به نقل از «تسنیم»

مراقب استهلاک زیرساخت‌ها و نیروی انسانی باشیم

تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۸۱۱۴۵

بازار پرتاب ماهواره در جهان سودآوری حدودا ۵.۵ میلیارد دلار دارد و کشورهای بسیار محدودی در حال بهره بردن از این بخش هستند اما خبری از برنامه ریزی مسئولان اجرایی برای زنده کردن زیرساختهای ایران نیست. ۰۶ اسفند ۱۳۹۶ - ۰۹:۱۲ رسانه ها خواندنی برگزیده نظرات

 به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،شاید سوالی که برای بسیاری از مردم و حتی کارشناسان کشورمان پیش آمده باشد این است که آیا اصولا برنامه فضایی به غیر از خودکفایی در امور تصویربرداری و مکان یابی که بیشتر کاربردهای نظامی و اطلاعاتی دارد، سود آوری دیگری هم برای ایران دارد و چگونه می توان از زیرساخت ها و خودکفایی ایران در این حوزه، درآمدزایی کرد؟ برنامه هفته گذشته ثریا که با حضور «مرتضی براری» رئیس سازمان فضایی ایران برگزار شد، بار دیگر از زبان این مقام مسئول، اهمیت توجه اقتصادی به مسئله فضا را خاطرنشان کرد، هرچند که در این برنامه نیز این موضوع تاسف بار یادآوری شد که چرا سه سال است که در روز فناوری فضایی (14 بهمن ماه) خبر خوشی از پرتاب ماهواره ها و یا کاوشگرها نمی شنویم در حالیکه قبلا مردم عادت داشتند در این روز خبر خوش فضایی بشنوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به طور کلی می توان ده ها نمونه و مصداق درباره سودهای یک برنامه فضایی برای یک کشور، نه فقط در بخش های نظامی و امنیتی بلکه در سایر بخش ها نام برد اما یکی از این بخش ها که شاید تا به امروز آنچنان به آن پرداخته نشده مسئله پرتاب ماهواره به فضا است. کارنامه این بخش نشان می دهد فقط تعداد معدودی از کشورهای جهان (که ایران نیز در این باشگاه محدود عضویت دارد) این توانایی را در اختیار داشته و در بخش تجاری این بازار وارد شده اند و نه فقط ماهواره های تجاری، بلکه حتی ماهواره های نظامی و جاسوسی دیگر کشورها را به وسیله ماهواره برهای خود به فضا می فرستند و از این راه کسب درآمد می کنند. در ادامه نگاهی به برخی از کشورهای پرکار و البته پردرآمد در این بخش خواهیم داشت.

**آمریکا : پرتاب کنندگان سنگین با قیمت های سنگین تر!

آمریکا به عنوان یک کشور پیشرو در بخش فضایی اولین کشوری بود که برنامه پرتاب های فضایی تجاری را از دهه 1980 میلادی آغاز کرد. امروزه آمریکایی ها در قالب پرتابگرهای شرکت های خصوصی مثل اسپیس ایکس اقدام به پرتاب تعداد مختلفی از ماهواره ها در وزن ها و به مدارهای مختلف می کنند. شرکت آمریکایی United Launch Alliance که حاصل شراکت دو کمپانی مشهور لاکهید مارتین و بوئینگ است، به ازای هر کیلو وزن ماهواره برای پرتاب رقمی در حدود 14 تا 20 هزار دلار دریافت می کند. شرکت اسپیس ایکس به دنبال کاهش این رقم تا حدود 2500 دلار با استفاده از راکت های با قابلیت چندین بار استفاده مثل سری فالکن 9 است.

البته این تنها هزینه پرتاب نیست بلکه شرکت United Launch Alliance به طور کلی برای پرتاب یک ماهواره چیزی در حدود 225 میلیون دلار دریافت می کند و این شرکت اعلام کرده که در نهایت هزینه پرتاب ها را به 100 میلیون دلار کاهش خواهد داد.

راکت فالکن 9

شرکت اسپیس ایکس برای هر ماهواره به صورت کلی رقم 60 الی 90 میلیون دلار دریافت می کند. البته تمامی رقم ها در این گزارش بر اساس اعلام های کلی است و در برخی از موارد بنا به انجام ماموریتی خاص، راکت ماهواره بر خاص یا محموله یا نقطه قرارگیری خاص بهای مورد نظر ممکن است شدیدا افزایش پیدا کند.

**روسها؛ درگیر مشکلات اقتصادی و نبود سایت پرتاب بومی

اتحاد جماهیر شوروی سابق، روزی آغاز کننده مسابقه فضایی در قرن بیستم و مبداء بسیاری از اولین ها در بحث فضایی در جهان به شمار می آمد. بعد از فروپاشی این سیستم، روسیه به عنوان بزرگترین وارث اتحاد جماهیر شوروی سابق با مشکلات فراوانی رو به رو شد چراکه پرتابگر اصلی شوروی در بایکونور قزاقستان بود و تقریبا تمامی پرتاب های مورد نظر از این پایگاه که در آن دوران یک بخش از شوروی سابق محصوب می شد، به انجام می رسید ولی با فروپاشی آن ابرقدرت، بایکونور تبدیل به یک تاسیسات خارجی شد.

اگرچه روسها پایگاه بایکونور را تا سال 2050 میلادی با هزینه سالی 115 میلیون دلار از قزاقها اجاره کردند اما نبود زیرساخت پرتاب در داخل روسیه، باعث شد که روسها سایت پرتاب جدیدی را در شرق این کشور با هزینه ای بالغ بر 7.5 میلیارد دلار تکمیل کنند. این سایت در سال جاری میلادی به صورت کامل عملیاتی شده و بخشی از وابستگی روسها به بایکونور در قزاقستان را کاهش می دهد. روسها دارای دو راکت اصلی برای پرتاب های فضایی هستند که یکی پروتون ام و دیگری سایوز است. روسها پرتابگرهای سبک و متوسط را به شکل رقبای چینی یا اروپایی و آمریکایی خود توسعه ندادند و در این بخش به زودی در بازار رقابت دچار مشکل خواهند شد. هر راکت پروتون در حدود 65 میلیون دلار برای پرتاب هزینه دارد و این خود سوای بحث هزینه های مربوط به ماهواره است.

راکت پروتون روس‌ها

روسها در پرتاب انسان خصوصا برای ایستگاه فضایی بین المللی با راکت های سایوز فعال هستند. بهای هر راکت سایوز در حدود 50 تا 60 میلیون دلار برآورد میشود ولی روسها معمولا برای فرستادن یک تیم 3 نفره به ایستگاه بین المللی تا برگشت آنها در حدود 490 میلیون دلار از مشتری خارجی، عمدتا ناسای آمریکا دریافت می کنند. اخیرا ناسا اعلام کرده که در حال حاضر برای ارسال هر انسان به فضا چیزی در حدود 81 میلیون دلار به روسها پرداخت می شود و این رقم در مدت 10 سال گذشته 372 درصد افزایش داشته است. حداقل تا سال 2021 خبری از سفینه های سرنشین دار جدید آمریکایی نیست و همچنان نیاز به روسها ادامه دارد.

روسها البته در بخش پرتاب ماهواره های کوچک تر با رقبای بسیار سرسختی مثل فالکن 9 آمریکایی با قابلیت برگشت به زمین و استفاده مجدد رو به رو هستند که حقیقتا بازار را در این بخش برای همیشه تغییر داده است و می تواند بازار پرتاب های فضایی روسها را در شاید آینده نه خیلی دور از کار بیاندازد.

