افتتاح 27 واحد مسکونی در روستاهای سنی نشین دشت ذهاب/ امروز کوئیک تا بازگیر بوی شهیدان مدافع حرم گرفته اند

 به گزارش خبرنگارتقریب (تنا) در کرمانشاه، با وقوع زلزله هفت و سه دهم ریشتری در آبانماه سال گذشته غرب استان ملت در کنار سپاه و ارتش به صحنه آمدتا مصداق بیت معروف از شعر سعدی" بنی آدم اعضای یک پیکرند" را به معنای واقعی به نمایش بگذارنند و همه آمدند تا در کنار هم وطنان کرد زبان خویش رنجی را از آنها بکاهند و به آنها بگویند که رشادت و ایستادگی آنها را در دوران دفاع مقدس در برابر آتش دشمن از یاد نبرده اند آمدند تا بگویند همه ی اقوام ایرانی متحد در کنار هموطنان آسیب دیده در زلزله غرب کشور هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
همه آمدند و با حضور خود بی نظیر ترین صحنه های انسان دوستی را به نمایش گذاشتند که لنز دوربین های خبری نیز از به تصویر کشیدن آن ناتوان ماند.
 
زلزله ای که به گفته مسئولان و کارشناسان در طول 150 سال گذشته بی سابقه بوده و قدرت تخریب آن آنچنان بالا بود که بیش از 9 هزار روستا آسیب دیدند.
 
از همان روزهای ابتدایی از وقوع زمین لرزه نیروهای نظامی اعم از سپاه و ارتش پای کار آمدند و سپاه با حضور در روستاهای آسیب دیده کار بازسازی و ساخت خانه های دائمی را پس از اسکان اضطراری و موقت بر عهده گرفت و نیروهای جهادی نیز با افزایش فعالیت جهادی خود نقش موثری را در امداد و کمک رسانی به آسیب دیدگان از جمله ساخت واحدهای مسکونی دائمی ایفا کرد.
 
سپاه با حضور در روستاهای زلزله زده از جمله دشت ذهاب خدمات بسیاری را در حوزه های مختلف امدادی، عمرانی، فرهنگی و.... انجام داد و استوار درکنار هموطنان اهل سنت و اهل حق خود ایستاد و با گذشت ماهها از وقوع زلزله در منطقه مانده است و فعالیت  جهادی خود را در حوزه های مختلف از جمله ساخت و ساز واحدهای مسکونی افزایش داده است.
 
همدردی ایرانیان با زلزله زدگان، فارغ از مذهب و هر نوع گرایش سیاسی  وحدت و یکپارچگی آنها را به رخ جهانیان کشید که با وجود تنوع در گویش و مذهب آنها در شرایط سخت یاور همدیگر هستند و پس از ورود به شهرستان سرپل ذهاب این وحدت و یکپارچگی بیشتر نمایان می شود.
 
وحدت و یکپارچگی شیعه و سنی پس از گذر از داخل شهر و رسیدن به روستاهای دشت ذهاب که عمدتا از هم استانیها و هموطنان اهل سنت هستند بیشتر به چشم می خورد.
 
گروههای جهادی با حضور در روستاهای مختلف دشت ذهاب از جمله پنج روستای کوئیک تا بازگیر فعالیت های چشمگیری در زمینه های عمرانی، بهداشتی، فرهنگی و..... انجام داده اند و پس از اسکان اضطراری و موقت فعالیت جهادی آنها نوید بخش روزهای خوش را می دهد که آسیب دیدگان در روزهای نه چندان دور در زیر سقف خانه های دائمی زندگی را دوباره از سر گیرند.

سپاه محمد رسول الله (ص) تهران بزرگ از همان روزهای اول از وقوع زلزله ساخت خانه دائمی را ظرف 27 روز در این مناطق شروع کرد و در سال گذشته 23 واحد آنرا تحویل صاحبان خانه داد.

فرمانده سپاه محمد رسول الله تهران بزرگ در مراسم افتتاحیه فاز اول خانه های دائمی قول داد که 27 واحد دیگر  با حضور 27 تن از خانواده شهدای مدافع حرم افتتاح شود و در روزههای ابتدایی ماه شعبان این وعده صادق اتقاق افتاد و به نیت از 27 شهید مدافع حرم 27 واحد مسکونی بدست فرمانده کل سپاه و خانواده شهدای مدافع حرم افتتاح شد.

حضور خانواده شهدای مدافع حرم با در دست داشتن عکس همسر وفرزندان شهیدشان در آئین افتتاحیه خانه های دائمی ایثار ، امنیت، آرامش و امید دوباره را در دلها زنده می کرد مدافعان حرمی که با گذشت از جان خویش امنیت و آرامش را نه تنها به ملت ایران بلکه کشورهای منطقه و جهانیان به ارمغان آورد و اکنون خانواده هایشان آمدند تا به رسم مرام فرزندانشان آسیب دیدگانی را که در زلزله خانه، بستگان خویش را ازدست داده بودند با اهدا کلید به صاحبان خانه از رنج آنها کاسته و خانه هایشان را به نام مبارک شهدا تبرک کنند و مردم  اهل سنت نیز در روستاهای دشت ذهاب به گرمی از خانواده شهدای مدافع حرم استقبال کرده و با روی باز میزبان قدوم خانواده شهدا بودند و نشان دادند که قدر دان زحمات سپاه، گروه های جهادی و از خود گذشتگی مدافعان حرم هستند.
 
خانواده شهدای مدافع حرم با حضور در روستاهایی که 27 واحد مسکونی به نیت از فرزندشان توسط قرارگاه جهادی متوسلیان ساخته شده بود بازدید و آنها را افتتاح کردند و کلیدخانه های دائمی را بدست صاحب خانه دادند تا با نام مبارک شهدای مدافع حرم زندگی خویش را از سر بگیرند و روزهایی که گروهک های تروریستی_تکفیری در عراق و سوریه جولان می دادند و مدافعان حرم رفتند تا با گذشت از جان خویش از دین و وطن این مردمان دفاع کنند که مبادا تروریست های تکفیری  امنیت هموطنانشان را از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب را برهم زند و با خون خود امنیت کشور و منطقه را تثبیت کردند و آرامش امروز در سایه امنیت مرهون خون شهیدانی است که مدافع حرم نام گرفته اند و همچنان از برکت نامشان هموطنان زلزله زده اهل سنت در دشت ذهاب پس از گذر از روزهای سخت و بحران زلزله همچنان طعم آرامش را بچشند و آزاده زندگی را به تصویر  بکشند.
 
و امروز از کوئیک تا بازگیر خانه به خانه، کوچه به کوچه نام، نشان و بوی شهدای مدافع حرم به خود گرفته اند.
 

منبع: تقریب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۳۸۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مخالفت شدید روزنامه سپاه به ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها

جلسه پشت جلسه و نشست پشت نشست برای اینکه ببینند برای اتفاقات چهارشنبه شب گذشته ورزشگاه آزادی چکار باید بکنند.

روزنامه جوان نوشت: تشت رسوایی کم‌کاری‌های همین آقایان بابت امور فرهنگی و اخلاقی در ورزشگاه‌ها از بام افتاده و صدای آن را همه شنیده‌اند، اما نامدیران ورزش ایران هنوز خیال می‌کنند با برگزاری چند جلسه اضطراری و وانمود کردن اینکه نگران هستند می‌توانند فرهنگ و اخلاق را به ورزشگاه بیاورند.

در این میان هم هستند کسانی که از ابتدا ساز مخالف زدند و حالا بدون اینکه متوجه تبعات داخلی و خارجی حذف بانوان از حضور در ورزشگاه‌ها باشند دم از آینده‌نگری خود می‌زنند و باد در گلو می‌اندازند که «ما گفته بودیم اینگونه می‌شود.»

اتفاقی که نباید رخ می‌داد، افتاد؛ اینکه مرد و زن در ورزشگاه به‌هم بتازند و با ادبیاتی زننده یکدیگر را مخاطب قرار دهند، چیزی بود که توقعش را نداشتیم، اما رخ داد، ولی می‌توان از همین چالش جدی یک فرصت ساخت. امروز خیلی راحت می‌توان جلوی ورود بانوان به ورزشگاه را گرفت، اما یادتان باشد اگر این اتفاق بد بیفتد، یعنی بلندگو برداشته‌ایم و به تمام جهان اعلام کرده‌ایم که با تمام ادعاهایمان در خصوص فرهنگ و تمدن تاریخی‌مان، نه فرهنگ داریم، نه اخلاق، چون حتی نمی‌توانیم یک جمعیت اندک را مدیریت کنیم.

در حال حاضر تنها راه‌حلی که به ذهن کوته‌بین کت‌وشلوارپوش‌های ورزش کشور رسیده، این است که با اهرم فشار شورای تأمین استان‌ها حضور بانوان در برخی از بازها را کنسل کنند که این خود تأیید واقعیت ناکارآمدی آقایان است و تأیید مثل معرف است که می‌گوید: «اگر در حل مسئله‌ای ناکام ماندید، صورت مسئله را پاک کنید.»

با تبعات خارجی و بین‌المللی عدم حضور بانوان در ورزشگاه‌ها فعلاً کاری نداریم که خود داستانی جدا دارد، اما باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که حدود یک‌سالی از حضور بانوان در ورزشگاه‌ها می‌گذرد و به‌جز اتفاق بد چهارشنبه شب شاهد اتفاق دیگری نبوده‌ایم و در همه جا بانوان با امنیت کامل در ورزشگاه حاضر شده‌اند. هرچند که انتشار برخی فیلم‌های تقطیع شده با حضور یک یا دو نفر در طول این مدت در بازی‌های مختلف و بیان کلمات زشت و رکیک از زبان آن‌ها قبلاً هم دیده شده، جریانی که به نظر می‌رسد با هدف منفی جلوه دادن حضور بانوان در ورزشگاه از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی داشته است. جریانی که اتفاقات چهارشنبه شب گذشته برگ برنده‌ای برای آن شد.

اما همین اتفاق باید شروع یک جریان تازه باشد. اتفاق چهارشنبه شب همه را ناراحت کرد. قبح‌شکنی از رفتار و گفتار زننده چیزی نیست که به مذاق آدمی خوش بیاید، اما ثابت کرد که ما چقدر در کار فرهنگی و اخلاق‌مداری با مشکل روبه‌رو هستیم. در یک کلمه، سال‌هاست که از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی دم می‌زنیم، اما حالا و با یک اتفاق همه چیز زیر سؤال رفته است.

اتفاق بدتر ممکن است بعد از این رخ دهد؛ بعد از جلسات متعدد و بی‌خاصیت آقایان کت‌وشلوارپوش، اتفاقی که ثابت می‌کند ما قدرت کار فرهنگی و اخلاقی در ورزش را نداریم و حتی نمی‌توانیم حضور تعداد اندکی بانو در ورزشگاه را مدیریت کنیم. با نهایت تأسف باید این حقیقت را بیان کنیم، اینکه شخصی به خود اجازه بدهد در محیط ورزشگاه به بانوان توهین کند مربوط به امروز و دیروز نیست و این مسئله از دیرباز در ورزشگاه‌های ایران که تا پیش از این محیطی مردانه بوده بدون هیچ مشکلی وجود داشته است. اما حالا، چون این توهین در حضور خود بانوان صورت گرفته، سروصدا به راه افتاده است. به‌طور حتم اگر این هوادار هتاک و بقیه هتاک‌ها در سال‌های قبل مورد بازخواست قرار می‌گرفتند، امروز اینگونه به خود جسارت نمی‌دادند که آنچه خود لایقش هستند را به زبان بیاورند. حال سؤال این است که آیا اگر بانوان در ورزشگاه نباشند محیط ورزشگاه فرهنگی و اخلاقی می‌شود؟ پاسخ را می‌توان از لابه‌لای برگ‌های تاریخ فوتبال باشگاهی پیدا کرد؛ «نه»!

با وجود این چیزی از کم‌کاری‌های آقایان در طول تمام سال‌های گذشته کم نمی‌شود. آقایانی که شاید امروز هم بدون توجه به تبعات بین‌المللی راحت‌ترین راه را برای فرار از مشکل پیش آمده انتخاب کنند.