عبدالله نوری: قدرت، تریبون و امکانات در اختیار افرادی است که بدون احساس پاسخگویی به ملت، بر منتقدان می‌تازند
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۶۲۸۳۰۲
به گزارش جماران؛ عبدالله نوری با جمعی از دبیران و نمایندگان انجمن اسلامی آزاداندیش دانشگاه علامه طباطبایی، انجمن اسلامی آرمان دانشگاه علم و صنعت، انجمن اسلامی دانشگاه هنر، انجمن اسلامی ترقی خواه دانشگاه پلی تکنیک و انجمن اسلامی دانشگاه الزهرا دیدار کرد.
در آغاز این دیدار، برخی از دانشجویان با بیان دغدغه ها و نقدهای خود درباره عملکرد دولت و اصلاح طلبان در زمینه هایی مانند لیست امید مجلس و شوراها، شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، وعده های انتخاباتی رئیس جمهور و عدم توجه به مطالبات دانشجویان حتی در انتخاب وزیر علوم، گزارشی از فعالیتهای انجمنهای دانشجویی پس از احیا و موانعی که بر سر راه فعالیت انجمنهای مستقل و منتقد وجود دارد بیان کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عبدالله نوری در ابتدای سخنان خود و در پاسخ به سئوال برخی دانشجویان که معتقد بودند اصلاح طلبان به جای قرار گرفتن در جایگاه منتقد وضع موجود، تبدیل به بخشی از وضع موجود شده‌اند و به همین دلیل اثرگذاری خود را در جامعه از دست داده‌اند و آمارهای رسمی موید این است که درصد قابل توجهی از مردم از اصلاحات ناامید شده اند و بسیاری از جوانان و حامیان اصلاح طلبان از نمایندگان منتخب در این دو انتخابات ناراضی هستند و به سازو‌کار تصمیم گیری در جریان اصلاحات که به تهیه لیست امید در مجلس و شوراهای شهر منتهی شد اعتراض دارند، گفت: "با وجود نقدهایی که وجود دارد، از تصمیماتی که شورای عالی با محوریت جناب آقای خاتمی تا کنون گرفته است حمایت می‌کنم. البته ممکن است نقدهایی داشته باشم و معتقد هم نیستم که اصلاح طلبان، هیچ اشتباهی ندارند. توجه داشته باشید که در ارتباط با انتخابات مجلس دهم، اصلاح طلبان از بین محدود افرادی که توسط شورای نگهبان رد صلاحیت نشدند و از غربال نظارت استصوابی رد شدند، به لیست امید رسیدند. فضای مجلس ششم که تحت تأثیر شرایط دوم خرداد 1376 شکل گرفت با مجلسی که اصلاح طلبان، تن به حداقل ها دادند متفاوت است و طبیعتا با دارایی حداقلی هم نمی توان انتظار حداکثری داشت. امروز تمامی تلاش جریان اصلاحات جلوگیری از اتفاقات خطرناکی است که می تواند برای کشور و مردم بحران آفرین باشد. از همین رو خواستار انجام اصلاحات اساسی در کشور است، اما بخش هایی از حاکمیت با اقداماتی که انجام می دهد یأس جدی در جامعه ایجاد می کند و ممکن است باعث نفی خودش شود. امروز آنچه بیش از همه اهمیت دارد، نجات کشور از بحران های قابل پیش بینی و غیرقابل پیش بینی است. نگرانی جریان اصلاحات این است که نه تنها برای کاهش تهدیدها کوششی نمی شود بلکه بسیاری از اقدام ها یا اظهار نظر ها، تهدیدها را تشدید می کند. به عنوان نمونه همان گونه که از طرف آمریکا و اسرائیل و دیگر دشمنان منطقه ای برای آسیب زدن به منافع ایران تلاش می شود، از سوی جریانات تند و افراطی داخلی هم دانسته و یا ندانسته اقدامات ضد منافع ملی انجام می شود و گاه دیده می شود توسط اقدامات افراد غیر مسئول، روابط دیپلماتیک حتی با کشورهای دوست به مخاطره می افتد. بسیاری از تصمیم هائی که با منافع کشور در ارتباط مستقیم است به ویژه در سیاست خارجی و روابط بین المللی و منطقه ای برای بسیاری از مردم قابل توجیه نیست و هیچ توضیح اقناعی هم ارائه نمی شود. تمامی این ها می تواند برای امنیت کشور خطر آفرین باشد، به ویژه چنانچه پشتوانه اقدامات حکمرانان، انگ زدن و مزدور و جاسوس خواندن و تحقیر کردن مخالفانِ سیاست هایش باشد. به هر حال در شرایط فعلی عمدتا قدرت، تریبون و امکانات در اختیار افرادی است که بدون احساس پاسخگویی به ملت، بر منتقدان می تازند و با عباراتی توهین آمیز آن ها را مورد خطاب و عتاب قرار می دهند. شما به عنوان جوانان دانشجویی که دغدغه دارید، به عنوان نظر مشورتی بگویید که در این شرایط پیچیده ی کشور و منطقه، جریان اصلاحات برای نجات ایران چه اقدامی انجام دهد؟ آیا عاقلانه است که در مقابل چنگ و دندان نشان دادن ترامپ و دوستانش که به احتمال زیاد درصدد تجزیه ایران هستند یا براندازان خارج نشین که کسی نمی داند چه در سر دارند، ساکت بود؟ آیا باید منتظر ماند تا اقلیت تندرو و اقتدارگرای داخلی با خودرویی که فرمان آن را در آورده اند، ایران و ایرانیان را به دره ی نابودی پرتاب کنند؟ و آیا در این شرایط بحرانی، عقلانی است که اصلاح طلبان هیچ اقدام اصلاح گرایانه و بهبود خواهانه ای انجام ندهند و نابودی ایران و منافع ملی را نظاره گر باشند؟"
عبدالله نوری با ستایش روحیه انتقادگر دانشجویان گفت: "خوشبختانه رئیس جمهور محترم در بیاناتش از نقد استقبال کرده و به همین دلیل همه نقدها به سمت دولت متوجه شده است. البته گاهی اوقات آقای روحانی منتقدین خود و دولت را با کلمات و عبارات نا‌‌‌مناسب توصیف می کند که بیانی غیرمدنی و ناپسند است. امروز مسائل و چالش های اقتصادی و معیشتی مردم از اهمیت ویژه برخوردار است اما اینکه همه نقدهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، به انتقاد از وضعیت اقتصادی و معیشتی محدود شود، برای کمرنگ کردن سایر نقدها و به حاشیه بردن نقد و نظارت بر عملکرد سایر دستگاه ها و نهادهایی است که عمدتا نزد مردم، غیر پاسخگو هستند".
عبدالله نوری در بخش دیگری از سخنان خود گفت: "اینکه فکر کنیم راهپیمایی 22 بهمن به معنی اعتماد اکثریت مردم به حکمرانان است و نظام با هیچ تهدیدی مواجه نیست اشتباه بزرگی است. همچنان که آمار ها نشان می دهند امروز کشور به بحران های مهمی گرفتار است که هر یک به تنهایی برای تهدید نظام کافی است. به عنوان مثال چنانچه در کوتاه زمان برای بحران آب فکری اساسی نشود، معضل کمبود منابع آبی در کشور و عدم مدیریت درست آن به تنهایی می تواند تهدیدی جدی برای نظام و حکومت باشد. بحران محیط زیست که ایران را به سمت بیابان شدن پیش می‌برد کمتر از معضل آب نیست، بلکه هر دو با یکدیگر در ارتباط اند. با بودجه های دولتی که در مقام اجرا و عمل 95 درصد آن جاری است و کمترین امکان برای بودجه عمرانی وجود دارد و شرکت های دولتی که با کمبود نقدینگی تا نیروی انسانی مازاد و ده ها مشکل گوناگون مواجه اند و بخش خصوصی که در ارتباط با سرمایه گذاری خود احساس امنیت نمی کند چگونه می توان در جهت توسعه گام برداشت؟ بیکاری نسل جوان و تحصیل کرده و دیگر اقشار می تواند به تنهایی پایه های هر حکومتی را بلرزاند. عدم تعامل مناسب از جایگاه واقعی ایران با جهان و منطقه می تواند تهدید جدی برای ایران باشد. از طرفی اعتماد مردم به حکمرانان هر روز در حال کمتر شدن است. نوسانات و التهابات و تنش های گوناگون داخلی نیز هر روز تهدیدات را جدی تر می کند. اگر همه جناح های سیاسی کشور بر سر حل بحران های گوناگون امروز ایران به گفتگو بنشینند و بر سر حل آن به توافق برسند، سالیان طولانی لازم است تا بتوان از وضعیت بحرانی خارج شد."
