تاثیر داروی سرطان سینه در رشد سلولهای سرطانی!
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۳۴۷۶۷۵
خبرگزاری میزان- یک مطالعه جدید آزمایشگاهی نشان میدهد که یک داروی سرطان سینه میتواند رشد سلولهای سرطانی را تسریع کند. به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، " lapatinib" یک دارو است که برای کوچک کردن تومور در بیماری سرطان سینه توسعه یافته است. مطالعه جدید محققان نشان میدهد گاهی اوقات این دارو میتواند سبب رشد سریعتر این تومورها شود!
Lapatinib همراه با سایر داروهای سرطان و شیمیدرمانی برای درمان بیماران مبتلا به نوع خاصی از سرطان پیشرفته سینه مورد استفاده قرار میگیرد، اما این بار این دارو در کار آزمایی بالینی آزمایشگاهی عملکرد ناموفقی داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مطالعات محققان موسسه "Francis Crick"و "دانشگاه کینگز لندن" (King's College London) و موسسه سرطان "Barts"، و "دانشگاه کوئین مری لندن" (QMUL) نشان داده است که داروی lapatinib در برخی موقعیتها میتواند سرعت رشد سلولهای سرطان سینه را تسریع کند که این نشان دهنده نتایج ناموفق کارآزمایی بالینی است.
دکتر "جروئن کلاس" (Jeroen Claus) از موسسه Francis Crick گفت: اگر بعضی داروهای سرطان سینه در شرایط خاص آزمایشگاه، رشد سلولهای سرطانی را تسریع میکنند، ما باید با دقت آنها را بررسی کنیم، زیرا ممکن است چنین چیزی در بدن بیماران نیز اتفاق بیفتد.
حدود ۲۰ درصد از سرطانهای سینه ناشی از ترشح زیاد یک پروتئین به نام "گیرندهٔ شمارهٔ ۲ فاکتور رشد اپیدرمی" (HER۲) است که سیگنالهایی را برای بیان سلولهای سرطانی به رشد و تقسیم میفرستد. بسیاری از درمانها برای سرطان سینه مثبت HER۲ تنها با غیر فعال کردن HER۲ انجام میشود، زیرا این کار سبب توقف رشد سلول یا مرگ آنها میگردد.
محققان میتوانند این کار را خارج یا داخل سلول انجام دهند. Lapatanib یکی از مهار کنندههای "کیناز" است که برای درمان سرطان سینه مثبت HER۲ مورد استفاده قرار میگیرد و HER۲ یک هدف مهم دیگر برای درمانهای موجود و سرطان سینه است.
با استفاده از ابزارهای بیوشیمیایی، بیوفیزیکی و مدل سازی کامپیوتری، محققان کشف کردند که lapatinib سبب بهم پیوستن گیرندههای HER۲ در غشای سلولی با یک گیرنده به نام "گیرندهٔ شمارهٔ ۳ فاکتور رشد اپیدرمی" (HER۳) میشود. هنگامی که شما این دو گیرنده را با سیگنالهای رشد طبیعی در خارج از سلول ترکیب میکنید، آنها میتوانند خود را به یک جفت گیرنده فعال و نشانهگذار تبدیل کنند. در این حالت، دو گیرنده HER۲ و HER۳ در بیان تقسیم سلولی بسیار موثر میشوند.
پروفسور "پیتر پارکر" (Peter Parker) نویسنده ارشد این مطالعه و رهبر گروه موسسه Francis Crick و دانشگاه کینگز لندن گفت: مطالعات ما درباره سلولهای سرطان سینه، به ما بینش جدیدی درباره جزییات علمی این اتفاقات داد.
دکتر "جاستین آلفورد" (Justine Alford) از مرکز تحقیقات سرطان انگلیس گفت: با درک زیست شناسی HER۲ و اینکه چگونه این مولکول ممکن است به داروهای خاص پاسخ دهد، این تحقیقات آزمایشگاهی مهم میتواند در آینده به درمانهای پیشرفته جدید که HER۲ را به نحو موثرتری مورد هدف قرار میدهد، کمک کند. همانطور که بسیاری از سرطانهای سینه توسط HER۲ مورد هدف قرار میگیرند، توسعه داروهای مسدود کننده این عمل، یک درمان اساسی برای این بیماری محسوب میشود. منبع:ایسنا
انتهای پیام/ خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
منبع: خبرگزاری میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۴۷۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمیگردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شدهاند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته میشود، بهدلیل برخورد یک شهابسنگ بزرگ به زمین منقرض شدهاند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان بهصورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که میتوان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرضشده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که میتواند چنین دستکاریهایی را انجام دهد و حیوانی را که سالها پیش منقرضشده، با بهدست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلولهایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفتانگیز است که توسط مکانیسمهای مختلف درون سلولی انجام میشود.
سلولها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلولهای آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی میشوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال میشوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئینهای جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلولهای مرده میشود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلولهای مرده جایگزین میشوند تا بازسازی بافتها و اعضا امکانپذیر شود. این فرایند میتواند توسط سلولهای استخوانی، ماهیچهای، یا سایر انواع سلولهایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا میشود، سیستمهای عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. بهعنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیکهای احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافتها و سلولها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بودهاند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیلشناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای بهجا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، بهخصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط میشود، بیشتر و متنوعتر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشفشده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود میشود. این تنها اثری است که میتوان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»