ماهیانه ۲۰ هزار عمل جراحی زیبایی بینی در تهران

همه مشکلات جامعه حل شده است و این روز‌ها تنها دغدغه گارانتی مادام العمر بینی جوانان است که این مشکل هم به لطف مدعیان جراحی زیبایی برطرف می‌شود!

 باشگاه خبرنگاران: این روز‌ها آن‌ها که بیشترین سود را از پایین بودن اعتماد به نفس انسان‌ها می‌برند، با وعده گارانتی مادام العمر برای عمل بینی، به دنبال سود‌های بیشتر هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روز‌ها زندگی اغلب آدم‌ها در جوامع مختلف تحت تاثیر تبلیغات مختلف در فضای مجازی قرار گرفته است و سلبریتی‌ها و افراد سرشناس و مطرح، سردمدار تایید و تمجید این تبلیغات و دنبال کننده آن به شمار می‌روند.

افراد خارج رفته و مثلا تحصیلکرده و پزشکی هم هستند که در انبوه تبلیغات شبکه‌های مجازی از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند و راه کسب درآمدی قابل توجه را برای خود باز می‌کنند.

افراد نام آشنایی که بیشتر آن‌ها را به نام «پزشک زیبایی» می‌شناسند و کمتر کسی است که مراجعان به مطب خود را از انجام عمل زیبایی بینی منصرف کند. این موضوع وقتی صحت پیدا می‌کند که نگاهی هرچند گذرا به چهره‌های مصنوعی دختران و پسران اطرافمان بیندازیم.

انسان‌های بی‌حوصله‌ای که چسبی به بینی دارند و البته پاسخ اغلب آن‌ها در تشریح اینکه چرا بینی‌شان را عمل کرده‌اند، این است که پولیپ داشتم و از این دست بهانه‌ها، تا بتوانند توجیه مناسبی را به دیگران عرضه کنند و نگاهی کوتاه به تصاویر صفحات اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی نیز مهر تاییدی بر مسابقه‌ای است که این افراد با یکدیگر به راه انداخته‌اند.

همه مشکلات جامعه حل شده است و این روز‌ها تنها دغدغه گارانتی مادام العمر بینی جوانان است که این مشکل هم به لطف مدعیان جراحی زیبایی برطرف می‌شود!

رتبه ۱ ایرانی‌ها در جراحی بینی

در آخرین تبلیغاتی که در حال حاضر در خصوص جراحی بینی در شبکه‌های مجازی توسط کاربران دست به دست می‌شود، پزشکی مدعی ارائه گارانتی مادام العمر شده است.

با شماره‌ای که در پیام‌های تبلیغاتی مربوط به جراحی بینی در شبکه‌های مجازی منتشر شده است، منشی پزشکی که بینی مراجعانش را با گارانتی مادام العمر عمل می‌کند، اظهار کرد: این گارانتی به زمانی مربوط می‌شود که بیمار پس از عمل جراحی از مدل بینی خود ناراضی باشد.

این منشی اضافه کرد: متقاضیان عمل جراحی در این مطب باید به طور حضوری مراجعه کرده و در جلسه مشاوره با پزشک مشارکت کنند و پس از آن تاریخ انجام عمل به آن‌ها اعلام خواهد شد.

طبق آمار‌های اعلام شده، شایع‌ترین عمل جراحی زیبایی در ایران جراحی بینی است و بر همین اساس ایران رتبه اول را در زمینه جراحی بینی به خود اختصاص داده است. از نظر تعداد اعمال جراحی پلاستیک نیز کشور ما جزو پنج کشور اول دنیا محسوب می‌شود.

بدون تردید با فراگیر شدن تبلیغاتی، چون «جراحی بینی با گارانتی مادام‌العمر» بر تعداد افرادی که از ترس «خوب از آب درنیامدن» بینی خود پس از جراحی، تا کنون از این عمل سرباز می‌زدند، با اطمینان خاطر برای انجام عمل فوق اقدام می‌کنند.

ماهیانه ۲۰ هزار عمل جراحی زیبایی بینی در تهران

سیدابوالحسن امامی، رییس انجمن جراحان پلاستیک کمتر از یک سال پیش با بیان اینکه عمل زیبایی جراحی بینی به یک عمل رایج تبدیل شده است، گفت: متاسفانه در روز حدود ۳۰۰ عمل جراحی بینی در تهران انجام می‌شود که به طور متوسط ماهیانه ۲۰ هزار عمل جراحی بینی می‌شود.

وی تاکید کرد: امروز ما با اپیدمی جراحی زیبایی مانند عمل بینی، ساکشن، بوتاکس و ... مواجه هستیم که تبدیل به معضلی برای جامعه ما شده است و بهتر است راهکار‌های مناسبی برای مقابله با این معضل اندیشیده شود.
دماغ عملی‌های عقده‌ای

جامعه شناسان و روانشناسان بر این عقیده هستند که افرادی که بدون اینکه دلیل موجهی داشته باشند، به جراحی بینی خود و همچنین به انجام دیگر عمل‎‌های زیبایی تصمیم می‌گیرند، به لحاظ شخصیتی و روانی دچار اختلال خود کم بینی و عقده‌های حقارت هستند.

امان الله قرائی مقدم جامعه شناس و مردم شناس معتقد است: انسان به طور ذاتی زیبایی طلب است و دوست دارد که همیشه از دیگران یک سر و گردن زیباتر و جذابتر به نظر برسد و در جهت تحقق این آرزو گاهی از هیچ اقدامی دریغ نمی‌کند.

قرائی مقدم افزود: برخی افراد تصور می‌کنند که زیباتر به نظر آمدن خود در چشم دیگران و ترفیع جایگاهی که در جامعه دارند را می‌توانند با انجام اموری، چون جراحی بینی به دست بیاورند؛ البته مسئله ظاهرگرایی سایر افراد نیز بر این موضوع دامن می‌زند.

وی تاکید کرد: در این میان افراد خودساخته به توانمندی خود تکیه می‌کنند و کسانی که اعتماد به نفس پایینی دارند به هر ترفندی متوسل می‌شوند تا کمبود‌هایی را که با آن مواجه هستند را به گونه‌ای دیگر جبران کنند.

این جامعه شناس در ادامه تصریح کرد: در جامعه امروز افرادی که دچار اختلالات رفتاری هستند، بیش از سایرین به تغییر در ظاهر خود دست می‌زنند و جان خود را بدون نقصی واقعی، به تیغ جراحانی می‌سپارند که اغلب اوقات از تخصص، سواد و تجربه موردنیاز برخوردار نیستند.

قرائی مقدم خاطرنشان کرد: زیبایی و زیباتر به نظر آمدن در نهاد انسان است و بر این اساس در فرهنگ‌ها و طبقات اجتماعی در سایر جوامع، تلاش برای زیباتر به نظر رسیدن به اشکال مختلف بروز می‌کند.

وی اضافه کرد: در ژاپن افراد اقدام به کوچک کردن پا‌های خود با انجام عمل جراحی می‌پردازند و ژاپنی‌ها به قرینه بودن ابرو‌های خود نیز حساس هستند. در فیلیپین افراد دندان‎های نیش خود را تیزتر از حالت طبیعی می‌کنند و در میان ساکنان اهالی محدوده اقیانوسیه نیز مرسوم است که دختران گردن خود را با عمل جراحی بلند و موهایشان را مجعد می‌کنند تا به اصطلاح زیباتر به نظر برسند.

این مردم شناس در ادامه یادآور شد: در میان مردم آمریکا نیز انجام عمل جراحی برای باریک کردن کمر و برجسته ساختن گونه و لب از جمله اقداماتی هستند که برای زیباتر رسیدن انجام می‌شوند. در میان اهالی قومی در آفریقا نیز مرسوم است که دختران باید قبل از ازدواج چاق باشند و از این رو به هر تلاشی متوسل می‌شوند.

قرائی مقدم خاطرنشان کرد: در میان ایرانیان نیز مسئله زیباتر به نظر رسیدن و انجام عمل‌های جراحی مختلف برای تحقق این امر وجود دارد و تنها مختص مردم ما نیست، اما متاسفانه در حال حاضر انجام عمل‌های زیبایی به ویژه در میان جوانان ما بسیار بیشتر از سایر جوامع مورد اقبال واقع شده است و بر اساس آمار‌ها سالانه هزاران نفر از هموطنان به انجام جراحی زیبایی اقدام می‌کنند.

وی یادآور شد: امروزه اغلب عمل‌های زیبایی جوانان در کشور ما همچون جراحی بینی، بدون داشتن دلیل موجه پزشکی انجام می‌شود و این امر ناشی از کمبود‌های عاطفی است که افراد با آن مواجه هستند و در پر کردن خلأ فوق اینگونه تصمیم می‌گیرند.

این جامعه شناس اضافه کرد: عده‌ای از افراد هم هستند که به اصطلاح به آن‌ها نوکیسه و تازه به دوران رسیده می‌گویند و با تقلید از افراد سرشناس و مطرح هر کاری را که افراد فوق انجام می‌دهند، مورد تقلید قرار داده و دنباله‌رو آن‌ها می‌شوند.

قرائی مقدم تاکید کرد: برخی از افراد در جامعه امروز به نوعی به اختلالات روانی و رفتاری مبتلا هستند که می‌توان با روان درمانی و استفاده از تخصص روانشناسان تا حد بسیار زیادی اختلالات فوق را برطرف کرد و کاهش داد.

فارغ از تبلیغات فضای مجازی و جولان تبلیغات‌چی‌های باسواد و بیسوادی که پزشکان را در جذب مشتری برای جراحی بینی یاری می‌کنند، و همچنین فارغ از چرایی اینکه عده بسیار زیادی بدون دلیل موجه به جراحی بینی خود تصمیم می‌گیرند، بهتر است در سایر موارد جایی هم برای روانشناسان و علم روانشناسی باز کنیم؛ بدون شک یک مشاور و روانشناس خوب می‌تواند جایگزین مناسبی برای افراد به پرکردن خلأهایشان با تقویت اعتماد به نفس به آن‌ها معرفی کند.

لینک کوتاه خبر: farda.fr/003QtG

منبع: فردا

کلیدواژه: جراحی بینی گارانتی جوانان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۱۶۸۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حد کم کردن وزن چقدر است؟

ایتنا - چه با کمک داروهای مؤثر جدید لاغر شوید، چه بعد از جراحی لاغری وزن کم کنید، چه ورزش کنید و کالری بسوزانید، روزی می‌‌رسد که اعداد روی ترازو دیگر پایین نمی‌آیند و شما به محدودیت کاهش وزن برخورد می‌کنید. اما این حد کجاست؟
در یک مطالعه جدید، کوین هال، پژوهشگری در مؤسسه ملی بهداشت که کارشناس اندازه‌گیری متابولیسم و تغییر وزن است، بررسی‌ای انجام داد تا ببیند به طور معمول چه زمانی کاهش وزن متوقف می شود و این موضوع چه ارتباطی با روش کاهش وزن افراد دارد.

او با استفاده از داده‌های حاصل از آزمایش‌های بالینی باکیفیت از روش‌های مختلف کاهش وزن، این داده‌ها را به مدل‌های ریاضی تقسیم کرد تا بفهمد چرا افرادی که وزن کم می‌کنند از جایی به بعد آن را متوقف می‌سازند.

او دریافت که بخشی از دلیل مؤثر بودن جراحی بای پس معده و داروهای جدید کاهش وزن مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید این است که زمان لازم برای رسیدن به پایداری وزن دو برابر می‌شود. در واقع در این روش نسبت کاهش کالری، افراد می‌توانند برای مدت طولانی‌تری کاهش وزن را ادامه دهند.

بدن با تلاش برای حفظ تعادل بین کالری‌هایی که می‌خوریم و کالری‌هایی که می سوزانیم وزن را تنظیم می‌کند. وقتی کالری مصرف می‌کنیم یا کاهش می‌دهیم و شروع به سوزاندن انرژی ذخیره شده خود می‌کنیم، اشتها به ما می گوید که بیشتر بخوریم. مطالعات هال نشان داده است که هر چه فرد وزن بیشتری از دست بدهد، اشتها قوی‌تر می‌شود تا زمانی که با تمام کارهای سختی که در وهله اول برای از دست دادن وزن انجام داده، مقابله کند.

این مکانیسم واکنشی برای اجداد شکارچی انسان ارزشمند بوده است، اما برای انسان‌های مدرن که دسترسی آسان به غذاهایی با انرژی متراکم دارند، به خوبی کار نمی‌کند.

هال برای مطالعه مسیر کاهش وزن تنها با استفاده از محدودیت کالری، کاهش وزن مشاهده شده را مدلسازی کرد. او به طور تصادفی ۲۳۸ بزرگسال را به گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت دو سال از یک رژیم غذایی با محدودیت ۲۵ درصد کالری پیروی کردند و گروه دیگر به خوردن مطابق معمول پرداختند. این مطالعه که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ با مشارکت مؤسسه ملی بهداشت انجام شد نشان داد افراد گروهی که کالری را کاهش دادند به طور متوسط حدود ۱۶پوند وزن از دست دادند اما گروهی که رژیم غذایی معمولی خود را دنبال کردند حدود ۲ پوند اضافه وزن داشتند.

 

اگرچه افرادی که در این تحقیق شرکت کردند به مدت دو سال به تلاش خود ادامه دادند، اما کاهش وزن آنها تقریباً در حدود ماه دوازدهم متوقف شد، زیرا اشتهای آنها برای مقابله با چاقی افزایش یافت.

هال اشاره می‌کند که در مطالعه خود به میانگین‌ها پرداخته است. زمان کاهش وزن ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد.

مدل هال پیش‌بینی کرد که برای دستیابی به کاهش وزن گزارش‌شده در آن مطالعه، افرادی که رژیم‌شان با ۲۵۰۰ کالری در روز شروع می‌شد، باید بیش از ۸۰۰ کالری در روز کاهش می‌دادند. به این ترتیب بدن آنها این گونه پاسخ داد که باید به ازای هر کیلوگرم وزنی که از دست داده‌اند، روزانه حدود ۸۳ کالری بگیرند.

یک کیلوگرم حدود ۲.۲ پوند است. به ازای هر ۲.۲ پوند کاهش وزن داوطلبان در این تحقیق، اشتهای آنها با درخواست ۸۳ کالری بیشتر در روز پاسخ داده شد. میانگین کاهش وزن گزارش شده در این مطالعه ۷.۵ کیلوگرم یا ۱۶ پوند بود و این به معنی آن است که در کمترین وزن خود، احساس نیاز به خوردن ۶۲۲ کالری بیشتر در روز نسبت به قبل از شروع کاهش وزن داشتند.

اما آن‌ها در واقع ۶۲۲ کالری اضافه در روز نمی‌خوردند بلکه این مقدار اشتهای بیشتری است که احساس می‌کردند به آن نیاز دارند، در حالی که همان تلاشی را می‌کردند که در ابتدا برای کاهش ۸۰۰ کالری در روز انجام می‌دادند.

هال گفت در پایان این مطالعه، شرکت‌کنندگان به همان اندازه که در ابتدا تلاش می‌کردند برای مقاومت در برابر غذا تلاش می‌کردند، اما به جای ۸۰۰ کالری که هدف آنها بود، فقط توانستند حدود ۲۰۰ کالری در روز کاهش دهند. و این باعث شد که روند کاهش وزن آنها متوقف شود.

دکتر کریستوفر گاردنر، مدیر مطالعات تغذیه در مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد، قبلاً به سی‌ان‌ان گفته بود که روند کاهش وزن هر چه پیشتر می‌رود سخت‌تر می‌شود. زیرا بدن افراد به آن واکنش نشان می‌دهد و از نظر متابولیک کارآمدتر می‌شوند. و بنابراین همان کسری کالری این کار را برای شما انجام نمی‌دهد. به همین دلیل است که کاهش وزن افراد رفته رفته متوقف می‌شود.

 

در مدل هال، از آنجایی که افراد وزن بیشتری از دست دادند، اشتهایشان برگشت و حدود ماه ۱۲، کاهش وزن را متوقف کردند.

داروهای سماگلوتید و تیرزپاتید که با تقلید از هورمون‌های روده به افراد در کاهش وزن کمک می‌کنند، باعث ایجاد محدودیت بیشتری کالری شدند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده تزریق تیرزپاتاید را تأیید کرده است. این اولین و تنها داروی چاقی در نوع خود است که هم جی‌آی‌پی (پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز) و هم جی‌ال‌پی-۱ را فعال می‌کند.

اما مهم‌تر از همه آن که این داروها فقط بر تعداد کالری‌هایی که افراد از رژیم غذایی خود حذف می‌کنند تأثیر نداشتند. آن‌ها همچنین تعداد کالری‌هایی را که بدنشان باعث می‌شد با کاهش وزن دوباره غذا بخورند، کاهش دادند و در واقع اشتهایشان را ضعیف کردند. با کاهش اشتهای خود به نصف، آنها توانستند وزن خود را برای مدت طولانی‌تری کاهش دهند، به طور متوسط یک سال بیشتر در مقایسه با محدودیت کالری به تنهایی و بدون دارو. به طور کلی روند کاهش وزن در افرادی که از داروهای کاهش وزن استفاده می‌کنند در حدود سال دوم متوقف می‌شود.

عمل جراحی کاهش وزن قوی‌ترین اثر را داشت و افراد را بر آن داشت که روزانه حدود ۳ هزار و ۶۰۰ کالری از رژیم‌های غذایی خود حذف کرده و به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن، فقط ۵۸ کالری دریافت کنند. افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته بودند، یک سال دیرتر به وضعیت پایدار می‌رسند که نشان می‌دهد این جراحی اشتهای آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

هال می‌گوید استفاده از داروهایی مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید و مداخلاتی مانند جراحی کاهش وزن زمان لازم برای رسیدن به توقف کاهش وزن را طولانی‌تر می‌کند، اما از وقوع کامل آن جلوگیری نمی‌کند.

هال گفت: «آنچه که در حال رخ دادن است این است که افراد هر چقدر هم وزن از دست بدهند، همچنان افزایش اشتها را تجربه می‌کنند.»

او در عین حال تصریح کرد اگر دارو یا درمانی به طور کامل اشتها را از بین ببرد، خطرناک خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است فرد تا آن قدر از خوردن سر باز بزند که بمیرد.

 این مطالعه همچنین به اصلاح برخی از ایده‌ها در مورد اینکه چرا افراد از کاهش وزن خودداری می‌کنند کمک می‌کند.

 

به عنوان مثال، یک نظریه این است که کاهش وزن به متابولیسم آسیب می‌رساند، بنابراین افراد در هنگام استراحت کالری بسیار کمتری نسبت به زمانی که شروع کردند می‌سوزانند و می‌توانند به راحتی وزن خود را به دست آورند.

هال می‌گوید متابولیسم پس از کاهش وزن کاهش می‌یابد، اما نه آن قدری که بتوان با آن زمان توقف کاهش وزن را دریافت.

او این تصور را که اثر داروها در نهایت متوقف می‌شود، رد می‌کند و می‌گوید: «دلیل توقف کاهش وزن آن است که در نقطه‌ای، اثر داروها باعث افزایش اشتها می‌شود.»

هال گفت: «یک چیز بسیار رایج دیگر در حال حاضر این است که بعضی می‌گویند با جراحی چاقی، آن قدری که فکر می‌کردند وزن‌شان کم نشده است، از پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ استفاده می‌کنند، یعنی باز هم تن به مداخله بدنی دیگری می‌دهند.»

این پژوهشگر می‌افزاید: «هر مسیری را که انتخاب کنید، یک وضعیت پایدار برای حفظ کاهش وزن مورد نیاز است. بنابراین ایده خوبی است که در نظر بگیرید آیا می‌توانید کاری را که انجام می‌دهید برای مدت طولانی ادامه دهید یا نه.»

افرادی که پس از کاهش کالری روند کاهش وزن‌شان متوقف می‌شود، احتمالاً می‌توانند با محدود کردن بیشتر کالری یا اضافه کردن ورزش به روال خود، از آن مرحله عبور کنند. هال در این زمینه می‌گوید: «هر کاری که انجام می‌دهید، باید به آن ادامه بدهید. بنابراین شما باید از مداخله در سبک زندگی برای بقیه زندگی خود راضی باشید.»