عبدالله نوری در ادامه گفت: "برای مردمی که نان شب ندارند، دغدغه هایی حتی مانند رفع حصر کمتر مطرح است، هیچ کس انتظار ندارد کسی که چند جوان بیکار در خانه دارد، اولویت اولش رفع حصر باشد، اما جای سوال است که وقتی مسئولان کشور می دانند مشکلات جدی و پیچیده و بزرگی در کشور وجود دارد، ایجاد محدودیت برای آقای خاتمی و تداوم حصر عزیزان ملت "آقایان مهدی کروبی، میرحسین موسوی و سرکار خانم رهنورد"، ایجاد بحران های کوچک و بزرگ در زمینه های گوناگون، ایجاد جنجال های بی اساس و یا سرگرم کردن بخشی از جامعه به اکاذیب و دروغ های نخ نما چه کمکی به رفع مشکلات و بحران های اساسی کشور می کند؟ و راستی این نوع تصمیمات و اقدامات با چه هدفی صورت می گیرد و پشت پرده آن ها چیست؟"
عبدالله نوری در پاسخ به سوال دانشجویی مبنی بر وجود فسادهای گسترده در ارکان مختلف نظام و علت عدم برخورد جدی و ریشه ای با آن و موضع اصلاح طلبان در برابر مفاسد اقتصادی و سیاسی، بیان داشت: "بی تردید فساد، تبعیض و بی عدالتی به ویژه در اشکال اقتصادی و سیاسی آن، از بحران های مهمی است که کشور را تهدید می کند و بی اعتمادی عمومی را در پی داشته است. این بحران ها بیش از هر چیز می تواند از نهادهایی سرچشمه بگیرد که بدون نظارت و پاسخ گویی قانونمند، قدرتی فراقانونی دارند و از انواع امتیازات و رانت ها برخوردارند. مهار این بحران ها در گرو رسانه های آزاد و دستگاه قضائی است که در مرتبه اول خود سالم باشد و هیچگونه فسادی در آن رخنه نکرده باشد و در درجه دوم نگرانی از برخورد با نهادهای قدرتمند نداشته باشد. بخش عمده ی بحران هایی که کشور ما در آن گرفتار است، زاییده تفکر و عملکرد جریانی است که در نقاب ایدئولوژی، ارزش های ملی و دینی را دستاویز اهداف خود ساخته و منافع ملی را در پیشگاه مقاصد خویش قربانی کرده است. جریانی که دستاورد او جز بازماندن از قافله پیشرفت و توسعه و غوطه ور ساختن کشور در فساد، تباهی و به تاراج رفتن اخلاقیات نبوده است. مع الأسف اتاق فکر این جریان، به جای بازنگری در اندیشه و عملکرد خویش و تلاش برای اصلاح آن و همراهی با خواست اکثریت جامعه، همگام با براندازان خارجی، به طراحی سناریوهایی اقدام می کند که هدفی جز بی اعتماد کردن جامعه نسبت به اصلاحات و دلسرد کردن و ناامید سازی مردم از مشارکت در عرصه سیاسی ندارد. این جریان که با سیاست های نادرست خود، سرمایه های ارزشمند ایران و درآمدهای صدها میلیارد دلاری را بر باد داد و همراه و هم نظر با "معجزه ی هزاره ی سوم"، در گسترش فقر و فساد سهم اصلی را داشتند، برای گریز از پاسخگویی در برابر ملت و سرپوش نهادن بر گذشته خویش، به دروغ سازی و اتهام زنی روی آورده اند. در حال حاضر چون مردم در پرتو آگاهی از منبع فساد، خواهان پاسخ گویی این نهادها و محدود کردن دامنه ی قدرت و دخالت آن ها هستند، این جریان اقتدارگرا برای گل آلود کردن آب و گریز از دادگاه افکار عمومی و لوث کردن اتهاماتی که متوجه خودشان است و به قیمت فدا کردن و نابودی همه چیز و همه کس، می خواهند به دروغ نشان دهند که اگر در کشور دزد و فاسد و غارتگر بیت المال هست، در میان همه این موضوع هست و همه رانت خوار و فاسد و دزد هستند. پیشنهاد می کنم که موضوع رسیدگی به دارایی تمامی مسئولین دستگاه های اجرایی، قضایی، قانونگذاری، نهادها و دستگاه های دیگر اعم از لشکری و کشوری و همه ارگان هایی که به نوعی در ارتباط با حاکمیت بوده اند و از امکانات عمومی و بیت المال بهره برده اند و تمامی وابستگان آن ها از آغاز انقلاب تا کنون برای یکبار و بگونه ای شفاف، علنی و البته غیرجناحی و باندی رسیدگی و در اختیار مردم قرار گیرد. در این راستا حتی می توان از مردم نیز برای جمع آوری اطلاعاتی که احیانا از طرق عادی غیرقابل دسترسی باشد، کمک خواست."
عبدالله نوری در ادامه افزود: "چرا وقتی اسم رفراندوم و مراجعه به رأی مردم در موضوعات اختلافی به میان می آید، با واکنش تند روبرو می شود و به راهپیمائی 22 بهمن و یا 9 دی استناد می شود؟ چنانچه حکومت از راهپیمایی ها احساس اقتدار می کند و می اندیشد اکثریت قریب به اتفاق مردم با حکومت هستند چرا از اسم رفراندم اینهمه احساس نگرانی و آشفتگی دیده می شود؟ آیا این خود تناقض نیست؟ چه بسا حکومت در طول این 40 سال، درباره مسائلی مانند سیاست خارجی و به ویژه سیاست منطقه ای و یا سرمایه گذاری خارجی و یا مسایل فرهنگی، اجتماعی و یا سیاست داخلی، از نظرات اکثریت مردم فاصله گرفته باشد. مرحوم امام خمینی در سخنان معروف سال 1357 در بهشت زهرا، که این سال ها کمتر از رسانه های رسمی پخش می شود به وضوح فرمودند که "هر کسی سرنوشتش با خودش است. مگر پدرهای ما ولی ما هستند؟ مگر آن اشخاصی که در صد سال پیش از این، هشتاد سال پیش از این بودند، می توانند سرنوشت ملتی را که بعدها وجود پیدا می کنند، آنها تعیین بکنند؟" - صحیفه امام/جلد شش/ صفحه 11- الان هم ممکن است بسیاری از مردم به خصوص نسل جوان تا میانسال کشور، با سیاست هایی که اساس شکل گیری آنها شرایط انقلابی دهه ی اول انقلاب بود، موافق نباشند و نظرات دیگری داشته باشند و آن نیز از حقوق مسلم مردم است. اینکه تا اسم رفراندوم می آید، برخی عصبانی می شوند، می تواند نشانه فاصله گرفتن از رأی اکثریت ملت و نگرانی بابت از دست رفتن جاه و مقام باشد. تداوم حکومت در گرو این است که نظر افراد بیشتری را به خود جلب کند، در غیر این صورت حاکمیت نباید دنبال برانداز بگردد، چرا که حکومت، با در پیش گرفتن گفتار و اعمالی که با خواست اکثریت جامعه زاویه دارد، رهبری اعتراض علیه خودش را بدست گرفته است. وقتی زخمی به وجود آمد باید برای درمان زخم چاره اندیشی کرد وگرنه با نسبت دادن هر زخمی به خارجی‌ها، زخم التیام نمی یابد. درختی که زیر بار برف است، با اولین دانه های برف نمی‌شکند، اما وقتی حد طاقت و تحمل شاخه‌های درخت تمام شد، با اضافه شدن تنها یک دانه ی دیگر، درخت می‌شکند. کشور ما هم امروز از نظر مشکلاتی که دارد در معرض خطر جدی است."
