آمار قابل تأمل خودکشی در زندانهای مجهز به دوربین آمریکا و اروپا
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۴۳۰۸۹
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گزارشهای رسمی از بررسی ۷۰۰ مورد خودکشی در زندانیهای امریکا نشان میدهد نزدیک به ۱۰ درصد تحت نظارت و مراقبت ویژه قرار داشتند، اما با این حال توانسته بودند به نحوی دست به خودکشی بزنند.
همچنین گزارشهای رسمی وزارت دادگستری امریکا و کشورهای اروپایی هم نشان میدهد با وجود مراقبتها و نظارتهای ویژه سالانه بخش قابلتوجهی از افراد زندانی در این کشورها دست به خودکشی میزنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بررسیهای اخیر نشان میدهد آمار خودکشی در زندانهای امریکا و کشورهای اروپایی طی سالهای اخیر افزایش چشمگیری داشتهاست. وب سایت شبکه خبری «سیانان» در ۲۰ آوریل ۲۰۱۷ گزارشی را از آمار بالای خودکشی در زندانهای امریکا به نقل از آمارهای رسمی وزارت دادگستری این کشور منتشر کرد.
دلیل انتشار چنین گزارشی مرگ «آرون هرناندز» بازیکن جنجالی فوتبال امریکایی بود که در آوریل ۲۰۱۷ خود را در زندان ماساچوست حلقآویز کرد. بنا به گفته سخنگوی سازمان زندانهای ایالتی ماساچوست، «هرناندز» در روند دادگاه تجدیدنظر، با استفاده از ملحفههای تختخواب خودش را به پنجره سلول زندان حلقآویز کرده بود و مأموران زندان دقایقی پس از اقدام او به خودکشی متوجه این موضوع شدند که تلاشها برای نجات جانش بینتیجه بود. این بازیکن تیم فوتبال «نیواینگلند پاتریوتز» در سال ۲۰۱۳ به جرم قتل دو نفر به حبس ابد محکوم شده بود، با این حال امید داشت که در دادگاه تجدیدنظر تبرئه شود یا محکومیتش کاهش یابد.
به نوشته «سیانان»، این مسئله پنهانی نیست و هماکنون بازداشتگاها و زندانهای امریکا از خطرناکترین و پرجمعیتترین زندانهای
جهان هستند، اما خودکشی «آرون هرناندز» در زندان بار دیگر توجهها را به این مسئله در سراسر امریکا جلب کرده است.
آمار زیاد خودکشی در زندانهای امریکا
همچنین پایگاه شبکه خبری «سیانان» به نقل از دادههای رسمی وزارت دادگستری امریکا مینویسد: آمار خودکشی افراد زندانی در زندانهای امریکا از سال ۲۰۱۳ به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
نمودار اول آمار خودکشی افراد در زندانهای امریکا به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر زندانی را از سال ۲۰۰۵ تا ۲۱۰۴ نشان میدهد.
در سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴ ناگهان آمار خودکشی در زندانهای دولتی امریکا ۳۰ درصد افزایش مییابد، در سال ۲۰۱۴ بیش از ۳ هزارو ۹۲۰ نفر در زندانهای امریکا جان باختند که بیشترین آمار مرگومیر زندانیها از سال ۲۰۰۱ بود.
نمودار دوم نیز آمار خودکشی افراد در زندانهای امریکا به تفکیک ایالتهای مختلف از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ به ازای هر ۱۰۰ هزار مرگ را نشان میدهد. اگرچه عامل عمومی مرگومیر زندانیها بیماری اعلام شده، ولی ۷ درصد از این افراد نیز در زندانها خودکشی کرده بودند و این بزرگترین درصد خودکشی افراد در زندانهای امریکا تا سال ۲۰۱۴ است.
خودکشی و دوربینهای مداربسته زندان
خودکشی ناگهانی «آرون هرناندز» ۲۷ ساله در سلول زندان به بحثهای پردامنهای پیرامون این مسئله دامن زد که چگونه افراد محبوس در سلولی انفرادی میتوانند دست به خودکشی بزنند؛ از جمله وبسایت «سیانان» در گزارشی دیگر با عنوان «زندانها چگونه افرادِ متمایل به خودکشی را تحت نظارت دارند؟» این مسئله را مورد توجه قرار میدهد و این سؤال را طرح میکند آیا زندانبانها میتوانستند مانع خودکشی افراد در زندانها شوند؟
بنا به گزارش «سیانان» پس از اینکه در سال ۲۰۱۵ «هرناندز» به جرم دو فقره قتل به حبس ابد محکوم شد، این فرد در زندان تحت مراقبت و نظارت ویژه قرار داشت با این حال توانست خود را در سلولش حلقآویز کند و مأموران زندان دقایقی پس از مرگ او متوجه پیکرش در سلول زندان شدند. «کریستین تارتارو» استاد عدالت جنایی در دانشگاه استاکتون و کارشناس خودکشی در اماکن تربیتی و اصلاحی در این باره به «سیانان» میگوید: نظارت مداوم و چهارچشمی زندانیهای متمایل به خودکشی مطلوب و ایدهآل است.
بیشتر بخوانید: وحشتناکترین شکنجهها در زندانهای آمریکا؛ از دوش آب داغ تا نبرد گلادیاتورها +تصاویر
به نوشته «سیانان»، بنا بر یک گزارش رسمی که در سال ۲۰۱۰ منتشر شده نزدیک به ۷۰۰ مورد خودکشی افراد زندانی بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ در زندانهای امریکا بررسی شده که نشان میدهد نزدیک به ۸ درصد این افراد تحت نظارت و مراقبت ویژه قرار داشتند، اما با این حال توانسته بودند به نحوی دست به خودکشی بزنند. اگرچه ۹۳ درصد بازداشتگاهی که در آنها افراد خودکشی کرده بودند پروتکل نظارت و مراقبت ویژه افراد متمایل به خودکشی را داشتند، کمتر از ۲ درصد آنها گزینه نظارت پیوسته و ۲۴ ساعته داشتند، بیشتر این زندانها هر ۱۵ دقیقه یکبار فرد متمایل به خودکشی را چِک و بررسی میکردند (تا از زندهبودن فرد اطمینان یابند.)
سیانان به نقل از کارشناسان میگوید که بهترین شیوه مراقبت از افرادی که به دلایلی تمایل بیشتری به خودکشی دارند یا اخیراً اقدام به ضربه زدن به خود کردهاند، چِک و «نظارت نزدیک» است. در همین حال «دپارتمان سلامت روانی سازمان سلامت جهانی» اعلام کرده که تنها سه دقیقه پس از حلقآویز شدن فرد، آسیب جدی و دائمی به مغز زندانی میرسد و پس از ۵ تا ۷ دقیقه نیز مرگ او حتمی است.
منبع: روزنامه جوان
انتها پیام/
چند هزار خودکشی در سلولهای مجهز به دوربین امریکا و اروپامنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۴۳۰۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا آمار خودکشی پزشکان بالا رفته؟ / این طبقه مانند گذشته نزد مردم محترم نیست
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی میگوید: «هیچوقت نمیتوان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما بهطور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.» به نوشته روزامه دنیای اقتصاد، او معتقد است:«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا میکرد و از جایگاه مطلوبی بهرهمند میشد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساستر میشوند و از سوی دیگر بیداریهای مکرر فرد را بهشدت آسیبپذیر میکند.» میرخانی با بیان مهمترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان میگوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامیهای پزشکی روبهرو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق میکند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانوادههای بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه میدهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال میکنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. بهطور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.» او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستانها عنوان میکند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنتها صدق میکند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمیتوانند بخوابند و این شرایط بهشدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی میکند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقتها این درمان به موقع انجام نمیشود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقتها مشکلاتش لاینحل باقی میماند.»
پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بیسابقه است!»
یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنتهای در حال تحصیل در دانشگاههای علومپزشکی کشور نشان میدهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بودهاند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشتهاند.» میرخانی یکی دیگر از ریشههای اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی میداند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار بهگونهای است که از رزیدنت بیگاری میکشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمیتواند کوچکترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامنها و وثیقهای که گذاشته، پیش کشیده شود. بنابراین ترجیح میدهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی میکنند.» سعید بابایی، روانشناس با توجه به خودکشیهای اخیر پزشکان توصیه میکند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلالها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.» زندگی در اتاقهای محقرمیرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی میگوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستانها معمولا در اتاقهای محقر زندگی میکنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحتتاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم میدهند برخی به پایان زندگی میاندیشند.»
میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری میکند: «افرادی که خودکشی میکنند در شرایط خاص روحی قرار میگیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست میدهند و عملشان ناخودآگاهانه است. بنابراین این امر یاغیگری در برابر خدا یا کفر نیست.»اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنتها و پزشکان با این عوامل دستوپنجه نرم میکردند، با این حال میرخانی میگوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمیگردد. هزینههای درمان بالا رفته است و بیمهها معمولا این هزینه را نمیپردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار میگیرند.»
حال باید دید که مسوولان چه راهحلی برای برونرفت از شرایط کنونی دارند و چگونه میتوانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.
23302
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900407