جمله مکرون یعنی پایان «رهبری آمریکا بر دولتهای اروپایی»؛ برخورد ترامپ با این «تمرد» چه خواهد بود؟
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۵۱۲۸۳۱
خرداد:الحیات چاپ لندن در مطلبی به قلم سليم نصار نوشت: تهدیدات ایران و فشارهای اروپا نتوانست دونالد ترامپ را از وفای به وعده اش در مورد خروج از برجام منصرف کند.
به گزارش خرداد به نقل از انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: در این میان، مشاوران ترامپ به او توصیه می کردند که خروج از توافق هسته ای را تا پس از دیدار با کیم جونگ اون به تاخیر بیندازد تا این مساله موجب امتناع رهبر کره شمالی از عقد توافقی با آمریکا نشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
موضعی که دولتهای سه گانه اروپایی، فرانسه، آلمان و انگلیس در این مورد اتخاذ کردند، با اعتراض و مخالفت رئیس جمهور آمریکا مواجه بود، که توافق هسته ای را به منزله طناب نجاتی برای ایران می دانست که در دریای بحران انداخته شده است. با این حال، پس از اعلام تصمیم ترامپ، مکرون اصرار داشت توافق باقی بماند و اجرا شود تا آزادی روابط تجاری اروپا با ایران حفظ شود.
همچنین مرکل اعلام کرد که برلین، پاریس و لندن به توافق و هر آنچه که ضامن بقای ایران در این توافق باشد، پایبند می مانند.
دولت آمریکا این اعلام مواضع دولتهای غربی را به معنی حرکتی در راستای جدایی از موضع آمریکا و تمرد روشنی می داند که می تواند در آینده ایالات متحده را از صف غربی دور کند.
در واقع زمانی که مکرون تصریح کرد مخالف آن است که آمریکا «پلیس جهان» باشد، ایالات متحده را از رهبری دولتهای اروپایی به کنار زد.
با اینکه بند دوستی بین روسیه و ایران در برخی قسمتهای آن قطع شده است، اما تهران هم پیمان مسکو در جریان حمایت از نظام اسد است. به همین دلیل روسیه به اسرائیل اجازه نمی دهد شراکت استراتژیک مسکو با تهران را تعطیل کند؛ بویژه در زمان حاضر که زمینه برای تضعیف نفوذ آمریکا در سوریه فراهم است و وزیر خارجه روسیه بارها نسبت به این نفوذ معترض بوده و حضور آمریکا در سوریه را غیر قانونی و خطری برای استقرار و آرامش در خاورمیانه دانسته است.
یک سوال باقی می ماند در مورد موضع ترامپ نسبت به دولتهای سرکش و نافرمان اروپا؛ ایالات متحده نمی تواند دولتهای اروپایی، چین و روسیه را مجبور به هماهنگی با خود در مورد مخالفت با توافق هسته ای کند، همانطور که در مورد تایید تحریمهایی که قصد اعمال آن علیه ایران را دارد، مطمئن نیست. در نتیجه این وضعیت بحرانی، ایران می تواند به استحکام روابط تجاری خود با دولتهای غربی ادامه دهد، در حالی که از تسهیلاتی که زمینه روابط عادی این کشور با دولتهای اروپا، اسیا، چین و دولتهای شرقی را فراهم می کند، اطمینان دارد. برچسب ها: مکرون ، آمریکا ، اروپا
منبع: خرداد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۵۱۲۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ترامپ سر به سر ایران خواهد گذاشت؟ /هشدار رسانه اصلاح طلب به دولت رئیسی درباره ۲ خطر در کمین ایران
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه اصلاح طلب هم میهن در گزارشی نوشت؛
مجلۀ آمریکایی تایم در گفتوگویی اختصاصی با دونالد ترامپ، رئیسجمهوری پیشین و شاید آیندۀ آمریکا از او دربارۀ برنامههای دورۀ دوم در صورت پیروزی پرسیده است. از این مصاحبه چنین برمیآید که از آنچه در دورۀ اول انجام نداده نهتنها پشیمان نیست که قصد دارد با قاطعیت ادامه دهد و این بار بیملاحظات قبلی و حتی سخن از تلافی هم به میان آورده است.
بازگشت ترامپ بهعنوان یکی از جدیترین خطرات برای اروپا هم مطرح شده و از این رو تنها ایران در معرض تهدید او قرار ندارد و اگرچه هنوز با قاطعیت نمیتوان گفت بازگشت او قطعی است اما باید برای بازگشت او سناریوهایی تدارک دید و باور به اینکه همهشان مثل هم هستند در دوران بلوغ جمهوری اسلامی پذیرفتنی نیست.
مهمترین خطر بازگشت ترامپ برای ایران برخلاف تصور این نیست که امکان احیای برجام را منتفی میسازد چون همین حالا هم بخت احیای برجام بالا نیست. اگر ترامپ بازگردد دو خطر اصلی متوجه ایران خواهد بود و جا دارد به این دو بیاندیشند:
نخست اینکه به احتمال زیاد تکلیف اوکراین را یکسره میکند و بعید است بگذارد جنگ اوکراین بیش از این ادامه یابد. حال با تسلیح و تجهیز بیشتر یا توافق با روسیه اما این وضع بعید است ادامه یابد. در این حالت ایران نمیتواند مانند حالا نفت صادر کند. اگر صادرات نفت خام ایران از ۲۰۰ هزار بشکه در اواخر دولت روحانی به یک میلیون بشکه در روز رسیده (و آمار رشد اقتصادیای که دولت به آن میبالد نیز ناشی از همین است) به خاطر این نیست که جو بایدن چشم خود را به روی فروش نفت به چین بسته بلکه ناشی از جنگ اوکراین است که نمیتوانند همزمان خریداران و مشتریان را از چند نقطه در تنگنا بگذارند و محدودیتهای بندر درگیر جنگ را جای دیگر باید جبران کنند. پس مهمترین آسیب ایران میتواند کاهش فروش نفت باشد آن هم نه به خاطر منتفی شدن برجام که به سبب تعیین تکلیف جنگ اوکراین.
نکته دوم اینکه ایران از سه تحول بازگشت طالبان در افغانستان، جنگ اوکراین و غزه سود برده و در اصطلاح فوتبالی سه بر صفر جلوست و ترامپ اگر بخواهد سر به سر ایران بگذارد این برتری سه بر صفر را باید از بین ببرد. چگونه؟ اول: ناامن کردن مرزهای شرقی و تضعیف بازار هرات. دوم: تغییر وضعیت غزه بهگونهای که ایران از آن سود نبرد و سوم: همان که در بالا اشاره شد: اوکراین.
به یاد آوریم که در سال ۱۳۵۹ و در همان مجلس اول دو نماینده با دو دیدگاه کاملاً مخالف در غالب امور داخلی در مورد مشترکی هشدار دادند و آن هم این بود که بعد از مرگ شاه ادامه گروگانگیری آمریکاییهای شاغل در سفارت سالبه به انتفاء موضوع است و موجب روی کار آمدن رقیب جیمی کارتر خواهد شد.
دکتر ابراهیم یزدی و شیخ محمد منتظری نمایندگان تهران و نجفآباد تأکید داشتند استمرار ریاستجمهوری جیمی کارتر به سود ماست نه روی کار آمدن رونالد ریگان ولی تفکری که باور داشت تفاوتی با هم ندارند رفتاری وارونه داشت و کاری کردند که نهتنها ازاین برگ به سود ایران و کارتر استفاده و او وامدار جمهوری اسلامی در دوره دوم نشود بلکه به عکس درست روزی گروگانها در فرانکفورت تحویل فرستادگان واشنگتن شدند که پیروزی ریگان مسجل شده بود و در پی آن سه دورۀ پیاپی کاخ سفید در اختیار جمهوریخواهان بود (دو دوره ریگان و یک دوره بوش پدر).
در حال حاضر ایران نمیتواند برای ماندن بایدن کار خاصی انجام دهد مگر آنکه نقش ویژهای در غزه یا اوکراین ایفا کند اما باید برای فردای احتمالی ترامپ سناریو داشت؛ فردایی که ترامپ درصدد جبران آن برتری در سه حوزه برخواهد آمد و اگر نه برتری که انتفاع. از تحول افغانستان نفع امنیتی و اقتصادی (بازار هرات و اضافه شدن به بازار سلیمانیه)، از تحول اوکراین نفع سیاسی و اطمینان از وتوی قطعنامهها در شورای امنیت سازمان ملل و از غزه نفع سیاسی چراکه اکنون به جای پیمان ابراهیم و نزدیک شدن اسرائیل به مرزهای ایران دانشگاههای آمریکا و حتی کانادا شاهد اعتراضات سراسری است و تکاپوی تشبیه حماس به داعش به شکست انجامیده و موج حمایت از فلسطینیها همه جا برخاسته است.
مهمترین مراقبت و هوشیاری وزارت خارجه باید حفظ همین سه موقعیت باشد تا ترامپ آنها را منتفی نکند و به هدر ندهد. در اصطلاح فوتبالی مراقب سه گل خودمان باشیم! در غزه البته با فاجعه انسانی روبهروییم و در اوکراین در اندازهای کمتر. مراد از سه گل در اینجا برتری در سیاست خارجی و تغییر موازنه قدرت است.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902918