**اروپایی ها و تلاش برای یک برنامه قاره ای

اتحادیه اروپا سالهاست که یک برنامه اروپایی را برای توسعه توانایی فضایی خود آغاز کرده و از جمله بازیگران مهم در این بخش به حساب می آیند. دو راکت اصلی اتحادیه اروپا برای ماموریت های ماهواره ای وگا برای ماموریت های سبک و آریان برای ماموریت های سنگین است. هزینه پرتاب اولی در حدود 22 میلیون یورو و برای پرتاب با آریان 5 در حدود 100 میلیون دلار است.  

راکت آریان 5

سود در این ماموریت ها بستگی به عوامل زیادی دارد اما همانطور که گفته شد قیمت راکت ها و پروسه پرتاب بسته به نوع محموله تفاوت های آشکاری دارد . اتحادیه اروپا بعد از آمریکا بیشترین سود را از بازار پرتاب ماهواره ها به فضا را بدست می آورد.

**هند و چین؛ دو رقیب در ارزان فروشی

چین و هند به عنوان دیگر بازیگران رقیب در این بخش هستند و باید گفت با وجود پیشرفته تر بودن چین در فناوری فضایی، اما هندی ها توانسته اند به صورت کلی با ارائه خدمات پرتاب فضایی ارزان، خصوصا برای پرتاب ماهواره های بسیار کوچک، رقیبی جدی نه فقط برای چین و بلکه برای کل دنیا باشند. هندی ها تا به امروز برای 28 کشور جهان پرتاب فضایی انجام داده اند.

راکت لانگ مارچ 3 بی چین

جالب است بدانید در هند به طور معمول برای پرتاب هر ماهواره بین 3 تا 5 میلیون دلار (حدود 14 تا 22 میلیارد تومان) دریافت می شود که مشخصا تفاوتی فاحش با دیگر رقبا در این بخش دارد. چینی ها در حال حاضر به دنبال رساندن قیمت به حدود 5 هزار دلار در برابر هر یک کیلو وزن محموله هستند که این مسئله خود به تنهایی نشان دهنده دلیل جذابیت طرح فالکن 9 آمریکایی و افزایش روزافزون مشتریان آن بخش، در پرتاب های تجاری و حتی نظامی است. البته 5 هزار دلار برای هر کیلو وزن محموله، قیمتی بسیار رقابتی از سمت چین محسوب می شود. این کشور با راکت های سری لانگ مارچ در سایزهای مختلف هر ساله ده ها پرتاب موفق را انجام می دهند.

پرتاب گر هندی GSLV

هند و چین هر دو در حال حاضر به دنبال راکت های با قابلیت استفاده مجدد هستند و بخش خصوصی و دولتی در هر دو کشور شدیدا در این بخش ها سرمایه گذاری کرده است. آلمان، کانادا و هلند از جمله مشتریان هند برای پرتاب ماهواره به فضا هستند. البته باید کشورهای دیگری همچون برزیل را نیز به این بازار اضافه کرد که اگرچه هنوز بازیگر بزرگی محسوب نمی شود اما نمی توان از عطش این کشور برای حضور در بخش های پردرآمد و های تک جهان، به سادگی گذر کرد.

سود پرتاب ماهواره در سال 2012 میلادی برای کل پرتابگرها در جهان در حدود 5.8 میلیارد دلار بوده و این رقم در 2016 با اندکی کاهش به 5.5 میلیارد رسیده است

**چرا این همه علاقه به بازار فضایی؟

به این اعداد و ارقام برای محدوده زمانی بین 2012 تا 2016 دقت کنید. صرفا سود پرتاب ماهواره در سال 2012 میلادی برای کل پرتابگرها در جهان در حدود 5.8 میلیارد دلار بوده و این رقم در 2016 با اندکی کاهش به 5.5 میلیارد رسیده که دلیل عمده آن بروز برخی از مشکلات برای پرتابگرهای روسی بوده است. البته این سود سوای بحث خدمات مروبط به سرویس های ماهواره ای مثل اینترنت، خدمات مخابراتی و ارتباطی، تصاویر ماهواره ای و مکان یابی و... بوده و صرفا در بحث پرتاب خلاصه شده است.

این سود 5.5 میلیارد دلاری امروزه صرفا در بین آمریکا، اتحادیه اروپا، روسیه، چین و هند به طور عمده تقسیم می شود. در کنار بحث سودآوری مالی، بحث های مربوط به ایجاد اشتغال، ایجاد نوعی پرستیژ عملی و صنعتی برای کشور پرتاب کننده، پیشرفت های علمی، ایجاد زیرساخت های لازم در کشورهای پرتاب کننده، افزایش سطح روابط بین المللی با توجه به این که عمده سفارش دهندگان در این بازار دولتها هستند و توان چانه زنی کشور پرتاب کننده در سطح جهانی افزایش شدیدی خواهد داشت.

به همین خاطر، اگر بدون توجه به زیرساخت های داخل ایران، بخواهیم ماهواره های خود را از طریق کشورهای دیگر پرتاب کنیم، باید رقمی چندین میلیون دلاری را فقط برای بخش پرتاب آن اختصاص دهیم که در کنار سایر خدماتی که آن کشور به برنامه فضایی ایران خواهد داد، رقمی هنگفت و بعضا بالغ بر صدها میلیارد تومان خواهد شد.

این در حالی است که توجه به امکانات داخلی، علاوه بر خودکفایی کشور، تربیت نیروی انسانی و بالابردن روحیه اعتماد به نفس متخصصان، موجب صرفه جویی قابل توجه نیز خواهد شد؛ هرچند که اتفاقات تلخ و کمدی همچون گم شدن ماهواره ایرانی پس از پرتاب توسط یکی از غولهای این حوزه در سالهای قبل، هنوز هم در ذهن دوستداران و علاقمندان این حوزه باقی مانده است.

منبع:مشرق

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها

R30411/P30411/S9,1299,1300/CT12

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۸۱۱۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گردهمایی همسنگران نیروی انسانی لشکر ۱۷ علی ابن ابی طالب

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ سومین گردهمایی همسنگران نیروی انسانی لشکر ۱۷ علی ابن ابی طالب در اراک برگزار شد.

در این گردهمایی که با عنوان «یاد یاران» برگزار شد، همسنگران و رزمندگان دوران هشت سال حماسه و ایثار به بازخوانی و روایتگری خاطرات این دوره پرداختند.

سردار کریمی فرمانده سپاه روح الله گفت: در گردهمایی رزمندگانی از استان‌های زنجان، قزوین، قم، سمنان، تهران، یزد، مازندران و استان مرکزی حضور داشتند که علاوه بر دیدار دورهمی وقایع، اتفاقات و خاطرات دفاع مقدس را بازگو و آن را به عنوان یک گنجینه ثبت و ضبط می‌کنند تا به نسل آینده انتقال دهند.

یار محمدی جزو ادوار مسئولان پرسنلی لشکر ۱۷ علی ابن ابی طالب هم گفت: رزمندگانی که در این دورهمی حضور دارند، واحد پرسنلی لشکر علی ابن ابی طالب در بحث مدیریت منابع انسانی هستند که هم گزینش و استخدام و هم به کارگیری همه خدمات تا بعد از پایان خدمت که در عضویت‌های مختلف مسئولیت داشتند و این‌ها جوان‌هایی بودند که تقریبا تا پایان سال ۶۷ نیروی انسانی در لشکر را مدیریت کردند.

یار محمدی با عنوان اینکه این گردهمایی دوسالانه در استان‌های مختلف که در تشکیل لشکر ۱۷ علی ابن ابی طالب نقش داشتند برگزار می‌شود، افزود: ما در این برنامه علاوه بر یادآوری دوران دفاع مقدس به دنبال تدوین عملکرد واحد پرسنلی لشکر در دوران دفاع مقدس هستیم.

در پایان از خانواده شهدای واحد پرسنلی نیز تجلیل شد.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی