بنان و آفرینش چند معیار
تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۲۲۲۴۳
در مورد استاد غلامحسین بنان (آغاز اردیبهشت ۱۲۹۰ − انجام ۸ اسفند ۱۳۶۴) و ویژگی‌های هنری، شخصیتی و زندگانی او، بسیار نگاشته شده است. کتابی، مشتمل بر شرح زندگی و آثارش، توسط شهرام آقایی‌پور گردآوری شده و نویسندگان حوزه موسیقی یا خارج از این حوزه، تحشیه‌هایی برای او نوشته‌اند. غرض که برای پرداختن به این ویژگی‌ها از پدیده‌ای چون بنان، منابعی مکتوب، هرچند ناکافی وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایران آنلاین / اما آنچه که این مقال کوتاه، قصد بررسی اجمالی و کلی آن را دارد، گویای تأثیراتی است که هنر بنان بر موسیقی ایرانی گذاشته است. این تأثیرات که منبعث از سبک و روش وی در خوانندگی است، معیارهایی را در آواز و تصنیف‌خوانی ایجاد کرده است.
الف: بم‌خوانی مبتنی بر جایگاه طبیعی، حقیقی و علمی صوت؛ تا پیش از بنان، توسط عبدالعلی وزیری تعلیم و تأثیرگرفته از کلنل علینقی‌خان وزیری رقم خورده بود. بعدها بنان نیز متأثر از تعلیم و تفکر کلنل وزیری شد. معیاری غالب، برای سنجش عیار خوانندگی موسیقی ایرانی وجود داشت و آن معیار، عبارت از بلندخوانی و استفاده از قدرت فریاد به هر طریق ممکن بود. براساس این معیار به‌عنوان معیار شایعِ اواسط و اواخر دوره قاجار، خوانندگانی مورد اقبال عامه و حتی خواص بودند که بلندتر و با فریاد بیشتری می‌خواندند؛ ظهور بنان و آثار ارائه شده توسط او در محدوده صدای مردانه مطبوع و بی‌فشار، گذر از آن دورانِ آواز را به معیاری تبدیل کرد که حتی هم‌اکنون نیز به‌عنوان اصلی لایتغیر، لااقل در کلام و نظر، پذیرفته شده است. هرچند که در سالیان اخیر، باز هم معیار بلندخوانی و استفاده‌های نامطبوع از صدا همراه با اعمال هرگونه فشار برای نیل به نت‌های بالاتر باب شده است و این خود بررسی تطبیقی شرایط کنونی با اواخر قاجار را به‌لحاظ فرهنگی و تاریخی، به موضوعی جذاب بدل می‌کند.
ب: استفاده از تحریرهای ریز، مبتنی بر ضرباهنگ صحیح در اجرای تصانیف؛ تصانیفی که توسط بنان اجرا شده‌اند، بنا بر نظر قاطبه عالمان موسیقی ایران، جزو بهترین نمونه‌های تصنیف‌خوانی در تاریخ موسیقی ایران محسوب می‌شوند و یکی از دلایلی که این ویژگی را موجب شده، استفاده او از ظرفیت‌های صوتی و ذوقی در ارائه تحریرهای زیبا و ریز، آن هم در بهترین جای ممکن در آهنگ است؛ این ویژگی، در طول چندین نسل از خوانندگان موسیقی ایرانی و همچنان، مورد استفاده و تقلید قرار گرفته و می‌گیرد؛ به‌گونه‌ای که تبدیل به نوعی متر و معیار در خواندن تصنیف شده است.
ج: نرم‌خوانی؛ بم‌خوانی، لزوماً تداعی‌کننده مفهوم نرم‌خوانی در آواز نیست. بسیاری از خوانندگان، چه بم‌خوانان و چه اوج‌خوانان، با انقباضاتی در حس و ظاهر آواز دست به گریبانند؛ اما بم‌خوانی بنان، به گونه‌ای بسیار مطلوب با اشارات مدور او در بیان و مفهوم عجین است. این ویژگی، آن‌قدر بارز و برجسته شده است که یکی از ارکان محکم سبک او و مسأله‌ای مورد رشک و البته مورد تقلید برای بسیاری از هنرمندان آواز به شمار می‌رود. صرفنظر از ویژگی‌های ذاتی صوت بنان، سواد بی‌چون و چرایش، اشراف او بر ادبیات و فرهنگ ایرانی، همنشینی و موانستش با اهل ادب و هنر و شخصیت محکمش، آواز او را به سمت و سوی مذکور هدایت کرده است.
نرم خواندن، هم‌اکنون متر و معیار زیباخواندن است. معیاری که مبتنی بر زیبایی‌شناختی اصیل ایرانی و از نقاط روشن و مشترک هنر اصیل ایران در همه شعب آن است./روزنامه ایران
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۲۲۲۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هم‌خوانی معلمان در دیدار با رهبر انقلاب
دریافت 14 MB کد خبر 6093908
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند