یادداشت داوری اردکانی برای داریوش شایگان
تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۰۷۱۸۴
رییس فرهنگستان علوم در سوگ داریوش شایگان یادداشتی نوشت.
به گزارش ایسنا، نوشتار رضا داوری اردکانی به شرح زیر است:
هوالباقی؛ داریوش شایگان درگذشت. خبر کوتاه و ساده بود. گویی همه انتظار شنیدن آن را داشتند زیرا از هفته ها پیش او در بیهوشی تمام به سر می برد و کمتر به بهبودش امید داشتند. اما خبر در حقیقت، خبرِ ضایعه و مصیبتی بزرگ بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شایگان که بود و چه کرد؟ او مردی نجیب، محجوب، منیع الطبع، کم حرف، و اهل دوستی و وفا و دور از تظاهر و تکلف بود. زندگی و مرگ را آسان می گرفت و کمتر غم دنیا می خورد. شایگان از بسیاری از ما بیشتر کتاب می خواند و بهتر می فهمید و به همه چیز و همه جا و حتی به فلسفه شاعرانه نگاه می کرد.
او شاعری بود که نمی دانیم چرا بعد از انتشار اولین دفتر شعرش دیگر شعر نسرود و به سراغ فلسفه و تصوف و ادیان شرقی رفت و دوره کوتاهی از زندگی اش را بیشتر صرف فلسفه کرد. حاصل این دوران، کتاب های "آسیا در برابر غرب"، "بت های ذهنی و خاطره ازلی" و "انقلاب دینی چیست" بود. این دوران دوران غلبه فلسفه به شعر در اندیشه شایگان بود که در حدود ده سال طول کشید.
سپس شایگان به عهد جوانی خود بازگشت. هر چند که فلسفه هنوز او را رها نکرده بود. او باز هم فلسفه می نوشت اما زبانش، زبان شعر بود. گویی شعر و فلسفه در آثاری مثل "افسون زدگی جدید" به صلح و سازش رسیده بودند. مختصر بگویم. شایگان هرگز اهل بحث و جدل نبود. حتی کتاب های فلسفی اش را هم به زبان بحثی ننوشت. شاعری که به فلسفه رو می کند طبیعی است که اصراری در نوشتن و گفتن به زبان فلسفه نداشته باشد.
بالاخره شایگان در دو دهه آخر عمر به شعر و ادب بازگشت و سه اثر گرانبها در باب پنج شاعر بزرگ ایران و دو شاعر و نویسنده نامدار فرانسه بودلر و مارسل پروست نوشت. این هر سه اثر در ادب و نقد ادبی ایران ماندگار خواهند بود. آنها از جنس و سنخ تتبعات ادبی مرسوم نیستند، بلکه گزارش درآمیختگی شعر و رمان با جان نویسنده اند.
در پایان عمر هم می خواست بازگشتی به فلسفه داشته باشد و درباره جهان کنونی که جهان ریاضی و هندسی است، کتابی بنویسد. کاش بود و این کتاب و بسی آثار خوب دیگر می نوشت.
دریغا که دیگر نیست. من و شایگان بسیار به هم نزدیک بودیم ولی او وسعت نظر و بینش و ذوقی داشت که من از آن بی بهره ام و نظیرش را کمتر می توان سراغ گرفت. مهمتر اینکه او می توانست زیر آسمان های جهان به سر برد و به همه فرهنگ ها احترام بگذارد و ایران را نیز عاشقانه دوست بدارد. روانش شاد باد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استخدام داریوش شایگان رضا داوری اردکانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۰۷۱۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اولین خلبان بازرگانی ایرانی؛ کاپیتان داریوش تیمسار
تین نیوز
داریوش تیمسار متولد 1302 در تهران است. وی که از دوران نوجوانی علاقه ویژه ای به پرواز داشت پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان البرز ، برای فراگیری فنون خلبانی در باشگاه هواپیمایی که بعدها به نام باشگاه هواپیمایی کشوری معروف شد ثبت نام کرد و در سال 1323 از این باشگاه فارغ التحصیل شد.
وی اولین خلبان ایرانی می باشد که با گذراندن دوره خلبانی غیرنظامی موفق به دریافت گواهینامه خلبانی بازرگانی گردید و با نظر موافق مرحوم رضا افشار از سال 1325 در شرکت سهامی هواپیمایی ایران که توسط مرحوم افشار راه اندازی شده بود ، به عنوان اولین کمک خلبان ایرانی استخدام شد و مدتی بعد با هواپیمای داکوتا DC-3 شروع به پرواز نمود.
وی بعدها به عنوان کاپیتان با هواپیمای مذکور به پرواز خویش ادامه داده و همزمان معلم خلبان این نوع از هواپیماها شد.با شکل گیری شرکت هواپیمایی ملی ایران "هما" در سال 1340 ، وی نیز به این شرکت منتقل شد و خلبانان بسیاری را تربیت و به عملیات پرواز هواپیمایی ملی ایران تحویل داد. مرحوم تیمسار سال ها مدیرکل عملیات پرواز ایران ایر بود و همچنین خلبانی است که آخرین پرواز مسافری ما بین تهران به نیویورک را به هواپیمای بوئینگ747 سری SP در تاریخ 13 آبان 1358 به انجام رساند و به دلیل تصرف سفارت ایالت متحده در تهران ، با هماهنگی ایستگاه "هما" در فرودگاه جان اف کندی نیویورک ، هواپیما در شهر مونترال کانادا به زمین نشست و پس از آن این خط هوایی برای همیشه بسته شد.
کاپیتان تیمسار به عنوان یکی از بهترین خلبانان تاریخ کمپانی هواپیماسازی بویینگ ، از این کمپانی دارای نشان افتخار است.مرحوم داریوش تیمسار بر اثر عارضه قلبی در سال 1377 بدرود حیات گفت و آسمانی شد.
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت