معجزه شکاف کعبه در شعر آئینی/ کعبه از عشق برای تو گریبان بدرد
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۶۵۲۲۲
حماسه بی نظیر شکافته شدن دیوار بیت‌الله الحرام، یکی از مُسلمّات تاریخی مورد قبول همه مذاهب اسلامی و یکی از لحظات باشکوهی است که در شعر شاعران هم مورد توجه قرار دارد.
خبرگزاری مهر-گروه فرهنگ: بدون شک یکی از باشکوه‌ترین لحظات تاریخ، در ماه رجبِ سی سال پس از عام الفیل اتفاق افتاده است؛ آنجا که در بُهت و سکوت زائران و طواف کنندگان بیت عتیق، دیوار کعبه شکاف برداشت و حضرت فاطمه بنت اسد (س)، مادر گرامی حضرت اسدالله(ع) به آن مکان مقدس وارد شد و آنگاه، دیوار بر هم آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
و این حماسه شگرف، بسیاری از شاعران را بر آن داشته است تا از این دریچه، به متن آن بنگرند و روایتش کنند.
مهدی نظری یکی از همین شاعران است که در بخشی از شعر خود می آورد:
هرکسی رو به روی نام علی سر خم کرد
در قنوت سحر فاطمه جا می گردد
هر کسی مست علی نیست بداند این را
تا خود حشر گرفتار بلا می گردد
هرکسی قطره ای از جام ولایت بچشد
علوی می شود و از عُرَفا می گردد
تَرَک خانه ی کعبه به دو عالم فهماند
دل که بشکست فقط جای خدا می گردد
و اما دو بیت از شعر حامد تجری هم درباره این رویداد منحصر به فرد، چنین است:
ساقی شبیه ساقی کوثر نیامده
جز او کسی به جای پیمبر نیامده
جز او برای فاطمه همسر نیامده
از کعبه جز علی احدی در نیامده
حسن لطفی هم در بخشی از شعر خود، اینگونه سروده است:
کعبه قدم بر سر افلاک زد
پیش علی سینه خود چاک زد
تا رُخ ات ای ماه پدیدار شد
یوسف یعقوب گرفتار شد
کعبه فقط خاک و گِل و سنگ بود
آمدی و معدن اسرار شد
کعبه در آغوش زمین خواب خواب
با نفس قُدس تو بیدار شد
کعبه نمی خواست که بیرون شَوی
چشم نبی دیده و ناچار شد
کعبه در بسته ی خود باز کرد
معنی توحید پدیدار شد
او درباره این حماسه عظیم الشأن، باز هم شعر دارد:
سلام ای جواب سلام خدا
ظهورت طلوع تمام خدا
برای تو کعبه جگر چاک زد
بیا مرد بیت الحرام خدا
مرا کعبه ی سینه چاکم کنید
فقط پای حیدر هلاکم کنید
علی ابتدا و علی انتهاست
علی مصطفی و علی مرتضی ست
علی اول است و علی آخرست
علی در ظهور و ولی در خفاست
علی در معارج، علی در بُراق
علی، «اِنّما» و علی، «وَ الضُّحی» ست
علی با حق است و علی بر حق است
علی کعبه است و علی در حَراست
علی نیست آن و علی نیست این
علی نه جدا و علی نه خداست
و این هم دو بیت دیگر از این شاعر آئینی درباره گرامیداشت سالروز ایام این رویداد سترگ:
باز هم می درید قلبش را
کعبه صدها هزار اگر در داشت
کعبه جای خودش که در قدم ات
سینه ی آسمان تَرَک برداشت
و در این باره به بیان تنها یک بیت از شعر ایمان کریمی بسنده می کنیم:
کعبه از عشق برای تو گریبان بِدَرَد
بهر مدح تو غزل جامه ی ایمان بدرد
شعر مهدی ریاحی اما به مقایسه رانده شدن حضرت مریم (س) از خانه الهی برای به دنیا آوردن حضرت عیسی (ع) و پذیرش حضرت فاطمه بنت اسد (س) اشاره دارد:
مکه امشب مهبط نور خداست
کعبه امشب قبله نه، قبله نماست
کعبه امشب در طواف روی توست
چشم اشک آلود زمزم سوی توست
حاصل حبّ و وداد حق تویی
فاش گویم خانه زاد حق تویی
مریم آن کاخ عبادت را ریاض
دید چون در خویش آثار مخاض
وحی آمد گرچه هستی محترم
لیک بیرون رو بدین حال از حرم
این مکان غیر از عبادتگاه نیست
مسجد است اینجا ولادتگاه نیست
گرچه فرزندت بود عیسی ولی
فرقها دارد مسیحا با علی
مرده را گر زنده عیسی می کند
دردها را گر مداوا می کند
این همه از لطف و جود حیدر است
بودِ طفل ات از وجود حیدر است
مریم ار چه مام پاکی خوانده شد
این چنین از خانه حق رانده شد
لیک بهر مادرت از آسمان
در چنین حالی ندا آمد بمان
فاطمه، بنت اسد، امّ اسد
غم مبادا بر دلت یک دم رسد
آمدی در کوی ما؛ محزون مرو
همچو مریم از حرم بیرون مرو
کشتی دین را تو نوح آورده ای
بهر جسم کعبه روح آورده ای
ای شُکوه محض، معنای وقار
ای عفاف و زهد را آموزگار
فاطمه از این ندا مسرور شد
درد، شیرین و دلش پُر شور شد
همسفر با دل شد و پرواز کرد
چشم خود را سوی کعبه باز کرد
کعبه دست و پای خود گم کرده بود
بر رُخ اش اما تبسم کرده بود
زانکه مهمانی بلندآوازه داشت
از حضورش شور و حالی تازه داشت
کعبه یک در داشت آن هم مشرکان
رفت و آمد می نمودندی از آن
گفت با خود؛ هوش باش؛ او حیدر است
نی سزاوار ورود از این در است
باز کن ای بیت پاک داوری
بهر باب الله، باب دیگری
این بگفت و نعره بر افلاک زد
بهر مولا سینه خود چاک زد
کای به رضوان ساقی کوثر بیا
وی در رحمت، تو از این در بیا
ای فدای مَقدم ات حِجر و حَجَر
گشته از هجر تو زمزم، دیده، تر
ای تو چشم حق، ببین چشم ترم
وی تو دست حق، بِنِه پا بر سرم
میهمان ای جان تو بر جانانه ای
میهمان نه، بلکه صاحب خانه ای
ای بلند آوازه از نام ات حرم
حُرمت ات کرده حرم را محترم
تا زند بوسه به پایت چشمِ خاک
کعبه هم چون گل، بزد بر سینه چاک
خانه ی معبود بر روی زمین
در طوافت بود و می گفتا چنین
با ولای تو، عبادت کامل است
طوف من، بی حُبّ حیدر باطل است
این هم دو بیت از شعر شاعر آئینی، یوسف رحیمی که روایتگر شوکت و جلال آن لحظه های آسمانی است:
با شوکت بی نظیرش آمد از راه
می آید از آسمان و در دستش ماه
دیدی که دهانِ کعبه هم وا مانده
لا حَولَ و لا قُوَّه اِلّا بِالله
و تک بیتی از شعر محمدعلی بیابانی در ماجرای معجزه شکاف خوردن دیوار خانه خدا:
پای تو حیف بود که روی زمین رسد
کعبه شکاف خورد و در آن پاگُشا شدی
روایت شاعرانه هاشم طوسی هم از این حکایت، به سه روز بیتوته حضرت فاطمه بنت اسد (س) در خانه کعبه اشاره دارد؛ در حالیکه روایتهای معتبرتر، پنج روز میزبانی حضرت حق برای این نوزاد و مادر را حکایت می کند:
جای عجبی نیست به استقبالش
دیوار دل کعبه ترک بردارد
در خلوت خود سه روز مهمانش کرد
از شدت عشقی که به حیدر دارد.
