به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

جشنی که لبخند هدیه می کند/ گلریزان جشنی که همه را برای کمک به هم نوع دعوت می کند

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۹۰۵۲۳۴

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان ، ماه مبارک رمضان به نیمه رسیده است و فرصت ها را باید قدر بدانیم چرا که گاهی خدا می خواهد با دستان ما دست دیگر بندگانش را بگیرد.

جشنی که سنتی قدیمی است و در آن برای افراد نیازمند کمک، پول و سایر مایحتاج جمع می‌شود، اگر خود ما از کسانی نباشیم که تا به حال در یکی از این جشن‌ها شرکت کرده‌ایم، حتما شنیده‌ایم یا در رسانه ملی دیده‌ایم یا در مطبوعات خوانده‌ایم که در این مراسم چگونه بسیاری از مردم از قشرهای مختلف در این سنت زیبا شریک هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ستاد دیه به عنوان یک تشکل مردم نهاد که مشارکت مردمی در آن حرف اول را می‌زند همه ساله در ماه مبارک رمضان و البته در دیگر ماه‌های سال با بهره‌گیری از ظرفیت‌های مردمی به این مقوله مهم یعنی آزادی زندانیان جرایم غیر عمد می‌پردازد.

گلریزان چیست؟

گلریزان ریختن و ایجاد گل زندگی و امید در چله سرما رنج و سختی و گرفتاری است که با ریختن گلی از شاخسار زندگی خود باغ بقا و بهار وصل را به خانواده‌های در رنج هدیه می‌کنند.

این مفهوم که تجلی اجرایی دستور دینی "انفاق" است، ساز و کار حمایتی متناسب با فضای اجتماعی و فرهنگی زندگی گذشته ایرانیان و نهادهای اجتماعی موجود آن دوره بوده است.

 
گلریزان ایرانی

آیین سنتی "گلریزان" در اصل بر اساس یک سنت دیرینه رسم پهلوانی‌ در ایران آغاز شد و سرآغازی برای فتوت مردان نیک ضمیر بوده است.
ایرانیان از دیر باز بر اساس تکریم و نوع دوستی خود همواره بر آیین گلریزان همت گماشته‌اند و این آیین را شکرانه نعمت خدادادی خویش می‌دانند که مانند ابر بهاری طراوات زیستن دوباره بر مستمند و نیازمند روا می‌دارند آن گونه که "وقت گلشن، خوش که گلریزان ابر رحمت است."

 

دارالقران کریم زنجان میزبان روزدارانی که آمده اند آبرو بخرند

اینجا مادری را دیدم که راه نیکی کردن را از کودکی به دخترش نشان داده، آیسان همان دختری که انگار هر ساله پای ثابت حضور در این جشن شده او با قلکش می آید تا آنچه دارد را در راه خیر ببخشد.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان ، گلمحمدی رئیس کل دادگستری استان زنجان در این مراسم با اشاره به اهمیت برگزاری جشن گلریزان گفت : از جشن گلریزان سال گذشته تا کنون 344 زندانی جرایم غیر عمد آزاد شده اند که 14 نفر خانم و 330 نفر نیز آقا بودند.

وی با اشاره به این که برای آزادی این تعداد زندانی 24 میلیارد تومان هزینه شده است افزود : حال که احساس وظیفه و مسئولیت به اعتقادات دینی ما گره خورده قطعا آثار دنیوی و اخروی فراوانی در پی خواهد داشت.

گلمحمدی گفت : کمک های خیرین دست ستاد دیه را در اعطای تسهیلات و مساعدت و کمک مردم باز نگه می دارد.

این جشن زمانی به کام همه شیرین آمد که قرار بر این شد بعد از اتمام مراسم چند زندانی ، روزه خود را در پای سفره ی خانواده شان افطار کنند.

263 زندانی جرایم غیر عمد در زنجان در انتظار آزادی

کریمی مدیرکل زندان های استان در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان ،گفت : پیش بینی می شود که با توجه به مبالغ جمع آوری شده در دو جشن گلریزان که در شهرستان ابهر و زنجان برگزار شد و همچنین گلریزان های شهرستان های خرمدره و خدابنده را هم در پیش داریم در مجموع از محل کمک های خیرین نزدیک 100 نفر از زندانیان آزاد شوند.

وی افزود: یک میلیارد و 400 میلیون تومان در سال گذشته خیرین برای آزاد سازی زندانیان جرایم غیر عمد کمک کرده اند.

کریمی همچنین خاطر نشان کرد: در سال گذشته با همکاری و تلاش مددکاران 41 درصد شکات هم از حق خود گذشته اند.

مدیرکل زندان های استان گفت : مردم نیک اندیش می توانند با مراجعه به ستاد دیه یا شماره حساب هایی که اعلام شده در جهت کمک به این زندانیان کمک کنند.

به گفته کریمی در حال حاضر 263 زندانی جرایم غیر عمد در استان وجود دارد که میزان بدهی این تعداد زندانی نزدیک 27 میلیارد تومان است.

وقتی دست یاری خیران درهای زندان را می گشاید

کمتر از یک ساعت از اتمام جشن گلریزان نگذشته بود که برای آزادسازی 10 نفر راهی زندان مرکزی زنجان شدیم، لحظه به لحظه ، ثانیه به ثانیه تجربه جدیدی برابم رقم می خورد.

مادری را دیدم که به خاطر مشکل مالی چند ماهی می شد که در زندان به سر می برد و مقدمات آزادی اش فراهم شده بود، آزادی که چراغش را همین مردم نیک اندیش زنجانی در جشن گلریزان روشن کرده بودند.

اشک از چشمانش جاری شد وقتی از دوری خانواده اش برایم می گفت، و چه خوشحال بود که دوباره می تواند فرزندش را به آغوش بگیرد.

کمی آن طرف تر مردی را دیدم که برگه آزادی اش در دستش بود و خوشحال از این که بعد از 45 روز به دیدار خانواده اش می رود.

او حتی اجازه نداد که به خانواده اش زنگ بزنیم و خبر آزادی اش را بدهیم چون می خواست همسرش را غافلگیر کند، مردی که به خاطر 8 میلیون تومان بدهی که داشت راهی زندان شده بود.

خلاصه این که وقتی قرص ماه را در آسمان دیدم دلم قرص شد به رویت مهربانی شما مردمانی که هر لحظه و در هر جا که باشید مهربانیتان را به رخ دنیا می کشید.

انتهای پیام /ک

گزارش از کبری اسلامی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: قوه قضاییه دادگستری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۹۰۵۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امروز چهلم بهار است؛ جشنی که از یاد رفته!

«چهلم نوروز» مصادف با دهم اردیبهشت‌ماه از جمله آیین‌های وابسته به نوروز است. آیینی که در روزگار فعلی احتمالا نام آن به گوش کمتر کسی خورده است اما هنوز هم می‌توان ردپایی از آن را در نقاط مرکزی ایران و شهرهایی مانند شیراز و کرمان دید.

به گزارش ایسنا، در ایرانِ باستان تحویل بهار مانند روزگار فعلی تنها با رسومِ پیش از این اتفاق شناخته نمی‌شد. نوروز یکی از مهم‌ترین آیین‌ها قلمداد می‌شد که ایرانیان برای پیش و پس از آن خود را آماده می‌کردند و کارها و مناسک خاصی انجام می‌دادند. بنابراین رسوم نوروزی مانند امروز تنها به جشن‌هایی مانند چهارشنبه‌سوری، خانه‌تکانی، سبز کردن دانه‌ها، نوروزخوانی، جشن گلدان، تکم‌گردانی و... محدود نبود و تا مدتی بعد از نوروز هم ادامه داشت.

به همین علت است که برخی نوروز را نه یک روز و نه سیزده روز می‌دانند؛ به اعتقاد آنها نوروز یک بازه زمانی است. در این زمینه شبان میرشکرایی - مدیر اجرایی پرونده جهانی نوروز در یونسکو پیش از این به ایسنا، گفته بود: «از وقتی که این تحول طبیعی اتفاق می‌افتد، در نقاط گرمسیرتر به میانه زمستان می‌رسد و در نقاط سردسیر به میانه بهار. اشعاری هم داریم به این شرح که «اینک بیامده است به پنجاه روز پیش/جشن سده طلایه جشن نوروز روشنی»، یعنی جشن سده را طلایه‌دار نوروز و نوبهار دانسته‌اند. از آن طرف در حوزه فرهنگی شمال غرب ایران در منطقه آذربایجان تفسیری است که تا وقتی توت از درخت نیفتاده، نوروز است و زمان آن تا اواخر اردیبهشت‌ماه است؛ یعنی یک بازه سه‌ماهه برای نوروز داریم. هرکسی در این بازه سه‌ماهه به سبک و سیاق، رنگ و آیین خودش نوروز را پاس می‌دارد و نمی‌توانیم او را محدود به یک بازه زمانی کنیم.»

