ابداع یک ماده هوشمند برای پر کردن دندان

پژوهشگران کانادایی، ماده جدیدی برای پُر کردن دندان ابداع کرده‌اند که می‌تواند با پوسیدگی دندان مقابله کند.

به گزارش زی‌نیوز، پژوهشگران برای درمان حُفره‌های ایجاد شده توسط باکتری‌هایی که دندان‌های پرشده را سوراخ می‌کنند، یک ماده هوشمند ابداع کرده‌اند.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، به گفته پژوهشگران، پوسیدگی‌های مکرر، سالانه 100 میلیون بیمار را درگیر می‌کنند  و مجموعا 34 میلیارد دلار هزینه درمان آنها می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در پژوهشی که در مجله " Scientific Reports" به چاپ رسید، پژوهشگران دانشگاه تورنتو کانادا، راه حل جدیدی ارائه دادند.

آنها با استفاده از قابلیت خودسازی داروهای ضد میکروبی، ماده‌ای با ذرات کوچک ابداع کردند که برای متوقف کردن باکتری‌ها در مسیرشان طراحی شده است.

ممکن است این ذرات، یکی از بزرگترین مشکلات مواد پرکننده ضدباکتری را حل کند؛ یعنی داروی کافی را در این ماده برای تاثیرگذار بودن در طول زندگی فرد ذخیره کند.

پروفسور "بن هاتون" (Ben Hatton) در این رابطه گفت: اضافه کردن ذراتی که برای پر کردن دندان با داروهای ضدمیکروبی همراه شده‌اند، یک خط دفاعی در برابر باکتری‌های عامل ایجاد حفره پدید می‌آورد.

وی ادامه داد: در درمان سنتی، داروی کافی تنها برای چند هفته تاثیرگذار بود. ما ترکیبی از دارو و شیشه سیلیکاتی کشف کرده‌ایم که خودشان را مولکول به مولکول سازماندهی می‌کنند تا تراکم دارو را به حداکثر برسانند، که این ذخیره برای سال‌های سال کافی خواهد بود.

به گفته پژوهشگران، کشف استفاده از داروهای ضدمیکروبی که خود را می‌سازند به این معناست که محققان می‌توانند تا 50 برابر داروهای ضد باکتری را در این ذرات قرار دهند.

پروفسور "یوآو فاینر" (Yoav Finer) گفت: ما به خوبی می‌دانیم که باکتری‌ها مشخصا به حاشیه‌های میان قسمت‌های پر شده و قسمت‌های باقی مانده دندان حمله می‌کنند تا حفره‌هایی به وجود آورند.

وی افزود: امکان دارد دادن تجهیزات ضد میکروبی با دوام چندین ساله به این مواد، این مشکل را تا حد زیادی کاهش دهد.

این گروه پژوهشی برنامه‌ریزی کرده است تا ذرات ذخیره‌کننده دارو در پرکردن دندان را آزمایش کنند و عملکرد این ذرات را هنگام حمله باکتری‌ها و بزاق در محیط پیچیده دهان بررسی کنند.

دانشمندان می‌گویند ممکن است این ماده هوشمند جدید، با تنظیم دقیق، موجب پرکردن محکمتر دندان‌ها و مراجعه کمتر به دندان‌پزشک شود.

منبع: اقتصاد آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۹۵۹۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باکتری‌ها برای ما رشته سیم رسانا می‌سازند

رشته‌های پروتئینی مهندسی‌شده که در ابتدا توسط باکتری‌ها تولید می‌شدند توسط دانشمندان برای بهبود رسانایی الکتریسیته اصلاح شده‌اند. در مقاله‌ای که به تازگی در مجله Small منتشر شده است، محققان نشان دادند نانوسیم‌های پروتئینی که با افزودن یک ترکیب زیستی به نام «هِم» اصلاح شده‌اند، می‌توانند الکتریسیته را در فواصل کوتاه هدایت کنند و انرژی را از رطوبت موجود در هوا دریافت کنند.

رشته‌های پروتئینی مهندسی‌شده که در ابتدا توسط باکتری‌ها تولید می‌شدند توسط دانشمندان برای بهبود رسانایی الکتریسیته اصلاح شده‌اند. در مقاله‌ای که به تازگی در مجله Small منتشر شده است، محققان نشان دادند نانوسیم‌های پروتئینی که با افزودن یک ترکیب زیستی به نام «هِم» اصلاح شده‌اند، می‌توانند الکتریسیته را در فواصل کوتاه هدایت کنند و انرژی را از رطوبت موجود در هوا دریافت کنند.

دکتر لورنزو تراواگلینی، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: یافته‌های ما فرصت‌های تازه‌ای در بخش رشته‌های سیم رسانا باز می‌کند، رشته‌هایی که مبتنی بر پروتئین بوده و برای توسعه قطعات و دستگاه‌های الکتریکی پایدار و سازگار با محیط‌زیست، قابل استفاده هستند. این نانوسیم‌های مهندسی شده در آینده می‌توانند به نوآوری‌هایی در برداشت انرژی، کاربردهای زیست‌پزشکی و حسگری محیطی منجر شوند.

پیشرفت‌ها در زمینه‌های میان رشته‌ای که ترکیبی از مهندسی پروتئین و نانوالکترونیک است، نویدبخش توسعه فناوری‌های پیشرفته بوده که شکاف بین سیستم‌های بیولوژیکی و دستگاه‌های الکترونیکی را پر می‌کند.

دکتر تراواگلینی می‌گوید: هدف ما اصلاح مواد تولید شده توسط باکتری‌ها برای ایجاد قطعات الکترونیکی است. این دستاوردها می‌تواند به عصر جدیدی از الکترونیک سبز منجر شود و به شکل‌گیری آینده‌ای پایدارتر کمک کند.

وی می‌افزاید: بسیاری از رویدادها در طبیعت به حرکت الکترون‌ها نیاز دارند و این منبع الهام‌بخش روش‌های جدید دریافت الکتریسیته هستند. به عنوان مثال، کلروفیل در گیاهان برای فتوسنتز نیاز به حرکت الکترون‌ها بین پروتئین‌های مختلف دارد.

باکتری‌های طبیعی نیز از رشته‌های رسانا موسوم به نانوسیم برای انتقال الکترون‌ها در غشاهای خود استفاده می‌کنند. نکته مهم این است که نانوسیم‌های باکتریایی که رسانای الکتریسیته هستند، پتانسیل تعامل با سیستم‌های بیولوژیکی مانند سلول‌های زنده را دارند و می‌توانند در حسگر زیستی برای نظارت بر سیگنال‌های داخلی بدن استفاده شوند. البته هنگامی که به طور مستقیم از باکتری استخراج می‌شود، این نانوسیم‌های طبیعی به سختی اصلاح می‌شوند و عملکرد محدودی دارند.

دکتر تراواگلینی می‌گوید: برای غلبه بر این محدودیت‌ها، ما یک فیبر را با استفاده از باکتری E. coli مهندسی ژنتیکی کردیم. ما DNA باکتری E. coli را اصلاح کردیم تا باکتری‌ها نه تنها پروتئین‌های مورد نیاز خود را برای زنده ماندن تولید کنند، بلکه پروتئین خاصی را که طراحی کرده بودیم، ساخته و سپس آن را مهندسی کند. ما در آزمایشگاه آن‌ها را به نانوسیم تبدیل کردیم.

این تیم می‌دانست که پروتئین تولید شده توسط باکتری‌ها به خودی خود رسانایی بالایی نخواهد داشت، آنها باید ماده‌ای را به آن اضافه کنند.

هِم (Heme) یک ساختار حلقوی دارد که به حلقه پورفیرین معروف است و یک اتم آهن نیز در وسط آن قرار دارد. این ترکیب وظیفه حمل اکسیژن در گلبول‌های قرمز از ریه‌ها به بقیه بدن را بر عهده دارد.

به نقل از ستاد نانو، تحقیقات اخیر نشان داده است که وقتی مولکول‌های هِم نزدیک به هم چیده می‌شوند، انتقال الکترون را امکان‌پذیر می‌کنند. بنابراین، دکتر تراواگلینی و تیمش هِم را در رشته‌های تولید شده توسط باکتری‌ها ادغام کردند. دکتر تراواگلینی می‌گوید: همانطور که انتظار داشتیم، با افزودن هِم به این رشته، پروتئین رسانا می‌شود، در حالی که رشته بدون هِم هیچ جریانی را نشان نمی‌داد.

انتهای پیام