و تحلیل و نه مبتنی بر دریافت‌های شخصی و حسی. ما خودمان فیلم‌های کیشلوفسکی را می‌دیدیم و چیزی هم نمی‌فهمیدیم اما کنجکاو بودیم و می‌خواندیم تا بفهمیم. متأسفانه فضای مجازی ما را به ساده‌اندیشی و سطحی‌نگری عادت داده و خبرهای تلگرامی و اینستاگرامی فرصت تعمق را از ما گرفته. انگار اگر تعمق کنیم از سرعت فزاینده تبادل اطلاعات عقب می‌مانیم. «نفر دوم» مخاطب خودش را جاهایی گنگ می‌کند و به تفکر وامی‌دارد و این برای من علامت خوبی است.
به ارتقای کمی تماشاگران تئاتر اشاره کردید. شما از آن دسته هستید که معتقدند تمهیدات جدید مثلاً تأسیس تئاترهای خصوصی و روی‌آوردن به چهره‌ها به هر حال برای رونق‌دادن به تئاتر مثبت است یا فکر می‌کنید برای کسب چنین رونقی باید ساز و کارهای دیگری اندیشید؟
من مخالف بروز و ظهور این فضاها و اتفاقات نیستم به شرطی که سمت و سو داشته باشد. تئاتر را برای جذب تماشاگر نباید ساده کرد یا به صرف کشاندن تماشاگر به سالن تن به چهره‌ها داد. اینها نشان‌دهنده غلبه اقتصاد بر تئاتر است. هر جا اقتصاد بر متن ماجرا غلبه کند معنا از بین می‌رود. از این تمهیدات باید برای غنی‌شدن هنر استفاده می‌کردیم نه برای به سطح بردن افکار. امروز می‌خواهیم تماشاگر را با خودمان همراه کنیم. نباید از تماشاگر بخواهیم به تئاتر بیاید تا با چهره‌ها سلفی بگیرد.
دست کم برای تئاتر قرار نبود این اتفاق بیفتد...
نه برای تئاتر و نه برای سینما، فراموش نکنید که ما سینمای تعمق‌گرا و فلسفی دهه شصت را پشت سر داریم؛ سینمایی پر از تفکر و اندیشه. کجاست الان آن سینما؟ در تلویزیون هم از فرازهای درخشانی چون «سربداران»، «هزاردستان» و «امام علی»، «نرگس»، «در پناه تو» و... خبری نیست. این درد، مشترک است و فقط تئاتر نیست که به آن مبتلاست.
پس از چند همکاری با الهام کُردا به‌عنوان همبازی و با مهین صدری به‌عنوان نویسنده و کارگردان، حالا می‌توان شما را به‌عنوان یک گروه در تئاتر امروز در نظر آورد؛ اتفاقی که در روزگار افول گروه‌ها و ازبین‌رفتن ایده پی‌گرفتن تئاتر از طریق تیم‌ها، می‌تواند سرآغاز دوباره‌ای باشد. چقدر به مداومت کار چنین گروهی امید دارید؟
امیدوارم که ادامه داشته باشد. آنقدر همه چیز سخت شده است که نمی‌شود پیش‌بینی کرد. روی چنین نکته‌ای حساب نمی‌کنم تا آسیب نبینم. از طرفی هم به‌عنوان بازیگری که بیش از دو دهه است تئاتر کار می‌کند، حالا به جریان‌سازی‌های بزرگ‌تری فکر می‌کنم. از همین رو است که خانه فرهنگ مانا را تأسیس کردم تا از شخص خودم فراتر بروم. در مانا می‌خواهیم به نکاتی بپردازیم که در تئاتر ما گم شده؛ به همین آسیب‌هایی که حرفش را زدیم.
شما دو بار تندیس جشنواره تئاتر فجر را به خانه برده‌اید. یکی برای «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» سال 1379 و دیگری برای «هم‌هوایی» سال 1393. این دو اثر در کارنامه تئاتری‌تان چه جایگاهی دارند؟
«سعادت لرزان...» را خیلی دوست دارم؛ نه فقط به خاطر تندیسی که برایش گرفتم، به‌خاطر اینکه آنجا با علیرضا نادری آشنا شدم؛ نمایشنامه‌نویسی که صاحب منظر و باسواد است، کمیاب بود و حالا نایاب است. آشنا شدن با محسن علیخانی به‌عنوان کارگردان آن اثر هم برایم مهم بود. علیخانی، کارگردانی عمیق و در کارش متخصص است. مثل شاگردی‌کردن نزد علی رفیعی و همکاری با بهرام بیضایی بزرگ، همکاری در «سعادت لرزان...» برایم اتفاق بزرگی بود. در «هم‌هوایی» هم پس از سال‌ها روی صحنه می‌آمدم و خیلی خوب بود.
حتماً یکی از بهترین نمره‌های کارنامه‌تان مربوط به بازی در نمایش «شب هزار و یکم» نوشته و کار بهرام بیضایی است...
برای من «شب هزار و یکم» اتفاقی بزرگ و به یادماندنی بود. این نمایش برای من ماهیت زبان در اثر نمایشی را بازتعریف کرد. اینکه تاریخ‌نگاران چگونه تاریخ را به نفع پیروزها ثبت می‌کنند بسیار تأمل‌برانگیز بود. این روزها چقدر جای بهرام بیضایی در تئاترمان خالی است و چه حیف.
تئاتر امروز به رئالیسم اجتماعی تن داده. به‌نظر شما تسلط این ماجرا بر تئاتر ما به اقتضای پسند تماشاگر است یا استراتژی دیگری در کار است؟
بیش از اینکه فضای غالب تئاتر امروزمان را رئالیسم اجتماعی بدانم، فکر می‌کنم آثار را کمی به‌روز و به همین فراخور دم دستی کرده‌ایم. رئالیسم اجتماعی برای خودش ماجرایی پیچیده و بسیار مهم است مثل کارهایی که از علیرضا نادری دنبال کرده‌ایم. در آثار رئال اجتماعی‌مان منظر وجود داشت، الان نیست. به‌همین علت، نمایش‌هایمان تأثیری بر ما نمی‌گذارند. هر ماه بیش از صد نمایش بر صحنه داریم اما از مجموعش کمتر چیزی یادمان می‌ماند. همین است که حالا وقتی شما با من گفتوگو می‌کنید به نمایش‌های 20-10 سال پیش بازمی‌گردید و در خاطرتان مانده؛ چون تأثیرگذار بودند. کجاست این ماندگاری‌ها؟ من تک تک تصویرهای آثار علی رفیعی را در خاطر دارم حتی آن مبل بزرگ را در شازده احتجاب؛ چرا نتوانسته‌ایم تکرارشان کنیم؟ اینها علامت‌های خوبی نیست. به مصرف روی آورده‌ایم، قبلاً تئاتر را این‌قدر مصرف نمی‌کردیم.
این روزها مشغول چه کاری هستید؟
مسئولیت انتخاب بازیگر در سریال «زندگی از نو» به کارگردانی علی‌محمد قاسمی را برعهده دارم. مجموعه‌ای تلویزیونی که از شبکه پنج سیما پخش خواهد شد./روزنامه ایران
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۴۳۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از رکوردها تا یک تفاهم‌نامه تئاتری و...
رکوردهای از فروش سینماها، پیش فروش اجرای خرداد ماه صابر ابر، اتاق فرار پرمخاطب در هنر و تجربه، یک تفاهم نامه همکاری تئاتری‌ها با ارتش و... از جمله خبرهای دریافتی سینما و تئاتر است.
فروش سینمای ایران از اول تا هفتم اردیبهشت ۱۴۰۳ به بیش از ۴۴ میلیارد و ۷۸۳ میلیون تومان رسید و سینمای ایران در هفته‌ای که گذشت رکورد تازه‌ای به ثبت رساند.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موسسه سینماشهر، روزهای پنجشنبه، ششم اردیبهشت با فروش بیش از ۱۱ میلیارد تومان و جمعه هفتم اردیبهشت با فروش بیش از ۱۳ میلیارد تومان، پرفروش‌ترین روزهای سینمایی هفته گذشته بودند که این ارقام خبر از ثبت رکوردی تازه برای فروش روزانه سینمای ایران می‌دهند.