بر این اساس آداب و آیین‌های مربوط به نوروز (بر اساس تعریف امروزی از این مناسبتِ ۱۳ روزه) در سه گروه پیشانوروزی، هنگام نوروز و پسانوروزی طبقه‌بندی می‌شود؛ موضوعی که بنابر آنچه گفته شد احتمالا در گذشته‌های دور اینگونه نبوده است.

بخت‌گشایی با توسل به ماهی دندان‌طلا!

برای چله نوروز در شیراز دو جشن آب و گل‌های محمدی و جشن بخت‌گشایی برگزار می‌شد. جشن آب و گل‌های محمدی که تا دوره قاجار تداوم داشت در باغ دلگشا به مدت یک هفته برگزار می‌شد.

جشن بخت‌گشایی نیز در آرامگاه سعدی برپا می‌شد و آداب خاص خود را داشت. طبق این رسم، دخترانی که می‌خواستند بختشان باز شود و یا آرزو داشتند بچه‌دار شوند، باید تورهایی به رنگ سبز روی سر خود می‌انداختند و روی آن نُقل می‌گذاشتند و به شکلی که نقل از روی سرشان نیفتد از پله‌ها پایین می‌رفتند و مقابل حوضِ آرامگاه سرشان را خم می‌کردند تا نقل درون دهان ماهی دندان طلا بیفتد!

در این باور فرقی نمی‌کرد که اصلا ماهی دندان‌طلا وجود دارد یا نه و یا حتی اگر نمونه‌ای نادر از آن پیدا شود، هدف‌گیری فرد باید چقدر دقیق باشد که نقل دقیقا در دهان ماهی بیفتد. احتمالا تنها موضوع مهم این بود که اجرای این رسم خیال دختران را راحت می‌کرد که آرزویشان برآورده می‌شود.

شیرازی‌ها در کنار اجرای این مناسک یا نوعی آش به نام «دیگ جوش» می‌پختند و یا مشغول خوردن آش سبزی و کاهو می‌شدند.

جشنی برای درخواست سلامتی 

چهلم نوروز در کرمان آداب و آیین‌های خاص خود را دارد که همچنان هم برخی به اجرای آن پایبند هستند. این آیین‌ها در سال ۱۳۸۸ با عنوان «چهلم بهار» در فهرست میراث ناملموس ملی به ثبت رسیده است. کرمانی‌ها «آیین تندرستان» یا «تندرستون» را اصلی‌ترین بخش جشن چهلم بهار می‌دانند که هدف آن درخواست سلامتی و تندرستی است و هنوز به شکل جدی در این منطقه از کرمان برگزار می‌شود.

این جشن در یکی از مهم‌ترین مناطق کرمان به نام «شیوشگان» به معنای محل شیون و زاری برگزار می‌شود. دعا برای گشایش بخت، بریدن چادر عروس در این روز، آب چهل ریختن برای زنان حامله یا زائو، پختن و خوردن آش اوماج و نواختن موسیقی از جمله آیین‌های این جشن است.

جشن تندرستان در کرمان  جشن تندرستان در کرمان

در کوه شاه‌خیرالله منطقه پاریز کرمان نیز زیارتگاهی وجود دارد که در این روز مردم آنجا کنار یکدیگر جمع می‌شوند. عشایر در این روز با ظرف‌های شیر که از شب قبل دوشیده‌اند در دامنه کوه مستقر می‌شوند و با آن آش شیر می‌پزند تا در میان مردم تقسیم کنند.

سایر افراد هم زیرانداز می‌اندازند، چای درست می‌کنند و شیرینی‌هایی که از دوران دید و بازدیدهای نوروز باقی مانده را به یکدیگر تعارف می‌کنند. پس از آن هرکس که خواسته‌ای دارد راهی زیارتگاه می‌شود.

با این حال این روزها جشن «چهلم نوروز» مانند گذشته رونق ندارد و تنها در مناطقی محدود، افراد خود را پایبند به اجرای آن می‌دانند، موضوعی که باعث می‌شود این فرهنگ کهن بیش از پیش به دست فراموشی سپرده شود و احتمالا تا چند سال آینده تنها فقط نامی از آن در فهرست میراث ناملموس ملی باقی بماند.

کانال عصر ایران در تلگرام