همکاری ثابت تهیه کنندگان با خوانندگان پولی
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۹۹۳۳۹۶
خبرگزاری میزان- خواننده موسیقی پاپ گفت: علت اینکه در میان این همه خواننده تنها 5 تا 6 نفر تیتراژ سریال ها را می خوانند پرداخت 50 تا 150 میلیون تومانی است که خواننده پرداخت می کند، همان طوری که به من پیشنهاد پرداخت 70 میلیون تومان داده شد.
قاسم افشار خواننده موسیقی پاپ در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان درباره فعالیت های هنری خود گفت: چند قطعه آهنگ آماده کرده ام که در حال دریافت مجوزهای آن برای پخش به صورت تک قطعه هستم و قصد دارم فصل تابستان پس از 9 سال در تهرات کنسرت برگزار کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در همین راستا افزود: سعی دارم این دو آهنگ تا قبل از ماه رمضان و نهایتا یک قطعه قبل و یک قطعه پس از ماه رمضان منتشر شود. برگزاری کنسرت هم احتمالا پس از ماه رمضان یعنی در اوایل تابستان و در محل وزارت کشور خواهد بود. در ادامه نیز قصد دارم پس از تهران در اصفهان، شیراز و دیگر شهرها نیز کنسرت اجرا کنم.
این خواننده با اشاره به وضعیت کنونی موسیقی کشور اظهار کرد: طبق آماری که دارم در طول روز 500 قطعه موسیقی در ایران تولید می شود. در حال حاضر ورود به عرصه خوانندگی بسیار ساده است ولی در دوره ای که ما وارد این حوزه شدیم شرط اول، داشتن توانایی خوانندگی بود. در حال حاضر خوانندگی به کمک سیستم راحتترین کار است اما به عقیده من شعرها خیلی جالب نیستند و برخی مواقع ملودی ها شبیه هم هستند، صداها و سبک ها شبیه هم شده اند و در واقع تولیدات بد در موسیقی بیشتر از تولیدات خوب است. قطعات کنونی بیشتر سر و صدا است نه صدا و فضای کنونی موسیقی مسموم است.
افشار به تاثیر مخاطبان بر کیفیت موسیقی پرداخت و افزود: ما سه دسته مخاطب موسیقی داریم که یک دسته مخاطبان زیر 20 سال هستند. موسیقی فضای مخاطب را تغییر می دهد و بر مخاطب تاثیرگذار است به همین دلیل باید شعر و آهنگ از کیفیت خوبی برخوردار باشد. وقتی روزانه با انبوهی از تولیدات و بدون مسئولیت در موسیقی مواجهه هستیم قطعا بر مخاطب تاثیر می گذارد به خصوص اگر مخاطبان جوانان زیر 20 سال باشند.
خواننده قطعه "وقف پرنده ها" با اشاره به فضایی که توسط برخی از تهیه کنندگان برای خواندن تیتراژ سریال ها بوجود آمده تصریح کرد: خوانندگی برای تیتراژ سریال ها پولی شده است است چراکه من آخرین آهنگی که در تیتراژ سریال خواندم سال 88 بود اما بعد از آن آهنگ ها را انگار تهیه کنندگان به حراج می گذارند و اعلام قیمت می کنند که البته این موضوع هیچ ربطی به صدا و سیما ندارد و به شخص تهیه کننده بر می گردد.
وی ادامه داد: مثلا تهیه کنندگان به شکل خودمختار برای خواندن در تیتراژ سریال های ماه رمضان پرداخت 50 تا 150 میلیون تومان به خوانندگان پیشنهاد می کنند تا خوانندگان با پرداخت این مبالغ بتوانند تیتراژ آن سریال را بخرند. به خود من پیشنهاد 70 میلیون تومانی برای خواننده شدن تیتراژ سریال داده شده است.
خواننده پاپ خاطرنشان کرد: علت اینکه تیتراژ اکثر سریال های تلویزیونی بین 6 تا 7 خواننده می چرخد پرداخت پولی است که خواننده ها بابت این کار به تهیه کنندگان پرداخت می کنند وگرنه خواننده برای انجام کار موسیقی در سریال ها زیاد است.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۹۹۳۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صنعت نشر هند برای تولید کتابهای صوتی با هوش مصنوعی آماده میشود
هندوستان در این دوره از نمایشگاه به عنوان مهمان ویژه قرار است صنعت نشر خود را به ایرانیان معرفی کند. جریان نشر در هندوستان به دلیل وجود زبانهای بومی گوناگون از تنوع خاصی برخوردار است. هندوستان به دلیل پیشینه تاریخی و همچنین روابط فرهنگیاش با ایران محتوای بسیاری برای ارائه به ایرانیان دارد. اما این صنعت اکنون در حوزه تکنولوژی نیز در حال آزمودن ایدههایی است که میتواند برای ایرانیان کارآیی داشته باشد. متنی که در ادامه میخوانید، با ترجمه و تالیف مارال توکلی یکی از این ایدهها را معرفی میکند:
صنعت نشر هند امکانات تولید کتابهای صوتی هوش مصنوعی را بررسی میکند، ناشران آماده حضور در این عرصه هستند، اما صداپیشگان و خوانندگان تردید دارند.
مدیسون مردی را توصیف میکند که به یک منظره زیبا نگاه میکند. صدای آهسته و بافتدار مدیسون هنگام توصیف آن منظره دلفریب بالا و پایین میشود. او کمی مکث میکند تا کمی تعلیق ایجاد شود، سپس وارد نقطه اوج میشود.
مدیسون یک انسان نیست، بلکه یک «راوی دیجیتال» است که Apple Books بهطور خاص برای ژانرهای داستانی و عاشقانه ایجاد کرده است. برخی دیگر از راویان دیجیتالی موجود در این فهرست عبارتند از «جکسون» معمولی و دوستانه، «هلنا» سخت و ترسناک و «میچل» خشک اما استادانه.
اپل بوکز در وبسایتش، راویهای دیجیتالی خود را به عنوان راهی برای کمک به نویسندگان مستقل و نویسندگانی که آثارشان توسط ناشران کوچکتر منتشر شده، پیشنهاد میکند، چرا که با موانعی مانند سردرگمی فنی و هزینههای بالا مواجه نمیشوند.
وقتی این خبر در جامعه صداپیشگی پخش شد، واکنشهای منفی بسیاری را برانگیخت، حتی زمانی که اپل بوکز به خوانندگان اطمینان داد که «به رشد فهرست کتابهای صوتی با روایت انسان ادامه خواهد داد.»
به نظر میرسد «راوی هوش مصنوعی» موضوعی مرتبط با ایالات متحده آمریکا یا اروپا محور بهنظر برسد، اما کتابهای دیجیتال یا روایت شده با هوش مصنوعی ممکن است از لپتاپها و تلفنهای هوشمند هندیها دور نباشند.
آنانت پادمانابهان؛ مدیرعامل «هارپر کالینز» هند، گفته است که آنها درحال حاضر درحال «نمونهگیری» از راویان هوش مصنوعی برای کتابهای صوتی هستند، اما هنوز صدایی که دوست داشته باشند پیدا نکردهاند. او معتقد است که هوش مصنوعی میتواند به تولید کتابهای صوتی بیشتر و صرفهجویی در زمان کمک کند.
پادمانابهان گفت: «میتوانم به شما بگویم، شما تفاوت خوانش توسط هوش مصنوعی و انسان را نمیدانید.» «این جایی است که به آن میرسد تا زمانی به شما بگویم که این توسط هوش مصنوعی روایت شده است» (یا) «این روایت انسان است»، فکر نمیکنم متوجه شوید. در روایتهای غیرداستانی و جاهای دیگر، فکر نمیکنم مهم باشد. فکر میکنم در داستانها مهم است که روایت کجا مکث میکند، جایی که راوی چیزهای بیشتری را به ارمغان میآورد.»
