جلوگیری از آلوده شدن خاک و آب های زیرزمینی با استفاده از نانوذرات
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۱۸۱۶۸
تهران- ایرنا- پژوهشگران دانشگاه بوعلی سینا با ارائه طرحی برای کاهش آلوده شدن خاک و آب‌های زیرزمینی، استفاده از نانوذرات فلزی را به عنوان جاذب پیشنهاد کردند که نتایج آن می‌تواند در صنعت تصفیه آب و فاضلاب و کشاورزی کاربرد داشته باشد.
به گزارش روز پنجشنبه گروه علمی ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، در ایران بیش از 60 درصد خاک‌های کشاورزی کمتر از یک درصد ماده آلی دارند؛ بنابراین کشاورزان تمایل دارند از برخی پسماندهای حاوی مواد آلی مانند لجن فاضلاب به عنوان اصلاح کننده استفاده کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کاربرد لجن فاضلاب باعث بهبود ویژگی‌های خاک و فراهم شدن عناصر مغذی برای گیاهان و میکروارگانیسم‌ها می‌شود اما در کنار این فواید، آلاینده‌های موجود در لجن فاضلاب، مانند فلزات سنگین، باعث آلوده شدن خاک‌ها شده و می‌توانند تأثیرات منفی و مضری را روی جانداران خاک، گیاه و محیط زیست داشته باشند.
به گفته مرتضی فیضی پژوهشگر دانشگاه بوعلی سینا، برای کاهش این مشکل نیاز است با بکاربردن یک فناوری مناسب و کارآمد، در کنار حفظ محیط زیست، فلزات سنگین را در خاک تثبیت و از حرکت آنها به سمت عمق‌های پایین‌تر خاک جلوگیری کرد.
وی در توضیح بررسی‌های انجام شده در این طرح اظهار کرد: در این تحقیق تلاش کردیم از نانوذرات مختلف ZnO و MgO در سطح یک درصد به عنوان جاذب فلزات استفاده کنیم؛ این نانوذرات به مخلوط خاک و لجن فاضلاب اضافه شد و اثر آنها بر توزیع فلزات سنگین در بخش‌های مختلف این مخلوط و همچنین میزان تحرک آنها با گذشت زمان مورد بررسی قرار گرفت.
فیضی به بیان نتایج این بررسی‌ها پرداخت و گفت: افزودن لجن فاضلاب به خاک باعث افزایش قابلیت دسترسی فلزات در خاک می‌شود اما هنگامی که نانوذرات به مخلوط خاک و لجن فاضلاب اضافه شود، قابلیت دسترسی فلزات ازجمله کادمیم، مس، نیکل و روی به ویژه در بخش‌های محلول و تبادلی و پیوند یافته به کربنات‌ها، کاهش می‌یابد.
وی افزود: این در حالی است که مقدار این فلزات در بخش باقیمانده مخلوط افزایش می‌یابد. سطح ویژه بالا، اندازه ذرات و تمایل بالای سایت‌های جذبی و گروه‌های عاملی روی نانوذرات باعث شده است که این ذرات بتوانند به طور مؤثری سبب تثبیت فلزات در خاک تحت تأثیر لجن فاضلاب شوند.
پژوهشگر دکترای خاک شناسی دانشگاه بوعلی سینا تاکید کرد: نتایج این طرح، در تیمار لجن فاضلاب در تصفیه خانه‌ها و همچنین در خاک‌های آلوده به فلزات سنگین در بخش کشاورزی قابل کاربرد و استفاده خواهد بود.
مرتضی فیضی دکترای خاک شناسی از دانشگاه بوعلی سینا، دکتر محسن جلالی عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینا و دکتر جیانکارلو رنلا (Giancarlo Renella) از دانشگاه فلورانس ایتالیا در انجام این تحقیقات همکاری داشته‌اند.
نتایج این تحقیق در نشریه Journal of Hazardous Materials منتشر شده است.
علمی**1023**1834
تنظیم:ابوالقاسم تیموری** انتشار: ناهید شفیعی
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۱۸۱۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت تراشه‌ای با قابلیت اندازه‌گیری ویتامین C و D
به گزارش خبرگزاری مهر، این ابزار بسیار انعطاف‌پذیر بوده و استفاده از آن آسان است و می‌توان آن را برای استفاده در یک دستگاه پوشیدنی برای کمک به یک حفظ یک رژیم غذایی خاص شخصی‌سازی کرد. جزئیات این پروژه در مقاله‌ای در ACS Applied Nano Pathers منتشر شده است.
ویتامین‌های C و D ریز مغذی‌هایی هستند که در مسیرهای متابولیکی درگیر در مبارزه با ویروس‌ها و باکتری‌ها نقش مهمی داشته و در سیستم ایمنی بدن تاثیرگذار هستند. نظارت بر این ویتامین‌ها از این نظر مهم است که سطح ویتامین‌ها را در بدن در محدوده مشخصی حفظ می‌کند.
با این حال، روش‌هایی که در حال حاضر برای این کار در دسترس است، نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی پرهزینه دارد که توسط متخصصان باید استفاده شود. این روش‌ها مستلزم جمع‌آوری نمونه خون هستند و زباله‌های خطرناک تولید می‌کنند. تشخیص و تجزیه و تحلیل هر دو ویتامین در یک نمونه به صورت همزمان زمان دشوار است.
برای ساده‌سازی فرایند، محققان انستیتوی فیزیک سائو کارلوس از منابع نسبتاً ارزان مانند کربن و پروتکل‌های سریع عملیاتی برای توسعه یک تراشه الکتروشیمیایی برای نظارت بر ویتامین‌های C و D استفاده کردند.
این تراشه یکبار مصرف است و حاوی دو حسگر بوده که هر یک از آنها از جریان الکتریکی برای تشخیص ویتامین استفاده می‌کند. در مورد ویتامین C، این حسگر از نانوذرات کربنی به عنوان یک الکتروکاتالیست استفاده می‌کند. حسگر ویتامین D از نیترید کربن گرافیتی و نانوذرات طلا همراه با لایه ای از آنتی‌بادی‌های ۲۵(OH)D۳ ساخته شده است.
این تراشه به راحتی کار می‌کند. تمام کاری که کاربر باید انجام دهد این است که آن را به یک دستگاه الکترونیکی قابل حمل کوچک شبیه به گلوکومتر وصل کند، نمونه‌ای از بزاق یا سرم خون را وارد آن کرده و منتظر بماند تا جریان الکتریکی نشان دهنده حضور و سطح ویتامین‌ها نمایش داده شود. نتیجه در کمتر از ۲۰ دقیقه بدست می‌آید.
تیاگو سرفیم مارتینز محقق کالج امپریال لندن می‌گوید: «با بی‌حرکتی گونه‌های الکتروشیمیایی فعال روی سطح یکی از حسگرها، ما توانستیم نیاز به برچسب و پروب‌های ردوکس را حذف کنیم و در نتیجه دستگاه را ساده کنیم و پیچیدگی تجزیه و تحلیل را کاهش دهیم. این کار باعث می‌شود تراشه به طور بالقوه کاربردی تر و کارآمدتر باشد، و این امکان را فراهم می‌کند تا مستقیماً در داروخانه و کلینیک‌ها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به اندازه کافی انعطاف‌پذیر است که برای استفاده به عنوان یک دستگاه پوشیدنی مناسب باشد.»
کد خبر 6091264
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»