در پایان عبدالله نوری از دانشجویان خواست که با تشکیل کمیته ای، بر اساس همه دغدغه ها و مطالبات خود، راهکارهای عملی با در نظر گرفتن شرایط و واقعیات ارائه دهند و اظهار امیدواری کرد که این راهکارها نه تنها به عنوان پیشنهاد به اصلاح طلبان، بلکه به عنوان کمک به نجات کشور از وضعیت کنونی، مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیاممنبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۲۸۳۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما!
این آثار، ممکن است به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد، جلوه‌های ویژه ناکافی یا کیفیت تولید پایین به عنوان بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما شناخته شوند. علاوه بر این، برخی از این فیلم‌ها ممکن است به دلیل استفاده از تاکتیک‌های کلیشه‌ای و پیش‌پاافتاده، بی‌اصالت به نظر بیایند و توانایی‌هایی که برای ایجاد ترس در بیننده دارند را از دست بدهند.
در تشریح این موضوع، می‌توان به این نکات اشاره کرد که برخی بدترین فیلم‌های ترسناک به دلیل از دست دادن تعادل میان ترس و دنیای رمانتیک، به جای جلب توجه و ترس بیننده، باعث خنده و رنجش از موضوع می‌شوند.
برخی از بدترین فیلم‌های ترسناک جدید نیز از داستان‌های پیچیده و پراز ابهام استفاده می‌کنند که باعث عدم درک و اتصال احساسی با شخصیت‌ها می‌شود و این موضوع به تجربه ترس بیننده ضربه می‌زند.
بدترین فیلم‌های ترسناک تمام دوران در ادامه را مشاهده خواهید کرد.
این لیست بر اساس امتیازات سایت Rotten Tomatoes رتبه‌بندی شده است.
کیفیت تولید پایین، اشتباهات فنی ظاهری و جلوه‌های ویژه ضعیف، می‌تواند از دیگر عواملی باشد که باعث شناخته شدن برخی فیلم‌ها به عنوان بدترین در این ژانر می‌شود. در کل، بدترین فیلم‌های ترسناک معمولاً توانایی‌های کافی برای جلب توجه و ایجاد ترس در بیننده را ندارند و به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد یا کیفیت تولید پایین، به عنوان فیلم‌هایی که نتوانسته‌اند از پتانسیل ژانر ترسناک بهره‌برداری کنند، شناخته می‌شوند.
دیدار‌های مکرر مولی هارتلی (The Haunting of Molly Hartley)
کارگردان: میکی لیدل
بازیگران: هیلی بنت، کیس کرفورد، شنون وود وارد
سال انتشار: ۲۰۰۸
امتیاز: ۲%
برخی از منتقدین، از این فیلم به دلیل عدم داستان جذاب انتقاد کرده‌اند. ایده و موضوعی که این اثر برای ارائه داستان انتخاب کرده است، به نظر برخی از منتقدان پوچ و کلیشه‌ای می‌آید. برخی از انتقادات معطوف به بازیگری در این فیلم است. بازیگران این اثر، توانایی کافی را برای انتقال احساسات و ارتباط با کاراکترهایشان ندارند که این موضوع می‌تواند تجربه تماشا را کمتر جذاب کند.
یکی از مهمترین عواملی که یک فیلم ترسناک را موفق می‌کند، توانایی آن در ایجاد ترس و اضطراب در بیننده است. برخی از نقدها می‌گویند که The Haunting of Molly Hartley نتوانسته این هدف را به خوبی دنبال کند و به همین دلیل به عنوان بدترین فیلم ترسناک تمام دوران شناخته می‌شود.
وینی پو: خون و عسل (Winnie the Pooh: Blood and Honey)
کارگردان: ریس فریک واترفیلد
بازیگران: ناتاشا توسینی، می‌کلی، کریگ دیوید داوست
سال انتشار: ۲۰۲۳
امتیاز: ۳%
این فیلم، داستان جنایت‌ها و فعالیتهای غیرقانونی «پو» و «پیگلت» را روایت می‌کند. پس از اینکه «کریستوفر رابین» این دو شرور را رها می‌کند، آنها به شرارت و خباثت مشغول می‌شوند. به گفته برخی از منتقدان، این فیلم اسلشر عناصر اصلی یک اثر در این ژانر را دارد؛ اما فاقد ابتدایی‌ترین اصول اولیه شخصیت‌ها است.
تاریکی (The Darkness) کارگردان: گرگ مک‌لین
بازیگران: کوین بیکون، راجا میشل، لوسی فرای
سال انتشار: ۲۰۱۶
امتیاز: ۳%
فیلم The Darkness، یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک یک دهه اخیر است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و توسط برخی منتقدان و مخاطبان به عنوان یک فیلم ضعیف و ناموفق مورد بررسی قرار گرفت.
برخی از منتقدان معتقدند که داستان این اثر نسبت به فیلم‌های ترسناک دیگر کمتر جذاب است. این فیلم داستان یک خانواده را روایت می‌کند که با نیروهای ماورایی مواجه می‌شوند. انتقاداتی به بازیگران و اجرای عمومی در The Darkness وارد شده بود که این فیلم را ضعیف جلوه داد.
برخی از مخاطبان ممکن است این فیلم را به عنوان یک اثر کلیشه‌ای و بدون اصالت معرفی کنند. عدم ارائه ایده‌های جدید و نوآوری در داستان و اجرا می‌تواند باعث کاهش جذابیت فیلم و ارائه یک تجربه پیش‌بینی‌شده به مخاطبان شود.
ترول ۲ (Troll ۲) کارگردان: کلودیو فراگاسو
بازیگران: مایکل استفنسون، کانی مک فارلند، جورج هاردی
سال انتشار: ۱۹۹۰
امتیاز: ۵%
ترول ۲ معمولاً به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما شناخته می‌شود و دلایل مختلفی برای آن وجود دارد. بازیگری در این فیلم اغلب به نظر می‌رسد بی‌انرژی و ناطق است و در برخی موارد، به نظر می‌رسند که آنها به طور کامل درکی از نقش‌های خود ندارند.
اغلب از Troll ۲ به عنوان یک اثر کمدی و ترسناک یاد می‌شود؛ اما بسیاری از لحظات وحشتناک فیلم به جای ایجاد ترس یا هیجان، باعث خنده و شوخی شده و عناصر اصلی آن را از بین می‌برد. داستان نیز ناهماهنگ و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات شخصیت‌ها به نظر می‌رسد غیرمنطقی و بی‌ربط هستند. این امر باعث می‌شود که تجربه تماشای فیلم برای بسیاری از مخاطبان غیرقابل قبول به‌نظر برسد.
شیطان درون (The Devil Inside) کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: فرناندا آندراده، سایمون کوارترمن، ایوان هلموت
سال انتشار: ۲۰۱۲
امتیاز: ۶%
فیلم شیطان درون ردباره یک زن است که در ایتالیا، در طول ماموریت خود، درگیر یک سری اقدامات غیرقانونی در جستجوی حقیقت درباره اتفاقی که برای مادرش رخ داده است، می‌شود. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث می‌شود The Devil Inside به عنوان بدترین فیلم ترسناک تاریخ شناخته شود، اتمام ناقص داستان است. فیلم به طور ناگهانی و بدون پایان مناسب، داستان را تمام می‌کند و برای بسیاری از تماشاگران، این اتمام ناقص باعث تباهی تجربه تماشا می‌شود.
داستان و نوشتار فیلم The Devil Inside نیز به طور کلی ضعیف و ناکارآمد است و برخی از تصمیمات داستانی و رویداد‌ها به نظر می‌رسند که بدون منطق یا توجیه مناسبی اتفاق می‌افتند. بسیاری از تماشاگران و منتقدان اعتقاد دارند که این فیلم اصالتی ندارد و از الگو‌ها و تکنیک‌های کلیشه‌ای استفاده می‌کند.
حلقه‌ها (Rings)
کارگردان: اف. خاویر گوتیرز
بازیگران: ماتیلدا آنا اینگرید لوتز، الکس رو، جانی گالکی
سال انتشار: ۲۰۱۷
امتیاز: ۸%
حلقه‌ها که بر اساس دو فیلم ترسناک Ring محصول سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ ساخته شده، به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک جدید شناختنه می‌شود. به نظر می‌رسد که این فیلم ایده‌ها و تم‌های موجود در فیلم‌های ترسناک پیشین را کپی کرده، بدون اینکه موفق به ارائه چیزی جدید و نوآورانه باشد. این امر باعث کاهش اثربخشی و جذابیت فیلم می‌شود. برخی از منتقدان اعتقاد دارند که داستان Rings به طور کلی ناقص و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات داستانی بدون توجیه یا منطق واقعی اتفاق می‌افتند.
روح گمشده (Lost Souls) کارگردان: یانوش کامینسکی
بازیگران: وینونا رایدر، بن چاپلین، سارا وینتر
سال انتشار: ۲۰۰۰
امتیاز: ۸%
یکی دیگر از فیلم‌های ترسناک که نباید ببینید روح گمشده با بازی وینونا رایدر است که سال ۲۰۰۰ منتشر شد و نتوانست توجه مخاطبان ژانر وحشت را به خودش جلب کند. نقدها و بررسی‌های این فیلم منفی بوده و منتقدان آن را به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک معرفی کرده‌اند. به طور کلی، روح گمشده به عنوان یک فیلم ناموفق و بد شناخته می‌شود و توانایی جذب و سرگرم کردن تماشاگران را ندارد.
اسلندرمن (Slender Man)
کارگردان: سیلوین وایت
بازیگران: جوی کینگ، جولیا گلدانی تلس، جاز سینکلر
سال انتشار: ۲۰۱۸
امتیاز: ۸%
بسیاری از تماشاگران و منتقدان احساس می‌کنند که فیلم Slender Man، محصول سال ۲۰۱۸ نتوانست پتانسیل خود را به حداکثر برساند و یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک یک دهه اخیر شناخته می‌شود. بسیاری از آنها معتقدند که داستان این اثر نامتعادل و مملو از خلاء است. روند داستان به طور کلی احساسی و ضعیف پیش می‌رود و تعداد زیادی از تصاویر و صحنه‌ها ناقص و ناکام هستند.
شخصیت‌های این فیلم، اغلب از ارتباطات و احساسات معمولی خارج می‌شوند و قادر به جذب و ارتباط با تماشاگران نیستند. بسیاری از تماشاگران معتقدند که فیلم Slender Man نتوانست احساس و وحشت لازم را به تماشاگران منتقل کند.
سقوط تاریکی (Darkness Falls) کارگردان: جاناتان لیبسمن
بازیگران: چانی کلی، اما کالفیلد، لی کورمی
سال انتشار: ۲۰۰۳
امتیاز: ۱۰%
در این فیلم، یک روح کینه‌توز به منظور انتقام‌گیری از شهری که ۱۵۰ سال پیش بدون دادگاه او را اعدام کرده بود، در قالب یک پری ظاهر می‌شود و سعی بر انتقام دارد. بسیاری از منتقدان معتقدند که داستان فیلم Darkness Falls ناکافی و تکراری است.
برخی از منتقدان به شخصیت‌ها و توسعه آنها در فیلم انتقاد کرده‌اند. طراحی کاراکتر‌ها و پیشرفت‌شان در طول داستان، به نظر برخی از منتقدان ناکافی است و باعث ایجاد ارتباط کمتری با تماشاگران می‌شود.
برامز: پسر ۲ (Brahms: The Boy II) کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: کیتی هلمز، اوین یومن، کریستوفر کانوری
سال انتشار: ۲۰۲۰
امتیاز: ۱۰%
فیلم Brahms: The Boy II، به دلیل عوامل مختلفی مانند داستان ضعیف و ابتکارات ناکافی، نمرات پایینی دریافت کرد و یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما تبدیل شد. به گفته برخی از منتقدان، این اثر بدون ذره‌ای عنصر تخیلی و ترسناک است و حتی داستان وحشتناکی را ارائه نمی‌کند.
بزرگ‌ترین مشکلی که برامز: پسر ۲ را به بدترین فیلم ترسناک تاریخ تبدیل می‌کند این است که تقریباً هیچ چیز تازه‌ای در داستان خود ندارد. این فیلم فضای خوبی را در اختیار دارد؛ اما آنها را در میانه راه گم می‌کند و نهایتاً به یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تبدیل می‌شود.
منبع: فیگار
tags # هالیوود ، فیلم ترسناک سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»