به نقل از «بسیج نیوز»

ون وحشت در «مونستر»؛ بازگشت ارابه‌های مرگ داعش به اروپا؟

تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۹۸۱۹۹۳

به گزارش خبرگزاری بسیج، حمله یک ون به جمعیتی در شهر مونتستر آلمان که منجر به کشته شدن 3 نفر و تعداد زیادی مجروح شد بار دیگر خاطرات تلخ و وحشتناک کشتار داعش با ارابه های مرگ را برای اروپاییان زنده کرد.

البته گفته می شود عامل این حمله یک شهروند آلمانی بوده که اختلالات روانی داشته، اما بهر حال نگاهی به گاهشمار حملات تروریستی در اروپا با خودروها و کامیون ها نشان می دهد سایه این تاکتیک کشتار داعش همچنان بر سر اروپاییان سنگینی می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چند سالی است که تروریسم داعش شکل جدیدی از حملات تروریستی در غرب را در پیش گرفته که قربانیان زیادی می گیرد و وحشت تکرار آن شهروندان و مقامات اروپایی را رها نمی کند. این نوع جدید حملات تروریستی حمله با خودروهای سنگین و نیمه سنگین به عابران پیاده است.

به این ترتیب گویا در قرن 21 شیوه تروریسم دچار تحول خاصی شده و اگر زمانی بمب گذاری و تیراندازی شیوه سازمان های تروریستی برای رسیدن به اهدافشان بود، اما امروزه طرفداران داعش در اروپا بدون هزینه گزافی با خودروهای سنگین و نیمه سنگین و کامیون و ون و هر ابزاری که در اختیار دارند به شهروندان حمله می کنند.

این نوع حملات تروریستی و مقابله با آن مطمئنا دشوارتر از حملات تروریستی مرسوم بوده و سازمان های اروپایی را در نحوه مقابله با آن دچار چالش های بی شماری می کند. علاوه بر آن این گونه حملات وحشت بیشتری را در بین عموم ایجاد می کند.

بسیاری کارشناسان و سیاستمداران و مقامات امنیتی درباره این نوع روش کشتار داعش در اروپا هشدار می دهند.

پروفسور "توماس یاگر"، صاحب کرسی سیاست بین الملل و سیاست خارجی دانشگاه کلن آلمان و عضو هیات علمی موسسه سیاست اروپایی درباره این نحوه ترور از طرف داعش گفته است: کشتار با وسایل نقلیه ساده تر از حملات تروریستی بسیار پیچیده با مواد منفجره است. این گونه حملات کار لجستیکی بزرگی نیست و نیاز به آماده سازی کمی دارد. هم زمان کشتار با وسایل نقلیه می تواند قربانیان زیاد و تصاویر دلخراشی را به بار آورد. تروریست ها با این نوع کشتار یک فضای عمومی آزادی و زندگی را به یک فضای تهدید و مرگ تبدیل می کنند. خاطرات این گونه حملات در این مکان ها باقی می ماند. به این ترتیب این گونه حملات بر درک افراد از فضای عمومی تاثیر می گذارند.

دکتر ینز پیتر استفن، ازکارشناسان برجسته مؤسسه صلح "پزشکان جهانی برای جلوگیری از جنگ‌های اتمی" در آلمان (ippnw) نیز در مصاحبه ای با خبرگزاری تسنیم استراتژی داعش در انجام حملات تروریستی با خودرو را نگران کننده توصیف کرده و اظهار داشته است که دسترسی به وسایل نقلیه اغلب به‌ صورت قانونی و یا از طریق سرقت کار ساده‌ای است. در این گونه حملات تروریستی عوامل ترور بر ‌خلاف حملات تروریستی با سلاح و مواد منفجره نیاز به قابلیت خاصی ندارند و خطر اینکه سازمان‌های امنیتی به این اقدام آنها پی ببرند کمتر است.

به گزارش تسنیم، بسیاری از رسانه های غربی هم در گزارش های مختلفی به حملات تروریستی با خودرو در اروپا به عنوان چالش جدید سازمان های امنیتی می پردازند.

مثلا روزنامه "تاگس سایتونگ" آلمان در مطلبی با عنوان داعش و حملات تروریستی با خودرو به بررسی این استراتژی داعش پرداخته و نوشت: بعد از شکست های پیاپی داعش در عراق و سوریه این سازمان تروریستی به کشتار غیر نظامیان روی آورده است.داعش، خودرو را به عنوان سلاح موثر و ویژه‌ای برای این منظور یافته است.

"مایک دیویس"، از نویسندگان غربی هم بعد از حمله تروریستی با خودرو در بارسلون اسپانیا مفصلا در کتاب " واگن بدا" ی خود به این مسئله پرداخته و تاکید کرد که البته جدیدترین فصل این داستان را در حال حاضر تروریسم داعش می نویسد؛ یک ابزار ترور بی رحمانه و خودسرانه در برابر چشمان ما شکل می گیرد. خودرو حالا دیگر نیاز نیست با مواد منفجره پر شود تا مرگبار باشد. این سلاح در نیس فرانسه، برلین و لندن به کار گرفته شد و حالا ما دوباره آن را در بارسلون اسپانیا دیده ایم.

"مایک دیویس"، نویسنده معروف غربی بر این باور است که خودرو یک سلاح مخرب کشتار جمعی است که عملا بسیار خطرناک تر از سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی است.

نگاهی به مهم ترین حملات تروریستی داعش با ارابه های مرگ

اولین حمله تروریستی در اروپا با کامیون در روز 14 ژوئیه سال 2016 (24 تیرماه سال 1395) در شهر ساحلی نیس فرانسه رخ داد. در این حمله که همزمان با روز جشن ملی فرانسه بود، یک کامیون با سرعت زیاد وارد جمعیتی شد که در یکی از شلوغ‌ترین مناطق شهر نیس و برای تماشای مراسم آتش‌بازی ایستاده بودند. 86 نفر در اثر این حمله جان خود را از دست داده و صدها تن مجروح شدند. داعش مسئولیت این حمله تروریستی را بر عهده گرفت.

در روز 19 دسامبر سال 2016، (29 آذر 1395 )در آستانه عید کریسمس در اروپا یک کامیون اسکانیا با ورود به بازار کریسمس در شهر برلین، پایتخت آلمان جمعیت حاضر در این بازار را زیر گرفت و این بار پایتخت برلین شاهد کشتار داعش با ارابه های مرگ بود. بر اثر این واقعه 11 تن کشته و بیش از پنجاه نفر زخمی شدند.

در حمله تروریستی روز 22 مارس سال 2017 (2 فروردین 1396) در لندن ، فرد مهاجم ابتدا با خودرو وارد پیاده روی پل وست مینستر در نزدیکی ساختمان پارلمان بریتانیا شد و پس از آن با چاقو به افراد حاضر در محل حمله کرد. این حمله 5 کشته، و 49 قربانی بر جای گذاشت.

سوم ژوئن 2017 (13 خرداد 1396) یک خودرو وَن روی پل معروف لندن بریج، در مرکز شهر و یکی از پر رفت و آمدترین نقاط پایتخت بریتانیا، عابران را زیر گرفت. مهاجمان که سه نفر بودند سپس وارد محله «بارو مارکت» که بطور ویژه شنبه شبها منطقه ای شلوغ و پر رفت و آمد است، شدند و با چاقو به رهگذران حمله کردند. تعداد کشتگان این حمله 13 نفر و مجروحان آن 48 نفر بود.

در بعد از ظهر روز پنجشنبه 17 آگوست سال 2017 (26 مرداد 1396 ) درشهر بارسلون در اسپانیا یک خودروی فیات سفید رنگ به جمعیت حاضر در ایستگاه مترو بلوار «رامبلا» در این شهر توریستی حمله کرد و عابران را در پیاده رو زیر گرفت. در این حمله 15 نفر جان خود را از دست داده و یکصد نفر زخمی شدند.

یک روز بعد در 18 آگوست (27 مرداد 1396 ) در شهر کمبریلزدر 110 کیلومتری جنوب غربی بارسلون، مهاجمان با یک خودروی «آئودی» چند نفر را در یک ساحل پر از گردشگر زیر گرفتند. این حمله یک کشته و شش زخمی بر جای گذاشت.

عصر روز سه شنبه نیز یک خودرو وانت با ورود به خط وِیژه دوچرخه‌سواران و حرکت در مسیر مخالف، به عابران پیاده و دوچرخه‌سواران در جنوب غربی منهتن نیویورک کوبید و دست‌کم 8 نفر را کشت و 11 نفر را زخمی کرد تا لیست گاهشمار حملات تروریستی داعش با ارابه های مرگ در اروپا و غرب تکمیل تر شود.

مطمئنا این استراتژی جدید داعش (حملات تروریستی با خودرو) در ماه ها و سال های آینده هم گریبانگیر کشورهای غربی خواهد بود و به گفته مقامات سازمان های امنیتی سال های زیادی این اتحادیه را درگیر خود خواهد کرد.

حالا هم حمله با خودروی ون در شهر مونستر آلمان بار دیگر وحشت این گونه حملات ترورستی داعش را در اروپا زنده کرد و شوک دیگری به سازمان ها و مقامات اروپایی وارد کرد.

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۹۸۱۹۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تازه داماد ۲۰ ساله‌ای که بعد از تیرخلاص جیش‌الظلم زنده ماند

حمله تروریستی گروهک جیش الظلم به دو خودروی پلیس در سیب و سوران سیستان و بلوچستان را که یادتان هست؛ همان حمله‌ای که در روز سه‌شنبه ۲۱ فروردین رخ داد و فطر خونین را برای پلیس کشور رقم زد.

حمله به دو خودروی هایلوکس سفید و سمند انتظامی در جاده سیب و سوران که در ادامه با توقف خودرو‌ها و زخمی شدن مأموران، اعضای گروهک تروریستی با قساوت قلب، تیر خلاص به ماموران شلیک کردند که در این بین ۵ مامور پلیس شهید شده و یک نفر علیرغم شدت جراحات وارده زنده ماند؛ مجروحی که هم اکنون در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان بستری است و با انجام چند عمل جراحی هنوز راه طولانی و چندین عمل دیگر را در پیش دارد تا بتواند حداقل مثل یک انسان سالم حرف بزند، با دو چشم ببیند، غذا بخورد و حتی دست‌هایش را بلند کند.

تازه داماد ۲۰ ساله‌ای که بهمن ماه ۱۴۰۲ نامزدی خود را جشن گرفته و قرار گذاشته بود تا عروسش را خرداد امسال به خانه ببرد امروز روی تخت آی سی یو بیمارستان بستری است؛ آن هم با جراحت‌های سنگینی که در حمله تروریستی بر جان و تنش نشسته؛ از اصابت ۵ گلوله بر چانه و دهان و فک و دو دست تا شکستگی و خرد شدن دندان و فک و دست و مصدومیت شدید چشم چپ!

اگرچه روی تخت بستری است و نمی‌تواند بگوید آنچه را که رخ داده، اما قطره اشکی که از گوشه چشمانش هنگام بازگویی حادثه آن روز توسط دیگران جاری می‌شود نشان از عمق فاجعه و غم از دست دادن هم‌رزمانش دارد.

گروهبان یکم «فرهاد آبتین» مامور انتظامی سیب و سوران که یک سال و ۵ ماه از خدمتش می‌گذرد همان مجروح حمله تروریستی گروهک جیش الظلم است؛ البته اعضای گروهک فکر کردند که با تیر خلاصی فرهاد هم مثل پنج مامور دیگر شهید شده، اما خدا نخواست و فرهاد با جراحت‌های سنگین در حال درمان است.

«حسینعلی آبتین» پدر مجروح حمله تروریستی سیب و سوران که از زمان مجروحیت پسرش تا کنون در بیمارستان حضور دارد می‌گوید: وقتی ما از حادثه خبردار شدیم که فرهاد را به بیمارستان رسانده بودند؛ وقتی رسیدم پسر بزرگترم هم آنجا بود با لباس و سر و وضع خونی، او که در مرزبانی خدمت می‌کند اولین ماموری بوده که قبل از سایر ماموران و نیرو‌های اورژانس سر صحنه حاضر شده بود.. از آن روز به بعد این پسرم نه خواب دارد نه خوراک؛ دیدن آن صحنه جانگداز شهادت ماموران، روز و شب برایش نگذاشته است.

