به نقل از «فارس»

کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با فارس: بازیگران جدید به شاه لیر پیوستند/ نباید از مدیران جدید انتظار معجزه داشت

تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۰۶۰۰۵۰

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، مسعود دلخواه، مدرس و کارگردان تئاتر قصد اجرای نمایش «شاه لیر» یکی از بزرگترین تراژدی‌های ویلیام شکسپیر را در سالن اصلی تئاتر شهر دارد.

این نمایش قرار است از ابتدای تیر به مدت دو ماه در تئاتر شهر به صحنه برود. تاکنون چند بازیگر اصلی این نمایش همچون اکبر زنجانپور در نقش شاه لیر مشخص شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دلخواه در سال گذشته نیز نمایش موفق «مفیستو» را به صحنه تالار مولوی برد که توانست جوایز زیادی در جشنواره تئاتر فجر کسب کند و مورد استقبال زیاد مردم در چند مرتبه تمدید خود قرار بگیرد.

 

 

درباره جزئیات نمایش شاه لیر و مسائل مختلف تئاتر با دلخواه بدین شرح گفت‌وگو کردیم:

* شما از چند سال گذشته تصمیم به اجرای نمایش شاه لیر را داشتید که البته این اجرا به سال 97 رسید. درباره انتخاب سالن نمایش و چگونگی موافقت تئاتر شهر برای اجرای این نمایش توضیح دهید؟

خوشبختانه من بعد از دو سال رایزنی موفق شدم این اجرا را در تئاتر شهر البته با بازیگران حرفه‌ای به صحنه ببرم. بهرحال کار دارای دکور و شرایط ویژه‌ای است که نیاز به سالن بزرگ و با امکانات دارد.

*شما در سال 85 هم که کار «سزار» شکسپیر را به صحنه بردید، آن را با ساختارشکنی همراه کردید. آیا قرار است این نمایش به شکل کلاسیک یا با دراماتورژی و شکل جدید اجرا شود؟

نمایشنامه این کار پیچیده است و به طبع کار را برای کارگردانی هم سخت می‌کند البته ما کار را کلاسیک اجرا نمی‌کنیم بلکه یک ساختارشکنی و اجرای مدرن از کار تماشاگران شاهد خواهند بود. در نهایت این کار با یک گروه حرفه‌ای و با شیوه نوین اجرا می‌شود.

*درباره بازیگران کار توضیح دهید و اینکه انتخاب بازیگران در چه شرایطی قرار دارد؟

ما تمرینات کار را تازه شروع کرده‌ایم و از قبل می‌دانستیم که آقای اکبر زنجانپور برای نقش لیرشاه هماهنگ شدند البته این رایزنی از سه سال پیش صورت گرفته بود و او هم وقتش را برای ما تنظیم کرد.

مرتضی اسماعیل کاشی نقش دلقک و رحیم نوروزی نقش امیر کرنوال را ایفای می‌کنند. نادر مشایخی آهنگساز و طراح موسیقی این نمایش خواهند بود و اخیرا کسانی که به کار ما اضافه شدند خسرو شهراز، مهران امامی بخش، ناصر عاشوری، فربد فرهنگ و محمدرضا علی اکبری هستند. بازیگران نقش‌های خانم هم به زودی مشخص شده و اعلام می‌شود.

*درباره دکور کار هم بگویید که به چه صورتی خواهد بود؟

در زمینه دکور هنوز روی طرح‌های مختلف کار می‌کنیم، طراح صحنه و لباس ما خانم شیما میرحمیدی همان طراح نمایش مفیستو هستند. قرار است ارزیابی‌ها در جلساتی صورت بگیرد ولی نکته این است که اجرای شاه لیر مدرن خواهد بود، بنابراین این بر نوع موسیقی، لباس و صحنه تأثیر می‌گذارد.

*موسیقی نمایش به صورت زنده اجرا خواهد شد؟

بله ما نیازمند یک گروه کُر بزرگ هستیم، اتفاقا در جلسه‌ای که اخیراً با استاد مشایخی داشتیم مشخص شد که احتمال زیاد یک فراخوان برای خوانندگان گروه کُر بدهیم، الان از حدود 10 نفر از بازیگران خود نمایش بدون فراخوان عمومی تست گرفته شده که احتمالش زیاد است فراخوانی عمومی هم در این زمینه داشته باشیم.

*پس تعداد عوامل نمایش زیاد می‌شوند..

بله الان 11 نقش اصلی، حدود 11 نقش فرعی، حدود 15 نقش خاموش که دیالوگ ندارند بر صحنه حضور دارند و بنابراین همین الان حدود 50 بازیگر داریم و فکر می‌کنم گروه کر و دیگر عوامل هم اضافه شوند نزدیک 90 تا 100 نفر در این کار حضور دارند و به نظرم پروژه سنگینی می‌شود.

*از عوامل گروه قبلی نمایش مفیستو نیز در این کار استفاده کردید؟

بله از بین بازیگران که مرتضی اسماعیل کاشی و محمدرضا علی اکبری و محبوبه تفضلی در کنار ما هستند. عوامل پشت صحنه مفیستو مثل مدیر صحنه که از تبریز آمده‌اند، عرفان شیرنگی دستیار اول از مشهد، مصطفی مقیمی دستیار هنری و صادق حیدری دستیار دوم هستند، همینطور چند نفر از خوانندگان گروه قبلی هم در این کار حضور دارند در نتیجه ثمرات مفیستو در این کار هم حضور دارند. ما فراخوانی برای بازیگران اصلی نداشتیم، چون باید آنها را انتخاب می‌کردیم اما از سایر عوامل قبلی استفاده کردیم.

* از ابتدای سال تغییراتی را در عرصه مدیریتی هنرهای نمایشی شاهد هستیم، نظرتان درباره این تغییرات چیست و به نظرتان آیا می‌توانیم شاهد یک گام مثبت در این عرصه باشیم یا خیر؟

مسائل تئاتر و مطالبات تئاتری‌ها در سال‌های اخیر روشن و شفاف شده است، من فکر می‌کنم مدیر سابق هنرهای نمایشی مهندس مهدی شفیعی بسیار تلاشگر بودند و همواره از حامیان او بودم، به دلیل اینکه هدفشان کمک بود، حسن نیت داشتند و تا جایی که از دستشان بر می‌آمد و در اختیارشان بود تلاش کردند دغدغه‌های هنرمندان کمتر شود.

یک نگرانی با رفتن ایشان پیش آمد و جریانی برای حمایت از او شکل گرفت که به نظرم جریان درستی بود و به نظرم هر صنفی حق دارد نظرش را درباره مدیری که راضی است  برای ابقایش مطرح کند اما نگرانی‌ها با انتخاب شهرام کرمی برطرف شد، چون شهرام کرمی خودش تئاتری است و در جریان مسائل تئاتر قرار دارد و هم شخصیتی سالم و حامی است.

فکر می‌کنم با حسن نیتی که آ>ای کرمی دارد مخصوصاً اینکه اهل مشاوره هم هست و در شرایط سخت مسئولیت را پذیرفت، بتواند قدمی در این عرصه بردارد، من نمی‌توانم بگویم ناامید هستم چون نباید هیچوقت ناامید شد، من امیدوارم با حضور او و تعاملی که بین مرکز و هنرمندان به وجود آمده است بتواند مشکلات تئاتر را کمتر کند.

یک نکته هم هست اینکه هیچ کس نباید انتظار داشته باشد شهرام کرمی یا هر مدیر دیگری یک شبه معجزه کند و در عرض چند ماه همه مسائل حل شود! این توقع را نباید داشت، باید پیشنهاد داد، راه حل نشان داد و من فکر می‌کنم آقای کرمی خواهان این امر هستند و امیدوارم اختیارات کافی برای تغییر و تحولاتی که لازم است داشته باشد. یعنی از سوی مسئولان بالاتر در وزارت ارشاد این اعتماد و اختیار به او داده بشود تا قدم‌های مثبتی در هر مورد بردارد.

*در شرایط فعلی اولویت‌های عرصه تئاتر کشور و چالش‌های این عرصه را چه می‌دانید؟

در وهله اول به نظر من باید کمیته یا شورایی از سویی شهرام کرمی برای بررسی دغدغه‌ها تشکیل شود، به این صورت اولویت مسائل تئاتری‌ها مطرح می‌شود، یعنی صورت مسئله مشخص شود ما تا زمانی که صورت مسئله‌مان شفاف نیست به پراکنده گویی می‌رسیم یعنی هر کسی یک چیزی می‌گوید یک نفر راجع به بودجه، یک نفر راجع به تئاتر خصوصی و عدم داشتن قوانین مشترک، یکی درباره از بین رفتن کارگاه دکور و لباس و دیگران درباره مسئله حمایت از هنرمندان، انجمن نمایش و وظایفش، ایجاد میزگردهای مختلف، هویت سالن‌ها، تالار وحدت و مراکز دیگر هنری صحبت می‌کنند اینها همه دغدغه تئاتری‌ها است.