وی افزود که راویهای هوش مصنوعی انتشار سریعتر کتابهای ترجمه شده را نیز امکانپذیر میکنند.
نویسندگان چه فکری میکنند؟
خوانندگان و نویسندگان نگران پیامدهای اجتماعی جریان اصلی کتابهای روایت شده توسط هوش مصنوعی هستند و صداپیشگان فرصتهای شغلی را از دست میدهند. متخصصان همچنین میترسند که کتابهای صوتی که قبلا توسط آنها روایت شده است، بدون رضایت آنها برای آموزش ابزارهای هوش مصنوعی که میتواند جایگزین آنها شود، استفاده شود.
با درنظر گرفتن این موضوع، آیا خوانندگان و نویسندگان هندی از کتابهای روایت شده توسط هوش مصنوعی حمایت میکنند؟
میمی موندال، نویسنده هندی داستانهای علمی تخیلی و فانتزی، گفت که از مفهوم کتابهای روایت شده با هوش مصنوعی و شکل آینده علمی-تخیلی اطراف او «بسیار هیجان زده» است. با این حال، او اعتراف کرد که اگر جایگزین انسانی وجود داشته باشد، چنین کتابهایی را توصیه یا خریداری نمیکند.
ازنظر فنی این تقصیر هوش مصنوعی نیست. فقط این است که ما آن را به چنین دنیای نابرابری میآوریم و آن را به وسیله دیگری برای ظلم تبدیل میکنیم.
رش سوزان، نویسنده و ویراستار، که کتابها را در وبلاگ The Book Satchel مرور میکند، گفت که به کتابهای صوتی زیادی گوش میدهد، اما راویهای هوش مصنوعی/دیجیتال را «رباتیک و بی جان» میداند. او همچنین گفت که با بازبینی کتابهایی که توسط راویهای دیجیتال خوانده میشود، موافقت نمیکند.
خانم سوزان در بیانهای ایمیلی گفت: «من راوی دیجیتالی را به اندازه کافی خوب نمیدانم که با صداپیشگانی که میتوانند جزئیات احساسات را از طریق آهنگ و سبک خواندن خود برانگیزند رقابت کنند. بنابراین، نظر کلی من درمورد کتاب تغییر میکند. امیدوارم روی این تمرکز کنیم که فناوری جدید چگونه میتواند به ما در انجام سریعتر و آسانتر کمک کند، و به دنبال راههایی نباشیم که در آن کار انسان کم ارزش شده و قابل تعویض باشد.»
از منظر یک منتقد، خانم سوزان نگران بود که راوی دیجیتال عاملی است که میتواند بر موفقیت یا عدم موفقیت یک کتاب تأثیر بگذارد.
او هشدار داد: «یک کتاب خوب میتواند به یک کتاب صوتی متوسط در دست یک راوی بد تبدیل شود.»
خانم موندال همچنین به طنز جایگزینی هوش مصنوعی با نیروی انسانی اشاره کرد و گفت که حتی با ارزانتر شدن فرآیندهای تولید و ارزان شدن کتابها، مردم شغل خود را از دست میدهند.
وی اشاره کرد: «من میتوانم ببینم مطبوعات کوچک و نویسندگان به حاشیه رانده شده چگونه میتوانند از نیروی کار هوش مصنوعی سود ببرند، و من از آنها به خاطر استفاده از این فرصت کینهای ندارم. ما نباید انتظار داشته باشیم که عدالت اجتماعی بر دوش ضعیفترین اعضای جامعه ما بیاید. این نویسندگانی مانند من هستند که میتوانند درمورد این موضوع موضع بگیرند و حرفه خود را از دست ندهند.»