طب سنتی برای درمان زخم پای دیابتی
تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۰۹۳۸۷۹
به گزارش «پارسینه»، زخم پای دیابتی در افراد مبتلا به نوع شدید بیماری یک عارضه رایج است و در اثر درهم شکستن بافت‌های پوست و در معرض قرار گرفتن لایه‌های زیرین پوست بوجود می‌آید. این زخم‌ها اکثرا در زیر انگشتان بزرگ پا و برآمدگی‌های پا رایج هستند و امکان دارد حتی بر روی استخوان‌های شما تاثیر بگذارند. در همه افراد دارای دیابت احتمال زخم و درد پا وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عسل: شما به عسل صد در صد ارگانیک نیاز خواهید داشت. کمی عسل ارگانیک را بر نوک انگشتانتان بزنید، سپس آن را به آرامی برروی زخم باز خود بمالید، بعد از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه میتوانید آن را با آب بشویید؛ این را حداقل ۲-۳ بار درروز انجام دهید. ژل آلوئه ورا: برگ‌های آلوئه ورا را کمی بشورید ماده‌ی ژله برگ را خارج کرده و آن‌را مستقیما به زخم‌های پای خود بزنید. این کار را برای دو یا سه بار در روز انجام دهید. گوتو کولا (گیاه آب قاشقی): تعداد بسیار کمی از برگ گیاه گوتو کولا را تهیه و یا اینکه پودر خشک شده آن به اندازه یک قاشق چایخوری آماده کنید، سپس در مقدار مناسبی از آب آن را خیس کنید حالا که تبدیل به یک خمیر شد و میتوانید این خبر را به زخم پای خود بزنید و بعد از یک ربع ثابت آن را بشورید این کار را نهایتا در روز میتوانید دوبار انجام دهید. دانه‌های کتان: یک قاشق دانه‌های کتان را به مقداری آب اضافه کنید تا یک خمیر به دست آورید این خمیر را مستقیما بر روی زخم پایتان قرار دهید و ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بگذارید، تا بماند و بعدا با آب بشویید. همچنین بعد از استفاده از خمیر، پا را با یک نایلون پلاستیکی بپوشانید. بگذارید یک شب بماند؛ شما میتوانید برای ۱ تا ۲ بار در روز این کار را انجام دهید. روغن درخت چای: روغن چای یکی دیگر از محلول‌های بسیار مناسب است که بایست در اندازه ۱۲ قطره آن را با ۳۰ میلی لیتر مخلوط کنید سپس مقدار کمی از آن را به زخم خوب بمالید حداکثر در طول روز ۲ بار میتوانید این مخلوط را استفاده کنید. زردچوبه: شاید در دسترس‌ترین و راحت‌ترین محلول استفاده از زردچوبه باشد می‌بایست یک قاشق زردچوبه را با مقداری آب قاطی کنید و سپس میتوانید آن را به زخم خود بمالید و آن را با آب ولرم بشورید. بابونه: یک قاشق چای خوری از گیاه بابونه را به یک فنجان آب داغ اضافه کنید. ۱۵ دقیقه لازم است بابونه خیس بخورد. مدتی بگذارید تا آب سرد شود. از یک حوله یا پارچه تمیز را در درون این مایع خیس کنید و به آرامی در اطراف زخم پای خود ببندید و برای یک شب بگذارید، تا بماند؛ شما میتوانید یک بار در روز این کار را انجام دهید. وازلین: یک لایه نازک از وازلین را مستقیما بر روی زخم پایتان قرار دهید این کار را چندین بار در روز انجام دهید. روغن اسانس رُزماری: ۳ تا ۴ قطره اسانس رزماری ۱ تا ۲ قاشق روغن نارگیل را باهم مخلوط کنید. این مایع را به طور مستقیم بر روی زخم پایتان بمالید شما باید ۲-۳ بار در روز این کار را انجام دهید. بومادران: مکمل بومادران و یا پماد موضعی حاوی بومادران به تسریع بهبودی بدنتان کمک می‌کند. همچنین از پماد بومادران میتوانید بر روی زخمتان استفاده کنید این کار را یک بار در روز به صورت مرتب انجام دهید.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: زخم پا دیابت طب سنتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۹۳۸۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/
به گزارش «تابناک»، دکتر حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.
وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند