راز و رمزهای برج پیزا و علت کج شدن آن (+عکس)
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۴۷۴۴۱
ساعت 24-یکی از بناهای مهم و مشهور دنیا برج پیزا است که راز و رمزهایی در خصوص نحوه ساخت آن وجود دارد.
همه بناهای مهم و مشهور دنیا طراحی دقیقی نداشته اند. یک نمونه اش برج معروف پیز است که از ابتدا قرار بوده یک برج صاف و بلند باشد اما به دلیل اشتباه معماران، کج شده و همین نقص در شهرتش تاثیر داشته است.
البته برج پیزا تنها برج کج جهان نیست ولی مشهورترین آنها لقب گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شناسنامه پیزا
اسامی: برج پیزا، برج کج پیزا، برج ناقوس پیزا
سال تولد: ۱۱۷۳ میلادی
محل تولد: شهر پیزا، ایتالیا
طول مدت طراحی و ساخت: شروع ۱۱۷۳، پایان ۱۳۷۲ میلادی
ارتفاع اولیه: ۶۰ متر
ارتفاع فعلی: ۵۶.۶۷ متر ارتفاع بالاترین بخش و ۵۵.۸۶ متر ارتفاع پایینی قسمت کج شده
تعداد پله ها: ۲۵۱
وزن: ۱۴۵۰۰ تن
قصه کج شدن پیزا از کجا شروع شد؟
در سال ۱۱۷۳ مهندسی به نام بونانو پیزانو اولین سنگ مرمر برج را بنا نهاد. از آنجا که در زیرزمین این منطقه آب فراوانی وجود داشت بونانو قادر بود که پی سازه را فقط تا ۱۰ فوت پایین تر از سطح زمین حفر کند. به محض این که اولین طبقه برج به پایان رسید و تا ارتفاع ۱۲ متر بالا رفت؛ کج شدن و پایین رفتن آن شروع شد. سال ها بعد این برج زیر نظر معماران و مهندسان دوران های مختلف ساخته شد و معماران در تلاش بودند با تغییر ارتفاع بخش شمالی و جنوبی سازه، کج بودن آن را برطرف کنند.
اما هیچ کدام از این روش ها موثر نبود و برج پیزا همچنان به صورت کج بالا می رفت. مدتی هم ساخت آن متوقف شد تا سرانجام معماری به نام جیووانی پیزانو توانست کار ساخت و ساز را به پایان برساند و این برج کج را افتتاح کند. برج پیزا در طول این سال ها حوادث زیادی را شاهد بوده اما این شانس را داشته که در دوران جنگ از تخریب ها مصون بماند و پیش بینی می شود که حداقل تا سه قرن دیگر می تواند یکی از جاذبه های توریستی کشور ایتالیا باشد.
علت کج شدن پیزا چه بود؟
گروهی از مردم بر این باور هستند که برج پیزا به طور عمدی کج ساخته شده تا بیشتر مورد توجه توریست ها قرار گیرد اما این باور درست نیست. داستان کج شدن برج پیزا به قرن ۱۲ میلادی و زمان ساخت آن مربوط می شود. درواقع اهالی شهر پیزا تصمیم گرفتند در کنار کلیسای بزرگشان، برجی هم داشته باشند تا ناقوس ها بر فراز آن به صدا درآیند اما به دلیل نامناسب بودن پی زمین و نرم بودن بیش از حد یک سمت برج، سازه قادر به تحمل وزن برج نبود و به تدریج کج شد. قبل از این که برج در قرن ۱۴ کامل شود این کج شدن همچنان ادامه داشت و افزایش یافت تا سرانجام بعدها این مشکل به واسطه تلاش های معماران در قرن ۲۰ و ۲۱ تا حدودی کنترل شد.
معماران آن چه کسانی بودند؟
معماری برج پیزا براساس معماری قرون وسطی و به سبک رومی است. گفته می شود که چند معمار و مهندس در طراحی این بنا مشارکت داشتند. بونانو پیزانو، جراردو دی جراردو، جیووانی پیزانو، جیوانی دی سیمونه از جمله این طراحان و مهندسان هستند. علاوه بر این بیشتر مصالح به کار گرفته شده در برج پیزا سنگ های مرمر سفید رنگ هستند که در شب به کمک سیستم نورپردازی جالب، منظره زیبایی را ایجاد می کنند.
برترین ها
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۴۷۴۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام پرنده رکورد جهانی بالاترین ارتفاع پرواز را در اختیار دارد؟ | برخورد کرکس روپل با یک هواپیما در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یورونیوز، وقتی به پرندهای نگاه میکنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کردهاید که تا چه ارتفاعی میتواند بالا برود؟
گونهای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما علیرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوششانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود ۵ پر کامل و ۱۵تکه پر کوچکتر بود که البته همینها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوجگیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت میشود. طول بالهای قدرتمند این پرندگان به بیش از ۲ متر میرسد، با این وجود این کرکسهای روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده میکنند.
در واقع این کرکسها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوجگیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستونهای گرمایی و بالارونده جو سوار میشوند.
دانشمندان میگویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمیشوند. یکی از عمدهترین این دلایل به اکسیژن مربوط میشود.
کرکس دال روپلاز دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، میتوان به درنای خاکستری اشاره کرد. محققان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوههای هیمالیا ثبت کردهاند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوریهای مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقهای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوجگیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقهبندی کرده است.
این گونه از کرکسها، مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشهها تهدید میشوند.
مسمومیت حاصل از آفتکشهایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمانهای دامپزشکی استفاده میشود، اما اگر کرکسهای روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کردهاند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجبآور میشود که بدانیم کرکسهای روپل میتوانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاهزخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.