به نقل از «ایسکانیوز»

شایع ترین سرطان کودکان در کشورهای ثروتمندکدام است؟/تشخیص و درمان سرطان درکشورهای آسیایی، بهتر از امریکاست

تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۹۳۳۵۰۶

به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، تا به حال تصور کرده اید که پس از تشخیص سرطان چه اتفاقی می افتد؟محققان برای پاسخ دادن به این پرسش مطالعاتی را انجام داده که نتیجه این مطالعه در زمینه بقای سرطان توسط برنامه کانکورد منتشر شده است. این مطالعه به بررسی سوابق بیماران مبتلا به سرطان در گروه سنی بزرگسالان و کودکان در 71 کشور از سال 2010 تا 2014 می پردازد .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هدف این مطالعه مقایسه میزان بقاء پنج ساله مبتلایان این بیماری و ارزیابی اثربخشی درمان آن ها است. در حقیقت five-year survival rate یک شاخص است که میزان بقای فرد ،زمان تشخیص بیماری ، برآورد و پیش بینی بیماری خاص بر اساس آن صورت می گیرد.

لوسمی حاد لنفوبلاستی شایع ترین سرطان کودکان در کشورهای ثروتمند

سرطان کودکان در کشورهایی با درآمد بالا مانند ایالات متحده امریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی با موفقیت درمان می شوند که میزان پیش بینی و تشخیص بیماران در دوره 5 ساله در اغلب این کشورها به 90 درصد و در برخی موارد بالاتر از آن نیز می رسد. در این مطالعات لوسمی حاد لنفوبلاستی، شایع ترین سرطان دوران کودکی شناخته شده است. در مقابل، در برخی از کشورهای با درآمد متوسط ​ مانند چین، مکزیک و برزیل، این میزان به کمتر از 60 درصد می رسد.

این مطالعات حاکی از آن است که برخی از کشورهای آسیایی، تشخیص و درمان سرطان معده و مری را به مراتب بهتر از ایالات متحده امریکا انجام می دهند. میزان پیش بینی و تشخیص بیماران در دوره 5 ساله در کره جنوبی و ژاپن به ترتیب 68 و 60 درصد است، این در حالی است که نرخ بقای 5 ساله در ایالت متحده آمریکا 33 درصد است.

کلمن استاد اپیدمیولوژی و آمارهای حیاتی بهداشت و درمان لندن با اشاره به تشخیص بیماری کودکان در آمریکا و عدم تشخیص آن در مکزیک و برزیل می گوید: در دهه های 1950 و 1960، در کشورهای غربی، میزان پیش بینی و تشخیص بیماران در دوره 5 ساله کودکان مبتلا به لوسمی 5 درصد بود و در واقع هیچ درمانی برای آن وجود نداشت. امروزه، به طور عمده به دلیل شیمی درمانی و سایر درمان ها مانند پیوند سلول های بنیادی، میزان بقای بیماران سرطانی در غرب افزایش یافته است ، اما این بدان معنا نیست که داشتن دارو تنها راه حلی مناسب برای کشورهایی است که هنوز با این سرطان مبارزه می کنند.

او ادامه می دهد: به طور کلی درمان ها کاملا تهاجمی هستند و سیستم ایمنی را سرکوب می کنند تا جایی که توانایی کودک برای دفاع از عفونت ها کاهش پیدا کند. این صرفا یک سؤال برای خرید داروهای محسوب نمی شود ، بلکه یک ارتقای وسیع تر از خدمات بهداشتی است تا بتواند مراقبت های حمایتی برای کودک را در طول شیمی درمانی افزایش دهد.

میزان سرطان مری و معده در کشورهای کره جنوبی، ژاپن و تایوان بیشتر است

از لحاظ آمار میزان سرطان مری و معده در کشورهایی مانند کره جنوبی، ژاپن و تایوان بیشتر است، در همین راستا دولت های محلی و شرکت ها نمایشگاه های سالانه و برنامه های خوبی را در این زمینه در نظر گرفته اند. کلمن در این باره می گوید: « این کشور ها در تشخیص تکنیک های بسیار زودهنگام و جراحی ها برای مدیریت این سرطان ها بسیار ماهر هستند. اما همان طور که آلنمانی می گوید: میزان بقا برای سایر سرطان ها مانند ملانوما و لوسمی در این کشورها بسیار کم است.

کشورهای ثروتمند می توانند در درمان سرطان بسیار موثر باشند. آلنمانی از گروه بقا سرطان در مدرسه بهداشت و درمان لندن با اشاره به کشور کاستاریکا می گوید:« ما نتایج خوبی در زمینه بهبود یافتگان بعضی از سرطان ها در کشورهایی با میزان درآمد بالاتر از سطح متوسط رسیده ایم. کاستاریکا یکی از کشور هایی است که در پیش بینی و تشخیص بیماران در دوره 5 ساله قرار دارد. این گروه شامل کشورهای آمریکا، کانادا، ژاپن، و 16 کشور اروپایی است.»

خبرنگار و مترجم :نیوشا یعقوبی

701

سرطان کشورهای پر درآمد مری معده کره جنوبی تایوان سرطان کودکان تشخیص و درمان سرطان سیستم ایمنی میزان سرطان مری و معده استاد اپیدمیولوژی و آمارهای حیاتی بهداشت و درمان لوسمی حاد لنفوبلاستی

منبع: ایسکانیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۹۳۳۵۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تنهایی می‌تواند زندگی بازماندگان سرطان را کوتاه کند

ایتنا - مطالعه جدیدی نشان می‌دهد افرادی که در حال طی کردن دوره درمان سرطان، در تنهایی هستند، در مقایسه با افرادی که با همنشینی همراه هستند، احتمال مرگ بیشتری دارند.
Jingxuan Zhao ، محقق و دانشمند ارشد در تحقیقات خدمات بهداشتی در انجمن سرطان آمریکا  گفت: «تنهایی و احساس منزوی شدن نگرانی رایجی در میان بازماندگان سرطان است».

به گزارش ایتنا، ژائو توضیح داد که تشخیص و درمان سرطان افراد را منزوی می‌کند و روابط اجتماعی آنها را تحت فشار قرار می‌دهد. ژائو گفت: «بیش از 18 میلیون بازمانده سرطان در ایالات متحده وجود دارد و انتظار می‌رود این تعداد تا سال 2030 به 22 میلیون نفر افزایش یابد. اکنون باید به این موضوع حیاتی بپردازیم.»

برای این مطالعه، محققان بیش از 3400 بازمانده سرطان 50 ساله و بالاتر را که به یک مطالعه با بودجه فدرال در مورد بازنشستگی و سلامت بین سال‌های 2008 تا 2018 پاسخ مثبت دادند، ارزیابی کردند. حدود 28 درصد از بازماندگان احساس تنهایی شدید و 24 درصد دیگر احساس تنهایی متوسط را گزارش کردند. محققان دریافتند افرادی که بالاترین سطح تنهایی را گزارش می‌کنند، 67 درصد بیشتر از افرادی که کمتر تنها هستند، در معرض خطر مرگ قرار دارند.

این مطالعه در 25 آوریل در مجله شبکه ملی جامع سرطان منتشر شد. ژائو در یک نشریه خبری گفت: «آنچه لازم است، اجرای برنامه‌هایی برای غربالگری تنهایی در میان بازماندگان سرطان و ارائه حمایت اجتماعی از افراد نیازمند است. این اقدامات می‌تواند مداخلاتی مانند مشاوره سلامت روان، حمایت جامعه، مشارکت در شبکه‌های اجتماعی و ادغام این برنامه‌ها در درمان سرطان باشد.»

این مطالعه جدید یک سال پس از توصیه جراح عمومی، دکتر ویوک مورتی، درباره "اپیدمی تنهایی و انزوا" که به یک بحران بهداشت عمومی کم‌توجه تبدیل شده است، انجام شد. مورتی در یک انتشار خبری گفت: « روابط ما منبعی برای درمان و بهزیستی است که پنهان می‌شود، روابطی که می‌تواند به ما کمک کند زندگی سالم‌تر، کامل‌تر و سازنده‌تری داشته باشیم. با توجه به پیامدهای سلامتی قابل توجه تنهایی و انزوا، ما باید ایجاد ارتباط اجتماعی را به همان شیوه‌ای که دیگر مسائل مهم بهداشت عمومی مانند تنباکو، چاقی و اختلالات مصرف مواد را در اولویت قرار داده‌ایم، در اولویت قرار دهیم.»