چرا عاشق منفیگرایی هستیم؟
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۴۹۴۴۵
به گزارش امتداد، احمد شیرزاد فعال سیاسی اصلاحطلب با این مقدمه در «شرق» نوشت: اینکه چرا این میزان ذهن جامعه بدون کمترین زحمت تجزیهوتحلیل یک خبر یا ادعا، آماده پذیرش آن است، حتما نیازمند واکاوی است. موضوع بعدی زلزله اخیر بود که نشان داد اعتماد به نهادهای رسمی تا چه اندازه کاهش یافته و حتی اخبار عجیبی در دو روز گذشته درباره بروز یک حادثه در کرمانشاه بر سر زبانها افتاده است و فعالشدن گسل آن منطقه را که تحلیلی کاملا علمی دارد، به فعلوانفعالات دیگری ربط میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متأسفانه برخی نهادهای رسمی اساسا حاضر به پذیرش این واقعیت نیستند؛ چراکه اطراف مسئولان مربوطه، افرادی هستند که جز تمجید آنان به کار دیگری نمیپردازند. شاید ریشههای عمیق تاریخی در این ماجرا بیتأثیر نباشد. تحقیرهایی که صورت گرفته، نوعی نگاه منفی به نهادهای رسمی را پدید آورده است. در میان برخی اقشار جامعه، دولت نهادی تلقی میشود که بهدنبال اخذ مالیات و عوارض برای سرکیسهکردن مردم است. آنان دوست دارند بنزین، آب، برق و هرآنچه را دولت عرضهکننده آن است، بهصورت رایگان دریافت کنند. توزیع مستقیم یارانه نیز این فلسفه را تقویت کرد که دولت بهجای مالیاتگرفتن، میتواند از ثروتهای بیکران ایران به همه ایرانیان حقوق بدهد و آنان بیهیچ زحمتی زندگی کنند.
شاید نفوذ گسترده تفکرات چپ از دوران مرحوم مصدق در ایجاد چنین باورهایی بیتأثیر نباشد. چپ ایرانی، چپ کارگر تولیدگر نیست بلکه بیشتر از طبقات روشنفکر برخاسته که مدعی منافع کارگر بودهاند، نه خود کارگر؛ چپ مارکسیستی متوقع که در اعتراضات اخیر فعالشدن و بیصبری آنان را شاهد بودیم. به نظر میرسد نفوذ همین گرایشها باعث شده در سطح جامعه روشنفکری دفاع از یک دولت توانمند، یک ضد ارزش قلمداد شود و در سوی مقابل، ژست اعتراضی بهشدت جذاب جلوه کند. البته این در سایر کشورهای دنیا نیز وجود دارد. در ایالات متحده کاندیدایی که همه گذشتگان را دزد بنامد، میتواند به جذب آرا امیدوار باشد. نوع تبلیغات محمدباقر قالیباف در انتخابات ٩٦ و تقسیم مردم به ٩٦ درصد و چهار درصد، استفاده از همین تاکتیک مرسوم بود اما طبقه متوسط و آنانی که به بیان دیدگاههای اصلاحطلبانه و انتقادی برای نیل به توسعه در عین پرهیز از خشونتورزی معتقد هستند، چه جایگاهی در این فضا دارند؟ به نظر میرسد آنها نتوانستهاند طبقات اجتماعی، احزاب، تریبونها و رسانههای مدافع این تفکر را شکل دهند.
در همین وقایع اخیر اگر رسانه یا روزنامهنگاری از روشها، شعارها و درکنشدن برخی دامها که از سوی رقبای توسعه در ایران پهن شده انتقاد میکرد، گویی کاری شرمآور انجام داده بود. شاید امروز بتوان پیامد این مسائل را بهتر بررسی کرد؛ تصمیمات اقتصادی دولت آمریکا علیه ایران را شدت بخشید که ضرر آن بهطور مستقیم به همین طبقات محروم میرسد. نوسازی ناوگان ایران برای ارزانترشدن و کیفیترشدن خدمات هوایی و حتی ریلی و جادهای را با محدودیتهای بیشتر و فرار سرمایهگذاران خارجی مواجه کرد.
فراموش نکنیم اکسیر نجاتبخش همه مشکلات ما رشد و رونق بخش تولید و خدمات است که این نیازمند سرمایهگذاری است. تا خون در رگهای اقتصاد به گردش درنیاید، با تزریق پولهای دولتی هیچ اتفاقی رخ نمیدهد. این نیازمند بهبود فضای کسبوکار، سرمایهگذاری مستقیم خارجی و… است و برای این موضوع نباید سیبل حملات حقوقبشری اروپا و ایالات متحده باشیم. تجلی عمده منفیگرایی را میتوان در فضای مجازی مشاهده کرد. تحلیلهایی وجود دارد که کشور را در آستانه فروپاشی اقتصادی یا معضلات حلنشدنی نشان میدهد که بخشی از آن درست و بسیاری از آنها فاقد پایه و مبنای علمی و کارشناسی است. خدا نکند کسی بنای پاسخگویی به این ادعاهای واهی را داشته باشد؛ چنان تحقیر میشود و ناسزا میشنود که ترجیح میدهد به این عرصه ورود نکند.
زمانی در صدر مشروطیت، پدیدهای به نام مطبوعه، روزنامه یا رسانههای مکتوب پا به عرصه سیاسی گذاشت. رسانههای ابتدای دوره پهلوی نوعی فحشنامه بودند که به سهولت از الفاظ سخیف و رکیک استفاده میکردند و انواع تهمتها در آنها رواج داشت. فضا بهگونهای بود که افرادی برای خصومت با فرد دیگری، امتیاز روزنامه میگرفتند تا انواع بد و بیراه را نثار آن مخاطب خاص کنند. سالها طول کشید تا این دیپلماسی کلامی در سطح رسانه به فضای امروز برسد که به جز چند روزنامه و خبرگزاری متعلق به یک طیف خاص که همچنان بیتاب آن ادبیات و توهینها هستند، سایر رسانهها آداب نقادی را فرا بگیرند. فضای مجازی امروز ایران درست شبیه همان مطبوعات صدر مشروطه تا پهلوی است. افراد برای نقل خبر و سخنگفتن، کمتر احساس مسئولیت اخلاقی میکنند. این باور وجود ندارد که حتی اگر کسی مچ آنها را نمیگیرد، مسئولیت شهروندی و انسانی خود در قبال اخبار و تحلیلها را ایفا کنند.
فکر میکنم جامعه ایران با امکانی به نام فضای مجازی، بسیار نابالغ روبهرو شده است و این یکی از ریشههای رشد منفیگرایی و اخبار تیرهوتار در فضای امروز ایران است. در سطح حاکمیت، دولت و نهادهایی که مسئول رصدکردن فضای عمومی هستند و حتی نهادهای امنیتی، میتوانند بهجای نگاه صرفا امنیتی با بهرهگیری از تحلیلگران حوزههای مختلف برای ریشهیابی واقعیت این رفتار، پیشقدم شوند و زمان را بیش از این از دست ندهند.
انتهای پیام
true برچسب ها : احمد شیرزاد , روزنامه شرق , منفی گرایی trueمنبع: امتداد نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۴۹۴۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شگرد نتانیاهو برای جلوگیری از دستیابی به توافق آتشبس
منابع رسانهای عبری زبان دست نخستوزیر رژیم صهیونیستی را رو کرده و فاش کردند که وی با نام یک مسئول دیپلمات جعلی از ایده حمله به رفح و ادامه جنگ حمایت میکند.
به گزارش مشرق، شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی در این باره فاش کرد دفتر بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی در جلسات مطبوعاتی خود تاکید میکند که رژیم اشغالگر از تهاجم به رفح دست نخواهد کشید و با پایان جنگ موافقت نخواهد کرد.
طبق گزارش این رسانه، ناظران معتقد هستند که تکرار تهدید حمله به رفح و ادامه جنگ از سوی نتانیاهو بیانگر این مسئله است که وی در تلاش است تا امکان دستیابی به تفاهم یا دستیابی به پیشرفت در مذاکرات جاری از طریق میانجیگران را خنثی کند.
رسانههای صهیونیستی نیز به نقل از چند خبرنگار فاش کردند که نتانیاهو در پوشش یک مقام دیپلماتیک علیه انعقاد توافق با مقاومت فلسطین بیانیههایی صادر میکند.
روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» در این باره نوشت: خبرنگاران و روزنامهنگاران اسرائیلی تصمیم گرفتند اقدامات نتانیاهو و بازی او برای ایجاد مانع در توافق را افشا کنند.
این روزنامه گزارش داد: اظهارات نتانیاهو در پوشش یک مقام ناشناس بیانگر دیدگاه اعضای کابینه نیست.
طبق این گزارش، مقامی که نامش فاش نشده و با وجود هرگونه توافقی تهدید به ورود به رفح کرده است، خود بنیامین نتانیاهو است.
این روزنامه همچنین فاش کرد: هدف نتانیاهو فریب افکار عمومی است تا اینگونه وانمود کند که بر سر موضوع تشدید تنش نظامی و ناکام گذاشتن هرگونه توافق احتمالی اتفاق نظر وجود دارد.
شنبه، رسانههای عبری زبان بیانیهای را از طرف یک «منبع سیاسی» صهیونیست منتشر کردند که در آن گفته شده بود تلآویو با پایان دادن به جنگ در چارچوب هیچ توافقی با حماس موافقت نخواهد کرد.
این منبع گفته بود: چه آتشبس برای آزادی اسرا وجود داشته باشد چه نه، ارتش وارد رفح خواهد شد.
منبع: ایسنا