من اگر مشاور غیر رسمی مسئولان تئاتر کشور بودم می‌گفتم از کسانی که به آنها اعتماد داشته و تخصص هم دارند و سلایق مختلفی هم دارند کمیته پنج تا هفت نفره تشکیل دهند تا اینها صورت مسئله‌های مهم را شفاف کنند و ارتباطی با خانه تئاتر و تئاتری‌های خارج از خانه تئاتر برقرار کند. ما تشکل صنفی که همه در آن حضور داشته باشند نداریم بخشی از خانواده تئاتر در خانه تئاتر و بخشی از آن بیرون هستند ولی همه یک خانواده هستند.

به نظرم این هیئت می‌تواند با خانواده تئاتر از طریق میزگردها و نشست‌های مختلف ارتباط بگیرد و مسائلش را اولویت بندی کند و در شش ماه اول چند موضوع را به نتیجه برساند پس نیاز به اولویت بندی مسائل، شفاف سازی و برنامه‌ریزی در این عرصه وجود دارد.

انتهای پیام/

منبع: فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۰۶۰۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دولت از فعالان بازار لوازم خانگی انتظار معجزه دارد

دولت انتظار دارد، برند‌های ایرانی لوازم خانگی با شاخص‌ترین برند‌های خارجی رقابت کنند و بازار کشور‌های همسایه را در اختیار بگیرند.

به گزارش اکونگار، در عین حال به فعالان فشار می‌آورد که ارز صادراتی را با نرخ نیمایی به دولت بفروشند و تولید با قیمت پایین‌تر به بازار عرضه کنند. به نظر می‌رسد دولت از فعالان لوازم خانگی انتظار معجزه دارد.

در حاشیه ششمین نمایشگاه فرصت‌های صادراتی ایران پنلی با عنوان دلایل عدم استقبال بازار‌های جهانی از محصولات لوازم خانگی ایرانی برگزار شد. در این پنل احسان فدایی کارشناس لوازم خانگی و دبیر پنل، محمدرضا شهیدی دبیر انجمن صنفی صوتی و تصویری، عادل دهدشتی مدیر ارشد برند سازمانی گروه انتخاب، عباس ابهری عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی، محمدحسین اسلامیان نایب رئیس اتحادیه لوازم خانگی، پرویز کلباسی مدیرعامل سیماران، فرشید گلزاده مدیرعامل صنایع لوازم خانگی مادیران و ابوالقاسم شانه ساز دبیر انجمن لوازم خانگی کوچک حضور داشتند و به مشکلات تولید و فروش لوازم خانگی اشاره کردند.

البته عنوان این پنل مورد نقد شرکت کنندگان قرار گرفت چرا که اعضا بر این باور بودند این عنوان انداختن توپ مشکلات و نارسایی‌ها به زمین فعالان صنعتی ست. در حالی که پیش از اینکه به تولید برسیم باید ریشه‌های مشکلات کلان اقتصاد را بررسی کنیم سپس به رقابتی نبودن تولیدات بپردازیم.

احسان فدایی دبیر پنل و کارشناس لوازم خانگی در گفتگویی به خلاصه‌ای از گفته‌های شرکت کنندگان در پنل اشاره کرد که در ادامه می‌خوانید:

محمدرضا شهیدی دبیر انجمن صنفی صوتی و تصویری، گفت: در سال‌های اخیر همواره درون ساختار تصمیم گیری ناهماهنگی‌های زیادی وجود داشته و مشکلات و موانعی که بر سر راه قرار گرفته به صورت خواسته یا ناخواسته توسط دولت زمینه ساز این شده که شرکت‌های تولیدی در داخل کشور دستشان برای هر نوع فعالیت اقتصادی بسته باشد.

آئین نامه‌های خلق الساعه‌ای که مدام در حال زایش و تغییر هستند تبدیل به بزرگترین مانع برای تولید شده اند. صاحبان صنایع نیاز به برنامه ریزی میان مدت و بلندمدت دارند. تولید با مقوله تجارت و بازرگانی که پروسه آن سرعت بیشتری دارد، متفاوت است. متاسفانه آئین نامه‌های متعددی که صادر می‌شود تغییر و تحولات بسیار گسترده و عمده‌ای را از سوی وزارت صمت برای تولید به بار آورده و منجر به نارکارآمدی برنامه ریزی‌ها شده است. تولیدکننده نمی‌داند در چند ماه آینده شرایط تولید و تجارت چقدر قرار است تغییر کند تا نسبت به آن برنامه ریزی داشته باشد.

مشکل دوم به تخصیص ارز مربوط می‌شود. پروسه تخصیص ارز بسیار طولانی شده و ناهماهنگی بین وزارت صمت و بانک مرکزی بسیار بالا رفته است. بانک مرکزی از سیستم پاسخگویی رودر رو به سیستم ثبت تیکت تغییر داده و اصلا پاسخگوی مشکلات فعالان حوزه نیست.

کمیت گرایی دولت

ابوالقاسم شانه ساز دبیر انجمن لوازم خانگی کوچک، گفت: تامین مواد اولیه و قطعات در گذشته از کشور‌های مختلف انجام می‌شد و لوازم خانگی کوچک بازار خوبی داشت. با تولیداتی که انجام می‌شد روی بازار‌های صادراتی بهتر می‌توانستند کار کنند. اما یکی از مشکلات بزرگی که در چند سال اخیر به شدت رواج پیدا کرده و در اثر یک سیاستگذاری غلط و تداوم آن سیاست ایجاد شده این است که طی سال‌های گذشته گرفتار آماردرمانی و کمیت گرایی شده ایم. در مجموعه وزارت صمت در چند سال گذشته برای افزایش آمار کمی تولیدات، برای هر کسی که تقاضا داشته مجوز صادر شده است.

افراد برای استفاده از تسهیلات تولید که در سال‌های گذشته تخصیص پیدا می‌کرد متقاضی تاسیس بنگاه‌های تولیدی کوچک می‌شدند. بدون آنکه صلاحیت آن‌ها بررسی شود و تخصص لازم برای فعالیت در این حوزه را داشته باشند. تعدد مجوز‌ها مشکل بزرگی ایجاد کرده است. در مقوله تخصیص ارز، وزارت صمت باید چیزی حدود یک هزار فعال صنعتی را برای دریافت ارز به بانک مرکزی معرفی کند. ۹۰ درصد این افراد Economy of scale نیستند یعنی تولید رقابت پذیر ندارند. این بنگاه‌ها ارز را دریافت می‌کنند، مواد اولیه گرید ۲ چینی وارد می‌کنند و وارد چرخه تولید برند‌های ناشناخته و بی کیفیت می‌شوند. این برند‌ها حتی در بازار داخلی هم متقاضی ندارند چه رسد به صدور به کشور‌های همسایه. این اتفاق تبدیل به لوپ بزرگ و معیوب در کشور شده است.

کشور‌های همسایه هم تولیدات ایرانی را نمی‌خواهند

محمدحسین اسلامیان نایب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی، گفت: وقتی محصولات تولید شده، برای تهیه مواد اولیه از ارز بازار آزاد استفاده می‌کند، قیمت تمام شده آن افزایش می‌یابد. به طور مثال یک ماشین لباس شویی یا ظرف شویی ایرانی بالغ بر ۳۰۰ دلار هزینه تمام شده، دارد. چگونه این تولیدات با برند‌های معتبر دنیا که با قیمت پایین‌تر یا هم اندازه قیمت تولیدات ایرانی در کشور‌های همسایه عرضه می‌شود، می‌تواند رقابت کند.

وقتی ما خودمان واردکننده تکنولوژی هستیم نمی‌توانیم با مشکلاتی که در حوزه ارز داریم قطعا نمی‌توانیم با برند‌های خارجی رقابت کنیم. چگونه می‌توانیم تولیدات ایرانی را ۴۰ درصد گران‌تر از تولیدات مشابه برند‌های خارجی بفروشیم. پس عملا بستر صادرات را حتی در کشور‌های هم مرز خودمان هم نداریم. چون کشور‌های آن‌ها دارای تجارت آزاد هستند و ممنوعیتی برای واردات برند‌های باکیفیت‌تر و با قیمت مناسب‌تر ندارند.

دخالت دولت هر روز بیشتر می‌شود

پرویز کلباسی مدیرعامل سیماران، گفت: در گذشته صادرات به راحتی انجام می‌شد، چون محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها کمتر از امروز بود و دخالت دولت را در بازار کمتر می‌دیدیم. هر مرحله که پیش می‌رویم دخالت و ورود دولت به بازار چه از سوی وزارت صمت و چه بانک مرکزی افزایش پیدا کرده لذا مسیر بسیار دشوار شده است؛ بنابراین ما که در گذشته می‌توانستیم به کشور‌های اطراف صادرات انجام دهیم امروز صادراتمان به صفر رسیده است و بخشی از سود شرکت که از محل صادرات بود از دست رفته است.

مجموعه‌های خدمات پس از فروش در کشور‌های هدف ایجاد شود

فرشید گلزاده مدیرعامل صنایع لوازم خانگی مادیران، گفت: اگر قرار است صادرات داشته باشیم باید مجموعه‌هایی در کشور‌های هدف ایجاد شوند تا به برند‌های ایرانی خدمات پس از فروش ارائه دهند. با ایجاد شدن این مزیت شاید بتوان روی صادرات به برخی کشور‌ها کار کرد.

وجود برند‌های بی کیفیت و متعدد

عادل دهدشتی مدیرارشد برند سازمانی گروه انتخاب، گفت: ما در کشور خودمان یک برند سرشناس شاخص نداریم. در کشور‌های صنعتی مهم دنیا چند برند خاص به عنوان صنایع مادر برای صادرات در نظر گرفته می‌شوند. این برند‌ها مورد حمایت قرار می‌گیرند و باقی تولیدات، برای آن‌ها زنجیره ارزش ایجاد می‌کنند. مثل ال جی و سامسونگ به عنوان تولیدات شاخص کره جنوبی. اما در کشور ما برند‌های به شدت زیادی وجود دارد که عمده آن‌ها نیز تولیدات اقتصادی ندارند. اغلب این صنایع در حال گذراندن روزمرگی خود هستند. تبلیغاتی که در صدا و سیما می‌شود تبلیغ روی فروش است و ارتباطی با برندسازی ندارد.

دولت کاری نکند بهترین خدمت به تولید است

احسان فدایی کارشناس لوازم خانگی و دبیر پنل، گفت: به خیر تو امید نیست شر مرسان. همه فعالان لوازم خانگی در ایران بر این باورند که بهترین خدمت به مجموعه لوازم خانگی این است که دولت کاری نکند. چون حضور و تصدی گری دولت منجر به سردرگمی فعالان صنعت لوازم خانگی شده است. یک مثال عینی آن بیانیه‌های وزارت نیرو برای ممنوعیت تبلیغات اسپیلت هاست. در کشوری که مشکل آب داریم و در زمستان مشکل گاز داریم و هر چه پیشتر می‌رویم مشکلات وخیم‌تر می‌شود، بهترین روش به سمت انرژی‌های نوین و جایگزین کردن کولر‌های آبی ست. مشکل اصلی ما در خانه است و هنوز مشکل داخلی ما حل نشده که به مسائل بیرون از کشور بپردازیم.

یکی از مشکلات اصلی ما این است که سیاست‌های تشویقی به سیاست‌های تنبیهی تبدیل شده است. در بحث صادرات به سه موضوع باید توجه داشته باشیم. اول عرضه، بعد تقاضا و سپس هزینه مبادله. ما باید تولید محصول رقابت پذیر باشیم چه در بخش قیمت، چه کیفیت و چه طراحی. در بحث قیمت تمام شده می‌بینیم که دولت به عنوان تامین کننده عمده مواد اولیه، قیمت‌ها را بالا برده است. هزینه‌های حمل و نقل نیز از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۲ حدود ۵.۵ برابر شده است.

نرخ بهره نیز از سوی بانک‌ها به بیش از ۴۲ درصد رسیده و قیمت ارز هم که مشخص است. در حوزه طراحی و کیفیت زمانی می‌توانید سرمایه گذاری کنید که حاشیه سود بالایی داشته باشید. یعنی تولید در مقیاس اقتصادی باشد. در حال حاضر بیش از ۹۵ درصد از تولیدکنندگان لوازم خانگی تولید اقتصادی ندارند؛ بنابراین اصلا نمی‌توان در حوزه طراحی و کیفیت ورود پیدا کنند. ما در بخش تقاضا باید تعرفه‌های ترجیحی داشته باشیم.

یا باید دولت دامپینگ کند یا اینکه تعرفه‌های ترجیحی داشته باشیم. اما وزارت خارجه انقدر درگیر مسائل سیاسی شده که برای رایزنی اقتصادی با کشور‌های همسایه هم فرصت ندارد. در کنار همه این‌ها به دلیل تحریم هزینه‌های مبادله به شدت بالا رفته است و بانک مرکزی هم با پیمان سپاری ارزی کار را برای صادرکننده تمام کرده و با گرفتن ارز با قیمت‌های دولتی، همه انگیزه‌های صادرات را از بین برده است.