«بهزاد آبتین» برادر مجروح حمله تروریستی خودش از ماموران مرزبانی سراوان است؛ همان روز حادثه در محل کار بوده؛ می‌گوید: حدود ساعت ۳ بعد از ظهر بود که یکی از همکارانم که محل زندگی‌اش در سیب و سوران است به من زنگ زد و گفت که اینجا گروهک به دو ماشین پلیس حمله کرده، می‌گویند چند نفر شهید شده‌اند انگار برادر تو هم جزو مجروحین است.

بهزاد آهی می‌کشد؛ با آنکه چندین روز از آن حادثه می‌گذرد در حین بازگویی حال و روزش به هم می‌ریزد.

مکث می‌کند، چشمهایش را با دست می‌فشارد و نفسی چاق کرده و می‌گوید بلافاصله با ماشین یکی از همکاران به جاده زدیم ۲۰ کیلومتری سوران بود. وقتی رسیدم یک هایلوکس سفید بود و یک سمند انتظامی و کنارش ماموران پلیس که غرق خون روی زمین افتاده بودند.

باور نمی‌کنید همه جا پر از خون بود ماموران همه خونین روی زمین افتاده بودند... نمی‌دانستم چه باید بکنم... وسط یک معرکه تنها و بی‌کس با پیکر‌های غرق به خون...

اشک بی محابا از چشمانم جاری بود، داد می‌زدم، فرهاد را صدا می‌کردم.

به سراغ ماموران رفتم اولی شهید شده بود، دومی و سومی هم.. وای. انگار قیامت شده بود. 

نفسم بند آمده بود. به سمت آن یکی ماشین رفتم، سمند انتظامی... باور می‌کنید چشم‌هایم دیگر نمی‌دید، خیس اشک بود، انگار زمان متوقف شده بود دیگر ناله وار صدا می‌زدم فرهاد.

پاهایم دیگر رمقی برای راه رفتن نداشت، جانم را انگار قبضه کرده بودند، وسط معرکه‌ای که دور تا دورش آدم‌های محلی به عنوان تماشاچی ایستاده بودند من مانده بودم و چند جنازه خونین... که ناگاه یک دست بالا آمد.

چشم هایم درست نمی‌دید...، اما یکی از ماموران که در کنار در ماشین سمند پلیس افتاده بود کف دستش را کمی بالا آورد که دستش افتاد.

 نفهمیدم چطور شد، با تمام نفس به سمتش رفتم. بالاخره یکی زنده مانده بود ... غرق در خون بود، سرش را که برگرداندم دیدم فرهاد است فرهاد؛ صورت، گردن، بدن همه پر از خون... وای چه باید می‌کردم!

فرهاد دیگر جانی در بدن نداشت، چشم‌ها، گونه، دهان، گلو، همه زخمی و خونین. نگاهش کردم. آرام ناله می‌کرد، بغلش کردم. به سختی دستش را دور گردنم انداخت، خون فواره می‌زد.

خودم را جمع و جور کردم نباید خودم را می‌باختم. کولش کردم بلند شدم آمبولانس هم دیگر رسیده بود، فرهاد را توی آمبولانس گذاشتم؛ فرهاد که دیگر جانی در بدن نداشت از حال رفته بود.

 برگشتم تا کمک کنم برای انتقال بقیه؛ اما ماموران رسیدند و پیکر شهدا را داخل آمبولانس‌ها گذاشتند.

فرهاد را به بیمارستان رازی سراوان بردند و من هم با ماشین همکارم خودم را به بیمارستان رساندم.

فرهاد وقتی به بیمارستان رسیده بود دیگر بیهوش شده بود؛ یک شب در بیمارستان سراوان بودیم تا اینکه روز ۲۲ فروردین با امداد هوایی و اعزام پرسنل از تهران به سراوان و بررسی وضعیت فرهاد، بلافاصله به بیمارستان ولیعصر ناجا منتقل و در آی سیو بستری شد.

وضعیت بهزاد برای ادامه گفتگو مناسب نیست، شوک روز حادثه با دیدن فجایع آن روز و شهادت همرزمان و دوستان برادرش و مشاهده وضعیت جسمانی برادر، غم سنگینی بر دلش نشانده است.

دوباره به سراغ پدر بهزاد و فرهاد می‌رویم.

خودش را یک کارگر ساده معرفی می‌کند که در زابل زندگی می‌کنند.‌

می‌گوید که سه پسر و یک دختر دارد و برای لبیک به رهبر انقلاب، دو پسرش را وارد نظام کرده‌است؛ یعنی همین بهزاد که مامور مرزبانی است و فرهاد هم که مجروح حمله تروریستی سیب و سوران شده است.

با نگرانی از وضعیت مرزها، می‌گوید: باور کنید فقط بحث بچه من نیست؛ در این حادثه ۵ جوان رعنا شهید شده‌اند؛ این که نمی‌شود که بیایند، از مرز رد شوند و حمله تروریستی کنند و تیر خلاصی بزنند و دوباره بروند؛ باید فکری کرد.

بابای فرهاد به شهدای این حمله تروریستی اشاره می‌کند و می‌گوید: همه این مامورانی که شهید شدند عزیز خانواده بودند پدر و مادر داشتند؛ چند نفر همسر و یک نفر هم بچه داشت؛ درست است که جوان ۲۰ ساله من زنده مانده و باید از خدا شفایش را بخواهم، اما ممکن بود من در شرایط آنها باشم.

چشم‌های پدر‌تر می‌شود گاهی به جوان رعنایش نگاه می‌کند که امروز ناتوان با بدن پر از زخم روی تخت بیمارستان افتاده، هراز گاهی به نامزد پسرش، دختری که با هزار امید و آرزو عروس خانه‌شان شده است.‌

می‌گوید این مملکت مال همه است. همه باید دست به دست هم دهیم، من دو فرزندم را سرباز این انقلاب کردم اگر سومی هم بخواهد اجازه می‌دهم، اما باید کاری کرد که ما مردم سیستان و بلوچستان هم در امنیت باشیم، باید این نامرد‌ها را بگیرند و به اشد مجازات برسانند؛ همان گونه که تیر خلاصی به جوانان ما زدند به آنها هم تیر خلاصی بزنند.

حرف پدر تمام نشده اشک مجالش نمی‌دهد؛ اما می‌گوید پسر ۲۰ ساله من چه گناهی داشت که اینطور تیربارانش کردند.

«وضعیت فرهاد آبتین اگرچه از لحظه اولی که به بیمارستان منتقل شده بهتر است، اما چندین عمل جراحی دیگر در پیش دارد»؛ این جمله را سرپرستار بخش می‌گوید و از تلاش تمام تیم پزشکی برای درمان جوان ۲۰ ساله زابلی می‌گوید.

موقع رفتن است، از فرهاد می‌خواهیم که قوی باشد و عمل‌ها را تحمل کرده تا هرچه زودتر بهبود یابد و مراسم عروسی‌اش را برگزار کند، قول هم می‌گیریم که ما هم مهمان جشن شادی شان باشیم، حرفی که از سوی سرپرستار و پرستاران آی سی یو هم تکرار می‌شود و فضا را برای لحظه‌ای غرق در شادی می‌کند؛ چرا که با واکنش فرهاد که با سختی تمام دستش را به منزله احترام و قبول خواسته ما کنار پیشانی‌اش می‌برد همراه می‌شود.

پشت در اتاق آی‌سی‌یو چشمان اشکبار مادر تمنای سلامت فرزندش را دارد؛ می‌گوید خدا خودش فرزندم را نگه داشته و از او خواسته ام که خودش هم شفایش بدهد.

پدر چشم‌های نمناکش را از نگاه نگران همسرش می‌دزدد، پریشانی برادر و دل نگرانی عروس خانواده، حکایت پرتکرار این روز‌های این خانواده زابلی در پشت در آی سی یو بیمارستان ولیعصر ناجاست؛ تا روزی که مدافع ۲۰ ساله امنیت کشورمان با صحت و سلامت از بیمارستان ترخیص شود؛ به امید آن روز.

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی