ذوالنوری در گفت‌وگو با فارس: ادعای غلط تایپی در ترجمه لایحه پالرمو بی‌پایه و فریب‌کارانه است/ دولت از پیشگاه ملت ایران عذرخواهی کند

حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنوری نماینده مردم قم و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس با اشاره به ارائه «لایحه پالرمو» به مجلس با تغییر محتوا و اظهارات معاون حقوقی رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه ترجمه غلط در «لایحه پالرمو» ناشی از غلط تایپی بوده و نباید موضوع را سیاسی کرد، گفت: این اظهارات بی‌پایه و فریب‌کارانه است و توجیه خطایی و فریب‌کاری‌هایی است که اتفاق افتاده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: سؤال این است که آیا متن «لایحه پالرمو» را به یک مترجم توانمند داده‌اند یا یک فرد ناکارآمد و ناآشنای به ترجمه؟ آیا دستگاه دولتی ما مهم‌ترین اسنادی که می‌خواهد حیات سیاسی و اقتصادی کشور را تحت تأثیر قرار دهد، به افراد آماتور و ناآشنا می‌دهد و آیا درون دولت تا این حد از افراد توانمند و باسواد خالی است؟

ذوالنوری تصریح کرد: اگر واقعاً پاسخ‌شان مثبت است که بنابراین این دولت، واقعاً دولت بی‌کفایتی است و نمی‌تواند در عرصه بین‌المللی که گرگ‌های درّنده برای دریدن ملت ایران گارد گرفتند، از این مردم دفاع کند، اما اگر مترجم متبحر و توانمند بوده، پس چرا اشتباه ترجمه کرده و چرا می‌گویند اشتباه تایپی بوده است؟!

این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس همچنین تأکید کرد: این موضوع، مسئله بسیار حساسی است، در اینجا تعمد وجود داشته تا شورای نگهبان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی را فریب دهند تا آنچه مطلوب خودشان است را از این لایحه دربیاورند که این خلاف امانت‌داری است و خیانت محسوب می‌شود.

وی اضافه کرد: هر چه هم بخواهند برای این موضوع توجیهات بی‌اساسی را مطرح کنند، واقعاً موضوع را بدتر می‌کنند، یکبار شهامت و شجاعت داشته باشند و از پیشگاه ملت ایران عذرخواهی و تلاش کنند که دیگر این اتفاقات تکرار نشوند.

ذوالنوری با بیان اینکه اتفاقاً با اینگونه اتفاقات حواس ملت ایران و نمایندگان مجلس بیشتر جمع می‌شود و ما دیگر در بسیاری از مسائل دیگر که تاکنون به دولت اعتماد می‌کردیم دچار تردید می‌شویم، یادآور شد: ما به دولت اعتماد می‌کنیم و درخواست نمی‌کنیم که متن زبان اصلی لوایح تقدیمی را هم تقدیم مجلس کند، اما اینگونه اقدامات باعث می‌شود اعتماد نمایندگان مجلس از بین برود.

وی همچنین گفت: ما باید از این به بعد خودمان متن ترجمه‌شده را با متن زبان اصلی بررسی و کنترل کنیم و تطبیق دهیم، باید مترجمین مسلطی را به هر زبانی بیاوریم تا این کار را انجام دهند؛ گویا از این پس ما باید در دو جبهه تلاش کنیم، یک اینکه منافع ملت و نظام و کشور توسط وزارت امور خارجه آسیب نبینند و دیگری اینکه این منافع توسط دشمن آسیب نبینند.

ذوالنوری در پایان خاطرنشان کرد: این توجیهات معاون حقوقی رئیس‌جمهور مبنی بر غلط تایپی بودن در «لایحه پالرمو» پسندیده و قانع‌کننده نیست و خوب است که دولت در این زمینه از پیشگاه مردم ایران عذرخواهی کند، اگر بگوییم حواس‌شان نبوده، امیدواریم دفعات بعد دیگر تکرار نشود.

انتهای پیام/

منبع: فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۰۶۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا لایحه «ارتقای امنیت زنان» فمنیستی است؟

دکتر مجید دهقان معتقد است: لایحه فعلی ارتقا امنیت زنان، با وجود اشکالات جزئی، در نفی نگرش فمینیستی و با فاصله گرفتن از نگاه سنتی به دنیا آمد و در صورت تصویب برای اولین بار نگرش خاص گفتمان انقلابی را نمایندگی می‌کند. - اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ حدود 12 سال از طرح لایحه امنیت زنان در مجلس می‌گذرد و با وجود اینکه رهبر انقلاب در دیداری که همین امسال با بانوان کشور داشتند بر تسریع رسیدگی به آن تأکید کردند همچنان لایحه امنیت زنان در راهروهای مجلس معطل مانده است. از یک سو برخی به آن برچسب فمنیستی بودن می‌زنند و از سوی دیگر تعداد قابل توجهی از فعالین انقلابی حقوق زنان از حقانیتش دفاع می‌کنند و آن را زاییده نگاه اصیل انقلاب اسلامی به زنان می‌دانند. هنوز چالش‌های زیادی میان موافقین و مخالفین لایحه وجود دارد. این روزها یک بار دیگر جزئیات لایحه امنیت زنان در صحن علنی مجلس بررسی شد. در همین راستا حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر مجید دهقان، عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده در یادداشتی به ارائه دیدگاه خود در این زمینه پرداخته است که در ادامه از نظر می‌گذرانید.

گفتمان دینی از پیش از مشروطه تا دهه‌های بعدی در مسائل زنان دو ویژگی کلی داشت: اول این که مسأله‌اش دین بود و به مسئله زنان به عنوان اِشکالی بر دین می‌نگریست. دوم این که خانواده‌گرا بود با تفسیری که زنان را درون خانواده تعریف و با حضور اجتماعی زنان مخالفت می‌کرد.

اندیشه شهید مطهری نقطه عطف بود. مساله او در کتاب "نظام حقوق زن در اسلام" گرچه دین است ولی در "مساله حجاب" دغدغه زنان را دارد، البته تنها زنان دیندار و نه همه زنان. تأکید او بر خانواده نیز سر از پرده‌نشینی زن در نمی‌آورد.

دوران کلی‌گویی درباره الگوی سوم تمام شده است / برچسب فمنیستی زدن به لایحه تأمین امنیت زنان از سوی نوتحجرگرایان

سر و صدای انقلاب بلند شد و در گفتمان نوپای انقلاب نیز خانواده‌گرایی با پرده‌نشینی تمایزی جدی داشت. اضافه بر این که مساله آن عموم زنان بود نه تنها زنان دیندار و این یک پله بالاتر از اندیشه شهید‌مطهری بود. به همین دلیل انقلاب برای زنان جذابیت داشت همان‌گونه که انقلاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله برای زنان جذاب بود.

پس از انقلاب اما پیگیری امور زنان دو پاره شد.  "مساله زنان" را گفتمان خط امام و بعداً اصلاحات به دوش کشید و به ناکجاآباد برد و "مسأله خانواده" را گفتمان اصول‌گرایی نمایندگی کرد و به مفهوم سنتی آن فهمید. این وسط گفتمان انقلاب بی‌نماینده ماند.

سالی یکبار رهبر انقلاب نگرش گفتمان انقلاب را درباره زنان یادآوری و مسأله زنان را جدای از مسأله خانواده (و نه در ستیز با آن) طرح می‌کند ولی بدنه این گفتمان راه خودش را می‌رود. روایت سرِ گفتمان با بدنه آنان ناسازگار است. سَر، گفتمان انقلابی در حوزه زنان را تقویت می‌کند و بدنه گفتمان سنتی را. جوانانی هم که همسو با روایت گفتمان انقلاب هستند دستی در قدرت ندارند.

این که بدنه گفتمان دینی بدون نیاز به مداخله رهبر انقلاب به شدت لایحه حجاب را پیگیری می‌کند و آن را با مداخله حاکمیتی و جرم‌انگاری حداکثری تا تصویب نهایی همراهی می‌کند ولی لایحه ارتقا امنیت زنان را به اغما می‌برد تا دوباره با اشاره آقا در سخنرانی عمومی به راه بیفتد ریشه در همین امر دارد. حجاب مسأله گفتمان دینی سنتی است ولی امنیت زنان نه.

لایحه فعلی ارتقا امنیت زنان، با وجود اشکالات جزئی، در نفی نگرش فمینیستی و با فاصله گرفتن از نگاه سنتی به دنیا آمد و در صورت تصویب برای اولین بار نگرش خاص گفتمان انقلابی را نمایندگی می‌کند. این طفل نوپا درگفتمان انقلاب اما در برابر گفتمان پرقدرت سنتی بی‌دفاع است، اشارات سالیانه رهبری مگر رمقی به آن دهد. آیا مجلسِ حاضر در هفته‌های نزدیک به انتخابات توان آن را دارد که راوی گفتمان انقلاب اسلامی در مساله زنان باشد؟

خلقی در حال تماشای این نزاعند. جوانانِ نگران ولی امیدوار به آینده، زنان بی‌پناهِ درگیر خشونت و حتی زنان انقلابی و وفادار به گفتمان انقلاب. آیا مجلس یازدهم بالاخره مسأله زنان را به رسمیت می‌شناسد و پناهی در این دوران بی‌پناهی برای آنان خواهد بود؟ چشمی امیدوار و دیگری بیمناک است.

پایان پیام/