بیجار گروس شهری همسایه آسمان،دیاری که با قامتی افراشته در دل زاگرس پنجه بر آسمان می کشد
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۷۳۱۹۰۷
اینجا بیشتر از هر جای دیگر می توانی به عرش نزدیک شوی، اینجا بام ایران است..
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، شهری که گویا در گلوگاه آتشفشان بنا نهاده شده، بر شیب دره های میم و در حصار کوه های بلند، اینجا خبری از گرما نیست، عمر تابستان در گروس کوتاه است و برف و باد الفت دیرینه ای دارند با کوچه های شهر.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیجار شهری که با طرح و نقش و تار و پود و گره بنا نهاده شده، طرح و نقشی که مردان این سرزمین از روح خود بر آن دمیده اند و تار و پودی که شیرزنان این سامان با دستان خود آن را گره زده اند تا در این نقطه از جهان هستی فرشی گسترده باشند به درازای تاریخ و تمدن بشری.
اینجا هم فرش را داری هم عرش را. فرشی که نگارگرانش چنان هنرمندانه تصویر گل و بلبل و طبیعت را در آن با هم آمیخته اند که هر بیننده ای گام بر آن گذارد بهشت را زیر پای خود به نظاره می نشیند.
طبیعتی که گوشه گوشه آن الهام بخش مردمان این دیار سپید است، از میان شهر که به اطراف می نگری در سمت جنوب کوه بادامستان را به سان اژدهایی خفته می بینی که گویا از شهر محافظت می کند تا مبادا گزندی به این سامان برسد.
در باختر گویا باد به نوازش گیسوان بانوی زیبایی مشغول است و از سوی شمال نقاره کوب را می شود دید، کوهی که به سان مادری دلسوز شهر را در دامن خود گرفته و با قامتی بلند شانه به شانه قزل اوزن)سپید رود( نظاره گر عمق تاریخ است در دل دره هایی بس ژرف و شگرف.
بر روی نقاره کوب که بایستی هنوز صدای نقاره ها را می شنوی که از آنسوی خرابه های قلعه به گوش می رسد شهر در امن و امان است، دروازه ها بسته است، آسوده بخوابید.
از فراز نقاره کوب به سمت شمال که به افق بنگریم تپه ماهورها، دشتهای هموار و سرسبزی می بینیم که در امتداد آنها نگاهمان به شکافی عمیق میرسد، شکافی در دل زمین که رازها در خود نهفته دارد. دره پادشاهان...دره ای که وقتی آنرا میبینی ناخودآگاه دلت هوس رفتن به
آن سو را می کند.
به سمت دره رهسپار می شویم، از تپه ماهورها و دشتهای سرسبز گندم عبور می کنیم و به لبه پرتگاهی مخوف می رسیم. آری...اینجا دره پادشاهان است دره ای در دل منطقه حفاظت شده بیجار،از لب پرتگاه به پایین می نگرم، از ارتفاعی وهم برانگیز رودخانه ای خروشان دیده می شود که همیشه جاریست، قزل اوزن پیر از آن با مانند مویی می ماند که در پیچ و خم دره با صخره و سنگ نجوا سر داده است.
خوب که تماشا می کنم قله ای را می بینم که در میانه دره قد علم کرده، خوب تر که می نگرم برج و باروی قلعه ای قدیمی بر فراز آن قله زیبا دلربایی می کند. آتشی می افروزیم تا چایی بنوشیم و لختی استراحت کنیم...
ژرفای دره و آسمان آبی و پرواز عقاب های ط یی چشم را نوازش می دهد. براستی اینجا کجاست؟؟؟!!!!
از دور گله قوچ و میش های ارمنی که در ب ی صخره ای دوردست مشغول حرکت از مسیری صعب العبور هستند رخ نمایان می کنند، نسیمی می وزد بوی مرزه و آویشن فضا را عطرآگین می کند.
پلک هایم را روی هم می گذارم تا شمیم روح نواز گیاهان را نفس بکشم، از همه تعلقات دنیوی رها می شوم و گوش به صدای نرم نسیم بهاری می سپارم که از ب ی علف ها برمی خیزد و صورت را نوازش می کند...چه آرامش عجیبی!!!......ناگاه صدایی توجه مان را جلب می کند، از آن حس زیبا به بیرون فرار می کنم و از فراز صخره به پایین سرک می کشم.
چند تکه سنگ را می بینم که از صخره جدا شده و ره به انتهای دره گرفته اند کمی با تر محیط بانی را می بینم که کوله ای کوچک بر پشتش دارد و با تانی از پیچ و خم صخره با می آید تا به ما ملحق شود.
پیرمرد خودش را به ما می رساند، با صدایی خسته و نفس نفس زنان خوش و بشی می کند و در کنار آتش می نشیند. نامش کاک محمود است، زبان فارسی را با ته لهجه کوردی صحبت می کند، به گفته خودش سالهاست که در این منطقه به شغل محیط بانی مشغول است. لباسها و کوله اش بوی علف می دهند.
به آتش و کتری روی آن که قلقل می کند می نگرد و از درون کوله اش مشتی گیاه بیرون می آورد و داخل کتری میندازد...می پرسم چیست؟؟؟ می گوید؛ به زبان کوردی این گیاه را گل َ کو می نامند، همان چای کوهی است. با دوربینش دیدی به داخل دره میندازد و می گوید؛ اینجا هنوز پر از قبر است، خیلی ها را کنده اند و اگر چیز بوده بد برده اند، این روبرو قبرستان بوده، با پا که به زمین بکوبید معلوم است که زیرش خالی است.
شب هنگام اگر اینجا ماندگار شدید حتما آتش را روشن نگه دارید و مراقب باشید. اگر صدایی شنیدید بروید با ی درخت، نیمه شب گله گرازها می زنند به رودخانه. در این منطقه دو قلعه عظیم وجود دارد یکی همین زیر پایتان که ق قوره نام است و دیگری در میان دره بزرگ قمچقای جا خوش کرده، به آن قلعه طور هم می گویند.
حدودا 4000سال قبل از میلاد مسیح بنا شده اند....روزگاری برای خود کبک به و دبدبه ای داشتند حال به این روز افتاده اند. روبرویتان را که خوب نظاره کنید غارهای متعددی می بینید که محل استراحت گله قوچ و میش ها و گرازهاست...وقت کردید داخل یکی از غارها را ببینید، پراست از پهن حیوانات وحشی. اینجا منطقه بکریست البته اگر شکارچیان امانش دهند.
کم کم چای کوهی)گل کو( دم کشیده و مشغول نوشیدن می شویم. به به...چه عطری؟ چه طعمی؟!! آرام زیر لب با خود می گویم اینجا بهترین نقطه زمین است. احساس سبکی می کنم ولی گویا کاک محمود نگران است و به دوردست ها خیره شده، با صدایی بغض آلود میگوید شکارچی ها نمی گذارند این منطقه آرامش داشته باشد. هر از چندگاهی می آیند، شلیک می کنند، منطقه را ناامن کرده اند برای این زبان بسته ها، خدا ازشان نگذرد.
با گوشه چشم نگاهی به چهره اش می اندازم صورتی آفتاب خورده می بینم که نشان از یک عمر ت ش کاک محمود برای حفظ محیط زیست منطقه را داشته، به ناگاه قطره اشکی از چشمانش بر روی گونه غلط می زند. عکسی را از جیب پیراهن سبز رنگش بیرون می آورد و رو به ما نشان می دهد؛ این دخترم است چند روزی است که او را ندیده ام، دختر عزیز پدر است.
با خود میگویم محیط بانی شغل سختی ست، این بندگان خدا چه می کشند؟؟؟؟ دور از خانواده، دور از تکنولوژی و پیشرفت. می گوید اگر بدانی که چطور با طبیعت رفتار کنی او نیز تو را جزئی از خود می داند فقط کافیست که با آن مهربان باشی آنموقع می بینی چه به پایت که نمی ریزد، طبیعت مثل مادر مهربان و سخاوتمند است.
درست است که اینجا از پیشرفت تکنولوژی خبری نیست ولی زندگی جاریست این مهمترین طلب هر موجود زنده است بر روی زمین.
میگویم شما که محیط بان هستید آیا نام قلعه دیگری که در این منطقه باشد را بلدید؟؟...
میشمارد: »صلوات آباد، تپه قش ق، شیخ بشارت، گراچقا، بابا کرم، ویس مرید، بیژنگه، برگشاد، دنگس قلا)چنگیز قلعه( ق هوار، شیرکن شیرکش، ق قوره، طور)قمچقای(، خان باخی، ق ی بانِگ)قلعه بالا(، ق ی هوسایی)قاضی قوشچی( و...« بیجار 29قلعه ثبت شده در آثار ملی دارد؛ اینجا شهر قلعه ها و تپه های باستانی است.
با این همه ق قوره و قمچقای یکی از عجیب ترین، باستانی ترین و رعب انگیزترین قلعه های کشور هستند. قدمت قلعه قمچقای را که احتما ً به معنی »تاج بزرگ قوم« است، با 5هزار متر مربع وسعت، کتیبهای با نقوش هیروگلیف و به خط هیراتیک سومری بیش از 4هزار سال قبل از میلاد مسیح دانسته اند.
قوره نیز احتما ً باید عربی شده کلمه »گوره« باشد که در کوردی به معنای بزرگ است. با این همه کا محمود معتقد است »قوره« همان قبر است یعنی قلعه قبر. همان قبرستانی که خاکش را هم به توبره کشیده اند.
می پرسم چنگ الماس هم قلعه دارد؟ پاسخ می دهد بله قلعه ای دارد به نام قلعه دختر...در کوهستان چنگ الماس از سنگ موم تراوش می کند که به زبان محلی به آن مومنایی چنگ الماس می گویند، کاربرد پزشکی دارد این مومنایی که می گویم. هم می خورند هم ضماد می گذارند، معجزه می کند برای درمان هر چه زودتر شکستگی استخوان خوب است.
مردم این دیار از فرط بیکاری به شهرهایی چون تهران و کرج و اطراف آن نقل مکان می کنند. کاش نمی رفتند، می ماندند...لحظه ای سکوت می کند و دوباره ادامه می دهد...اینجا جاذبه های گردشگری بسیاری دارد با کمی تفکر می شود منطقه را به بهشت گردشگران تبدیل کرد...اینجا بهترین محل برای انجام کارهای تحقیقاتی است. همینجا گیاهان دارویی به وفوریافت می شود، حیات وحش غنی و طبیعت بکری دارد از همه مهمتر تاریخی دارد که در هیچ کجای عالم نظیرش را نمیابی....اینها قابلیت های کمی نیستند.
اگر بر روی این ها فکر شود براحتی بیکاری از منطقه گروس رخت بر می بندد. اینها را می گوید و برمی خیزد؛ از کوله اش چند کلوخ گرد و پهن شده بیرون می آورد. می داند که تعجب کرده ایم، کلوخ ها را رو به نشان می دهد و می گوید بیجاری ها به این می گویند شلم، گندم تخمیر شده با شلغم و برگ مو است. بعد که جلوی آفتاب تند خشک شد میشود این کلوخها. بیندازید توی آبجوش بخورید، غذای آماده است. بیجاریها با نخود و قیسی میپزند. شوربای سربازان هخامنشی است. بخورید ببینید 2هزار و 500سال پیش غذا چه مزهای داشته؟ معرکه است.
با خودم میگویم اگر شلم هخامنشی هم نتواند به این منطقه رونق دهد به لعنتی نمیارزد.
یادداشت: محمدامین حق بیدار
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۷۳۱۹۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«صادقانی» سرپرست اداره کل طرح‌های توسعه شهری و منطقه‌ای شهرداری اصفهان شد
شهردار اصفهان در حکمی سرپرست اداره کل طرح‌های توسعه شهری و منطقه‌ای شهرداری اصفهان را منصوب کرد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، «علی قاسم‌زاده» شهردار اصفهان در حکمی سعید صادقانی را به عنوان «سرپرست اداره کل طرح‌های توسعه شهری و منطقه‌ای» منصوب کرد.
در متن حکم شهردار اصفهان خطاب به سعید صادقانی آمده است:
«با عنایت به لزوم نظارت بر حسن اجرای طرح‌های توسعه شهری و فرایندهای مرتبط با تغییر کاربری، بنا به پیشنهاد معاون محترم شهرسازی و معماری به موجب این حکم جنابعالی را که فردی متعهد متخصص و صاحب تجربه در حوزه شهرسازی و معماری هستید، به سمت سرپرست اداره کل طرح‌های توسعه شهری و منطقه‌ای منصوب می‌نمایم.
در این مسیر از شما می‌خواهم در افق نگاه و اندیشه رهبر حکیم انقلاب با نگاهی تحول‌آفرین و با بهره‌گیری از نظرات صاحبان اندیشه و با رعایت ضوابط و مقررات شهرسازی در ارائه خدمت صادقانه متواضعانه و بدون منت به مردم همت گمارید تا اصفهان بیش از پیش شهر زندگی باشد.
امید است صرفاً رضایت خداوند متعال را در امور و تصمیم‌هایتان در نظر بگیرید و با بهره‌گیری از ظرفیت همکاران و کارشناسان متخصص در انجام وظایف آن اداره کل موفق و پیروز باشید.»
پخش زنده بازیهای فوتبال امروز جمعه ۷ اردیبهشت از تلویزیون + سایت آنتن و آپارات