به نقل از «خبرآنلاین»

آیا همیشه خسته‌اید؟ شاید به «سندرم خستگی مزمن» مبتلا شده‌اید

تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۲۷۱۲۸

دانش > پزشکی - سندرم خستگی مزمن (CFS) یا سندرم مزمن اختلال عملکرد ایمنی، پدیده ناشناخته و بدون درمانی است که با خستگی مداوم و شدید و کمبود انرژی همراه است. بیمار باید حداقل ۵ مورد از نشانه‌های این بیماری را به مدت ۶ ماه نشان دهد.

به گزارش خبرآنلاین و به نقل از سیناپرس، سندرم خستگی مزمن (CFS) یا سندرم اختلال عملکرد ایمنی مزمن، یک وضعیت پزشکی است که با خستگی مداوم و شدید و کمبود انرژی همراه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برای تشخیص CFS، علاوه بر مشاهده اثرگذاری قابل‌توجه خستگی بر کیفیت فعالیت‌های روزانه و کار فرد، دست‌کم ۵ مورد از علائم خستگی مزمن و شدید باید به مدت حداقل ۶ ماه در بیمار دیده شود.

علائم سندرم خستگی مزمن (CFS) عبارتند از:
خستگی مداوم و عودکننده بدون دلیل
بیدار شدن از خواب صبحگاهی با خستگی
اختلال حافظه (به‌ویژه حافظه کوتاه‌مدت) و تمرکز
اختلال در قضاوت
تحریک‌پذیری و خواب‌آلودگی
بی‌خوابی
گلودرد
اختلال بینایی و تاری دید
کمبود انگیزه و انرژی
سیستم ایمنی ضعیف یا سرکوب‌شده
پاسخ ایمنی ضعیف یا کند به محرک‌ها
کاهش هماهنگی دست‌ها و چشم‌ها
سردرد با الگوها، شدت و انواع جدید
درد مفاصل بدون تورم و قرمزی
ناتوانی در فعالیت‌های روزمره
خستگی بیش‌ازحد برای انجام کارهای منزل
کاهش اشتها
عرق کردن شبانگاهی
درد عضلات
خستگی بیش از ۲۴ ساعت
افزایش حساسیت به نور، صداها و بوها
(در موارد حاد) توهم
اختلال قلب و عروق
مشکلات گوارشی و روده تحریک‌پذیر

سبک زندگی نامناسب

تشخیص اختلال CFS بسیار دشوار است و در حال حاضر، درمان خاصی برای آن وجود ندارد. اغلب روش‌های درمانی تنها بر کاهش علائم و شناسایی علل اصلی متمرکزند. عادات، رژیم غذایی و سبک زندگی بدون تحرک، از علل اصلی سندرم خستگی مزمن شناخته می‌شوند؛ از دیگر فاکتورهای سبک زندگی که به خستگی مزمن منجر می‌شوند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سوءتغذیه و کمبود مواد مغذی
مصرف داروهایی مانند آنتی‌هیستامین، ضد سرفه، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، مسکن، ضدافسردگی
بی‌خوابی یا کیفیت بد خواب
شب‌کاری که منجر به اختلال در چرخه خواب و خستگی مزمن فرد می‌شود
عدم فعالیت بدنی
فعالیت بدنی بیش‌ازحد
مصرف کافئین
چاقی
غم و اندوه
استرس‌های عاطفی

 

علائم حاد

زمانی که علت ریشه‌ای سندرم خستگی مزمن (به‌جز موارد ناشی از بیماری‌های زمینه‌ای) شناسایی و درمان شود، علائم در مدت کمتر از یک ماه از بین می‌رود و فرد به حالت طبیعی بازمی‌گردد؛ اما در برخی موارد، خستگی مزمن می‌تواند به‌صورت ناگهانی بروز پیدا کند و نیازمند مداخلات پزشکی فوری باشد. این موارد عبارتند از:

درد قفسه سینه
سردرد شدید
تنگی نفس
ضربان قلب نامنظم یا سریع
درد شدید شکمی، درد در پشت یا لگن
خون‌ریزی غیرطبیعی شامل خون‌ریزی از مقعد یا خون بالا آوردن

اگر فرد علاوه بر این علائم، با مشکلات روانی مانند نگرانی از آسیب زدن به خود یا دیگران یا احتمال خطر خودکشی مواجه باشد، اقدامات فوری پزشکی - روان‌شناسی برای فرد باید انجام شود.

اگر علائم خستگی مزمن با وجود تغییر در عادات تغذیه‌ای، انجام ورزش، کاهش استرس، قطع مصرف دارو پس از ۲ هفته همچنان ادامه داشته باشد، بیمار باید حتما به پزشک مراجعه کند، چراکه این نشانه‌ها می‌توانند علائم اولیه یک بیماری باشند.

 

ریشه‌های دیگر

مشکلات و بیماری‌هایی که منجر به بروز خستگی مداوم می‌شوند:

چاقی
درد مداوم
استرس
آپنه خواب
آسیب مغزی
مولتیپل اسکلروزیس (MS)
بیماری التهابی روده (IBD)
کم‌کاری تیروئید
پرکاری تیروئید
بیماری قلبی
فیبرومیالژیا (درد مزمن عضلات)
دیابت
افسردگی
بیماری مزمن انسداد ریوی (COPD)
اختلال هورمونی
ضعف سیستم ایمنی
بیماری مزمن کلیه
نارسایی مزمن کبدی
آلرژی غذایی
عفونت ادراری
اضطراب
کم‌خونی
سرطان

 

اقدامات بهبوددهنده

فردی که از سندرم خستگی مزمن (CFS) رنج می‌برد، می‌تواند به منظور کاهش علائم و بهبود سطح انرژی و سلامت کلی بدن، اقداماتی را انجام دهد:

هیدراتاسیون یا رساندن مایعات (آب) کافی به بدن
مصرف مواد مغذی
اصلاح عادات خواب مناسب و کافی
ارتقاء کیفیت خواب شبانه
دوری از استرس
پرهیز از سیگار کشیدن، مصرف الکل و مواد مخدر

۵۴۵۴

کلید واژه‌ها : بدن انسان - سیستم ایمنی - سبک زندگی -

منبع: خبرآنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۲۷۱۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آنچه بهتر است درباره سرخک و واکسیناسیون آن بدانید

دو مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا، مروری مختصر از این بیماری بسیار عفونی ارائه می‌دهد.

در حالی که افزایش موارد ابتلا به سرخک در کانادا نیز به تازگی گزارش شده است، بسیاری از پزشکانِ کانادایی ممکن است تجربه مستقیم با تشخیص و درمان سرخک نداشته باشند زیرا این کشور در سال ۱۹۹۸ میلادی به وضعیت حذف سرخک دست یافت.

پزشکان تاکید دارند افزایش فعالیت ویروس سرخک در جهان و در کانادا یادآور اهمیت ایمن سازی افراد علیه این بیماری است. از این رو روال منظمِ واکسیناسیون‌های معمول دوران کودکی از جمله سرخک که در طول همه گیری کووید-۱۹ نادیده گرفته شد باید فورا مورد بررسی قرار گیرند.

دکتر «سارا ویلسون»، یک پزشک در انتاریو، می‌گوید: پزشکان باید هنگام ارزیابی بیماران به ویژه آن هایی که سابقه سفر داشته‌اند یا کسانی که احتمالا در معرض شیوع محلی این بیماری قرار گرفته اند، هشیار باشند.

سرخک یکی از مسری ترین بیماری های عفونی تنفسی است. افراد مبتلا به سرخک دچار تب، سرفه، آبریزش بینی و ورم ملتحمه می شوند. همچنین بثوراتی که از روی صورت شروع و در سراسر بدن پخش می شود، حدود چهار روز بعد از ابتلا ممکن است ایجاد شود.

عوارض عفونت سرخک در ۳۰ درصد موارد گزارش شده است. اینها می توانند شامل عفونت گوش، ذات الریه، عوارض بارداری و عوارض عصبی از جمله آنسفالیت باشند. سرخک همچنین می تواند موجب نقص ایمنی ثانویه موقت شود. بیشتر موارد سرخک در کانادا در افراد واکسینه نشده به ویژه کودکان رخ می دهد.

با توجه به عفونی بودن سرخک، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید در صورت ارجاع موارد مشکوک برای ارزیابی یا آزمایش، با رعایت اقدامات پیشگیرانه با مراکز مراقبت بهداشتی تماس بگیرند تا اطمینان حاصل شود که از اقدامات مناسب پیشگیری و کنترل عفونت برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران، استفاده می شود.

با وجود برنامه‌های موثر واکسیناسیون، شیوع سرخک در کشورهای مختلف در حال افزایش است که بر نیاز به افزایش تلاش‌های واکسیناسیون تاکید می‌کند. راهنمای واکسیناسیون کانادا تجویز واکسن‌های سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را برای همه افراد در کانادا با برنامه‌های دز مشخص توصیه می‌کند.

برای مسافرت کردن یا زمان شیوع این بیماری، واکسیناسیون MMR می‌تواند فراتر از برنامه‌های استاندارد انجام شود؛ با دستورالعمل‌هایی که برای تسریع واکسیناسیون و پیشگیری پس از مواجهه ارائه شده است. بزرگسالان فاقد ایمنی سرخک یا سوابق واکسیناسیون نیز می توانند یک تا دو دز واکسن MMR را بسته به سن، سابقه سفر و عوامل خطر دریافت کنند. واکسن MMR ایمن و موثر است. با این حال، افراد مبتلا به نقص ایمنی یا زنان باردار نیاز به بررسی دقیق دارند. از این رو ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه بسیار مهم است.

درباره سرخک و واکسیناسیون آن چه می‌دانید؟

واکسن سرخک مؤثر و بی خطر است. با این حال افرادی که دچار نقص ایمنی هستند یا زنان باردار، قادر به دریافت آن نیستند و بنابراین ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه، بسیار مهم است.

پزشکان می‌گویند به افرادی که دو دُز واکسن سرخک دریافت نکرده‌اند، توصیه می‌شود مراقب باشند به این بیماری مبتلا نشوند.

متخصصان تاکید دارند اگر نمی‌دانید که آیا ایمنی کافی در برابر سرخک دارید یا خیر، به شما توصیه می‌شود که آزمایش آنتی‌بادی را در مراکز پزشکی انجام دهید و تأیید کنید که آیا واکسیناسیون ضروری است یا خیر.

علاوه به این، هنگامی که به کشورهای خارجی و مناطقی سفر می‌کنید که موارد بیشتری از ابتلا به سرخک در آن ها گزارش شده است به شما توصیه می‌شود پس از بازگشت به کشور خود، وضعیت جسمانی‌تان را به دقت بررسی کنید.

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، این مقاله مشخص می‌کند چه کسانی باید واکسن را خارج از برنامه توصیه شده معمولی دریافت کنند، به ویژه کودکانی که در برابر عوارض سرخک آسیب پذیر هستند.

این مطلب همچنین راهنمایی‌هایی را برای بزرگسالان ارائه می دهد تا یک دز یا بیشتر از این واکسن را بسته به سال تولدشان دریافت کنند.

درباره سرخک و واکسیناسیون آن چه می‌دانید؟

سرخک درمان خاصی ندارد اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوپروفن استفاده می‌شود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علائم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان داده‌ است.

برخی افراد هم ممکن است به سینه‌پهلو و بیماری‌های عفونی مبتلا شوند که در آن صورت داروهای آن بیماری‌ها برایشان تجویز خواهد شد.

به گفته متخصصان، دوره نهفتگی به‌ طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راش‌ها قابلیت سرایت دارد.

منبع: خبرگزاری ایسنا