و اکنون به بیان تنها یک بیت از شعر داود رحیمی در این زمینه بسنده می کنیم:
همسایه ی خداست علی پس عجیب نیست
دیوار کعبه، جامه دران، «مَستِ جار» شد
شاعر جوان آئینی، یعنی سید حمیدرضا برقعی هم ابیاتی روح انگیز درباره این مناسبت باشکوه و مبهوت کننده دارد که در آن از حضرت حافظ هم مدد می گیرد:
کعبه از راز جهان، راز خدا آگاه است
راز ایجاز خدا نقطه ی بسم الله است
کعبه افتاده به پای ات، سر راهت سرمست
«پیرهن چاک و غزلخوان و صُراحی در دست»
کعبه وقتی که در آغوش خودش یوسف دید
خود زلیخا شد و خود پیرهن صبر درید
کعبه بر سینه ی خود نام تو ای مرد نوشت
قلم خواجه ی شیراز کم آورد، نوشت
«ناگهان پرده برانداخته ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه»
پلک زدن کعبه و از نفس فتادن آن هم، اشاره شاعرانه ی رحمان نوازنی از این مناسبت است:
کعبه پلک زد آری؛ صبح نور پیدا شد
کعبه در طوافش رفت؛ تا درِ حرم وا شد
قبله از سر جایش، پیش پای او پا شد
زیر پای او زمزم، چشمه چشمه دریا شد
کعبه از نفس افتاد؛ نوبت مسیحا شد
او شفا گرفت و بعد؛ تازه دور موسا شد.
و این هم تک بیتی از شعر محسن عرب خالقی که پایان بخش این گفتار خواهد بود:
صد بار اگر که کعبه شکافَد به مَقدَمَش
هرگز ز کار خویش مُرَدَّد نمی شود.
منبع: مهر
کلیدواژه: ادبیات فارسی شعر کعبه مجله صنایع فرهنگی مهر نوروز گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بازار نشر کتاب و کتابخوانی ترجمه فرهنگ عمومی موزه میراث فرهنگی صنایع دستی ادبیات جهان ادبیات سفرهای نوروزی مسافران نوروزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۶۵۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا زنان بیشتر از مردان عمر می‌کنند؟
ایتنا - آمارهای سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد امید به زندگی زنان در بیشتر کشورهای جهان بیشتر از مردان است. اما علت این مسئله چیست؟
به طور متوسط زنان ۵ سال بیشتر از مردان عمر می‌کنند اما این شکاف جنسیتی بر اساس کشور و سن متفاوت است.
فاکتورهای زیادی مانند عوامل زیستی، رفتاری و اجتماعی وجود دارد که شکاف جنسیتی در امید به زندگی را افزایش می‌دهد.
مطالعه‌ای که اخیرا انجام شده تفاوت‌های عمیقی را بین زنان و مردان در مورد علل اصلی بیماری و مرگ زودرس بین دو جنس نشان داد.
در این مطالعه که در The Lancet Public Health منتشر شده، محققان نتایج خود را با مقایسه سال‌های زندگی از دست رفته به دلیل ۲۰ علت اصلی بیماری یا مرگ زودرس به دست آوردند.
این تحقیق بر روی مردان و زنان بالای ۱۰ سال در سراسر جهان و در ۷ منطقه بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱ انجام شد.
بر اساس این مطالعه، مردان بیش از زنان تحت تأثیر شرایطی قرار می گیرند که منجر به مرگ زودرس می‌شود، مانند COVID-19، سوانح جاده‌ای، بیماری‌های قلبی عروقی، و بیماری‌های تنفسی و کبدی.
از سوی دیگر، زنان بیشتر به امراضی دچار می‌شوند که غیرکشنده است، از جمله مشکلات اسکلتی عضلانی، شرایط سلامت روان، و اختلالات سردرد.
با ادامه بهبود مراقبت های بهداشتی و برابری جنسیتی، شکاف جنسیتی در امید به زندگی احتمالا در آینده کاهش می یابد.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود