«یک کیلو و بیست و یک گرم» از نگاه منتقدان
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۲۴۹۵۸۵
جعفر گودرزی، منتقد سینما و نائب رییس انجمن منتقدان درباره فیلم «یک کیلو بیست و یک گرم» به کارگردانی رحیم طوفان می‌نویسد: «این فیلم را باید دید! یه فیلم وقتي به شعور و ذائقه مخاطب اخترام ميزاره نتيجه‌ش ميشه اثري گرم و دلنشين و به راحتي با مخاطب همذات پنداري ميكنه...»
به گزارش فیلم‌نت نیوز، جعفر گودرزی، رضا درستکار، عزیزالله حاجی مشهدی، حدیث جان بزرگی و وحید فرازان درباره یک کیلو و بیست و یک گرم به کارگردانی رحیم طوفان که این روزها در سی‌وششمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد، می‌نویسند:
جعفر گودرزی، منتقد سینما و نائب رییس انجمن منتقدان:
این فیلم را باید دید!
یه فیلم وقتی به شعور و ذائقه مخاطب احترام میزاره نتیجه‌ش میشه اثری گرم و دلنشین و به راحتی با مخاطب همذات پنداری میکنه… فیلم سینمایی «یک کیلو و بیست و یک گرم» فیلمی‌ست شریف، سلامت و با متانت و با سه داستان بهم گره خورده… بی شک بدون ایراد نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رضا درستکار، نویسنده و منتقد سینما:
رویکرد مدرن در روایت، و تشخیص ثقل داستان با تماشاگر
عزیزالله حاجی مشهدی، منتقد فیلم و مدرس سینما:
فیلم سینمایی «یک کیلو و بیست و یک گرم!» – نخستین کار بلند سینمایی رحیم طوفان- که با شگفتی فراوان، در سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر کنار گذاشته شده بود، اکنون در سی‌وششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، فرصت حضور و نمایش پیدا کرده است.
فیلم، اثری قصه‌گو و داستان‌پرداز است که می‌کوشد تا همزمان، سه داستان کوتاه به هم پیوسته را با هم پیش ببرد. «یک کیلو و بیست و یک گرم»، با روایتی به نسبت روان وگویا موفق می‌شود تا با مخاطبان همگانی خود ارتباط برقرار کند و در روایت‌های مختلف خود نیز دچار لکنت نشود. به نظر می‌رسد که با وجود ضعف‌های احتمالی موجود در چنین آثاری، تماشای برخی «نوجویی‌ها و تجربه‌گرایی‌های تازه درمیان این نسل از فیلمسازان نوآمده، می‌تواند دلشاد کننده باشد.
حدیث جان بزرگی، منتقد سینما و نویسنده
«یک کیلو و بیست و یک گرم» از بسیاری از فیلم‌های حال حاضر سینمای ایران جلوتر است. همه می‌دانند سینمای قصه گوی این سال‌ها به دور تکرار افتاده و مخاطب از دیدن فیلم‌های شبیه به هم روز به روز دلزده‌تر می‌شود اما این فیلم با گره افکنی‌ها و پیچ و خم‌های خوبی که در دل داستان خود دارد می‌تواند تجربه متفاوتی برای مخاطب ایرانی باشد. کارگردانی و بازی‌ها و سایر اجزای فیلم هم درست سر جای خود قرار گرفته‌اند و به عنوان فیلم اول سینمایی کارگردان خود، اثری قابل قبول است.
وحید فرازان، منتقد سینما
فیلم «یک کیلو و بیست و یک گرم» را می‌توان جزو فیلم‌های خوب جا مانده از جشنواره سی‌وششم فجر قلمداد کرد. فیلم قصه‌گویی که در جذب مخاطب تا پایان موفق است و این برای کارگردانی که اولین فیلمش را ساخته، امتیاز مثبتی به شمار می‌رود. کستینگ فیلم هم از نکات مثبت فیلم به شمار می‌رود، حضور کسانی چون: لیلا زارع، سعید آقاخانی، فرشته صدر عرفایی…ترکیب خوبی از بازیگران را مناسب با قصه فیلم رقم زده‌اند. معمولا کارهایی که نیکخواه آزاد تهیه‌کنندگی آنها را به عهده می‌گیرد – به خصوص در سال‌های اخیر – شامل تم‌های اجتماعی به روز است و این اثر هم به نوعی در همین رده قرار می‌گیرد. داستان فیلم در سه خانواده می‌گذرد، سه خانواده‌ای که هر کدام درگیر مسائل درونی خود هستند، ولی در نقطه‌ای این سه خانواده و معضلاتشان به هم می‌رسد. ایجاد تعادل در تعریف داستان هر سه خانواده و بالانس آنها در فیلمنامه و اجرای خوب آن، باز هم از نکات مثبت فیلم آقای طوفان است. امیدوارم این فیلم راه خودش را پیدا کند و اکران خوبی داشته باشد تا بی‌مهری هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر را جبران کند.
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۲۴۹۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان سرماخوردگی در انسان‌ها از چه زمانی آغاز شد؟
غزال زیاری- اکثر مردم حداقل سالی یک‌بار سرما می‌خورند و درنتیجه سرماخوردگی یکی از رایج‌ترین تجربیات انسانی به شمار می‌رود؛ اما حالا این سؤال مطرح است که در تاریخ هوموسپینس (انسان خردمند)، اولین بار انسان‌ها از چه زمانی دچار سرماخوردگی شده‌اند؟
پاسخ دادن به این سؤال کار سختی است؛ چراکه ویروس‌های متعدد و زیادی باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و از سوی دیگر، تعداد کمی از این ویروس‌ها در بقایای انسانی باقی می‌مانند؛ اما قدیمی‌ترین شواهد باستان‌شناسی انسان‌ها، حکایت از آن دارد که برخی از اولین انسان‌های هومو سپینس متعلق به حداقل سیصد هزار سال پیش با سرماخوردگی دست‌وپنجه نرم می‌کردند.
"سرماخوردگی" اصطلاحی کلی برای گروهی از عفونت‌های تنفسی است که معمولاً در افرادی با سیستم ایمنی سالم، به‌صورت خفیف بروز می‌کند. راینوویروس‌ها، کرونا ویروس‌ها و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) اغلب باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و قبل از اینکه این پاتوژن‌ها بین انسان‌ها گسترش پیدا کند، احتمالاً انسان آنها را از مهره‌داران دیگر دریافت کرده است.
جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس فرگشتی دانشگاه کالیفرنیا دراین‌باره توضیح می‌دهد: «زندگی در مجاورت حیوانات راه ساده‌ای است که انسان را در معرض مکرر ویروس‌های جدید قرار دهد و همین می‌تواند منجر به تبدیل‌شدن این ویروس به یک ویروس بومی انسانی شود.»
انتقال ویروس‌ها از حیوان به انسان؟معمولاً در صورت انتقال ویروس حیوانی به بدن انسان، این ویروس نمی‌تواند باعث ایجاد عفونت شود؛ چون با بدن میزبان جدیدش سازگار نیست. بااین‌حال، گاهی یک ویروس مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب را برای جهش موفق و حتی انتشار در بین انسان‌ها در اختیار دارد؛ مثلاً ویروس‌های کووید-۱۹ و آنفولانزای خوکی به همین شکل پدید آمده‌اند.
دانشمندان فرضیه‌های متعددی درباره زمانی که ویروس‌های سرماخوردگی برای اولین بار شکوفا شدند، مطرح کرده‌اند و جالب اینجاست که شروع آنها در نقاط بسیار متفاوتی از جدول زمانی انسان قرار می‌گیرد. تعدادی از محققان بر این باورند که انتقال ویروس‌ها از حیوانات به انسان، در طلوع تمدن بشری (بین ۵ هزار تا شش هزار سال قبل) صورت گرفته؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در محله‌های نزدیک به هم را آغاز کردند؛ بدین ترتیب پاتوژن‌ها راحت‌تر می‌توانستند پخش شوند و در آن زمان، انسان‌ها شروع به پرورش حیواناتی مملو از ویروس نمودند.
البته که همه دانشمندان موافق این فرضیه نیستند.
فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس محاسباتی دانشگاه کالج لندن بر این باور است که جمعیت‌های شکارچی-گردآورنده که به کشاورزی نمی‌پرداختند، از طریق شکار در معرض ویروس‌های حیوانی قرار می‌گرفتند. شکارچیان از قبل از انسان‌های خردمند هم وجود داشته‌اند (مثلاً در گونه‌های انسان‌تبار منقرض‌شده‌ای مثل انسان‌های راست‌قامت (Homo erectus) که اولین بار ۲ میلیون سال پیش ظهور کردند). بالوکس معتقد است که ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول فرگشت انسان در زمان‌های مختلف در رفت‌وآمد بوده‌اند.
او دراین‌باره می‌گوید: «فکر می‌کنم احتمالاً یکی از رویدادهایی که منتهی به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان شده، گسترش انسان‌ها به خارج از آفریقاست که طی آن، افراد ویروس‌های سرماخوردگی جدیدی را دریافت کردند.» قدمت اولین انسان‌های خردمند در خارج از آفریقا به حدود دویست و ده هزار سال قبل بازمی‌گردد.
ورتهایم دراین‌باره می‌گوید: «رد پای بیماری ناشی از سرماخوردگی، به‌خوبی باقی نمی‌ماند.» این ویروس‌ها معمولاً علائم عفونت را در بافت‌های نرمی مثل ریه‌ها باقی می‌گذارند که پس از مرگ از بین می‌روند و اثری از آنها در استخوان‌ها و دندان‌های مقاوم باقی نمی‌ماند.
ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده که البته تنها مربوط به ویروس‌های مبتنی بر DNA است و نه ویروس‌های حاوی RNA که این پسرعموی ژنتیکی DNA، در بین ویروس‌های سرماخوردگی بسیار رایج‌تر است.
لوسی فان دورپ، متخصص ژنتیک دانشگاه کالج لندن در این رابطه توضیح می‌دهد: «RNA سریعتر از DNA تجزیه می‌شود، درنتیجه بازیابی آن به‌مراتب سخت‌تر است. به همین خاطر است که تا به امروز، هیچ ویروس RNA از مواد باستانی کشف نشده است.»
بالوکس و فان دورپ با انجام حفاری‌هایی در سیبری، به جست‌وجوی ویروس‌های باستانی در دندان‌های انسان پرداختند. در مقاله منتشره در bioRxiv آنها از دو ژنوم باستانی برای یک ویروس DNA به نام آدنوویروس C انسانی نام بردند که می‌تواند باعث ایجاد علائم سرماخوردگی شود.
طبق تخمین محققان، آخرین جد مشترک این ویروس‌ها تقریباً به هفت‌صد هزار سال قبل برمی‌گردد ( یعنی مدت‌ها قبل از ظهور انسان‌های خردمند یا هومو سپینس‌ها). این احتمال وجود دارد که این ویروس‌ها از بدن شامپانزه‌ها یا گوریل‌ها به انسان‌ها منتقل شده باشند، اما اینکه دقیقاً چه زمانی اتفاق رخ‌داده، در حد حدس و گمان باقی مانده است.
یافت بقایای کروناویروس قرن شانزدهمیباوجود آنکه دانشمندان هنوز ویروس‌های RNA از دوران باستان پیدا نکرده‌اند، اما موفق به یافتن یک ویروس کرونای قرن شانزدهمی در پالپ دندان اسکلت‌های انسان در فرانسه شده‌اند. RNA یافت‌شده با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و این حکایت از آن دارد که این پاتوژن‌های تاریخی ممکن است یا از بین رفته باشند یا فراتر از تشخیص، فرگشت یافته باشند.
در هر حال این احتمال وجود دارد که این ویروس کرونا به گردش خود در بدن انسان ادامه داده باشد؛ اما در دوران مدرن، توالی‌یابی نشده است. فان دورپ در این رابطه توضیح می‌دهد: «بسیاری از ویروس‌های عامل سرماخوردگی، در شرایط امروزی توالی ضعیفی دارند که از جمله آنها می‌توان از ویروس‌های کرونای سرماخوردگی که به‌طور منظم در گردشند، نام برد.»
بالوکس و همکارانش حالا و با در اختیار داشتن بقایایی کمیاب از ویروس‌های باستانی، بر پاتوژن‌های گذشته نزدیک تمرکز کرده‌اند و در حال مطالعه روی بقایای انسانی هستند که در دو قرن گذشته جمع‌آوری و در مراکز پزشکی ذخیره‌شده‌اند.
بالوکس گفت: «احتمالاً در آینده تصویر جمعی مناسبی از ویروس‌هایی که در طول ۲۰۰ سال گذشته با ما بودند، خواهیم داشت. این می‌تواند ردیابی تاریخچه این ویروس‌ها درگذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر کند.»
منبع: livescience
۵۴۳۲۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902910
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