همچنین سه‌شنبه چهارم اردیبهشت با ۱۹۰ هزار و ۶۰۸ نفر، بیشترین تعداد بیننده هفته گذشته را داشت.
فیلم‌های سینمایی «مست عشق» با فروش بیش از ۱۵ میلیارد و ۲۸۲ میلیون تومان، «تمساح خونی» با فروش بیش از ۱۱ میلیارد و ۵۵۲ میلیون تومان، «سال گربه» با فروش بیش از ۹ میلیارد و ۴۲۴ میلیون تومان، «بی‌بدن» با فروش بیش از ۴ میلیارد و ۹۲۷ میلیون تومان، «آسمان غرب» با فروش بیش از ۱ میلیارد و ۵۰۲ میلیون تومان و «ایلیا جستجوی قهرمان» با فروش بیش از یک میلیارد و ۴۲ میلیون تومان به ترتیب، فروش‌های میلیاردی و رتبه‌های اول تا ششم جدول فروش هفته گذشته را به خود اختصاص دادند.
فیلم های سینمایی «آپاراتچی» با فروش بیش از۴۹۵ میلیون تومان، «نوروز» با فروش بیش از۳۳۱ میلیون تومان، «پرویزخان» با فروش بیش از ۸۶ میلیون تومان و «روشن» با فروش بیش از۵ میلیون تومان در رتبه‌های هفتم تا دهم جدول فروش هفته اول اردیبهشت قرار گرفتند.
پیش‌فروش بلیت اجراهای ماه خرداد نمایش «امشب به صرف بورش و خون» به کارگردانی صابر ابر آغاز شد.
نمایش «امشب به صرف بورش و خون» نوشته مهدی یزدانی‌خرم و کار صابر ابر از ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ در بلک‌باکس پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب روی صحنه رفته است.
با پایان بلیت اجراهای ماه اردیبهشت «امشب به صرف بورش و خون»، پیش‌فروش بلیت ۲۰ اجرای این نمایش در ماه خرداد، از طریق سایت تیوال آغاز شد.
دانشجویان رشته‌های مختلف می‌توانند در «یکشنبه‌های دانشجویی» با تخفیف به تماشای این اثر نمایشی بنشینند.
صابر ابر این مونولوگ را که بر اساس رمان «نازنین» فئودور داستایوفسکی و ترجمه یلدا بیدختی شکل گرفته است، در کنار فاطمه نقوی به صحنه می‌برد.
دیگر عوامل نمایش «امشب به صرف بورش و خون» عبارتند از: مجری طرح: امیرسپهر تقی‌لو، طراح صحنه: صابر ابر، طراح لباس: ندا نصر، طراح گرافیک: فرهاد فزونی، طراح نور: نیلوفر نقیب ساداتی، محمدرضا رحمتی، طراح گریم: لعیا خرامان، طراح صدا: عرشیا باقری، مشاور رسانه‌ای: فریبرز دارایی، تبلیغات: استودیو این/جا، تبلیغات مجازی: آریان امیرخان (قیلم نیوز)، دستیار کارگردان: جواد باقری، گروه کارگردانی: الهام میرشفیعی، نیما سکوت، دستیار تهیه و تولید: محمدامین ساکی.
پرهام خاکزاد با «بیرون پشت در» به تئاترشهر می‌آید
نمایش «بیرون پشت در» به نویسندگی محمد رحمانیان‌ثابت و کارگردانی پرهام خاکزاد با تهیه‌کنندگی سجاد افشاریان، روزهای پایانی اردیبهشت ۱۴۰۳ در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه خواهد رفت.
این نمایش در بخش دانشجویی چهلودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر حضور داشت و جایزه ویژه هئیت داوران و تندیس بازیگری مرد را دریافت کرد.
«بیرون پشت در» در اولین جشنواره تئاتر «هم‌آغاز» به‌عنوان بهترین اثر از نگاه مردم و مخاطبان معرفی شد.
خاکزاد پیش از این در نمایش‌های «بک تو بلک»، «تنهایی و تنهایی وطن‌هایی»، «هرکسی یا روز میمیرد یا شب، من شبانه روز»، «خواب کشی»، «مختلفیم» و… نیز حضور داشته است.
اطلاعات بیشتر و بلیت‌فروشی نمایش «بیرون پشت در» به‌زودی اعلام می‌شود.
«اتاق فرار» پرمخاطب‌ترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه» شد
بسته فیلم کوتاه «اتاق فرار» پرمخاطب‌ترین بسته فیلم کوتاه «گروه سینمایی هنر و تجربه» شد.
بسته فیلم کوتاه «اتاق فرار» مورد استقبال مخاطبان، هنرمندان و چهره‌های فرهنگی قرار گرفت و توانست عنوان پرمخاطب‌ترین بسته فیلم کوتاه را در میان ۱۰ بسته اکران شده در هنر و تجربه را از آن خود کند.
بسته فیلم کوتاه «اتاق فرار» که شامل ۵ فیلم کوتاه «مورس» ساخته روناک جعفری، «اسپاسم» ساخته صحرا اسدالهی، «نفس نکش» ساخته میلاد نسیم سبحان، «رویای نیمه‌جان» ساخته آرمین اعتمادی و «گوشت تلخ» ساخته فرید حاجی است.
در گروه سینمایی هنر و تجربه (از سال ۹۸ تاکنون) بسته ۵ فیلم کوتاه «یلدای کوتاه»، بسته ۶ فیلم کوتاه «۱۰۸ دقیقه در یک قرن»، بسته ۶ فیلم کوتاه «بازگشت کوتاه»، بسته ۵ فیلم کوتاه «وضعیت قرمز»، بسته ۵ فیلم کوتاه «پنجِ گان کوتاه»، بسته ۵ فیلم کوتاه «یک سانس؛ چند رویا»، بسته ۵ فیلم کوتاه «ژانر وحشت» و بسته ۶ فیلم کوتاه «ژنریک؛ شش فیلم شش نگاه» پیش از این اکران شده بود.
گروه سینمایی هنر و تجربه به پیشنهاد و استقبال فیلمسازان جوان حوزه فیلم کوتاه از سال گذشته تاکنون اکران ۲۱ فیلم کوتاه را در کارنامه خود ثبت کرده است.
بلیت‌فروشی بسته فیلم کوتاه «اتاق فرار» در سامانه‌های بلیت‌فروشی سینماتیکت، ایران تیک، آی تیکت و گیشه هفت همچنان ادامه دارد.
نمایش و نقد "آسمان غرب" در فرهنگسرای ارسباران
فیلم سینمایی «آسمان غرب» به کارگردانی محمد عسگری یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ در فرهنگسرای ارسباران اکران و پس از آن نقد و بررسی می‌شود.
فیلم سینمایی «آسمان غرب» ساخته‌ی محمد عسگری یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۸ در سالن آمفی تئاتر فرهنگسرای ارسباران اکران و پس از آن با حضور محمد عسگری نویسنده و کارگردان، میثم مولائی تدوین، کورش جاهد کارشناس مجری و جمعی دیگر از عوامل فیلم نقد و بررسی می‌شود.
این فیلم با نگاهی متفاوت، رشادت، غیرت و میهن‌دوستی خلبان شهید علی‌اکبر شیرودی و دیگر هم‌رزمانش را در روزهای آغازین جنگ به تصویر می‌کشد.
میلاد کی‌مرام (در نقش شهید شیرودی)، امیر حسین آرمان (در نقش شهید ادیبان)، نادر فلاح، آرمین رحیمیان، کریم امینی، روح الله زمانی، محمد رضا صولتی، پیام اینالوئی، احسان عباسی، صفر محمدی، احسان صاحب الزمانی، یوسف فروتن، راهله لطفی، پرهام غلاملو، سمیه مهری، نیوشا علیپور و باحضور افتخاری تورج الوند و نسیم ادبی بازیگران فیلم سینمایی آسمان غرب هستند.
علاقمندان برای حضور در ششصد و سیزدهمین نشست باشگاه فیلم تهران می‌توانند به فرهنگسرای ارسباران واقع در خیابان شریعتی بالاتر از پل سیدخندان، خیابان جلفا مراجعه کنند و یا با شماره‌های ۲۰- ۲۲۸۷۲۸۱۸ تماس بگیرند. همچنین برای رزرو صندلی نیز می‌توانند به سایت سینماتیکت مراجعه کنند.
استقبال بیش از ۱۸ هزار مخاطب از سینماهای تصویر شهر/ ثبت رکورد پرمخاطب ترین روز سال برای ملت و باغ کتاب
در دو روز پایانی هفته گذشته سینماهای موسسه تصویر شهر میزبان بیش از ۱۸ هزار مخاطب بود.
به گزارش روابط عمومی موسسه تصویر شهر، با اضافه شدن فیلم «مست عشق» به چرخه اکران، سینماهای این موسسه در دو روز پایانی هفته گذشته ۱۸ هزار مخاطب را جلب کردند که در روز جمعه ۷ اردیبهشت ماه سینماهای ملت و باغ کتاب رکورد پرمخاطب ترین روز سال را برای خود ثبت کردند.
«پردیس سینما گالری ملت» با ۴۳ درصد ضریب اشغال صندلی که قریب به ۷ هزار مخاطب را به خود اختصاص داده است، بیشترین آمار استقبال آن مربوط به فیلم‌های «مست عشق»، «تمساح خونی»، «بی بدن» بوده است.
«پردیس سینمایی باغ کتاب» که از بهمن ماه سال گذشته پس از چهار سال وقفه، دوباره فعالیت خود را آغاز کرده است، در دو روز پایانی هفته گذشته با نزدیک به ۵ هزار مخاطب، بیشترین سهم از فروش فیلم «مست عشق» را داشته است.
«پردیس سینمایی راگا» نیز از پرمخاطب‌ترین سینماهای جنوب شهر تهران، با یک سالن مدرن و دو سالن ممتاز، در این دو روز با بیش از ۵۰ درصد ضریب اشغال صندلی، بیش از ۳ هزار نفر را به سینما کشانده است.
در پردیس‌های سینمایی «تماشا» و «رازی» نیز «مست عشق»، «تمساح خونی»، «سال گربه» و «بی بدن» پرمخاطب‌ترین‌های این دو سینما بوده اند و هر کدام از سینماها به ترتیب تعداد ۱۸۰۰ و ۱۰۰۰ مخاطب را در دو روز پایانی هفته گذشته ثبت کرده اند.
موسسه تصویر شهر از موسسه‌های زیرمجموعه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است که مدیریت پنج پردیس سینمایی را برعهده دارد که پردیس سینما گالری ملت با ۱۲ سالن نمایش، پردیس سینمایی باغ کتاب با ۱۱ سالن نمایش، سینماهای راگا و تماشا در منطقه شهرری و یافت آباد هر کدام با سه سالن نمایش و پردیس سینمایی رازی در میدان رازی با ۲ سالن نمایش میزبان شهروندان و علاقمندان به سینما است.
کارگاه آشناسی با عکاسی فیلم در موزه سینما
موزه سبنمای ایران کارگاه اشنایی با عکاسی در فیلم و سینما را برگزار می کند.
در ادامه برگزاری کارگاه های تخصصی در موزه سیتما، کارگاه اشنایی با عکاسی در فیلم و سینما توسط امیر عابدی عکاس شناخته شده سینما برگزار می شود.
این کارگاه سه شنبه ۱۱ اردیبهشت از ساعت ۱۵ در سالن فردوس موزه سینما برگزار می شود و علاقمندان برای ثبت نام و شرکت در این کارگاه می توانند به آدرس زیر مراجعه کنند.
clubmuseum.ir/workshops/۴۵
به شرکت کنندگان در پایان کارگاه گواهی حصور داده می شود.
امیر عابدی از سال ۱۳۶۷ به صورت جدی عکاسی را در سینما آغاز کرد و تاکنون عکاسی بیش از ده ها فیلم بلند سینمایی ، مجنوعه تلویزیونی ، تیاتر و فیلم کوتاه را انجام داده است.
وی تاکنون جوایزی همچون سیمرغ بلورین بهترین عکس فیلم از جشنواره فیلم فجر را برای عکاسی فیلم سه زن، و تندیس زرین هشتمین جشن خانه سینما برای عکاسی فیلم مزرعه پدری را بدست اورده است.
عابدی عکاسی فیلمهایی همچون: نسل سوخته، شب یلدا، چهارشنبه سوری ، آلزایمر، یک شهروند کاملا معمولی، جاده قدیم، ساکن طبقه وسط، زندان زنان، قرمز، پرواز در نهایت، سریال مدار صفر درجه و ... را بر عهده داشته است.
مدیر کل هنرهای نمایشی و معاون امور هنری سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، به منظور همکاری متقابل، تفاهم‌نامه همکاری امضا کردند.
حجت‌الاسلام سعید نصیراسلامی؛ معاون فرهنگی و تبلیغات سازمان عقیدتی- سیاسی ارتش با کاظم نظری؛ مدیر کل هنرهای نمایشی درخصوص اجرای آثار چهاردهمین جشنواره تئاتر ارتش، اجرای عمومی آثار تولیدی، تولید آثار هنری مشترک و حمایت از نمایشنامه‌های برگزیده گفتوگو و تفاهم کردند.
در جلسه‌ای که با حضور حجت‌الاسلام سعید نصیراسلامی؛ معاون فرهنگی و تبلیغات سازمان عقیدتی- سیاسی ارتش، کاظم نظری؛ مدیر کل هنرهای نمایشی و سیامک موحدی؛ مدیر امور هنری سازمان عقیدتی- سیاسی ارتش و شهرام نوشیر؛ مدیر کانون تئاتر دینی برگزار شد، مقرر شد آثار برگزیده سیزدهمین جشنواره تئاتر ارتش، که اسفندماه ۱۴۰۲ برگزار شد، در جشنواره تئاتر فتح خرمشهر و جشنواره تئاتر مقاومت اجرا داشته باشند. همچنین در این جلسه قرار شد فرصتی فراهم شود تا نمایش‌های خیابانی با موضوع شهدا و مضامین مرتبط، بتوانند در پادگان‌ها و فضاهای سازمانی ارتش، روی صحنه روند.
در سومین مورد از این تفاهم، قرار شد گروه‌های اجرای تعزیه ارتش در فضاهای نمایشی و میادین و فضاهای روباز مختص این نوع نمایش، در ایام سوگواری اجرا داشته باشند.
همکاری دو طرف برای تولید یک اثر فاخر مشترک، نیز جزو مواردی بود که در این جلسه درباره آن گفتوگو شد و توافقاتی نیز به عمل آمد که به زودی نام نمایش و سالن اجرای آن اعلام خواهدشد.
همچنین در این جلسه درباره حمایت از نمایشنامه‌های برگزیده جشنواره «نسیم رحمت» با موضوع و نگاه مورد توافق دو طرف، گفتوگو شد. جشنواره «نسیم رحمت» از جمله جشنواره‌های برگزارشده توسط ارتش است که امسال هنرمندان شاخص در عرصه نمایشنامه‌نویسی در آن شرکت خواهند کرد.
همچنین سال جاری، برای تقویت متون نمایشی و جشنواره تئاتر میثاق ۱۴، به نمایشنامه‌نویسان جوان و مطرح کشور نگارش ۲۸ نمایشنامه سفارش داده شده است.
درپایان این جلسه، گفت‌وگوهای اولیه درخصوص احیای سالن‌های ارتش برای اجرای تئاتر و برگزاری کارگاه‌های آموزشی مشترک نیز صورت گرفت و ادامه آن برای بررسی سیستم، مشکلات و تحلیل بیشتر موضوع به جلسات آتی موکول شد.
این باکس خبری به روز رسانی می‌شود.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»